(۱۳۹۳/۲/۶ عصر ۱۲:۲۶)rahgozar_bineshan نوشته شده:  

دوستان خیلی وقت بود می خواستم در مورد خانم ثریا قاسمی و فعالیتهاشون تو دوبله از دوستان اطلاعاتی کسب کنم حالا که اسکورپان عزیر عکس خانم قاسمی رو گذاشتن من هم فرصت رو غنیمت می شمارم  و از شما می پرسم خانم قاسمی چه قدر سابقه کار تو دوبله رو دارند؟ من به جز سریال داستان زندگی-هانیکو- جایی دیگه کاری از ایشون ندیدم حالا شاید در فیلمهای فارسی جای خودشون صحبت کرده باشند اما به جز سیال هانیکو ایشون در چه فیلم یا سریال خارجی دیگه ای حرف زدند و چه قدر سابقه دوبلاژ دارند؟

با تشکر

بسیاری از دوبلورهای قدیمی دانش آموختۀ تأتر بودند و یا هنرستان هنرپیشگی می رفتند و به این جهت صدایی پرورش یافته داشتند از جمله هوشنگ لطیف پور، فهیمه راستکار، پرویز بهرام، رفعت هاشم پور و... که از پیشکسوتان دوبله اند (استاد لطیف پور در معرفی و ترغیب هم دوره ای هایش به دوبله، سهم عمده ای داشت) یا همچون بانو ژاله (شوکت علو) و مرتضی احمدی در چندین رشتۀ هنری (رادیو، تأتر، سینما، دوبله، تلویزیون) به صورت همزمان فعالیت می کردند که صدا نقطۀ مشترک این رشته های مختلف بود. بسیاری از گویندگان رادیو، از جمله گویندگان برنامۀ «داستان شب» که آن زمان مخاطب وسیعی داشت، بعدها وارد دوبله شدند. دوبلورهایی هم بودند که همواره با واحد رادیو همکاری داشته اند به ویژه در برنامۀ محبوب «صبح جمعه با شما» (از جمله منوچهر نوذری، عزت الله مقبلی، اصغر افضلی، منوچهر والی زاده، مهین برزویی و...). البته کار گویندگی در نمایش های رادیویی با دوبله متفاوت است و گوینده های رادیو با صدایشان نقش بازی می کنند و از این جهت به آنها بازیگر رادیو می گویند که به مراتب از دوبله سخت تر است چون تصویری وجود ندارد که گوینده از بازیگر الهام بگیرید و تماماً باید از قدرت تخیل خویش مایه بگذارد و در عین حال ریتم کار را هم در نظر بگیرد؛ بنابرین گویندگانی که سابقۀ بازی نمایشنامه های رادیویی را داشتند، از پس دوبله هم بر می آمدند (از جمله فریدون اسماعیلی و یا مهین نثری و اکبر زنجانپور در دوران اعتصاب). گویندگانی که از رادیو پا به دوبله گذاشتند دو دسته بودند: دسته اول هنرمندانی چون خانم ها تاجی احمدی، نیکو خردمند، نجمی فروهی (نجم الملوک وثوقی)، مهین بزرگی (فاطمه ابوالقاسم تبریزی)، آذر دانشی، فرخنده (معصومه فرخنده مآل)، آقایان حمید قنبری، مانی (محمد خواجوی ها)، مهدی علیمحمدی، داوود نماینده، پرویز بهادر که همگی در نوع خود از حرفه ای ها و بهترین های تاریخ دوبله به شمار می روند و همچنین شیوا گورانی و مژگان عظیمی از گویندگان برنامۀ «سلام کوچولو» به تهیه کنندگی عذرا وکیلی و دسته دوم هنرمندان تأتر و نمایش همچون نصرت الله محتشم، پرخیده (نورالهدی مظفری)، هوشنگ بهشتی، منصور متین، مورین (منیر امیر)، مهین دیهیم (کبری رجایی