(۱۳۹۲/۱۱/۱۹ عصر ۱۱:۲۷)سم اسپید نوشته شده:  

(۱۳۹۲/۱۱/۱۹ عصر ۰۸:۳۷)واترلو نوشته شده:  

البته اگر در نظر بگیریم که فیلم ها تقریباً با فاصله کمی از سال ساختشون در ایران دوبله می شدند

تقریباً همه فیلم های دهه 60 چارلز برانسون رو مدقالچی گفته که اکثراً هم تو این فیلم ها سبیل نداره

و فیلم های دهه 70 رو ناظریان

ناظریان دوبلور اصلی چارلز برانسون بوده اما مدقالچی دوبلور اول آن بوده

در مورد فیلم متخصص ، من با دوبله ناظریان ندیده ام اما دوستی دیگری هم می گفته دیده اما از آنجاییکه در دوره ویدیو مثلاً فیلم سامسون و دلیله با دو دوبله مختلف از دو شرکت جدا پخش شد اما فقط دوبله دوم عمومی شد شاید این فیلم هم با دو دوبله پخش شده باشه اما فقط نسخه مدقالچی عمومیت پیدا کرده باشه

 آقای ناظریان به هیچ عنوان انتخاب مناسبی برای چارلز برانسون نبوده اند هر چند بسیاری از دوستان از جمله خودم عاشق صدای ایشون و حتی چارلز برانسون های ایشون هستم و صدای ایشون رو با این بازیگر شناختم و هیچ شکی هم در تبحر و تسلط ایشون ندارم. ولی از هر لحاظ انتخاب ایشون به جای برانسون اشتباه بوده. شخصیت برانسون کاملا جدی و خشک هست ته تهش یه لبخند ساده دقیقا شبیه بازیگری مانند ژان گابن که آقای مدقالچی بهترین انتخاب برای این بازیگر بوده اند. با آغاز دوبله های ویدئویی و مدیر دوبلاژ شدن آقای ناظریان دست ایشون برای دوبله بسیاری از فیلم ها از جمله کارهای چارلز برانسون باز شد و با جا افتادن صدای ایشون به جای این بازیگر کم کم گوینده اصلی این بازیگر شدند. خیلی از فیلم هایی که آقای ناظریان صحبت کردن دوبله های ویدئویی هستند و اگر هم سینمایی بوده طبیعتا انتخاب اصلی آقای ناظریان بوده اند

با تشكر از سم عزيز و واترلوي گرامي بخاطر بحثهاي تخصصي دوبله

چارلز برانسون اگر چه شخصيتي جدي و محكم دارد اما با شنيدن صداي اصلي او متوجه ميشويم كه صداي متقالچي براي او كمي خشن و غيرقابل انعطاف است ، مثلا در فيلمي مانند آخرين سكه (1968) او شخصيتي متضاد و  بازيگوش و آب زيركاه دارد كه دوبله ايرج ناظريان متناسب با بازي اوست . پس گردني هايي كه مرحوم ناظريان بجاي او گفته بيشتر بخواست واردكنندگان فيلمهاي خارجي بود و با توجه به استقبال تماشاگران اتفاق مي افتاد . اما بايد توجه داشته باشيم چارلز برانسون در تاريخ سينماي جهان بازيگري آنچنان گزيده كار و مهم نبود كه دوبله هاي ايرج ناظريان به بازي و يا اصالت فيلمهايش خدشه اي وارد كند. در بسياري از آثارش او نقش مكمل بازيگران طراز اول دنيا را داشت و مي بينيم كه در اين آثار كه بيشتر در رده فيلمهاي تجاري هم هستند دوبله بازيگران نقش اول كامل و بي نقص صورت گرفته است.

چندي پيش فيلم رولر كاستر با بازي جرج سگال و ريچارد ويدمارك را ديدم . جرج سگال را ناصر طهماسب گفته بود و ويد مارك را ناصرمتقالچي. اين دوبله از كارهاي ويدئويي مسترفيلم و احتمالا به سرپرستي خسروشاهي بود. در لحظاتي فيلم كه صداي دوبله قطع مي شد صداي اصلي ويدمارك را شنيدم كه از زمين تا آسمان با صداي متقالچي تفاوت داشت . صداي متقالچي وجه نظامي شخصيت او را تقويت كرده بود در حالي كه او يك پليس اگر چه قاطع اما منعطف بود. مدير دوبلاژ بيشتر به فيزيك ويدمارك و آن خط چانه و چهره مقتدرانه او توجه كرده بود . در حالي كه بنظر بنده صداي گوينده اي مانند عرفاني بيشتر به چهره او مي نشست.

نحوه گويش مرحوم ناظريان در سينماي فارسي و در ميان تهيه كنندگان اين فيلمها طرفداران بسياري داشت و او هم تا سال 57 اين رويه را ادامه داد. كامران شيردل كه از مستندسازان بنام ايران است براي دوبله  فيلم داستاني صبح روز چهارم از ايشان دعوت كرد . شيردل روايت مي كند كه مرحوم ناظريان در دوبله نقش سعيد راد همان كاري را مي خواست انجام دهد كه با فيلمهاي تجاري اش مي كرد اما با مقاومت من و ناراحتي ايشان بالاخره دوبله مناسبي صورت گرفت ، ايشان معترف مي شود كه ناظريان در دوبله فيلمهاي خارجي يكي از بهترين ها بود.

بنظر بنده كارهاي مرحوم دوستدار بجاي جان وين ،ايرج ناظريان بجاي برانسون ،اسماعيلي بجاي پيتر فالك و... اگر چه در جاهايي نقص دارد اما بهترين انتخاب براي آن نوع سينما بودند. شايد ايرج دوستدار نمي بايست بازي جان وين در فيلمهاي جان فورد را مانند ديگر آثارش دوبله كند اما به دوبله هاي ديگر اين بازيگر آنچنان نمي توان خرده گرفت.

اگر چه مثلا متقالچي آنچنان صدايش در فيلم بينوايان با شخصيت و بازي ژان گابن عجين است كه صدايي بغير از او را نمي توان متصور شد . اما در فيلم عبور از پاريس ، حسين عرفاني بخوبي از عهده بازي گابن بر آمده است. حتي در فيلم خالكوبي بده بستانهاي عزت الله مقبلي و ناظريان (بجاي دوفونس و ژان گابن )عالي از كار درآمده و مرحوم ناظريان با اينكه مي توانست در لحظاتي بجاي ژان گابن پس گردني صحبت كند اين كار را انجام نداد و ضمن حفظ اصالت نقش همه چيز را به مقبلي سپرده بود . بهرحال گوينده اي هوشمند چون ناظريان مي دانست كه بازي ژان گابن با چارلز برانسون تفاوت بسياردارد!