در دهه شصت وقتی سالهای پایانی تحصیلات دبیرستان را می گذروندم یکروز یک نسخه وی اچ اس از این فیلم رو توسط یکی از دوستانم دریافت کردم. اونموقع چیزی از این فیلم نشنیده بودم و نمی دونستم در حال مشاهده یک فیلم بحث برانگیز هستم. بعدها مطالب زیادی از فیلم در مجلات و روزنامه های اونموقع خوندم. یکی از نکات مهم این فیلم در ایران گویندگی بسیار زیبای خسرو خسرو شاهی روی چهره جیمز دین می باشد که بنظر من کمک شایانی از درک این شخصیت نزد جوانان می کند. به این دلیل بحث تاثیر گذاری گوینده جیمز دین را مطرح کردم که چند مدت بعد از دیدن فیلم آنوس این فیلم را که در انتهای یک فیلم ضبط شده بود را دیدم . در آنوس فیلم شخص دیگری بجای جیمز دین گویندگی کرده بود که اصلا به دل نمی نشست.

جهت تکمیل نوشته خانم لمپرت محترم باید عرض کنم که سالها پس از ساخت این فیلم در سال 1990 کتابخانه کنگره ملی ایالات متحده به این فیلم عنوان یک فیلم فرهنگی ، زیبا و قابل توجه اعطا می کند و آنرا بعنوان یک اثر ملی ثبت می کند .

همانطور که خانم لمپرت اشاره نمودنداز مارلون براندو هم تست 5 دقیقه ای برای ایفای نقش جیم گرفته شد اما نهایتا این نقش به جیمز دین رسید اما در یکی از سایتهای خارجی نیز خواندم که نیکلاس ری به ناتالی وود نیز اعتقادی نداشت و معتقد بود من دختر جوان دیگری می خواهم که خلق و خوی و صورتی وحشی داشته باشد اما در هر حال کس دیگری را نتوانستند بغیر از ناتالی وود پیدا کنند و او آنقدر این نقش را زیبا بازی کرد که نامرد دریافت جایزه اسکار گردید. آنچه که مسلم است فیلم هفت سال بعد از تست مارلون براندو ساخته شد. قطعا سن مارلون براندو در ایده ال ترین شرایط هم مناسب برای چنین نقشی نبود. (البته در برخی از سایتها اختلاف بر سر دستمزد را دلیل عدم همکاری برادران وارنر با مارلون براندو دانسته اند. برادران وارنر دستمزدی معادل سه هزار دلار در هفته به براندوی جوان پیشنهاد داده بودند) .

در انتهای نسخه اورژینال فیلم اتوبوسی بنام هوس تست مارلون براندو برای نقش جیم گنجانده شده است. خیلی سعی کردم تا نسخه ای از این تست بازیگری  را ببینم اما موفق نشدم . اگر دوستان این صحنه را دیده باشند شاید بهتر بتوانند در اینخصوص نظر بدهند.

البته شخصا معتقدم شورش بی دلیل آنقدر که روی جوانان  کشورهای غربی تاثیر گذار بود روی جوانان ایرانی آن تاثیر را نداشت. یکی از دلایلش شاید فاصله فرهنگی خانواده های ایرانی با خانواده های غربی بود. بعبارتی مشکل روانکاوی و روانشناختی که جیم با آن درگیر بود یک درد مشترک در بین جوانان غربی زمان خود بود. مادر سالاری یا فرزند سالاری چیزی نبود که در دهه پنجاه یا شصت نزد خانواده های ایرانی رواج داشته باشد و در آنزمان پدر سالاری در بیش از 70 درصد خانواده های ایرانی مرسوم بود ( البته شرایط الان کاملا با آنزمان متفاوت می باشد زیرا فکر می کنم زن سالاری و فرزند سالاری امروزه در اغلب خانواده های ایرانی موج می زند). بنابر این اغلب بینندگان این فیلم در دهه شصت قبل از آنکه پیام فیلم را بگیرند صرفا مبهوت داستان فیلم و بازی زیبای جیمز دین گردیدند. البته حساب منتقدین و روشنفکران از افراد عام در این نظریه جداست.

چه بخواهیم و چه نخواهیم نوع ناهنجاریهای خانوادگی در آنزمان در بین خانواده های ایرانی با خانواده های غربی بسیار متفاوت بود . حمله جیم به پدرش و درگیری فیزیکی با او از صحنه هایی است که بندرت در خانواده های عاطفی ایرانی دیده میشود و تقریبا نادر است (حساب استثناها جداست ) پدر در خانواده ایرانی ستون خانواده است بویژه آنکه در اعتقادات مذهبی دین ما احترام به او بسیار واجب است. من فکر نمی کنم اگر حتی در شرایطی به مراتب بدتر از شرایط جیم قرار بگیرم بتوانم عکس العمل او را در مقابل پدرش انجام دهم و هرگز با این سکانس فیلم کنار نیامدم.

در مجموع باید گفت شورش بی دلیل در زمان خودش فیلم تاثیر گذاری بود. البته نباید از این موضوع هم غافل شد که بخشی از موفقیت این فیلم  جدای از موضوع فیلمنامه  مدیون بازی جیمزدین جوان و مرگ تراژدیک او کمتر از یک ماه قبل از اکران عمومی فیلم می باشد و اغلب جوانانی که جیمز دین را الگوی خود قرار داده بودند بسیار کنجکاو بودند تا  حضور  او را بر پرده های نمایش ببینند  هر چند با دیدن بازی زیبای او در این فیلم فقدان جیمز دین بیش از پیش خودنمایی کرد و بسیاری از آنان با دیدن تصویر او در این فیلم بی اختیار می گریستند. خودروی جیمز دین از سال 1955 تا کنون در یکی از موزه ها (که الان خاطرم نیست) نگهداری میشود.