1- منوچهر اسماعیلی (بخاطر توانائیهای منحصر بفرد در خلق صداهای خاص ، تطبیق صداها با شکل بازی و صدای بازیگر ، تیپ سازیهای فوق العاده ، صدای توانمند که بعضا قدرت امتداد تا زمان 45 ثانیه را بدون تنفس دارد ... یک خود ساخته ی صدا در تمام ابعاد و به تمام معنی)

2-ایرج ناظریان (بخاطر زیبائی صدا همراه با قدرت مانور روی شخصیتهایی که عنوان مرد را یدک می کشند. صدائی فوق العاده که به تنهائی قادر است که گاه پرده سینماها را و گاه با حزن پنهانش قلبها را بلرزاند. صدای ناظریان یعنی صدای سینما)

3- چنگیز جلیلوند (بخاطر زیبائی فوق العاده و استثنائی صدا. وی در دوبله، ترکیبی از اسماعیلی و ناظریان اما نه صرفا در حد هرکدام به تنهائی. صدای جلیلوند صدایی آسمانی است و گوئی از اعماق آسمان گوشها را نوازش میدهد. بازگشت او به دوبله هرگز بر آنچه پیشتر بود اضافه نکرد. صدای او صدای برترین مردان مرد در تاریخ سینماست)

4-ناصر طهماسب (مرموزترین ، گاهی مظلوم ترین ، گاه فرشته گاه شیطان ، گاهی اتوکشیده گاه تا خورده ، گاهی لرزان گاهی استوار. توانمندی فوق العاده  و منحصر بفرد در ارائه تیپ.تیپهائی به شدت متفاوت.یک بازیگر تمام عیار در پشت میز )

5- عزت اله مقبلی (ثابت کرد میتوان بدترین صدا را داشت اما در میان بیش از 400 گوینده تاریخ دوبلاژ در اوج ایستاد. یک صدای کمدی، یک صدای جدی. صدائی که در سرعت و تطبیق استثناست. بی جایگزین ترین صدای ممکن. طوفان تپنده صدا و نسیم آرام بخش طنز)

6-جلال مقامی (ثابت کرد صدای اتوکشیده را میتوان انعطاف هم داد درست برعکس سایر صداهای شیک دوبله که ترجیح دادند یا نتوانستند به این امتیاز برسند. صدائی خواستنی...، درست مانند کسانی که صدایش بجای آنها نشست )

7- هوشنگ لطیف پور ( اگر از من بپرسند از میان خسرو خسروشاهی ، کاووس دوستدار و هوشنگ لطیف پور- با صداهائی صاف و صیقلی- کدام را دوست داری شک نکنید که خواهم گفت هرسه. اما صدای استاد ، چیز دیگریست. درست مانند اینکه بگویند از میان یک درخت تنومند کاج و دو درخت نارون کدام قد بلند تری دارند؟ صدایی که تا اعماق جان پیش میرود و شما را از خود بیخود کرده به خلسه فرو می برد. یکی از دو مدیر دوبلاژ بزرگ تاریخ دوبله و یک صدای فاخر در تمام زمان)

-------------------------------------------------------

1- رفعت هاشم پور ( یک زن یک صدا. یک صدا چند شخصیت. مهارت همراه با غلیان احساسات. طوفانی از سرعت ، تطبیق و احساس. یک اعجوبه دوبله در تلفیق بازی و گویندگی. صدائی خاص که میتواند به مدد انعطافش هم بجای زیباترین زنان تاریخ سینما بنشیند و هم زشت ترین آنها.هم بجای مهربانترینشان هم خشن ترینشان. یک گوینده منحصر بفرد)

2- ژاله کاظمی (تلفیقی از زیبائی خارق العاده صدا و اوج انعطاف و احساسات. صدای یک فرشته. با گذشت زمان ، هرچه پخته تر، زیبائی و تلفیق صدا با چهره ها بیشتر. ترکیبی از شهلا ناظریان و مهین کسمائی در زیبائی صدا و رفعت هاشم پور در مهارت. گوینده ای که هرگز تیپ نساخت اما صدایش تیپ ترین صدای ممکن برای موجودی بنام زن بود)

3- تاجی احمدی (یک عاشق یک معشوق. عاشق دوبله و معشوق مردها.شاید با احساسترین گوینده زن که شدت احساساتش را به همان میزان که داشت نتوانست بروز دهد. شاید اگر بود و می ماند هیچ گوینده زنی یارای رقابت با او را در تمام زمانها نداشت)

4- نیکو خردمند (بسمت بازیگری آمدنش از یادها برد که او چه اعجوبه ای در دوبله بود همچنانکه از یادها برد که نوذری چه پدیده ای بود. یک تاجی احمدی ارتقا یافته. صدایی که گاه تن صاحبش را چنان پشت میز میلرزاند که کارش به بیمارستان می کشید. و ترکیب عشق با خرد یعنی نیکو خردمند)

5-فهیمه راستکار (صدائی گاه مهربان و گاه نامهربان. گاه نجوا گاه فریاد. گاه بیگانه و گاه آشنا. گاه مرموز و گاه بی ریا. بی ریا مثل خودش. مثل اسم فامیلش. تغییر لحن گاه در انتهای یک جمله طولانی- کاری که از کمتر گوینده ای ساخته است. تغییر تن صدا بشکل آنی از فریاد به نجوا و بالعکس بشکلی خارق العاده. گوینده زنها از جوان تا پیر. از شر تا خیر. شکننده و با احساس)