وقتی آدم بیش از هزار فیلم کلاسیک با شخصیت های دوست داشتنی و جذاب دیده باشه انتخاب کار سختیه اما خدا پدر مارلون براندو رو بیامرزه که نقش پدرخوانده رو بازی کرد که من الان راحت بگم که به یاد ماندنی ترین نقش سینما برای من همون نقش پدرخوانده ست که با وجودی که رئیس یک دسته تبهکاریه انقدر دوست داشتنیه که بیننده مثل پدرش دوستش داره و باهاش ارتباط برقرار میکنه و وقتی بهش شلیک میکنن دعا میکنه که نمیره و دست آخر هم در حالیکه با نوه اش بازی میکنه و مثل پدر یک خانواده میمیره ضمن اینکه گریم خاصش و صدای دوبلورش (زنده یاد ایرج ناظریان) همیشه تو ذهن هواداران سینما هست.