آزاد)، عباس مصدق، مهین معاون زاده، اشرف کاشانی، توران مهرزاد (فاطمه بزرگمهری راد)، سیروس ابراهیم زاده، منصور والامقام، شمسی فضل اللهی، مریم پروین، مریم فرخ نیا، آزیتا لاچینی، احمد آقالو و ثریا قاسمی که به شکل جسته گریخته و پراکنده به دوبله پرداختند و بیشتر ترجیح دادند که بازیگر باشند تا دوبلور و یا نهایتاً در دوبلۀ فیلم هایی که بازی کرده اند به جای خودشان حرف بزنند. تعداد فیلم هایی که با صدای آنها دوبله شده اندک است و معمولاً نقش های اصلی هم نبوده اند. (شاید هم در دوبلۀ سریال های خارجی قبل از انقلاب شرکت داشته اند). قدیمی ترین صدای موجود از خانم قاسمی، فیلم داشتن و نداشتن اثر هاوارد هاکس و به مدیریت زنده یاد عطاءالله کاملی است که نقش مکمل زن این فیلم را گفته. خانم ثریا قاسمی بعد از انقلاب و در دهۀ شصت در دو تا از سریال های پر طرفدار ژاپنی، سالهای دور از خانه (به مدیریت ژاله علو) و داستان زندگی (به مدیریت عطاءالله کاملی) به ترتیب در نقش های مادر ریوزو و مادر هانیکو حرف زده است و جالب اینکه مدیر دوبلاژ سریال گرگها (1367 - ساختۀ داوود میرباقری) هم بوده ولی با وجود اینکه نقش اول زن آن را بازی کرده بود، از خانم رفعت دعوت کرد که به جایش حرف بزند. همچنین سرپرست گویندگان فیلم خواستگاری (1368 - ساختۀ مهدی فخیم زاده) با بازی خودش. آخرین کار دوبله قاسمی در سریال ایرانی معصومیت از دست رفته (باز ساختۀ میرباقری) بود که به جای مرضیه برومند حرف زد و گویا خانم برومند نسبت به دوبله شدن نقش اش معترض بوده است. قطعاً حضور مستمر هنرمندانی چون قاسمی می توانست به دوبله و به خصوص در بهبود دوبلۀ بعد از انقلاب کمک کند اما اینگونه نشد و ثریا قاسمی از گذشته تا حال حاضر به قدری پر کار بوده که تعداد فیلم ها و سریال هایی که بازی کرده دیگر قابل شمارش نیست (و بیشتر هم شامل ایفای نقش تکراری مادر و مادربزرگ های سنتی در سریالهای نازل) بنابراین دیگر فرصتی برای دوبله ندارد و یا نخواسته که در این عرصه هم فعال باشد. درست است که بسیاری از دوبلورهای قدیمی اصلاً به سودای بازیگر شدن، قدم در راه هنر گذاشته اند ولی دست سرنوشت آنها را به پای میز دوبله کشاند و ماندگار شدند؛ به هر حال دوبلوری بسیار سخت تر از بازیگری است و این را بسیاری از دوبلورهایی که تجربه بازیگری هم داشته اند، تأیید می کنند؛ از جمله زنده یاد نیکو خردمند در برنامۀ صداهای ماندگار...

--------------------------

* ثریا قاسمی متولد 1319 و دختر شادروان نادره (حمیده خیرآبادی)، فعالیت هنری خود را در رادیو از سال 1340، دوبلاژ از سال 1342، تأتر از سال 1344، سینما از سال 1347 و با فیلم مهم آرامش در حضور دیگران (اثر ناصر تقوایی) آغاز نمود و با بازی در مجموعۀ تلویزیونی تلخ و شیرین به محبوبیت رسید. (تاریخ ها بر گرفته از کتاب فرهنگ سینمای ایران/جمال اُمید/1377)