(۱۳۸۹/۴/۱۴ صبح ۱۱:۱۵)Savezva نوشته شده:  

 در همین سالها نام بازیکن جوان و یاغی به نام اریک کانتونا رفته رفته بر سر زبانها می افتاد.

من خواب دیده ام که اریک می آید / من در خواب اینسرت یک توپ فوتبالی را دیده ام / و کلوزاپ پاهای اریک را که هی روپائی میزنند /و هی در خواب با متکایم دریبل می زنم / و کور  میشوم / اریک می آید / اریک که مثل هیچ کس نیست می آید / مثل دائی نیست / مثل رونالدو نیست / مثل اسی مالبرو نیست / و از سیلوستر استالون هم که در آن فیلم /مث یه شیر توی دروازه وایساده بود نمیترسید / و از جمال شریف هم که از هرکی خوشش نیاید به او کارت قرمز میدهد نمی ترسید / و اسمش / یا مولانا اریک بود / یا کاپیتانا اریک است / و میتواند در همه نقدها / گریزی به فوتبال بزند / آخ ... / چقدر سینما خوبست / چقدر فوتبال خوبست / من چقدر دلم میخواهد که / مشد احمد بقال میخواهد / قبل از شروع جام جهانی ماهواره بخرد / و اسی مالبرو بر روی نوار همه ی فیلمهای هنریش و مسابقه های جام جهانی را ضبط کند ؟ آخ ... / چقدر سینمای فرار بسوی پیروزی خوبست / چقدر امجدیه خوبست / چقدر بازی منچستر خوبست / چقدر باختن در جام جهانی بد است / و من چقدر دلم میخواهد / که گیس روبرتو باجو را بکشم / چرا پدر که اینهمه هم کوچک نیست / در خیابانها گم نمیشود / مرا به استادیم نمیبرد تا داد بزنم: دیدیری دیدید دید ، اریک / و ممد بوقی و سهراب /که بوقهای گنده دارند / چرا کاری نمی کنند / چرا کاری نمیکنند / چرا پدر فقط باید / در خواب،خواب بردن تیم ملی را ببیند / اریک می آید / اریک که در سینما با ماست می آید / و ماهواره را قسمت میکند / و سهم ما را می دهد/ من خواب دیده ام ...

(بخشهایی از یک شعر مثلا نو به شیوه فروغ فرخ زاد- چقدر سینمای فردین خوبست ... - از هادی چپردار به مناسبت جام 1998)

صحنه ای از فیلم الیزابت با بازی اریک کانتونا