سلام به همه

فیلم امروز پرواز بر فراز آشیانه فاخته یا دیوانه از قفس پرید .

در مورد این فیلم باید خیلی زودتر از اینها می نوشتم اما به دلیل مشغله های مختلف و ذهن به هم ریخته کم کم داشت یادم میرفت .البته باتوجه به نام تاپیک که سکانس آخر می باشد به نظرم اگر بیشتر در مورد سکانس آخر تمرکز کنم بهتر خواهد بود ، اگر بگویم موفق ترین اثر جک نیکلسون این فیلم است شاید اغراق نکرده باشم ، چرا که باتوجه به سن وسال جک و سال ساخت فیلم واقعا فیلم پرمحتوایی است که به نتیجه نشسته است .

 نکته ایی که به نظرم واقعا جالب به نظر می رسد این است که چرا بیشتر بار فیلم بر دوش جک نیکلسون می باشد ؟ زیرا ما در فیلم شاهد این هستیم که افراد دیگری هم در آسایشگاه هستند اما فقط بازی جک دیده میشود و به طور مثال دنی دویتو میتوانست نقش پر رنگ تری داشته باشد

و فقط شخصیت مک مورد توجه قرار نگیرد.

فیلمی ماندگار و تحسین برانگیز که تا به حال چند دفعه تماشاکرده ام و حتی از تلویزیون هم پخش شده است و واقعا انتخاب خوبی برای دیدن می باشد ، در این کافه فکر نمی کنم شخصی باشد که این فیلم را ندیده باشد و یا شاید حتی چند دفعه مشاهده کرده است ، زیرا فیلم دارای نکات ریز و درشت بسیاری است که به تماشای مکرراین فیلم می ارزد ، خود این موضوع یعنی تماشای چند باره فیلم از سوی دوستان دلیل این مدعاست که جایگاه این فیلم خاص می باشد ، چه از نظر نوع بازی و چه از نظر کارگردانی و فیلمبرداری و حتی موسیقی فیلم ، زیرا هر کدام از این عوامل خود شاخصه ای مهم هستند برای این فیلم ، نکته دیگر دوبله خوب این فیلم در ایران می باشد که با استقبال از سوی بیننده روبرو شده است و به زیبایی آن می افزاید.

این فیلم که جزء لیست 250 فیلم برتر سینما جهان قرار دارد ،  حتی جزء 20 فیلم معتبر سایت imdb قرار دارد. در واقعا جایگاه خوبی در تاریخ سینما دارد و می توان گفت یکی از فیلمهایی است که به درستی مورد اقتباس قرار گرفته .فیلم به نوعی برای افراد درونگرا زیبایی خاص خودش را دارد و این فیلم رمز و رازهای خودش را دارد.

   
کارگردان:میلوش فورمن
تهیه‌کننده: مایکل داگلاس/شول زائِنتز
نویسنده رمان:کن کیسی
فیلمنامه:لورنس هاوبن /بو گَلدمن
 
بازیگران: جک نیکلسون /لوئیز فِلِه چر/ویل سمپسون/براد دوریف
موسیقی: جک نیچه
فیلم‌برداری :هاسکل وکسلر
تدوین: شلدون کان /لینزی کینگمن

جوایز فیلم
•    نامزد 9 اسکار در سال 1976
•    برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد (جک نیکلسون)
•    برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن (لوئیس فلچر)
•    برنده اسکار بهترین کارگردان (میلوش فورمن)
•    برنده اسکار بهترین تهیه کننده (مایکل داگلاس)
•    برنده اسکار بهترین فیلم نامه اقتباسی
•    برنده 6 جایزه گلدن گلوب سال 1976
•    نامزد 10 جایزه و برنده 6 جایزه از بفتا 1976

فیلم پرواز بر فراز آشیانه فاخته یا همان فیلم دیوانه از قفس یرید یکی از بهترین فیلم های تاریخ سینما محسوب می گردد،چه از نظر کارگردانی و وجوه تکنیکی کار و چه از نظر فیلمنامه و چه از لحاظ بازیگری ، جایگاه  جک نیکلسون در فیلم واقعا خاص هست ، خصوصا با آن دیالوگها خاص فیلم و حرکاتی را که به جا اجرا می کند .

داستان فیلم  :

((پرواز بر فراز آشیانه فاخته)) محصول ۱۹۷۵ امریکا، داستان شخصیتی منحصر به فرد با نام «مک مورفی» را روایت می کند که به اتهام ناروای تجاوز جنسی زندانی شده و سپس به بهانه ضرب و جرح نگهبانان زندان، به بیمارستان روانی ایالت منتقل شده است. او را به اینجا آورده اند تا از سلامت روانی او اطمینان پیدا کنند. در طول داستان مک با یک سرخ پوست دوست میشود که به آن رئیس می گویند .

