Admin:  با توجه به اینکه  تاپیک اصلی "اطلاعات سایر فیلم ها" متاسفانه در اثر یک اشتباه فنی حذف شده است , تا زمان برگرداندن اطلاعات آن تاپیک , این بحث زیبا در این تاپیک جدید پی گرفته خواهد شد. بعد از بازیابی تاپیک اصلی ؛ نوشته های آن با این تاپیک یکی خواهد شد. با پوزش و سپاس از دوستانی مانند هری , گرتا , راتسو زیرو  که برای این تاپیک زحمت می کشند.

---

داستان سرباز جو                    Story of G.I. Joe

کارگردان : ویلیام ولمن

فیلمنامه : لئوپولد اتلس – فیلیپ استیونسون – گای اندور

فیلمبردار : راسل متی

موزیک : لوئیس اپل بام

بازیگران : رابرت میچم – برجیس مردیت – فردی استیل – والی کسل – جیمی لوید

محصول 1945 یونایتد آرتیستز – سیاه و سفید – 108 دقیقه

 

در دوران جنگ جهانی دوم خبرنگاری به نام ارنی پایل (مردیت) به گروهی از سربازان آمریکایی مستقردر ایتالیا ملحق می شود و در جبهه جنگ با آلمانی ها حضور پیدا می کند ...

 

فیلم بر اساس مشاهدات خبرنگاری به نام ارنی پایل ساخته شد که اندکی پس از اکران همین فیلم در نبرد با ژاپنی ها در اُکیناوا کشته شد. ویلیام ولمن که خود در جنگ اول به عنوان خلبان بمب افکن حضور داشت، چنان از جنگ بیزار بود که ابتدا حاضر نمی شد درخواست کمپانی را برای ساختن این فیلم بپذیرد. فیلم ساختاری نیمه مستند دارد و در بخش هایی از آن از تصاویر خبری مربوط به جنگ نیز استفاده شده و با توجه به شخصیت اول فیلم که یک خبرنگار است این تناظر کاملا به جا و موثر جلوه می کند. شخصیت پردازی، مهم ترین وجه فیلم است; از جمله سربازی که به دنبال دستگاه گرامافون می گردد تا صدای همسر و فرزندش را که روی صفحه ضبط شده و با پست به جبهه ارسال شده گوش کند. یا سرباز دیگری که بالای سر خود در سنگر تصاویر ستاره های هالیوود را نصب کرده و مدام به دنبال کسی می گردد که با او راجع به سینما حرف بزند. یا فرد دیگری که مسئول حضور و غیاب است و به مرور اسم سربازان را از لیست خود خط می زند. و رابرت میچم جوان در هیئتی متفاوت در نقش افسری شجاع که مایۀ دلگرمی همه است و سرانجام خود نیز کشته می شود. از ناب ترین تصاویر فیلم سکانسی است که در شب سال نو سربازان در سنگری تاریک دور هم جمع شده اند و در نور شمع و نوای رادیو مراسم کریسمس را به جای می آورند و همزمان صدای گلوله باران توپخانۀ دشمن اوج می گیرد و ما دیگر صدای آنان را نمی شنویم . تنها از چهرۀ شان درمی یابیم که غرق در شادی و سرورند و برای لحظاتی فراموش کرده اند که کجایند و چه فرجامی در انتظار آنهاست . سکانس دیگری که در آن سربازان آمریکایی پس از نبردی تن به تن در خرابه ها و ساختمان نیمه ویران یک کلیسا گرد می آیند و لحظاتی را به یاد دوستان کشته شدۀ خود سکوت می کنند، در فیلم نجات سرباز رایان (اسپیلبرگ – 1999) بازسازی شد. ساخته شدن فیلم در واپسین ماه های جنگ اصالت این اثر ارزنده را دوچندان کرده است.  

