درود بر شما سرور گرامی . آره والا . مو به تن آدم سیخ می شود . یک صحنه از کارهای اون آقای آستین استیونس به خاطر دارم که هنوز هم یادم میاد ، واقعا دلهره می گیرم . به خاطر دارم او به همراه تصویر بردار گروه و فکر کنم یک نفر دیگر ، به دنبال پیدا کردن یک مار پیتون در جنگل بودند ، اما به جای پیدا کردن مار ، لانه ی مار را پیدا کردند که سوراخی بود تقریبا به قطر 50سانتیمتر . آستین تصمیم گرفت با زحمت داخل سوراخ شود و به دوستان خود گفت که از پاهای او بگیرند و اگر مار به او حمله کرد اورا به عقب بکشند و از سوراخ بیرون بکشند . همان طور هم شد . به زحمت به صورت مستقیم با یک دوربین دستی کوچک وارد حفره شد . وناگهان دوربین تصویر یک مار عظیم را نشان داد که در تاریکی چمبره زده بود و در کسری از ثانیه به دوربین حمله ور شد و با یک ضربه لنز دوربین ترک خورد و دیگر هیچ تصویر نگرفت . از اینجا به بعد ، دوربین دوم که در دستان تصویر بردار گروه بود ، آستین را نشان میداد که تا زانو ، به درون سوراخ رفته و ناگهان جیغ می کشد و قبل از کشته شدن توسط مار ، با کمک دوست خود به بیرون کشیده میشود  و دوربین شکسته شده را نشان میدهد . جناب سروان رنوی عزیز ، راستش را بخواهید ، ریا نشود ، به گمانم ، من هم توان انجام همچین کاری را دارم .