خیلی جالبه که ما در این دوران خصوصا با خونه نشینی بیشتر، پندهایی هم که از روزگار می گیریم، بیشتر مجازی شدن!

آیا از چخوف چیزی خوندید؟ اگر پاسختون ـ بله است که آفرین به سلیقه و درایت شما چون برای امثال من مطالعه ادبیات روس که با فرهنگ و طبعم همخونی نداره کمی سخته. خود من از ایشون فقط باغ آلبالو رو خوندم. اگر پاسخ ـ نه باشه لطفا تصویر زیر رو که نمایی زیبا از جلد روی کتاب مجموعه داستانهای کوتاه چخوفه ملاحظه بفرمایید. با دیدن این نما اولین چیزی که به ذهنم رسید «باغ آلبالو»ی ایشون بود. ولی چون روی بقیه داستانهای کوتاه و بلند چخوف هیچ شناختی ندارم ، اقرار کنم نمی دونم هرچی هست باید زیبا و خواندنی باشه.  شما هم اگه شناختی از چخوف و اندیشه ها و قلمش نداشته باشید فقط با دیدن این تصویر، برداشتتون از محتوای کتاب چیه؟*

من این عکس رو به خواهرزاده نوجوونم نشون دادم و گفتم این مجموعه داستانهای کوتاه از یه نویسنده بزرگ روسه فکر می کنی داستان مربوط به این عکس چی باشه؟ گفت: ـ دختر زیبا و فقیریه که یواشکی سیب چیده و از کارش خوشحاله!

گفتم: ـ می خوای باهم اصل داستان رو پیدا کنیم و بخونیم؟ گفت: ـ نه حالشو ندارم تازه همش منو یاد سیب میندازه منم از سیب بدم میاد! بیکارم مگه؟ معلومه کل داستان چیه. اونم تازه داستان حوصله سربَر روسی از پوف موف خوف!... چیزهای دیگه هم گفت که من چون دارم این قضیه رو نشر می کنم درست نیست ادامه ش بدم. درست نیست چون ممکنه خواننده های جوون یا نوجوانی داشته باشم که به غلط با خواهرزاده من همذات پنداری کنن. به نظرم گاهی خویشتن داری هم می تونه کمکی به فرهنگ سازی باشه.

از کل این ماجرا دو پند بزرگ گرفتم:

اول اگر چیزی رو «باز نشر» می کنید از محتوای اون و اندیشه و مخصوصا پیام ناشرش اطلاع کامل داشته باشید و نهایت ادب و احترام و عدالت رو برای زحمتی که اون کشیده در نوشته تون رعایت کنید.

دوم از اونجا که اکثر ما در این عصر فوق اتم، عجول و بی حوصله شدیم. بهتره تا جای ممکن پیام مون رو به زبان کوتاه و بیان شیرین و متناسب با فرهنگ ساده حال حاضر به مخاطب انتقال بدیم وگرنه هستند آدمای مدعی و ظاهر بین که تنها با دیدن یک عکس از یک مطلب یا گوشه ای از یک فیلم کل داستان یا فیلم رو زیر سوال برده تازه گاهی حق بجانب هم هستند و شوآف می کنند (از اینا زیاد تو تلوزیون خودمون حتی همین فضای مجازی می بینیم)

نتیجه کاربردی از این پند روزگار برای من؛ سعی می کنم از این به بعد در کل فضای مجازی مطالبم رو حداکثر در هفت خط  یا پاراگراف خیلی کوتاه بنویسم به مصداق:

کم گوی و گزیده گوی چون دُرّ

* اگه می دونین این عکس مربوط به کدوم داستان چخوفه لطفا در پیام خصوصی به منم بگین. من از قول شما در همین ارسال اضافه می کنم، ممنون