(۱۳۹۵/۲/۵ عصر ۱۲:۲۳)آمادئوس نوشته شده:  

واژۀ «استاد» این روزها آنقدر مبتذل  و پیش پا افتاده شده که به گوش من حکم توهین را پیدا کرده است

کاملا موافقم !

واژه "استاد" مانند واژگان "دکتر" , " مهندس" و ... دیگر آن کارکرد اصلی خود را ندارد. قرب و منزلت این مقام ها خیلی وقت است شکسته شده است. وقتی به هر کسی که مدرک کاغذی دکترا گرفته - حالا گویی از دانشگاه هاوایی - دکتر خطاب می شود و این دکترها اینقدر زیاد شده اند که تعدادشان از دیپلم ها فزونی گرفته  خب مشخص است که دیگر ارزشی ندارند. در علم اقتصاد ارزش یک جنس وقتی به وفور عرضه شود پایین می آید. دکتر و استاد وقتی ارزش دارند که کمیاب باشند. نه اینکه هر هنرمند پیر - ولو هنرمند - را استاد بنامیم.

استاد به کسی گفته می شود که مبتکر یک سبک جدید باشد و شاگردانی زیر دست او پرورش یافته باشند. مثلا آقای کسمایی که تعداد زیادی دوبلور تربیت کرده است می تواند استاد نامیده شود. یا آقای سمندریان که بسیاری از بازیگران مطرح در کلاس های او تربیت شده اند یک استاد است اما جمشید مشایخی با آنکه هنرمند قابلی است و پیشکسوت هم هست نمی تواند استاد نامیده شود و البته این چیزی از ارزش های خاص او کم نمی کند. یا دوبلور خوب کشورمان جلال مقامی استاد نیست هر چند دوبلور عالی و هنرمند و پیشکسوت حتما هست.

افراط در هر کاری آفت است. چه به قصد احترام باشد و چه به قصد تکریم . امید اینکه هر واژه را در جای درست خود استفاده کنیم و بدانیم که با این کار به خود آن شخص  و همکاران او احترام گذاشته ایم.

(۱۳۹۵/۲/۵ عصر ۰۷:۴۶)زاپاتا نوشته شده:  

بنظر من برای این مجموعه نام جادوی سراب مناسب تر است! یک دورهمی بی بو و بی خاصیت .  در مسابقه ای که شلختگی و بی برنامگی از سرتاپای آن معلوم و مشهود است

من یکی دو قسمت برنامه را دیده ام و متاسفانه چون در ساعات نامناسبی ( از نظر من) پخش می شود نتوانسته ام خوب پیگیری کنم. از نظر فنی و حرفه ای حق را به زاپاتا می دهم چون شخص دقیق و نکته سنجی است. اما یک نکته را هم باید در نظر گرفت   , اینکه آیا می توان در صدا و سیما یک برنامه ایده آل ساخت ؟

درست است که برنامه کاستی های زیادی دارد و از نظر یک حرفه ای و یا ما که به جزئیات اهمیت می دهیم پر از نقص است اما دو نکته را هم باید در نظر گرفت . نخست  این که,  برنامه بایستی در ظرف صدا و سیما سنجیده شود. در میان برنامه های خنثی و بی خاصیت تلویزیون , این برنامه کار خوبی محسوب می شود. دوم اینکه باید در نظر داشت که مخاطب اصلی این برنامه  آماتورها و جوان ها هستند نه حرفه ای هایی مانند من و شما. برای یک آماتور علاقمند به دوبله شاید این برنامه صد برابر من و شما جذابیت داشته باشد.این نسل عاشق این گونه برنامه هاست. برنامه هایی به سبک آکادمی گوگوش و ... یعنی برنامه هایی که یک هیئت انتخاب چند نفره داشته باشد , یک جمع شرکت کننده و یک دکور عظیم. شرکت کنندگان و بینندگانی که به دنبال یک رویای هنری به تماشای بقیه جمع هم سلیقه خود می نشینند تا در کنار entertainment و سرگرمی , گوشه چشمی هم به هنر خوانندگی یا رقص یا دوبله و ... داشته باشند. این برنامه را باید از این منظر دید و مخاطب هدف آن را شناخت.

یک سوال اینست که آیا می شد برنامه را بهتر ساخت. جواب مثبت است. همانطور که در تاپیک جادوی صدا هم گفتم , شاید اگر در شبکه 4 یا حتی شبکه نمایش ساخته می شد بسیار خوش ساخت تر و البته حرفه ای تر می شد. در نهایت دوستان را به امضای جالب جناب آمادئوس جلب می کنم که مفهوم آن اینست که هر کاری کردن ( حتی اشتباه ) بهتر از هیچ کاری نکردن است: به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل ( سعدی)