با سلام وتشكر از نقد اون همه كتاباي خوب،

در مورد كتاب  كجا ميروي؟

 اثرهنريك سينكيويچ، لهستان ، قرن19، برنده نوبل ادبيات 1905، ترجمه حسن شهباز در سال 1353، نشر ماهي، تهران، 1390

روايتي عاشقانه در فضاي لطيف مسيحيت وخشونت حكومت نرون رخ مي دهد وسرانجام در ميان جنگ اين دو جبهه، عشق ليژيا شاهزاده زيباي تازه گرويده به مسيح، ماركوس ژنرال فهرمان جنگهاي رومي را از اسب به پايين ميكشد وچون ماهي در دريايي عظيم به شنا وا ميدارد.به آتش كشيدن روم به بهانه سرودن شعري توسط نرون، مسيحيان به زنجير كشيده را چون زنجيري به هم متصل ميكندو... 

ترجمه كم نظير  كتاب ،رواني نثر شازده كوچولو به قلم احمد شاملو وآخرين وسوسه مسيح به قلم محمد قاضي را به يادتان مي آورد. 

در نهايت اوج نگارش كتاب، جايي است كه پس از قتل عام مسيحيان توسط نرون، فداييان پطرس وي را كه بسيار پير ونابينا بوده است به دست راه بلدي ميسپارند تا از راهي كوهستاني از روم خارج گردد:

"فرزندم!آيا آن روشنايي را مي بيني كه به طرف ما مي آيد؟"

"نه پدر ، من چيزي نمي بينم."

ببين يك تن به سوي ما مي آيد ، من او را مي بينم." 

طفل متحير بار هم دقت كرد.انساني در برابر چشمش نمودار نبود، حتي صداي پايي به گوشش نمي رسيد.همه جا ساكت ، همه سو خلوت وهمه طرف خالي از رهگذر بود، تنها در آن محوطه خاموشان، اشباح در ختاني نمودار بودند كه به آرامي در مقابل نسيم مي لرزيدند.

چهره خود را برگرداند وبه جانب مصاحب فرتوت نظر افكند.وي همچنان با حيرت واعجاب به سوي مقابل مي نگريست وييش ميرفت.ناگهان ايستاده ودر حالي كه زانو بر زمين ميزد، با صداي مرتعشي گفت:"اي خداوند من! كجا مي روي؟"

نازاريوس پاسخي نشنيد، اما آهنگي حزن انگيز  د رگوش واعظ روشندل گفت:"حال كه تو پيروان مرا ترك ميكني و از اين ديار ميروي ، من به رم باز مي گردم تا براي بار دوم مصلوب شوم!"

حواري چهره ي خود را با دو دست پوشاند وبناي ندبه را گذارد. د رنظر نازاريوس مانند اين بود كه وي آخرين دقايق زندگي خود را طي ميكند، اما به خلاف انتظار پطر س از جاي برخاست.چوبدست خود را برداشت وبا گامهاي لرزان به جانب هفت تپه هاي رم بازگشت.

اين بار پسرك كه از رفتار پيرمرد حيران مانده بود ، پرسيد:"پدر !كجا مي روي؟"

حواري با صداي آرامي پاسخ داد:"به رم باز مي گردم."