 

 

 

 

**************************************************************

 

 

عشاق / مکانی برای عشاق                          Amanti /   A Place for Lovers           

کارگردان : ویتوریو دسیکا

فیلمنامه : ژولین زیمت – برونلا روندی – پیتر بالدوین – تونینو گوئرا – چه زاره زاواتینی

فیلمبردار : راسکالینو دی سانتس

بازیگران : مارچلو ماسترویانی – فی داناوی - کارولین مورتیمر – ایوون گیلبرت – میرلا پامفیلی

محصول 1968 ایتالیا و فرانسه – رنگی – 88 دقیقه

 

جولیا (داناوی) طراح مد مطلقه به بیماری علاج ناپذیری مبتلاست و تنها چند روز زنده خواهد ماند. او تصمیم می گیرد این مدت را در ویلایی دنج در ایتالیا تنها باشد و خود را با تلویزیون سرگرم کند. در یک برنامۀ زندۀ تلویزیونی او مهندسی ایتالیایی به نام والریو (ماسترویانی) را بازمی شناسد. به هر نحو ممکن او را می یابد و از وی دعوت می کند که این واپسین ساعات را با هم باشند ...

 

فیلم به هیچ روی قابل قیاس با آثار شاخص دسیکا نظیر دزدان دوچرخه (1948) و امبرتو دی (1952) نیست. با این حال می توان از برخی تصاویر چشم نواز و کارت پستالی آن لذت برد.

 

 

 

*************************************************************

 

 

زندگی ربوده شده              A Stolen Life

کارگردان : کرتیس برنهارت

فیلمنامه : کاترین ترنی (براساس اقتباس مارگریت بوئل وایلدر از داستانی نوشتۀ کارل جی. بنس)

فیلمبردار : ارنست هالر – سال پولیتو

موزیک : مکس استاینر

بازیگران : بت دیویس – گلن فورد – والتر برنان – دین کلارک – چارلز راگلس – بروس بنت

محصول 1946 برادران وارنر – سیاه و سفید – 109 دقیقه

 

خواهران دوقلو، کیت و پاتریشیا (هر دو با بازی دیویس) همزمان عاشق متصدی فانوس دریایی، امرسون (فورد) می شوند. کیت که نقاش است در مسابقۀ تصاحب همسر بازنده می شود. امرسون و پاتریشیا ازدواج می کنند. کمی بعدتر پاتریشیا در نبود امرسون (که به ماموریت رفته) در دریا غرق می شود. اکنون کیت تصمیم می گیرد خود را پاتریشیا جا بزند ...

 

ظاهرا تب ساختن فیلم هایی با محوریت خواهران دوقلو و ماجراهای شان در 1946 بالا گرفته بوده چون فیلم دیگری نیز در همان سال به نام آینۀ تاریک به کارگردانی رابرت سیودماک ساخته شد که الیویا دهاویلند نقش اصلی یا در واقع نقش های اصلی را در آن به عهده داشت و مضمون کلی آن هم همین است. فیلم در القای پیچیدگی های شخصیتی و روان شناختی موفق نیست و در سطح می ماند. تصاویر مونتاژ شده و جلوه های ویژۀ فیلم برای ارائه به مخاطب آن روز برگ برنده بوده و احتمالا بیشتر تماشاگران اصلا به همین دلیل به سالن های سینما رفته اند. والتر برنان به عنوان وردست شخصیت اصلی و ژوکر ماجرا نقش تیپیک خود در داشتن و نداشتن (هاکس – 1945) را بازتولید می کند.

