1-  ایکاش دست اند کاران برنامه به مدت 1 ساعت کامل برنامه پخش کنند . یعنی دقیقا به همان روال گذشته .

2- مجریان برنامه کمتر صحبت کنند .

3- برخی هفته ها دقیقا برنامه کودک یک روز بخصوص در گذشته را کامل از اول تا آخر پخش کنند . ( البته اگر در آرشیو دارند که مطمئنا دارند ) مثلا برنامه کودکان پخش شده در تاریخ 14-5-1358 را کامل پخش کنند حتی صحبت ها و چهره  مجریان را نیز . بی کم و کاست و بدون روتوش و سانسور .   

4- به جای نوک زدن به کارتون های  متعدد و  تولید کلیپ با سرهم بندی و وصله پینه ی  کارتونها ,  هر هفته 2 یا 3 کارتون را کامل با تیتراژ و بدون سانسور پخش کنند . در بسیاری از مواقع متاسفانه کارتونها سانسور می شوند . (مثلا کارتون سندباد )

5- باتوجه به تکرار کارتونهای نیمه دوم دهه 60 و اشباع نسبی حافظه  مخاطب این برنامه از آنها ( کارتون هایی نظیر هاچ – پسر شجاع – بچه های آلپ – موش کوهستان – بل و سباستین – نل – حنا – مهاجران – خانواده دکتر ارنست و ... )  ایکاش به ذائقه مخاطبان سن های بالاتر ( 34-5 سال تا 44-5 سال  در حال حاضر) توجه بیشتری شود و برنامه های قبل تر پخش شود . ( البته کامل با تیتراژ و بدون سانسور) نه تکه پاره شده و بدون تیتراژ و بصورت کلیپ وار و با دوبله های جدید و اعصاب خرد کن ) . الان یکی دو هفته است که تا حدودی این موضوع درنظر گرفته شده . امید آنکه تداوم یابد .کارتون هایی مثل گربه کلونداک – توشه لاک پشت – در تعقیب جو – گربه استثنایی ( تاپ کت) -  راکی و بولوینکل – تنسی تاکسیدو و چاملی – مامفی – قصه باغ گل ها – باغ سبزیجات – زورو  و برنامه های جذاب دیگری که من الان به یاد نمی آورم .

6 – وسط برنامه آگهی پخش نکنند چون مخاطب این برنامه که در رویای خود شناور است ناگهان دچار شوک می شود و این اصلا جالب نیست .