" روشنایی های شهر ، اشتباه یا خلاقیت "

به جمعیت پشت سر مربی چارلی نگاه کنید ، قرار است در ادامه ی این تصویر یک تکنیک سینمایی ارائه شود .

وقتی مربیان چارلی کم کم از تصویر محو میشوند و چارلی معشوقه اش را کنار خود میبیند ، برای کارگردان بزرگ ( چارلی چاپلین ) در آن دوران ( 1931 ) این امکان وجود نداشته که از حقه های امروزه سینمایی کمک بگیرد ( تکنیک های تدوین / جلوه های ویژه و حتی شاید پرده ی کروما ) ، به همین خاطر در دوبار گرفتن این نما و برای آنکه در تصاویر یک وجه اشتراک دیده شود او چه کرده :

از یک آدمک استفاده گرفته که در تصویر زیر می بینید ولی در تصاویر بالا اثری از آن نبود.

ماکتی ( مانکن / آدمک عروسکی و یا هرچه ... ) بی حرکت که در هردو نمای حضور مربی و حضور دختر نابینا در بک گراند تصویر دیده میشود و دقیقآ از زمان آغاز این رویای چارلی سر و کله اش پیدا میشود .

و حتی بعد از به خود آمدن چارلی و اینکه متوجه میشود که دارد دست آن مرد را نوازش میکند باز هم در آنجا حضور دارد .

و در ادامهء مبارزه همچنان قابل مشاهده است .

پ ن : بارها این فیلم و خصوصآ این پلان فوق العاده ی مبارزه ی بوکس رو دیده بودم و کلی خندیده بودم و همین باعث شده بود که متوجه اتفاقات حواشی رینگ نشوم تا امروز که برای سرگرم  کردن و خندوندن پسرم  وقتی رو کامپیوترم براش نمایش دادم و با هم داشتیم از هنرنمایی بی نظیر چارلی لذت میبردیم یک دفعه چشمم به اون آدمک افتاد و سریع ازش این چندتا عکس رو استخراج کردم.