درود

1 - اوایل دهه 70 یک فیلم فضایی از تلویزیون پخش شد که یک گروه فضانورد روی یک سیاره فرود میان. در حین جستجو با یک رودخونه سبز مواجه میشن که در اون ماده کلروفیل جریان داشت ! وقتی به زمین برمی گردن در صحرایی خشک و سوزان و خالی از سکنه فرود میان. ذخیره آبشون تموم شده بود و چون خیلی تشنه شده بودن صحرا رو می گردن تا آب پیدا کنن. به دهکده ویرانه و خالی از سکنه میرسن و چاه آبی پیدا میکنن. اما آب چاه پر از لجن و کثافت بود و باید حتماً اون رو تصفیه می کردن. از فضانوردی که مسئول آوردن قرص های تصفیه از سفینه بود میخوان که قرصها رو تحویل بده. اما اظهار میکنه که در دوراهی آوردن قرصها و نتایج تحقیقات، کاغذهای تحقیقات رو با خودش آورده و مجبور شده از قرصهای تصفیه، چشم پوشی کنه. بقیه افراد که از شنیدن این حرف بشدت عصبانی شده بودن دست و پای اون رو می گیرن و یک سطل از آب کثیف چاه رو بزور تو حلقومش می ریزن. یک چیز دیگه که از اون فیلم یادمه این بود که در روستای ویرانه به دختر جوانی برخورد می کنن که موهای سیاه بلندی داشت. در آخر فیلم فقط یک نفر از گروه زنده میمونه که خودش رو به شهر می رسونه و مورد استقبال مردم و خبرنگارها قرار می گیره. در حالی که مرتب می گفت: تشنمه، آب بهم بدین در شلوغی و ازدحام جمعیت از هوش میره. خیلی دوست دارم دوباره این فیلم رو ببینم. اگه کسی اسم اصلی فیلم رو میدونه لطفاً معرفی کنه.

2 - یه فیلم دیگه هم اوایل دهه هفتاد از تلویزیون پخش شد راجع به یه اکیپ که با یه ماشین جیپ به صحرا میرن. وقتی از ماشین پیاده میشن، یه ذره بین که روی صندلی شاگرد گذاشته بودن بر اثر تابش نور خورشید باعث سوختن تشک صندلی میشه و کل ماشین یهو آتیش می گیره. مخزن آبی که پشت ماشین قرار داشته هم بر اثر اون آتش سوزی از بین میره و گروه بی آب می مونن. فقط در آخرین لحظه سوختن ماشین، یکی از افراد میره آب رادیاتور ماشین رو توی یک کیسه خالی میکنه. آب رادیاتور سبز رنگ و خیلی کثیف بود ولی توی اون بیابون بی آب و علف باعث میشد که زمان بیشتری زنده بمونن. با پای پیاده خیلی توی صحرا می گردن تا راه رو پیدا کنن ولی راه رو پیدا نمیکنن و یکی یکی می میرن. اگر اشتباه نکنم فقط دو نفرشون زنده می مونن و نجات پیدا میکنن. اگر کسی این فیلم رو هم دیده ممنون میشم اسمش رو بگه.