اینجا هم شده مثل قهوه خانه ها که نقال، متکلم وحده است. البته عیبی هم ندارد. همین که بقیه مطالب را بخوانند، مایۀ امیدواری است.

در متن قبلی از بهمن فرزند اسپندیار گفتیم. این پادشاه نسبتا گمنام یا بهتر است بگویم کم نام، نه تنها خود از گردونه تاریخ کلاسیک(البته منظور از کلاسیک، صاحب محترم کافه نیست)بنا به دلایلی بیرون افتاد بلکه پیشینیان وی نیز به تبع وی تنها در اساطیر آن هم از نوع داخلی باقی مانده اند. اما داستان چیست؟

به نقل طبری بعد از حضرت سلیمان علیه السلام، چون بخت النصر بر بنی اسرائیل و شامات چیره شد، بهمن ،شاه ایران، سرهنگی کوروش نام را به آن خطه فرستاد و وی بخت النصر را به اسارت گرفته و به بلخ روانه کرد و بهمن او را به بند کشید، اما چون بنی اسرائیل سفیر بهمن را به قتل رساندند امر بر بهمن گران آمد و بخت النصر را آزاد کرد و او دیگر بار بر بنی اسرائیل مستولی شد.

تا این جا می بینیم کینۀ بهمن در دل بنی اسرائیل نهاده شد.

از دیگر سو گویا کوروش باری دیگر بنی اسرائیل را نجات داده اما ملک ایشان را که شامل شامات و مصر بوده ضمیمه ایران می کند. پس از این می توان گفت، کوروش حکومت محلی و تا حد زیادی مستقل  را پایه گذاری کرده است. از طرفی یونانیان که زمین خورده همین حکومت، در برهه ای دیگر هستند برای توجیه شکست خود و یا از روی کم اطلاعی(البته بعید می دانم)، فرماندهان سپاه ایران را شاه و شمار سپاهیان ایران را تا حد امکان بالا برده اند تا به زعم خود لگد را از پیل خورده باشند و نه از پشه.

نهایتا در تدوین تاریخ کلاسیک که منابع اساطیری یونان مانند ایلیاد و اودیسه هومر در تدوین آن معتبرتر از تمام اساطیر و کتیبه ها و کتب تاریخی ایران است، و تاریخ نویسان آن اروپایی و درصد بالایی از ایشان یهودی اند، بهمن به طور کل از دایره خارج گردیده.

لازم به ذکر است که در منابع شرقی ملک حضرت سلیمان علیه السلام از نیل تا استخر پارس است و این بدان معناست که حکومت ایران در دست پیروان دین الهی بوده و با سلیمان نبی علیه السلام در صلح بوده اند.