مارج گاندرسون با بازی حیرت انگیز فرنسس مک دورماند در فیلم فارگو.

شیرین و مهربان و دوستداشتنی ، بی اعتنا و بیگانه با دنیای پلید و سردی که او را احاطه کرده است. بگذار دیگران هر طوری که می خواهند باشند! به راستی اگر شخصیت گرم و دلپذیر مارج نبود ، چطور باید آن همه طمع و قساوت و جنایت و نومیدی را در فیلم تحمل میکردیم؟

لوندی نمی کند اما دلنشین است ، آنقدر مهربان است که هنگام بررسی جسد وقتی چشمش به چند کرم خاکی می افتد به این فکر می کند که چه خوب است آنها را برای شوهر ماهیگیرش برود و با خود می گوید : حتما خیلی خوشحال میشه!

از تمام پلیسهای دیگر باهوشتر است که معمای قتلی بسیار پیچیده را حل می کند و بسیار شجاع تر که بی هیچ ترسی با خلافکارهایی که دو برابر هیکل او هستند رو در رو میشود و دستگیرشان می کند.

هنگامی که قاتل خطرناک فیلم را دستگیر می کند در آینه نگاهی ترحم آمیز به او می اندازد و می گوید : همه این جنایتا ... همه این کارا ... همش به خاطر پول بود؟! ...

برای پی بردن به عظمت این دیالوگ فقط باید فیلم را دید.