 

 

 

*****************************************************************

 

 

آقای کلاین              Mr. Klein

کارگردان : جوزف لوزی

فیلمنامه : فرانکو سالیناس

فیلمبردار : گری فیشر

موزیک : اجیستو ماکی

بازیگران : آلن دلون – ژان مورو – سوزان فلون – میشل لونسئال – ژولیت برتو – فرانسیس برژه

محصول 1976 فرانسه و ایتالیا – رنگی – 123 دقیقه

 

در فرانسۀ اشغال شده توسط نازی ها، به دنبال ابلاغ راه حل نهایی، جهودان جمع آوری می شوند تا آنها را به اردوگاه های کار اجباری گسیل کنند. در این میان یک شهروند نگونبخت پاریسی به اسم روبر کلاین (دلون) با فردی یهودی و همنام خود اشتباه گرفته می شود; چراکه غیر از تشابه اسمی، ادارۀ آمار و ثبت احوال برخی مشخصات دیگر آنها را نیز یکسان درج کرده است. به این ترتیب تلاش جان فرسای آقای کلاین آغاز می شود تا به همه بقبولاند که جهود نیست و از نژادی مرغوب است و هنگامی که سرانجام راه به جایی نمی برد، هویت خود را از اساس انکار می کند تا پلیس ویشی بپذیرد که او اصلا کلاین نیست ...

 

شروع فیلم چون تلنگری ذهن تماشاگر را به خود معطوف می کند: در بهداری پلیس پاریس، فردی را مانند بره ای که میزان پروار بودنش را با دست کشیدن محک می زنند، بررسی بدنی می کنند تا دریابند که نژاد او چیست. جوزف لوزی در خلق فضای دهۀ 1940 کوچک ترین جزئیات را مد نظر قرار داده است. موزیک سایکوی ماکی مختصر و مفید است و با بهت و سرگشتگی آقای کلاین درمی آمیزد. به یادماندنی ترین جزء فیلم، پرترۀ انسان و گاو، هریک از دو زاویه –نیم رخ و تمام رخ- درون تابلویی قاب شده بر دیوار منزل آقای کلاین است.

 

 

 

***************************************************************

 

 

حفاظ دید / استنطاق              Garde à vue / The Grilling

کارگردان : کلود میلر

فیلمنامه : جان وین رایت – کلود میلر – جین هرمن – میشل آدیار

فیلمبردار : برونو نایتن

موزیک : جورج دله رو

بازیگران : لینو ونتورا – میشل سرال – رومی اشنایدر – گای مرچند – دیدیه آگوستینی – پاتریک دپی را

محصول 1981 فرانسه – رنگی – 86 دقیقه

 

وکیل دادگستری جرُمی مارتین (سرال) به اتهام آزار و اذیت و قتل دو دختر خردسال تحت پیگرد بازرس آنتونی کالین (ونتورا) قرار می گیرد. در شب سال نو، گالین با همسر مارتین (اشنایدر) ملاقات می کند به این امید که اطلاعات مفیدی به دست آورد...

 

فضای فیلم کاملا تئاتری است و گفت و گو بیشترین نقش را در پیشبرد درام فیلم دارد. فیلم ریتم کندی دارد و برخی سکانس های آن بسیار طولانی اند (سکانس آغازین آن بیش از 40 دقیقه طول می کشد). پایان فیلم شوکه کننده است.

 

 

 

**************************************************************

 

 

صد روز در پالرمو                Cento giorni a Palermo / Cent jours à Palerme

کارگردان : جوزه په فه رارا

فیلمنامه : گئورگی آرلوریو – پیر جیووانی آنچیسی – جوزه په فه رارا – ریکاردو لاکانا – ویلیام لارنت – جوزه په تورناتوره (براساس داستانی از جوزه په فه رارا)

فیلمبردار : سیلویو فراشه تی

موزیک : ویتوریو گِلمه تی

بازیگران : لینو ونتورا – جولیانا دسیو – لینو تروسی – استفانو ساتا فلورس – آندره آ آره لی – آرنولدو فوآ

محصول 1984 ایتالیا و فرانسه – رنگی – 100 دقیقه

 

در اوایا دهۀ 1980 ، به دنبال بی ثباتی و خشونت در پالرمو، ژنرال کارلو دالا چیه سا (ونتورا) از طرف نمایندگان پارلمان مامور می شود تا نظم و امنیت را در این شهر برقرار کند. او برای تحقق این هدف در برابر مافیا می ایستد ...

