وودرو ویلسون گاتری (وودی گاتری) خواننده و ترانه سرا و گیتاریست مردمی دهه های سی و چهل  هنرمند توانایی که شاید برای بسیاری  چندان سرشناس نباشد اما مردم آمریکا بخصوص چپگراها بسیار دوستش دارند و هنرش را یک قرن پس از تولدش همچنان ارج می نهند. او درجریان مبارزات کارگران برای احقاق حقوقشان با سرودن و خواندن ترانه های سیاسی اعتراضی شورخاصی درپیشبرد نهضت ضد سرمایه داری ایجاد کرده بود. موسیقی گاتری پرشور و دلچسب بود اما او آنرا تنها مایه سرگرمی نمی دانست بلکه هدفش بیداری کارگران و دعوت به مبارزه با ظلم وتبعیض بود. شخصیت گاتری آنچنان محبوب و مقبول است که جان اشتاین بک بزرگ درباره او می نویسد: "وودی تجسم همان روح بزرگی است که در ارادۀ مردم امریکا به مقاومت و مبارزه با سرکوب و اختناق متجلی می‌شود."

وودی دشمن نظام سرمایه داری بود او آوازخواندن درجمعهای کارگری را به دادن کنسرت درمجامع هنری وسالنهای آنچنانی ترجیح می داد. با تمام روحیات مبارزه جویانه اش با خشونت میانه ای نداشت و در دورانی که دست راستی افراط گرایی درآمریکا شیوع داشت روی گیتارش این نوشته را چسباند که بعدها به شعاری محبوب تبدیل شد: "این ماشین فاشیست‌ها را می‌کشد."

اما آیا من نوشته ام را درتاپیک اشتباهی گنجانده ام؟! وودی گاتری، استرومبولی، اینگرید برگمن؟!

در ارسال قبل گفتم فیلم استرومبولی حواشی عمدتا منفی بسیاری درپی داشت پخش فیلم ابتدا با سانسور وسپس بایکوت در آمریکا مواجه گردید و اینگرید برگمن هم به دنبال رسوایی اخلاقی اش با روسلینی از آمریکا اخراج شد. اما در اوج نفرت عموم از ستاره جذاب سوئدی که زمانی درحد یک قدیسه دوستش داشتند، وودی گاتری در سال 1950 شعری عاشقانه (و به تعبیر برخی شهوت آمیز) برای برگمن سرود که البته هرگز تا وقتی زنده بود آن را رو نکرد. در دهه نود دختر گاتری نورا عزم جزم نمود تا تمامی آرشیو اشعار و ترانه های ناخوانده  پدرمرحومش را که درچندین جعبه سربسته محفوظ ومتروک مانده بود منتشر کند. ترانه "اینگرید برگمن" همان موقع درآرشیو مخفی پدری کشف شد. دست به دست گردید و توسط خواننده های بسیاری خوانده شد که البته مشهورترین ورژن آن با صدای بیلی براگ و گیتار ویلکو می باشد که میتوانید در اینجا بشنوید و بخوانید:

اینگرید برگمن 1950

Ingrid Bergman, Ingrid Bergman, اینگرید برگمن،اینگرید برگمن
Let´s go make a picture بیا برویم تصویری خلق کنیم
On the island of Stromboli, Ingrid Bergman در جزیره استرمبولی، اینگرید برگمن

Ingrid Bergman, you´re so pretty, اینگرید برگمن تو خیلی زیبایی
You´d make any mountain quiver تو هر کوهی را به لرزه وا میداری
You´d make my fire fly from the crater توشراره درونم را از دهانه آتشفشان وجودم بیرون می پراکنی
 Ingrid Bergman اینگرید برگمن

This old mountain it´s been waiting این کوه پیرمنتظر مانده است
All its life for you to work it تمام طول زندگیش را برای تو تا (شعله ورش) کنی
For your hand to touch the hardrock, برای دست تو تا سنگهای خارایش را لمس کند
Ingrid Bergman, Ingrid Bergman اینگرید برگمن،اینگرید برگمن

If you´ll walk across my camera, اگر در زوایای دوربینم گام برداری
I will flash the world your story, من تمام دنیا را با داستانت متجلی خواهم نمود
 I will pay you more than money, Ingrid Bergman چیزی بیش از دستمزد به تو خواهم داد

Not by pennies dimes nor quarters, نه با چند پنی یا دایم (ده سنتی) یا کوارتر(بیست و پنج سنتی)
But with happy sons and daughters, بلکه با فرزندان پسر و دختر شادمان
And they´ll sing around Stromboli, که همگی دورتادور استرومبولی خواهند خواند:
Ingrid Bergman اینگرید برگمن*

خوب، آیا این آهنگ از احساس پرتمنا و کشش وودی به اینگرید حکایت می کند؟  آیا او باسرودن ترانه ای اینچنین عاشقانه و محرک جنبه مخفی پشت شخصیت سنگین سیاسی خود را آشکار و درونیات جنسی اش را برملا نموده؟ قضاوت باشما گرامیان است.... آنا کانونی نوه دختری گاتری می گوید پدربزرگش دلبستگی و علاقه شدیدی به اینگرید برگمن داشته واین ترانه را محض خاطر او نوشته که ترانه ای فوق العاده و البته تحریک آمیز است و اضافه می کند :"نوشتن چنین ترانه ای از او برای اینگرید برگمن ازنظر من یک فانتزی مفرح است" ... گرچه پسر گاتری آرلو شدیدا مخالف این مسئله بوده و معتقد است پدرش بی هیچ منظورخاصی این شعر را بسادگی در وصف ستاره محبوبش سروده چون از طرفدارانش بوده همانگونه که ترانه ای دروصف جو دیماجیو بیسبالیست آمریکایی (همسر دوم مریلین مونرو) ساخته بود. عده ای منورالفکر هم مصرانه براین باورند که اصولا این کشش از جانب شخصیت محکم و نمادسوسیالیسم آمریکا با عقل و منطق جور درنمی آید و فی الواقع وودی این ترانه را برای تحقیر اینگرید برگمن و فیلم استرومبولی و رابطه مذمومش با روسلینی نوشته و ترانه هم از زبان روسلینی بیان شده است!...در کنار تمامی این شایعات داغ و آتشین اما این تنها استرومبولی است که نه آتش می پراکند نه دود و نه خاکستر، بلکه آرام و باشکوه درحالیکه در دل دریایی جوشان از شراره دارد درمیان هیاهوی آدم ها خفته است... کاش انسانها از او گذشت ، صبوری و بلند نظری یاد می گرفتند... (خانم لمپرت - کافه کلاسیک )

*بنده سعی کردم ترجمه ای مقبول و اخلاقی از شعر عالیجناب وودی گاتری ارائه دهم، هرگونه تعبیر وتفسیر غیر متعارف برداشت شخصی خوانندگان محترم می باشد.

منابع:

http://www.songfacts.com/detail.php?id=10686

http://www.bbc.com/persian/iran/2012/07/...ody_guthry

https://en.wikipedia.org/wiki/Ingrid_Bergman