و باز هم فیلمی ارزشمند و این بار فیلم زیبای (( به همین سادگی ))

فهرست عوامل فیلم :

 رضا ميركريمي .... كارگردان و تهیه کننده
 پوپك مظفري .... دستيار اول كارگردان 
 پوپك مظفري .... برنامه ريز 
 حسن خدايي .... دستيار دوم كارگردان 
 حسن خدايي .... منشي صحنه

شادمهر راستين .... نويسنده
رضا ميركريمي .... نويسنده 
طرح اوليه داستان از : رضا ميركريمي

بازیگران :

هنگامه قاضياني  
مهران كاشاني  
صفا آقاجاني  
نيره فراهاني  
هاله هماپور  
نسترن همدم علي  
محمدجواد جعفرپور  
بهنوش صادقي  
بهنوش خالقي  
محسن حسيني  
احمد آكشته  
پروانه احمدي

محمد آلادپوش .... مدير فيلمبرداري 
عبداله به افروز .... نورپرداز 
رحيم بشارت .... دستيار فيلمبردار 
علي مصفاي تبريزي .... عكس

جعفر موسوي .... فيلمبردار پشت صحنه 
شيوا رشيديان .... طراح صحنه و لباس 
فريدون فرشته آذري .... مجري دكور 
سوسن نوروزي .... دستيار لباس 
حميدرضا امري .... دستيار صحنه 
مهران ملكوتي .... صدابردار 
امير نوبخت .... دستيار صدابردار 
سودابه خسروي .... طراح چهره پردازي

محصول : مؤسسه توسعه سينمايي سوره

1386

افتخارات و جوایز فیلم :

به نظر من بزرگترین افتخار و جایزه فیلم  بر می گردد به توفیق آن در تصویر کردن زندگی ...

و اما :

جایزه گئورگ طلایی از بهترین فیلم جشنواره بین المللی فیلم مسکو(۲۰۰۸) جایزه بهترین بازیگرزن - شانزدهمین جشنواره فیلم وارنا-بلغارستان (۲۰۰۸) سیمرغ بلورین بهترین فیلم جشنواره بین المللی فجر- دوره بیست و ششم سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره بین المللی فجر- بیست و ششم سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه جشنواره بین المللی فجر- دوره بیست و ششم سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره فجر بخش آسیا- دوره بیست و ششم سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه جشنواره فجر بخش آسیا- دوره بیست و ششم

..................................................................

فیلم روایتگر رخدادهای زندگی زنی به نام طاهره است در طی چند ساعت از زندگی او ... رخدادهایی که هر چند ظاهرا پوشیده در لفاف معمولی بودن است اما در نهایت بیان میدارد

 این رخدادها آنقدرها هم که به نظر می رسند کوچک و معمولی نیستند و وقتی مداوم گردند و بدون تغییر و اصلاح باقی بمانند دردی جانکاه در زندگی را شکل میدهند که در هر دو حالت درد آور است : رفتن و نرفتن ...

نمونه ای عینی از زنان خانه دار جامعه ما  و مشکلاتی که همیشه وجود داشته اند و زنان این جامعه همواره با آنها دست به گریبان بوده اند ...

کانون خانواده که ظاهرا همه آیتمهای زندگی در آن وجود دارد ... همسری که از بس درگیر زندگی روزمره و شتاب بی وقفه شرایط موجود شده سهم حضور مرد خانواده به عنوان همسر و به عنوان پدر هر دم محدودتر و کمرنگتر می شود ... همسری که چنان درگیر مناسبات اقتصادی و تلاش برای پیشرفت در موقعیت کاریش گردیده که بسیاری از وظایف و نقش هایش را از یاد برده  و تبدیل شده به تولیدکننده پول و درآمد صرف در زندگی ... غافل از اینکه چیزهای مهمتری هم در زندگی در اولویت هستند که انها را ما از نگاه کاراکتر زن خانواده یعنی (( طاهره )) می بینیم ...

طاهره زنیست که ظاهرا پیشینه اش متعلق به شهر و پایتخت نیست و نگاه عمیق او به زندگی و طبیعت ولو در خشن بازار این کلانشهر بزرگ و حتی از فراز پشت بامی که برای پهن کردن و جمع کردن لباس ها به انجا می رود چیزی را جستجو می کند که می دانیم در دیدرس او نیست ...

او که مثل بسیاری از زنان این سرزمین پشتوانه ای مطمئن برای همسرش بوده و این را ما از لابلای تلاش های او برای همراهی و ایجاد آرامش و زمینه مناسب برای موفقیت شوهرش در عبور از چالش  های کاری وی شاهد هستیم ...

کودکان خانواده که در فضای بسته آپارتمانی مجبور شده اند خود را باشیوه زندگی متفاوت این دوره وفق دهند و به بازی هایی خاص و ... پناه ببرند که متاسفانه هر دم افزونتر آنها را از یاد گرفتن و تقویت کردن حس خوب دوست داشتن و مهر ورزیدن جدا می کند تا انجا که حتی در ان سن و سال به پوشش مادرشان و وضعیت ظاهری او خرده می گیرند ... آن هم مادری که همراه بودن او را با آنها کاملا مشاهده می کنیم و هنرش را برای از بین بردن و یا لااقل کم کردن فاصله ها ... فصل زیبای بازی دو نفره او و پسرش با اسباب بازی های پسرش فراموش شدنی نیست و ما به عنوان بیننده به کمک بازی خوب خانم قاضیانی خوب حس میکنیم که به عنوان مادر چقدر تلاش می کند با فرزندانش دوست خوبی باشد و آنها را خوب درک کند ولو آنکه آن کودکان کم سن و سال حتی در جشن کوچک دخترانه خود او را به بازی نمی گیرند ...