 

صحنه های خشن فیلم با دقتی سادیک به تصویر کشیده شده اند. به یادماندنی ترین بخش فیلم سکانسی است که در آن مسابقۀ تیم های ملی فوتبال ایتالیا و آلمان در جام جهانی 1982 به طور مستقیم از تلویزیون ها در حال پخش است و مردم تیره روز پالرمو محو تماشای آنند و درست در همان لحظات مافیا اقدام به عملیات تروریستی می کنند. رابطۀ عاطفی دالا چیه سا و معشوقه اش خشونت و قساوت فیلم را تعدیل نکرده است.

 

 

 

***************************************************************

 

 

جان سپردن / اسلحۀ دیکتاتور              The Dictator's Guns /  L'arme à gauche / Corpo a corpo

کارگردان : کلود سوته

فیلمنامه : چارلز ویلیامز – جوز لوییس دی بیلداس – میشل لِوین – کلود سوته (براساس داستانی از چارلز ویلیامز)

فیلمبردار : والتر ووتیتز

موزیک : ادی بارک لی – میشل کولومبی

بازیگران : لینو ونتورا – سیلوا کوشینا – آلبرتو دی مندوزا – لئو گوردون – آنتونیو مارتین – ژان کلود برک

محصول 1965 ایتالیا – فرانسه و اسپانیا – سیاه و سفید – 103 دقیقه

 

دریانوردی به نام ژاک کرنات (ونتورا) در بندر سانتو دومینگو استخدام می شود و بی خبر از همه جا در جریان قاچاق اسلحه مورد سوء استفاده قرار می گیرد...

 

بیش از دو سوم فیلم در ساحل دریا و عرشه و کابین کشتی اتفاق می افتد. خبیث فیلم یک آمریکایی است و این نکته از این نظر اهمیت دارد که در بسیاری از فیلم های کلاسیک هالیوودی ، افراد شرور، لاتین تبار هستند و این مورد را می شود نوعی واکنش تلقی کرد. حضور سیلوا کوشینا ( ستارۀ یوگوسلاو سینمای ایتالیا) تضمین کنندۀ فروش فیلم بوده است. اوج درخشش او در همین مقطع بود. به طوری که تنها طی دو سال 1964 و 1965 در 18 فیلم ظاهر شد. ازجمله در مامور 8 و 4/3 که در ایران با نام مامور 008 به نمایش درآمد و در آن با درک بوگارد همبازی بود.

 

 

 

***************************************************************

 

 

پروانه روی شانه            Un papillon sur l'épaule 

کارگردان : ژاک دوره

فیلمنامه : ژان کلود کاری یر – تونینو گوئه را (برمبنای داستانمخمل جوشان از ژان گیرون)

فیلمبردار : ژان بافه تی

موزیک : کلود بولینگ

بازیگران : لینو ونتورا – کلوداین آگر – پل کراچت – ژان بویسه – نیکول گارسیا – رونالد برتین

محصول 1978 فرانسه – رنگی – 95 دقیقه

 

مردی نیک سرشت به نام رونالد (ونتورا) درمی یابد که توانایی ادراک پدیده هایی را دارد که دیگران از آن بی بهره اند؛ انگار همزمان در دو دنیا سِیر می کند. تلاش او برای تطابق این دو ، ابتدا با انکار و بعد با رویارویی از طرف عوامل طبیعی و غیر طبیعی مواجه می شود  و دست آخر به نیستی می انجامد ...

