خواب ابدی        Big Sleep

کارگردان : هاوارد هاکس

فیلمنامه : ویلیام فاکنر – لی براکت – جولز فورتمن (بر اساس داستانی از ریموند چندلر)

فیلمبردار : سیدنی هیکاکس

موزیک : مکس استاینر

بازیگران : هامفری بوگارت – لورن باکال – مارتا ویکرز – الیشا کوک – جان ریچلی – دوروتی مالون

محصول 1946 برادران وارنر – سیاه و سفید – 118 دقیقه

عده ای باج خور با تهیه عکس های مستهجن از دختر یک ژنرال ثروتمند در صدد گرفتن حق السکوت اند . کارآگاه خصوصی فیلیپ مارلو (بوگارت) استخدام می شود تا دسته گلی که دخترک به آب داده را رفع و رجوع کند ...

معما گونگی فیلم به دالانی بی انتها می ماند ; تا حدی که می توان گفت پیگیری جزئیات داستان فیلم از اواسط آن به بعد  مشکل است. در عوض , پرسوناژ یگانه بوگارت با آن طنز تلخش و حاضرجوابی باکال  و تقابل این دو , عامل اصلی در جذابیت اثر است . فضاسازی موثر و تصاویر سیاه و سفید چشم نواز , خواب ابدی را به یکی از شاخص ترین فیلم های دهه 1940 تبدیل کرده است . حواشی فیلم , مانند خود آن پیچ و خم زیادی داشه است. وقتی فیلمبرداری پایان یافت , تهیه کنندگان کمپانی برادران وارنر که از پیش نمایش آن راضی نبودند , هاکس را متقاعد کردند که با افزودن یا تعدیل چند سکانس , حضور باکال را پررنگ کند . به ناچار عوامل فیلم در شرایطی که در پروژه های دیگری مشغول بودند , مجددا فرا خوانده شدند تا صحنه های اضافی , فیلمبرداری شود و تدوین مجدد انجام گیرد . همچنین جدایی بوگارت از همسرش (مه یو متوت) و روابط عاشقانه او و باکال در هنگام ساخت این فیلم بود که آشکار شد. ( یا رسانه ای شد ! )

بر اساس شخصیت کارآگاه خصوصی فیلیپ مارلو (مخلوق ریموند چندلر) تا کنون 11 فیلم سینمایی ساخته شده که عبارتند از :

1-     ملاقات با شاهین (اروینگ رایس – 1942) با شرکت جورج ساندرز در نقش اصلی

2-     زمان کشتن (هربرت لیدز – 1942) ,  لوید نولان

3-     جنایت ,  عزیزم (ادوارد دیمیتریک – 1944) ,  دیک پاول

4-     خواب ابدی (هاوارد هاکس – 1946) ,   هامفری بوگارت

5-     خانمی در دریاچه (رابرت مونتگمری – 1946) ,  رابرت مونتگمری

6-     پول خرد (جان برام – 1947) ,  جورج مونتگمری

7-     مارلو (پل بوگارت – 1969) ,  جیمز گارنر

8-     خداحافظی طولانی (رابرت آلتمن – 1973) ,  الیوت گولد

9-     بدرود خوشگل من (دیک ریچاردز – 1975) ,  رابرت میچم

10-   خواب ابدی ( مایکل وینر – 1978) ,  رابرت میچم

11-   پودل اسپرینگز (باب رافلسون – 1998) ,  جیمز کان

گذرگاه تاریک           Dark Passage

کارگردان : دلمر دیوز

فیلمنامه : دلمر دیوز (براساس داستانی از دیوید گودیس)

فیلمبردار : سید هیکاکس

موزیک : فرانتس واکسمن

بازیگران : هامفری بوگارت – لورن باکال – اگنس مورهد – بروس بنت - کلیفتن یانگ – داگلاس کندی

محصول 1947 برادران وارنر – سیاه و سفید – 106 دقیقه

وینسنت پری (بوگارت) که اشتباها به جرم قتل همسرش زندانی است , می گریزد تا شخصا قاتل را بیابد و حق خود را بستاند . او مجبور می شود هویتش را تغییر دهد و با عمل جراحی چهره خود را نیز دگرگون کند تا از پیگرد پلیس مصون بماند ...

