پس از جستار خشن و وحشتناک سینما و اعدام فکر استارت چنین تاپیکی در ذهنم نقش بست تا کافه را در کنار جستارهای زیبایش صاحب جستاری شاد و ماندگار نمایم. رقص در سینما نقشی اساسی دارد. اما مقصود من در این جستار یاد کردن از سکانسهای ناب رقص در فیلمهای ماندگار می باشد. در سینمای غیر هالیوودی رقص و آواز مانند تیتراژ یک فیلم جزئی اجتناب ناپذیر تلقی می گردید.

در سینمای فارسی قدیم یا در سینمای هند و حتی در سینمای عرب یا ترکیه وجود رقص و آواز یکی از مولفه های واجب ساخت یک فیلم می باشد. هزینه و زمان ساخت یک سکانس رقص در سینمای هند گاها از هزینه ساخت کل فیلم بیشتر می گردد. اما مقصود و هدفی که من در این جستار دنبال می نمایم یاد کردن از رقص های زیبائی است که به فیلم اعتبار می دهد. خاطرم هست در روزگاری که فیلمها را روی نوار مغناطیسی می دیدیم برخی از سکانسهای رقص و آواز در فیلمهای فارسی قدیم یا فیلمهای هندی بقدری آزار دهنده و لوث بودند که بمحض رسیدن فیلم به آن سکانس صحنه را با دور تند روی تصویر جلو می زدیم تا وقتمان را بیهوده هدر ندهیم.

اما همیشه این سکانسها آزار دهنده نیستند. یک سکانس خوب و زیبای رقص به فیلم اعتبار می دهد و نه تنها مخاطب را آزار نمی دهد بلکه بیننده بیصبرانه منتظر رسیدن آن سکانس می ماند و گاها آن سکانس را شاید جدای از فیلم چند بار ببیند. دوستانی که تمایل دارند به فیلم مورد نظر خود اشاره نمایند حتما اسکرین شاتهای متعددی را در پست قرار دهند تا دیدنش برای هر مخاطبی لذت یادآوری آن سکانس را تداعی نماید.

جستار را با سکانسی از رقص استاد و نابغه بی بدیل سینمای جهان آغاز می کنم. سکانس زیبای رقصیدن سر چارلز اسپنسر چاپلین در فیلم عصر جدید:

در فیلم عصر جدید چارلی پس از آشنایی با دخترک بی سرپرست کلبه محقری برای خود و او جهت یک زندگی مشترک می یابد و سپس در پی یافتن یک شغل مناسب به استخدام یک رستوران بزرگ در می آید. دست بر قضا در یک شب که خواننده رستوران غیبت داشت صاحب رستوران از او می خواهد تا برای مشتریانش بخواند و برقصد. چارلی مات و مبهوت مانده بود تا چه بکند. دخترک به چارلی کمک می کند و متن یک ترانه را روی آستین دست چارلی می نویسد و به او می گوید این ترانه را بخواند.

به محض آغاز موزیک و شروع به رقصیدن آستین از لباس چارلی جدا می شود و چارلی مجبور می گردد در حین رقصیدن بصورت فی البداهه از خود شعری را روی آهنگ گروه موزیک بخواند و بدین ترتیب یکی از ماندگار ترین سکانسهای رقص در تاریخ سینما ثبت می گردد. هرچند چاپلین چنین حرکات موزونی را کم در فیلمهای خود نداشته است اما این از معدود سکانسهایی است که او همراه با رقص آواز نیز می خواند. سکانسهایی مانند مبارزه بوکس در فیلم روشنایی های شهر و یا انجام حرکات موزون در نقش هیتلر با توپی به شکل کره زمین در فیلم دیکتاتور بزرگ و .....  همه آنها بیانگر تبحر خاص چاپلین در حرکات موزون می باشد. اما باید پذیرفت این سکانس چیز دیگریست:

یک توضیح فرعی:

چهل سال بعد از این حرکت موزون توسط چاپلین مایکل جکسون نابغه بزرگ رقص در کلیپ بلیجین خود روی صحنه روشی از راه رفتن را از خود به ثبت می رساند که تمام حضار در سالن را بوجد در می آورد. روشی که بنظر من بی شباهت به این حرکت چاپلین نبود و بنظر من منبعث از این حرکت چاپلین بود و کمی تا قسمتی از رقص او تاثیر گرفته بود. احتمالا شما که مانند برخی از دوستان متعصب من که علاقه وافری به عالیجناب جکسون دارند نمی خواهید بگویید که چاپلین از جکسون تقلید کرده !!!!!!