(۱۳۸۸/۱۲/۷ صبح ۰۹:۳۷)پایک بیشاپ نوشته شده:  

دیالوگ پایانی فیلم مرد (Hombre) - با صدای اکبر منانی

اسم مهم نیست..... اون یه مرد بود.  (مارتین بالزام)

یکی از قله های بازیگری تاریخ سینما ، همین سکانس کم نظیر و پایانی فیلم هومبره (مرد ) است. اگر پل نیومن فقط همین یک فیلم را بازی کرده بود ، باز هم جزو محبوب ترین ها می شد. بر خلاف نقش های شوخ و شادی که در فیلم های دیگر داشت ، اینبار در نقش یک سرخ پوست دورگه و کم حرف ایفای نقش کرد تا ثابت کند که بازیگری قهار است و فقط به خاطر چهره و سیمای دلنشین اش نیست که محبوب شده است. وقتی در سکانس هایی از فیلم ، او در جواب سایر همسفرانش فقط نگاه می کند ، تازه به قدرت چشم های زاغ و زیبایش پی می بریم. باید به کارگردان آفرین گفت که این نقش را - بر خلاف نظر برخی - به  پل نیومن داد. سرخ پوستی در ذات نیومن بود و این مرد به درستی نقش مرد را بازی کرد. نقشی که به زیبایی ، روحیه فداکاری و عمل گرایی را در مقابل شعار و حرف نشان می دهد . پس از دیدن این فیلم فقط می شود گفت :  بدرستی که او یک مرد بود .