از خاطره انگیز ترین فیلم های بوگارت که انتظار بیننده را از تماشای یک نوآر کلاسیک به خوبی برآورده می کند . جذابیت فیلم موقعی بیشتر نمایان می شود که به یاد بیاوریم در 36 دقیقه آغازین , تصویر بوگارت در فیلم دیده نمی شود . * و بعد از آن هم باز تا دقیقه 59 شاهد حضور او با صورت بانداژ شده هستیم و در واقع یک ساعت از فیلم با اتکا به صدای نافذ این اسطوره سینما پیش می رود . سکانسی که در آن بوگارت در کنج صندلی عقب تاکسی می نشیند و چهره اش کاملا در سایه قرار می گیرد , و نیز سکانس رویارویی او با اگنس مورهد ,  انگار برای بارها دیدن ساخته شده اند . مهم ترین ضعف فیلم , پایان خوش تحمیلی آن است که جایگاه اثر را از عالی به خوب تنزل داده است. 

*در این مدت از فیلمبرداری به روش " نمای نقطه نظر"  استفاده می شود و دوربین به جای چشمان بوگارت قرار می گیرد .      

زنی در ویترین           Woman in the Window

کارگردان : فریتس لانگ

فیلمنامه : نانالی جانسن (برمبنای رمانی از جی . اچ . والیس)

فیلمبردار : میلتن کراسنر

موزیک : آرتور لانگ

بازیگران : ادوارد جی. رابینسون – جون بنت – دن دوریا – ریموند ماسی – ادموند برئون – آرتور لافت

محصول 1944  R.K.O – سیاه و سفید – 99 دقیقه

زندگی ریچارد وانلی (رابینسون) استاد مبرز دانشگاه ,  به دنبال آشنایی با یک زن مانکن آلیس فی (بنت) , دستخوش دردسری روزافزون می شود : او در غیاب همسر و فرزندش که به سفر رفته اند ,  به آپارتمان آلیس می رود ,  اما سررسیدن دوست آلیس ( مردی عصبی مزاج و پولدار به نام مازار ) در یک چشم به هم زدن , رویای شیرین وانلی را به کابوسی مرگبار تبدیل می کند . در جریان درگیری ,  وانلی  ناخواسته  باعث مرگ مازار می شود . او با همکاری آلیس ( که ریاکارانه ,  سبب ساز جنایت بوده ) جنازه را با سختی بسیار , به بیرون منتقل و در خارج از شهر گم و گور می کند . در شرایطی که به نظر می رسد این کابوس رو به اتمام است , باج خوری به نام هایت (دوریا) که به طرزی شهودی از ماجرا مطلع است , از آلیس حق السکوت طلب می کند و همزمان , پلیس نیز که جنازه را کشف کرده , سرنخ هایی به دست می آورد . به این ترتیب لحظه به لحظه عرصه بر ریچارد وانلی تنگ تر می شود ...

از فیلم های کلیدی و مهم دوره آمریکایی فیلمسازی لانگ و اثری درخشان در حوزه نوآرهای روان شناسانه . پایان فیلم که در آن وانلی از خواب بیدار می شود و شخصیت های اصلی , همه غیر از آلیس را در مشاغل گوناگون  در اطراف خود می بیند ,  می توانست در دو حالت دیگر موثر تر ساخته شود . یکی این که اصلا خوابی در کار نمی بود و فیلم با خودکشی استاد ممتاز ریچارد وانلی از بیم رسوایی و فضاحت اخلاقی (چنان که در فیلم می بینیم) خاتمه می یافت . و دیگر این که او پس از بیداری , تمامی شخصیت های کابوسش – از جمله آلیس را – در واقعیت می دید . سکانس به یادماندنی آشنایی وانلی و آلیس در اوایل فیلم می توانست به نحوی مشابه و متقارن در انتها تکرار شود و بر تقدیرگرایی مشئوم و محتوم مورد نظر لانگ تاکید کند .

جایی در شب     Somewhere in the Night

کارگردان : جوزف ال منکیه ویتس

فیلمنامه : هووارد دیمسدیل – جوزف ال منکیه ویتس – لی استراسبرگ (برمبنای داستانی از ماروین بوروسکی)

فیلمبردار : نوربرت بروداین

موزیک : دیوید بوتولف

بازیگران : جان هودیاک – نانسی گیلد – لوید نولان – ریچارد کنت – جوزفین هتکینسون

محصول 1946 فوکس قرن بیستم – سیاه و سفید – 110 دقیقه

درجه دار نیروی دریایی ,  جورج تیلور (هودیاک) که حافظه اش در جنگ آسیب دیده , به خانه اش در لس آنجلس باز می گردد و درمورد هویت خود کنکاش می کند . در این روند , تلاش برای دستیابی به مبلغ قابل توجهی پول و نیز پیگیری قتلی که سه سال پیش اتفاق افتاده , او را به دردسر می اندازد...

