اول این رو بگم که خیلی خوش شانس هستی 1991 جان! چون تجربه دیدن 4 تا از بهترین های تاریخ رو در پیش داری. من اگر جات باشم طی یکی دو روز همه رو می بینم. اتفاقا هر 4 فیلم هم از موارد مورد علاقه من هم هستند. به هر حال هر کدوم از این فیلمها در دسته و ژانر خودشون قرار دارن و انتخاب و دیدنشون به خودت بستگی داره.

- سگهای پوشالی (Straw Dogs) یه تریلر جنایی روستایی هست با فضاسازی و اتمسفری کم نظیر از سام پکین پا. خشونت فیلم و سکانس های سنگینی که داره بیشترین علت شهرت و البته بدنامی فیلم هست. به طوری که استودیو سازنده تصمیم گرفت با حذف چند صحنه, تازه درجه R رو برای فیلم بگیره و نمایشش بده. شخصا عاشق دیالوگ های فیلم هستم و روند داستانیش رو هم دوست دارم. شرایط ویژه ای که برای شخصیت داستین هافمن پیش میاد و تغییر کاراکترش از یک ریاضی دان آرام و خونسرد به مدافعی اسلحه به دست و سردرگم به بهترین شکل به نمایش درمیاد.

- کابوی نیمه شب (Midnight Cowboy) نیازی به تعریف نداره. تیم دو نفره هافمن/وویت بهترین نقش آفرینی ممکن رو به نمایش میذارن. طنز لطیفی در فیلم وجود داره که در کنار تیرگی کلی و تم دپرس فیلم ترکیب جالبی رو رقم می زنه. دیروز داشتم مستند 100 دیالوگ برتر تاریخ سینمای آمریکا از AFI رو میدیدم و رسیدم به شماره 27 که از همین فیلم هست. همچنان و بعد از این همه سال تازه و جذاب مونده. سکانس های رویاوار فیلم از معروف ترین سکانس های تاریخ سینما هستند و به شکلی غریب هم تدوین شدن. داستان ساده اما خوش روایت فیلم,یعنی سفر جوانی خام به نیویورک و رفاقتش با هافمن واقعا جذاب و البته تلخ به تصویر کشیده شده. جا داره لعنت مجددی بفرستیم به آکادمی اسکار که اون سال به ناحق اسکار بهترین بازیگر مرد رو به جان وین داد. هرکسی که اون فیلم وین رو دیده باشه متوجه میشه که اون اسکار دلیل فنی نداشته و بیشتر حکم دلجویی از دوک رو داشته.

- خوب,بد,زشت (The Good,The Bad & The Ugly) چی میشه راجع بهش گفت؟! فقط میتونم بگم اگر 3 ساعت عشق و لذت رو میخوای تجربه کنی,این فیلم رو ببین.

- بیگانه (Alien) این فیلم ریدلی اسکات یه کالت ترسناک تاریخی هست که البته خیلی از مردم دنباله اش یعنی بیگانه ها (1986) رو بهتر از این نسخه میدونن. پیشنهاد می کنم نسخه تدوین کارگردانش رو ببینی. به هر ترتیب بیگانه فیلم (اون موجود عجیب و غریب و بدترکیب!) یکی از هیولاهای مطرح تاریخ سینماست که دیدنش ضروری هست. سکانس های بسته و خفه فیلم با حضور اون بیگانه جدا دیدنی و موندگار کار شده. اوج فیلم هم قطعه پایانیش یعنی نبرد سیگورنی ویور  و بیگانه درنده هست. کلا اگر با چنین فیلمهای حال می کنی و ازشون خوشت میاد,این رو هم ببین. یک نمونه نسبتا عقب افتاده تر (و البته قدیمی تر) به طور مثال سیاره خون آشامان (1965) ماریو باوا هست.