 

فیلمی رازآلود و سوررئال که سرگشتگی انسانی پاک نهاد را در دنیای آلوده به رنج به تصویر می کشد . رونالد در طول فیلم شاهد مرگ سه انسان در دنیایی حقیقی و در عین حال متوهم است. (در هتل – در بیمارستانی متروک و در منزلی شخصی) . هنگامی که او دو زن را به طور جداگانه در محاکاتِ درون با خود همراه می کند ، موجبات نیستی و نابودی آنان را فراهم می آورد. پیام فیلم را می توان این گونه توضیح داد: واقعیت، حقیقت را برنمی تابد . در میان آثار  ژاک دوره که عمدتا فیلم هایی تجاری با شرکت آلن دلون بودند، پروانه روی شانه ساز ناکوک می زند .

 

 

 

****************************************************************

 

 

ماجراجویان             The Last Adventure / Les aventuriers / I tre avventurieri

کارگردان : روبر انریکو

فیلمنامه : روبر انریکو – جوز جیووانی – پیر پلگری (براساس داستانی از جوز جیووانی)

فیلمبردار : ژان بوفه تی

موزیک : فرانسوا دروباکس

بازیگران : آلن دلون – لینو ونتورا – سرژ رژیانی – هانس مه یر – ژان داری – جوآنا شیمکس

محصول 1967 ایتالیا و فرانسه – رنگی – 112 دقیقه

 

ماجراجویی های دو دوست، یکی هوانورد (دلون) و دیگری تکنیسین ماشین آلات صنعتی (ونتورا) با پیوستن دختری سرزنده و کنجکاو (شیمکس) ابعاد جدیدی به خود می گیرد. آنان در سفر به یکی از مستعمرات آفریقایی فرانسه هنگام گشت زنی با کشتی تفریحی کوچک شان در دریا به همراه یک غریبۀ راه بلد (رژیانی) از درون یک کشتی غرق شدۀ قدیمی به اشیایی قیمتی دست می یابند. اما پلیس محلی و عده ای اوباش که از قبل آنها را زیر نظر داشته اند، برای باجگیری و تصاحب اموال با آنها درگیر می شوند ...

 

فیلم از نظر تنوع لوکیشن بسیار چشم نواز است. سکانس های دریایی و عرشۀ کشتی با نیم نگاهی به آفتاب سوزان (رنه کلمان – 1959) ساخته شده با این تفاوت که این بارتهدید، خارجی است و غل و غشی میان دوستان نیست. ارتباط سه گانۀ ونتورا، دلون، و شیمکس را می توان با مثلث دوستی میان شخصیت های ژول و ژیم (تروفو – 1961) مقایسه کرد. قلعۀ متروک وسط دریا که بخش پایانی فیلم در آنجا روی می دهد، به یادماندنی است.

 

 

 

*****************************************************************

 

 

دست چپ خدا              Left Hand of God

کارگردان: ادوارد دمیتریک

فیلمنامه: آلفرد هیس (برمبنای داستانی از ویلیام ترت)

فیلمبردار: فرانتز پلانر

موزیک: ویکتور یانگ

بازیگران: هامفری بوگارت – جین تیرنی – لی. جی. کاب – اگنس مورهد – ای. جی. مارشال – جین پورتر

محصول 1955 فاکس قرن بیستم – رنگی – 87 دقیقه

 

به دنبال درگذشت کشیش دهکده ای دورافتاده و مسیحی نشین در چین و در آستانۀ انقلاب کمونیستی در این کشور، اهالی، منتظر قدوم کشیش جدیدی هستند که توسط اسقف آن ایالت برای شان فرستاده شود. انتظار آنان با ورود پدراوشی (بوگارت) که آمریکایی تبار است به آرامش تبدیل می شود. به مرور رفتارهای عجیبی از پدراوشی سر می زند اما مردم دهکده همچنان دوست دارند که او را به عنوان تکیه گاه معنوی خود باور داشته باشند. در این بین دختر پزشک دهکده که او هم یک آمریکایی مهاجر است از این که به پدراوشی علاقه ای زمینی پیدا کرده، معذب است و احساس گناه می کند ...