بزرگ ترین ضعف فیلم انتخاب نادرست بازیگر نقش نخست آن جان هودیاک است که در مقطعی کوتاه در سال های 1946 تا 1948 در چند فیلم در نقش اصلی ظاهر شد . او شایسته چنین موقعیتی نبود و این مورد را می شود یکی از اشتباهات نظام استودیویی هالیوود در کشف یا تولید ستاره تلقی کرد . در سکانسی کوتاه در اوایل فیلم از تمهید دوربین سوبژکتیو استفاده شده که باتوجه به زمان ساخت فیلم در اوایل 1946 باید آن را مقدم بر هر فیلم دیگری دانست . پیشتر تصور بر این بود نخستین فیلم تاریخ سینما که در آن از این تکنیک استفاده شده , خانمی در دریاچه (رابرت مونتگمری – 1946)  است .

جست و جو برای دستگیری          Man Hunt

کارگردان : فریتس لانگ

فیلمنامه : دادلی نیکولز (براساس داستانی از جفری هاوس هولد)

فیلمبردار : آرتور سی. میلر

موزیک : آلفرد نیومن

بازیگران : والتر پیجن – جرج ساندرز – جون بنت – جان کارادین – رادی مک داول

محصول 1941 فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید – 105 دقیقه

اندکی قبل از شروع جنگ , یک شکارچی انگلیسی به نام آلن تورن دایک (پیجن) هنگام گشت زنی در مناطق کوهستانی و جنگلی آلمان ,  تصادفا فرصت ترور پیشوای آلمان را پیدا می کند , اما وقوع بدشانسی باعث می شود نتواند کار را تمام کند و در نهایت دژبان اس اس موضع او را در آخرین لحظه شناسایی و دستگیرش می کنند . پس از اینکه آلن را مورد بازجویی و شکنجه قرار می دهند , رهایش می کنند تا بمیرد , اما دست بر قضا نمی میرد . او پس از مخاطرات فراوان خاک آلمان را به مقصد انگلستان ترک می کند . ورود او به لندن هم با دردسر همراه است ; چراکه جاسوسان نازی همه جا حضور دارند . در دشوارترین شرایط , در حالی که زندگی آلن به تار مویی بند است , زنی ولگرد به نام جری (بنت) ناخواسته و ندانسته او را از مرگ می رهاند , اما ماموران آلمانی دست بردار نیستند و سرانجام آلن را در حفره ای در دل کوه گیر می اندازند ...

عدم قطعیت در این فیلم حرف اول و آخر را می زند! رابطه آلن و جری هرچند به خودی خود تماشاگر را مجذوب می کند , اما تداوم آن از کلیت اثر بیرون می زند . وجود نشانه های تکرار شونده (نظیر تیر کمان) ویژگی دیگری از این فیلم است. پایان باز فیلم بر مصاف آگاهی و اراده با تقدیر دلالت دارد . جست و جو برای دستگیری اولین همکاری فریتس لانگ و جون بنت نیز هست .     

درگیری بزرگ       Big Combo

کارگردان : جوزف لوئیس

فیلمنامه : فلیپ جوردن

فیلمبردار : جان آلتون

موزیک : دیوید راکسین

بازیگران : کرنل وایلد – ریچارد کنت – برایان دانلوی – لی وان کلیف – جین والاس – هلن واکر

محصول 1955 الید آرتیستز – سیاه و سفید – 89 دقیقه

کارآگاه پلیس  لئونارد دایاموند (وایلد) را به روش های مختلف از پیگیری پرونده مربوط به باند اراذل به سرکردگی  فردی موسوم به " آقای براون" (کنت)  بازمی دارند . اما او مصمم تر می شود و سرانجام پس از آن که با دوست دختر مریض احوال براون آشنا می شود ,  به نتایج امیدوار کننده ای می رسد ...  

