الیور
مشتری کافه
ارسال ها: 87
تاریخ ثبت نام: ۱۳۸۹/۹/۲۳
اعتبار: 32
تشکرها : 484
( 1912 تشکر در 61 ارسال )
|
RE: نجواها و فریادها... صداهایی ماندگار (۱۳۹۰/۱۰/۲۴ عصر ۱۱:۴۳)زاپاتا نوشته شده:
(۱۳۹۰/۱۰/۲۴ عصر ۰۲:۵۳)اسکورپان شیردل نوشته شده:
معصومه آل محمدی یا می می:
"می می که نام اصلی اش معصومه آل محمدی است 36 سال دارد (در سال 1352) یکبار ازدواج کرده که ثمره ی این ازدواج سه فرزند ، فیروزه 13 ساله ، صدف 4 ساله و طلا دو ساله است. یک سال قبل از همسرش جدا شد. کار اصلی معصومه آل محمدی یا می می سریال آدم و حوا دوبلوری است. صداهای او را از بیشتر فیلم های تلویزیونی ، منجمله روزهای زندگی ، دنیای یک زن و پزشک محله می شنویم.
می می در سریال افسونگر به جای تاباتا کودک 5 ساله نیز بازی می کند.در فیلم های سینمایی نیز به جای بسیاری از بازیگران صحبت کرده است.
سریال آدم و حوا اولین کار بازیگری وی به حساب می آید."
در واقع با توجه به متن فوق ایشان زهرا آقا رضا نیستند. خانم زهرا آقا رضا متولد 1325 هستند و در زمان نوشته شدن این مقاله ایشان 27 سال داشتند. ضمنا می می نام کاراکتر ایشان در سریال آدم و حوا بوده است.
اكبر مناني هم در بيوگرافي نيم بندي ! در كتاب مستطاب سرگذشت دوبله ي ايران ، درباره معصومه آل محمدي چنين آورده است : ايشان از سال 1344 وارد دوبلاژ شد.سابقه بازيگري در تئاتر و فيلم هاي كوتاه را نيز در كارنامه هنري اش دارد و هم اكنون در خارج از كشور بسر ميبرند.
ظاهرا با توجه به تاريخ گزارش روزنامه اطلاعات ، ايشان تا سال 57 فعال بوده و احتمالا پس از آن از ايران خارج شده است. متاسفانه با توجه به كمبود اطلاعات درباره تاريخ دوبله و دست اندركارانش بايد به همين حداقل ها بسنده كرد. و با تشكر از پيگيري اسكورپان عزيز كه ياد صداي ماندگار و تيپ سازي را - حداقل در سينماي فارسي - زنده كردند.
معصومه آلمحمدی در میان همکارانش به نام می می شهرت داشت، در دهه 50 در نقشهای سوم و چهارم و اغلب در فیلمهای فارسی گویندگی میکرد. بعد از انقلاب هم مدتی در دوبله فعال بود و اوایل دهه 60 به خارج از کشور(انگلستان) رفت و در آنجا مدتی در زمینه بازیگری تئاتر فعالیت داشت. یکی از ازدواجهای او با یکی از گویندگان شناخته شده بود که البته دوامی نداشت.
عکس از مجله جوانان امروز، فروردین 1358
فروردین سال 1358 و دو ماه بعد از انقلاب، می می به دفتر مجله جوانان امروز رفته و نسبت به وضعیت خود گلایههایی را مطرح میکند، گلایههایی که بیانگر شرایط گویندگان( و به نوعی هنرمندان) در آن دوران است:
«...حدود یک سال است که من و سایر همکارانم بیکار شدهایم. در مورد بقیه و اینکه چگونه زندگی خود را میگذرانند کاری ندارم ولی شخصا به خاطر آنکه شغلم را از دست دادهام با مشکلات فراوان مالی روبرو شدهام. من جز گویندگی در کار فیلم و سینما، شغل دیگری ندارم و کار دیگری هم بلد نیستم.
گروه دوبلورها از حدود یکسال پیش با اعلام همبستگی کار را تعطیل کردند و صاحبان استودیوها و فیلم ها هم موقع را مناسب دیده و از دادن بدهیهای گذشته خودداری کردند، در نتیجه این عده از حدود پانزده ماه پیش تاکنون هیچگونه پولی دریافت نکرده و از این طریق درآمدی نداشتند. آقای بازرگان و آقای قطب زاده که در رابطه با کار این گروه قرار دارید آیا فکر نکردید این افراد که هر کدام بین ده تا بیست سال سابقه کار دارند و به دلیل نظام غلط اجتماعی در گذشته به شکل روزمزد کار کردهاند از کجا میبایست هزینه زندگی روزمره، کرایه خانه و ... را تامین کنند.
وقتی حقوق گروهی از کارمندان دولت دو یا سه ماه عقب میافتاد هزاران جا منعکس میشد اما گروه دوبله که نه حقوق ماهیانه دارند و نه پاداش و نه عیدی، نه اضافه کار، نه بازنشستگی و نه... در این مدت با این گرانی از کجا امرار معاش کردهاند؟
در طی یک سال گذشته تا آنجا که اطلاع دارم اکثر افراد دوبله از راه قرض گرفتن و فروختن لوازم و وسائل شخصی و خانگی امرار معاش کردهاند ولی تا کی میتوان قرض کرد و از راه فروش لوازم خانه گذران داشت... بچههای خانوادههای این گروه نیز مانند سایر قشرهای اجتماع احتیاج به غذا و تحصیل دارند و شکم آنها را نمیتوان با کلمات سیر کرد و نیز نمیتوان صاحبخانه را با حرفهای انقلابی به آرامش دعوت نمود» {هفتهنامه جوانان امروز، شماره 637، 27 فروردین 1358} | |
۱۳۹۰/۱۰/۲۵ صبح ۱۲:۵۹ | |
تشکر شده توسط : |
پاشنه طلا, پدرام, دزیره, soheil, اسکورپان شیردل, الیشا, پایک بیشاپ, واترلو, رابرت میچم, سم اسپید, بانو, محمد, دانتس, ژان والژان, Papillon, راسل کرو, سناتور, سناتور, مگی گربه, حمید هامون, rahgozar_bineshan, علی بی غم, دلشدگان, زبل خان, Classic, رزا, زاپاتا, لمون, هایدی, باربوسا |