همسایه های خانه و آدم های پیرامون که به خاطر زندگی پیشین او در شهرستان و فرهنگ عشیره ای از سهم خاص خودشان در زندگی او برخوردارند و عدم بی تفاوتی و فاصله گرفتن از سوی او را در مواجهه با همسایگان شاهدیم که همین موجب میشود همه آدمهای دور و بر او از او انتظارات خاص خودشان را داشته باشند بدون اینکه بفهمند در اقلیم جغرافیایی که زن در آنجا بزرگ شده خواه هرکجا که باشد همه تعاملات دوطرفه است و همین حس خوب ارتباطات احتماعی و عدم تنهایی و فاصله داشتن را در آنجا موجب میشود اما در اینجا در این برهوت ساختمانهای بلند و مردمان عجله مند و بی حوصله هیجکس توجهی ندارد که لااقل کمی او را بفهمد ولو در کسوت یک رابطه همسایگی !

و چه زیباست که در اوج تنهایی می اندیشد که می تواند با دفتر و قلمی به قلمرو بی انتهای نوشتن پناه ببرد ... شاید قلمرویی که در آنجا کسی تنها نیست ... و کسی برای دوست داشتن و دوست داشته شدن چندان در بند بهانه نیست ! ( یادی از نوشته ها و نظرات یک دوست !)

فیلم به همین سادگی به نظر من فیلمیست ارزشمند از خود خود زندگی ! به همین سادگی !

این فیلم از جنس ساخته ارزشمند کارگردان بزرگ ژاپنی (( یاساجیرو ازو )) یعنی (( داستان توکیو)) بوده و حس خوب درک کردن زندگی ملموس پیرامون را به شایستگی موجب میشود ...

خانم قاضیانی به عنوان بازیگر با هنر خوبش و با همراهی طراح لباس و چهره پرداز و کارگردانی خوب در کنار دیگر بازیگران  به مدد برگ برنده اصلی یعنی فیلمنامه ای پر و پیمان به خوبی و تکمیلی چهره ای از زندگی را که اغلب با آن درگیریم غالبا آن را ندیده میگیریم برای ما قابل مشاهده می سازند و معجزه سینما را موکد میکنند باز که میتوانی در طول زندگی کاراکترهای یک فیلم ، تو نیز زندگی کنی پابه پای آنان ...  و البته خوی ساختن این فیلم (( به همین سادگی )) اصلا کار ساده ای نبوده ...

وقتی در بخش های نهایی فیلم می توانی مثل هنرچیشه اول فیلم یعنی طاهره سخت نفس کشیدن را احساس کنی و به این باور برسی که شاید دیگر خانه جای ماندنم نیست ...

و احساس نیاز به هجرت و کوچی آشکار برای تو که به عنوان زنی خانه دار در این جامعه معلق در میان مدرن شدن و سنتی ماندن دیریست به اعماق پنهان ترین و انتهایی ترین اطاق کوپک قلبت که پنجره ای هم ندارد کوچیده بوده ای ...

نمیشود از موسیقی خوب فیلم سخن نگفت که با اجرای احساس برانگیز تم مشهور (( ساری گلین )) یا ساز دودوک ( بالابان ) به زیبایی ادامه حکایت آن (( عروس  با موهای روشن  و زرین پوش )) * را در طول فیلم تصویر می کند ... کسی چه میداند شاید طاهره آن ((ساری گلین )) باشد که به هر لطایف الحیلی از زادگاهش و محبوبش جدایش ساخته اند و هنوز گاهی از بالای پشت بام آن آپارتمان شهری به دور دورها چشم می دوزد در آن دور دورها چوپان جوانی را می جوید که میداند زمانی غمگینانه در فراق او هر چند به ظاهر در دره ها برای گوسفندانش نی نواخته اما در حقیقت آتش درونش را از دوری یار در دودوک میدمیده است ...

کسی چه می داند ... شاید همینگونه باشد ... به همین سادگی ...

..................................................

* آهنگ زیبای سار گلین که بر سر مالکیت آن و خاستگاه  اولیه آن بین گرجی ها و آذری ها و ارمن ها  اختلاف است و هر یک از آن قومها ریشه آنرا به فرهنگ و افتخارات خود منسوب می دانند ملودی عاشقانه غمگینیست که از دل عروسی اندوهگین حکایت میکند با محبوبش که چوپانی پژمرده دل است و دیگر هیچ چیزی را در دنیا جز سوز دلش که توسط نفسش از سینه بر آن ساز می نشیند و به فغان در میآید حس نمیکند و نا امیدانه شاهد دور شدن محبوبش به اجبار است ...

ملودی  دلنشین و سراپا احساس  عنوان بندی پایانی این فیلم زیبا را با هم بشنویم :

Be hamin Sadegi.mp3 - 2.2 MB

 اجراها و روایات مختلفی از این آهنگ فوق العاده زیبا رو ( نزدیک به 20 اجرا ) من قبلا در  انجمنی به دوستدرانش تقدیم کرده بودم و در اینجا در دسترس شما دوستان عزیز کافه هم هست :

http://www.4shared.com/account/dir/P8Z-p...r=53260227

 برگ سبزیست به جبران محبت های بسیاری از دوستان کافه ...

و تصویر زیبای ضمیمه که خود به اندازه سطرها نوشته گفتنی دارد ...

ناله را هر چند میخواهم که آرام برکشم     سینه می گوید که من تنگ آمدم فریاد کن ...