ممنون از شما برای انتخاب این فیلم بی‌نظیر.

چند ماه پیش برای اولین بار از جان فورد فیلمی دیدم،‌ و اون فیلم هم چیزی نبود جز «خوشه‌های خشم». البته اثر ادبی که مایه‌ی اصلی فیلم هست خودش جان‌دار هست، ولی به نظرم فیلم هم یک شاهکار هست.

یک صحنه‌ی به‌ یاد ماندنی از فیلم جایی هست که خانواده‌ی Joad تصمیم گرفتن که خونه‌ی آبا و اجدادی‌شون رو ول کنن و برن (به دلیل فشار بانک که عملا زمین‌ها رو خریده و این‌ها رو داره بیرون می‌کنه). تو این صحنه مادر خانواده «Mama Joad» داره دونه دونه چیزایی که باهاش خاطره داره رو مرور می‌کنه که تصمیم بگیره کدون رو ببره و کدون رو نبره... هر کدوم رو که نگاه می‌کنه کلی خاطره پشتش هست. روی من که خیلی تاثیر گذار بود...

https://www.y o u t u b e . c o m/watch?v=HJLvgWx-h54

یک صحنه/دیالوگ بسیار جالب دیگه اینجا هست:

https://www.y o u t u b e . c o m/watch?v=7JEYHczRar8

که هنوز بعد از ۸۰ سال ملموس هست.

به نظرم تنها نقطه‌ی (شاید بشه گفت) ضعف فیلم که در عین حال یکی از نقاط اوج فیلم هم هست، این دیالوگ معروف «Tom Joad» (نقش اول) در انتهای فیلم بود

https://www.y o u t u b e . c o m/watch?v=VyEuarFhpcE

که به نظرم به اصطلاح «در نیومده». یعنی کاراکتری که تو فیلم می‌بینیم معلوم نیست چطور به چنین درک و فهم‌ والایی رسیده. احتمالا تو خود کتاب این قضیه بهتر در اومده باشه چون اونجا وقت بیشتر هست برای شخصیت پردازی.

ولی خوب خود دیالوگ به تنهایی بسیار زیباست. در اینجا (بعد از کلی مصیبت و سختی) تام داره از مادرش جدا می‌شه که از دست پلیس‌ها فرار کنه. مادرش از حالا دلتنگش هست و می‌گه کجا میری...

I'll be all around in the dark - I'll be everywhere. Wherever you can look - wherever there's a fight, so hungry people can eat, I'll be there. Wherever there's a cop beatin' up a guy, I'll be there. I'll be in the way guys yell when they're mad. I'll be in the way kids laugh when they're hungry and they know supper's ready, and when the people are eatin' the stuff they raise and livin' in the houses they build - I'll be there, too.

(۱۴۰۱/۵/۲۰ صبح ۱۱:۳۱)پهلوان جواد نوشته شده:  

THE GRAPES OF WRATH 1940

                          جواب چیستان: فیلم سینمایی خوشه های خشم