 

فیلم به نوعی حدیث نفس دمیتریک است و جنبۀ تبلیغاتیِ آن توی ذوق می زند. اوشی به عنوان فردی که به اعتراف خودش با رویه ای ناپسند به نتیجه ای ارزشمند رسید، بدلی از خود دمیتریک است و او (دمیتریک) سعی دارد بباوراند که اگر دوستان کمونیست اش را در دادگاه مکارتی لو داده در عوض موجبات امنیت را فراهم ساخته است. دست چپ خدا کارکردهای تبلیغاتی دیگری هم دارد. مثلا انقلابیون چینی را افرادی فرصت طلب و سودجو به تصویر می کشد یا روستائیان را ساده لوحانی معرفی می کند که به یک منجی از نوع آمریکایی دل بسته اند. ایدۀ کشیش مساله دار در 1955 در فیلم دیگری نیز مطرح شد و آن شب شکارچی ساختۀ چارلز لاتن بود که به مراتب فیلم بهتری است. البته سال ها قبل از آن چارلی چاپلین با زائز (1923) این موضوع را برای نخستین بار دستمایۀ اثر خود قرار داده بود. 

 

 

 

**************************************************************

 

 

بیوۀ کودرک          La veuve Couderc

کارگردان: پیر گرانیه دوفر

فیلمنامه: پیر گرانیه دوفر و پاسکال گاردین (براساس داستانی از ژرژ سیمنون)

فیلمبردار: والتر ووتیتز

موزیک: فیلیپه ساردی -

بازیگران: آلن دلون – سیمون سینیوره – اوتاویا پیکولو – ژان تیسیه – مونیک شامت – پیر کولت

محصول 1971 فرانسه و ایتالیا – رنگی – 90 دقیقه

 

پس از جنگ جهانی اول مجرمی فراری به نام ژان لاوین (دلون) در روستایی در حومۀ پاریس نزد بیول کودرک (سینیوره) پناه می گیرد و با هویت جعلی زندگی جدیدی را به عنوان کارگر مزرعه آغاز می کند و رابطه ای مبتنی بر اعتماد بین آنها شکل می گیرد. از طرفی ولنگاری های دخترکی بدنام به نام فیلیسی (پیکولو) در همسایگی خانۀ کودرک، توجه لاوین را به خود معطوف می کند. پس از گذشت دو هفته اعضای خانوادۀ کودرک حضور این فرد جدید و مشکوک را تاب نمی اورند و او را به پلیس لو می دهند ...

 

با توجه به اینکه داستان سیمنون به عنوان اثری ارزنده در حیطۀ ادبیات شناخته می شود، باید گفت گرانیه دوفر نتوانسته اقتباسی درخور انجام دهد و به عمق اثر دست یابد. سکانس پایانی که در آن تعداد زیادی ژاندارم و مامور پلیس با ساز و برگ و ادوات کامل صرفا برای دستگیری یک نفر کل منطقه را محاصره می کنند و نیز تصمیم بیوۀ کودرک برای ماندن در کنار لاوین تا آخرین لحظه، تماشاگر ایرانی را به یاد فیلم گوزنها می اندازد.

 

 

 

************************************************************

 

 

طبیب / پزشک          Medic / Toubib

کارگردان : پیر گرانیه دوفِر

فیلمنامه : پاسکال گاردین – پیر گرانیه دوفر ( برمبنای داستانی از ژان فروستی)

فیلمبردار : کلود رنوآر

موزیک : فیلیپه ساردی

بازیگران : آلن دلون – ورونیک ژانت – برنار ژیراردو – فرانسین برژه – برنار لی کک – هنری آتال -

محصول 1979 فرانسه – رنگی – 90 دقیقه

 

در جریان جنگ جهانی سوم، نیروهای مسلح فرانسه درگیر نبرد هستند. در یک بیمارستان صحرایی دکتر ژان ماری دسپری (دلون) به رغم نفرتی که از جنگ دارد سعی می کند وظیفه اش را به شایستگی انجام دهد. او به یکی از پرستاران کمپ به نام هارمونی دل می بندد که به بیماری ریوی کشنده ای مبتلاست. اما سرنوشت برخلاف پیش بینی ها طور دیگری رقم می خورد ...

