سالهای 78یا79 یکی از دوستان از طریق یک نفر دیگه با یک نفر آشنا شد به نام دکتر حسام الدین خُرومی .اون موقع حدود80سالشون بود.ایشون زمان شاه وزیز بهداشت و چشم پزشک شخص شاه بود.ایشون دارنده بزرگترین آرشیو کتابهای خطی اشیا عتیق و نسخه های دست نویس ... بود ضمن اینکه صاحب سینما ایران بود که در دهه شصت گفتن به جرم تکثیر فیلم های مبتذل (البته از نظر ارشاد مبتذل)تعطیل شد.ایشون از هر کتاب که فکر کنید مثل دیوان حافظ سعدی شاهنامه هرچی فکرش رو بکنید نسخه اصلی و خطی در اختیار داشت .دوست من تعریف می کرد می گفت تو خونه این بنده خدا نوار ریلی خیلی از فیلمها مثل ده فرمان بن هور و خیلی از فیلم هایی که فکرش رو بکنید به صورت اورجینال در اختیار داشت. افسوس که دوست ما زود ارتباطش با ایشون قطع شد و این بنده خدا هم سال های 82و83 به رحمت خدا رفتند حیف که فقط هم 1دختر داشتند و اون هم آمریکا زندگی میکرد و گرنه اگر این میراث عظیم فرهنگی در اختیار شون بود و میامدن این فیلم ها رو در اختیار ادم اهلش قرار میدادن شاید خیلی از فیلم هایی که آرزوی دوبله دیدن اون رو داریم در اختیارمون بود.