در صحنه های آخر فیلم مورفی می خواهد پرستار آسایشگاه را خفه کند که مسئولین و نگهبانان آسایشگاه مانع میشوند و او را تحت شوک الکترونیکی قرار میدهند که مانند یک تکه گوشت بی حرکت می شود .

سکانس پایانی :

در سکانس پایانی آنجایی که مک رو به بخش منتقل کردند و رئیس از خواب بلند میشه و وضعیت مک رو میبینه ، خیلی جالب هیچ کسی توقع نداره که مک رو با بالش خفه کنه و این نقطه اوج فیلمه ، و بالاخره آبخوری رو از جا میکنه و پنجره رو میشکنه و فرار میکنه  با شنیدن صدای شکستن شیشه یکی از دیوانه ها(که از قضیه اطلاع نداشته) بلند فریاد میزنه:

 
     هی٬مک مورفی فرار کرد.....
     اون رفت٬مک مورفی فرار کرد....
                
      دیوانه از قفس پرید...

فرار رئیس و مرگ مورفی هر کدام به نوعی خلاصی و رهایی از قید و بند و به نوعی نشان از زندگی دوباره است ، زیرا فیلم  جو نظام سلطه را به نمایش می گذارد و شکستن سلطه امپریالیستی جالب است ، زیرا این آسایشگاه است که زندگی را برای افراد تعیین می کند حتی اگر بداند افراد بی گناه و سالم هستند .

شخصیت مک مورفی هم جالب است ، شخصی که خود را زرنگ به حساب می آورد اما  وارد جمعی میشود که بیشتر آنها از لحاظ ذهنی سالم هستند .

در صحنه ایی در فیلم  دیالوگی را از او میشنویم که خیلی جالب است : مک مورفی خطاب به دیوانه های تیمارستان: فکر مي کنيد که چي هستيد، خداي من؟ ديوونه يا يه همچين چيزي؟!نيستيد. شما ديوونه نيستيد. شما از نصف اون الاغ هايي که بيرون توي خيابون ها راه ميرن ديوونه تر نيستيد .

فیلم روایتگر دیوانگی و جنون است که به نوعی  افرادی را نشان میدهد که  در سلامت به سر می برند اما برای  مشکلات زندگی خود را به دیوانگی زده اند . پرواز بر فراز آشيانه فاخته  فيلمي بي نظير درباره ي مردي است كه به ايجاد تغيير در زندگي خود و ديگران مصمم است و از اين كه در برابر حاكميت جاري بايستد، نمي ترسد.
جک نیکلسون به صورتی در فیلم بازی میکند و در نقش خود غرق میشود که بیننده راهی به جز قبول کاراکتر او ندارد ،
کن کیسی نویسنده رمان پرواز بر فراز آشیانه فاخته  که فیلم فورمن از روی  آن ساخته شد، کتابش را در سال ۱۹۶۲ نوشت. نویسندگی را در دانشگاه استفورد تحصیل کرد و اما از دانشگاه اورگان فارغ التحصیل شد .

و در پایان هم رییس به خاطر اینکه دیوانه هایی که تمام امیدشان مک مورفی است ، آن تکه گوشت خورد شده ای که روزی مک مورفی بود را نبینند ، و آخرین امیدشان را هم از دست ندهند ،او را خفه می کند و از آسایشگاه می گریزد، دیوانه ها ی هنوز امید وار به معجزه مک مورفی ، شاد و سرخوش فریاد دیوانه از قفس پرید را سر می دهند.

نکته جالب این است که فیلم در گرگ و میش شروع می شود و در گرگ ومیش تمام می شود .

در پایان یادی می کنیم از دوبلورهای زحمت کش و گرامی که فیلمها را برای ما خاطره انگیز و ماندگار و هم قابل فهم می نمایند.

 دوبله فیلم به مدیریت  خسرو خسروشاهی

جک نیکولسون / رندل پاتریک مک مورفی / ناصر طهماسب
لوئیز فلچر / پرستار راچد / رفعت هاشم پور
ویلیام ردفیلد / هاردینگ / پرویز ربیعی
برد دوریف / بیلی بیبیت / خسرو خسروشاهی
دین آر. بروکس / دکتر اسپایوی / حسین معمارزاده
دنی دوویتو / مارتینی / ظفر گرایی
ناتان جورج / واشینگتن / محمد بهره مندی
مل لمبرت / رئیس لنگرگاه / جواد پزشکیان
سیدنی لاسیک / چارلی چزویک / پرویز نارنجیها
کریستوفر لوید / تیبر / ناصر نظامی
ویل سمپسون / رئیس برامدن / خسرو شمشیرگران
ماریا اسمال / کندی / مینو غزنوی
وینسنت اسکیاولی / فردریکسون / بهرام زند
یکی از دکترها (کراوات سیاه و قرمز) / سیامک اطلسی
دو تا از دکترها (جوان با عینک و سبیل،مسن با عینک و کچل) / بهرام زند