 

موضوع فیلم در 1984 اتفاق می افتد. طرف مقابل فرانسوی ها در صحنۀ کارزار هرگز در فیلم دیده نمی شود. انگار آنها درگیر نبردی تخیلی با اشباح هستند. در سکانسی که ژان و هارمونی در یک غار به جست و جوی مجروحان می پردازند و قرار است تصاویری هراس انگیز و میخکوب کننده ببینیم، چنین اتفاقی نمی افتد و تنها با جیغ های بنفش و نعره های پلشت مواجه می شویم. این فیلم در ایران با نام تنگنا نمایش داده شده است.

 

 

 

*************************************************************

 

 

قلب یخی           Les seins de glace

کارگردان: ژرژ لاتنر

فیلمنامه: ژرژ لاتنر (برمبنای داستانی از ریچارد ماتیسن)

فیلمبردار: موریس فلوس

موزیک: فیلیپه ساردی

بازیگران: آلن دلون – مریل دارک – کلود براسو – فیوره آلتوویتی – امیلیو مسینا – آندره آ فالکن

محصول 1974 ایتالیا و فرانسه – رنگی – 105 دقیقه

 

نویسندۀ سریال های تلویزیونی فرانسوا رولین (براسو) در ساحل به زنی عجیب به نام پگی (دارک) برمی خورد و به او علاقه مند می شود. آشنایی فرانسوا با وکیلی به نام مارک ویلسن (دلون) که ادعا می کند پگی روان پریش است و پیشینه ای تباه دارد فرانسوا را آشفته می کند ...

 

لحن فیلم دچار سردرگمی است. گاهی به نظر می رسد فرانسوا با شخصیت های یکی از سریال هایش گفت و گو می کند یا نظاره گر آنهاست. در لحظات کوتاهی از فیلم، ارجاعاتی به خارش هفت ساله (وایلدر – 1955) صورت می گیرد. صحنه های خشن فیلم، آزار دهنده و کثیف با جلوه های ویژۀ بد ساخته شده اند (مثل چنگ زدن پگی به صورت افراد یا گیر کردن قیچی در گلوی خدمتکار پگی و ...) تنها جنبۀ ارزندۀ فیلم موسیقی آن است.

 

 

 

***********************************************************

 

 

کنکورد – فرودگاه 79            Concorde … Airport '79

کارگردان: دیوید لوئل ریچ

فیلمنامه: اریک راث – جنینگز لانگ (براساس داستانی از آرتور هیلی)

فیلمبردار: فیلیپ لاتروپ

موزیک: لائو شیفیرین

بازیگران: آلن دلون – سوزان بلیکلی – رابرت واگنر – سیلویا کریستل – جورج کندی – ادی آلبرت

محصول 1979 یونیورسال – رنگی – 113 دقیقه

 

یک فروند هواپیمای مافوق صوت با راهبری کاپیتان میته ران (دلون) و کاپیتان پاترونی (کندی) به مقصد پاریس به پرواز درمی آید. اما اشتباهات محاسباتی در سامانۀ موشکی در آزمایش های نظامی موجب پیش آمدن مخاطراتی برای هواپیما و مسافران می شود ...

 

فیلم از یکپارچگی برخوردار نیست و نمی تواند ماجراهای مربوط به نقص فنی هواپیما را با سه داستانک عاشقانه و یک حادثۀ تروریستی و ... همزمان پیش ببرد. کنکورد – فرودگاه 79 در مهم ترین هدفش یعنی تولید هیجان ناکام می ماند و مانند خود هواپیمای کنکورد از رده خارج و دمده به نظر می رسد.