(۱۳۸۹/۱۲/۹ عصر ۱۲:۲۵)منصور نوشته شده:  

... کدام فیلم را در تاریخ سینما سراغ دارید که یک روایت صادقانه و کاملا عادلانه از یک واقعه تاریخی را به تصویر کشیده باشد؟ مثال بزنید... حتی یک فیلم مستند هم منطبق بر واقعیت نیست چون در ساخت آن صرفا یکی از کشورهای دخیل در دعوا فیلم را ساخته است و طبیعی است ساختار فیلم طوری است که قصه مستند طوری روایت میشود که حق را به یک طرف دعوا (که عمدتا خود کشور سازنده است) میدهد.

نمونه های بیطرفانه در تاریخ سینما می توان یافت . فیلم والکری که روایت گر ترور نافرجام آدولف هیتلر است . فیلم طرف هیچیک از طرف های درگیر را نمی گیرد و صرفا وقایع را طبق مستندات تاریخی برای ما نقل می کند. در اینجا نه هیتلر یک هیولا است و نه سرهنگ اشتافنبرگ که بمب را کار می گذارد. البته فیلم های دیگری هم می توان مثال زد اما اینکه 100% بتوان آنها را بیطرف دانست مشکل است. این موضوع در مورد همه جنبه های هنر صدق می کند. در کتاب داستان ، در هنر موسیقی ، در هنر نقاشی و ... مسلما خالق اثر بر محتوای آن بر اساس میل خودش تاثیر می گذارد. مسلما لنی ریفنشتال بزرگ را نمی توان در میان فیلمسازان بیطرف قرار داد چون او حتی در مصاحبه های آخر عمر هم هنوز شور و شوق طرفداری از آرمان حرب نازی را داشت. من فیلم مستند مصاحبه هایش را دارم. با اینکه بیش از 90 سال داشت اما وقتی از هیتلر حرف می زد برق در چشمانش دیده می شد. انگار که هنوز به آلمان آن زمان عشق می ورزید.

بگذریم ...

در مختارنامه این هفته خون بازی بیداد می کرد. فشار عادی خون در رگ انسان عادی بین 8 تا 12 میلیمتر جیوه است اما گویی فشار خونِ کفار کوفه بسیار بیشتر از اینها بود ! چون با یک ضربت شمشیر ، خون تا یک متر از بدن بیرون می جهید . حتی در جاهایی از بدن که رگ بزرگی وجود ندارد ( مانند گونه و صورت ) بعد از ضربت شمشیر خون با فشار بیرون می زد. ظاهرا دوستان جلوه های ویژه خیلی زیاده روی کرده بودند .