از نوآرهای شاخص دهه 1950 که از نظر پرداختن به مقوله خشونت و جنسیت نسبت به زمان ساخت گستاخ است . فیلمبرداری جان آلتون تیرگی ها و سایه ها را پر جلوه تر و زیبایی تصویر را دوچندان کرده است . در برخی لحظات در نماهای خارجی (ازجمله نمای پایانی) , مه آلود بودن تصاویر بر رازآلود بودن آن تاکید می کند . موزیک جاز راکسین در هماهنگی کامل با حال و هوای فیلم است . سکانسی که در آن از دروغ سنج برای اعتراف گیری استفاده می شود , به یادماندنی است . تاثیرپذیری فیلم از ساخته فریتس لانگ تعقیب بزرگ (1953) از ارزش های آن نمی کاهد . عنوان فیلم را اجتماع بزرگ , تجمع بزرگ ,  تب و تاب بزرگ  و حتی کمبوی بزرگ هم ترجمه کرده اند .     

طرحی برای جنایت      A Blueprint for Murder

کارگردان : اندرو استون

فیلمنامه : اندرو استون

فیلمبردار : لئو تاور

موزیک : لی هارلاین

بازیگران : جوزف کاتن – جین پیترز – گری مریل – کاترین مک لود – جک کراشن – بارنی فیلیپس

محصول 1953 فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید – 77 دقیقه

یکی از دو کودک یتیمی که توسط نامادری شان  لین کمرون (پیترز) نگهداری می شوند , در اثر بیماری ناشناخته ای جان می سپارد . علائم ناخوشی و مرگ او با پدرش شباهت هایی دارد . همین نکته عموی بچه ها  ویتنی (کاتن) را نسبت به ماجرا مشکوک می کند . حدس او مسمومیت دارویی است . اکنون ویتنی نگران تنها فرزند برادرش است ...

فضای فیلم بیشتر تئاتری است . جوزف کاتن که 10 سال قبل از این فیلم در ساخته آلفرد هیچکاک (سایه یک شک)  نقش دایی خبیث را ایفا کرده بود ,  این بار در نقش عموی مهربان ظاهر می شود. از نکات جالب , استفاده از بازی "مونوپلی" در قسمتی از این فیلم است . کاتن و پیترز در همان سال , در فیلمی از هنری هاتاوی به نام نیاگارا نیز همکاری داشتند .

وحشت در خیابان ها      Panic in the Street

کارگردان : الیا کازان

فیلمنامه : ریچارد مورفی و دانیل فوکس ( براساس داستان هایی از ادنا و ادوارد آنهالت)

فیلمبردار : جو مکدانلد

موزیک : آلفرد نیومن

بازیگران : ریچارد ویدمارک – جک پالانس – پل داگلاس – زیرو موستل – باربارا بل گدس – دن ریس – تامی کوک

محصول 1950 فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید – 96 دقیقه

یک مهاجر غیر قانونی وارد بندر نیواورلئانز می شود . او که ناقل طاعون است , در جریان درگیری با دو شرور به قتل می رسد . پلیس و اداره بهداشت آمریکا که با کالبد شکافی به شرایط بحرانی پی برده اند , از بیم شیوع بیماری , تحقیقات گسترده ای را برای یافتن عوامل جنایت آغاز می کنند . به مرور نشانه هایی دال بر انتشار بیماری به برخی افراد مشاهده می شود ...

آخرین فیلم از دوره استاژ کازان , قبل از آن که با تراموایی به نام هوس مورد توجه فراوان قرار گیرد . گرایش های دست راستی و تبلیغاتی فیلم کاملا آشکار است و بارز ترین نمود آن تقابل اوباش ( که بیشتر آنها مهاجرند و چهره شرقی دارند ; نظیر پالانس , موستل و ...) با شهروندان خانواده دوست و متعهد (!)  آمریکایی است که مایه تاسف است ; چرا که کازان , خود یک مهاجر بود و قاعدتا انتظار می رفت فیلمش نشانگر بی پناهی و شرافت این گروه باشد . ریچارد ویدمارک در یکی از معدود نقش های مثبت خود در آن دوره , مجال زیادی برای هنرنمایی ندارد .  

فقط یک بار زندگی می کنید                You Only Live Once

کارگردان : فریتس لانگ

فیلمنامه : جین تاون – گراهام بیکر

فیلمبردار : لئون شامروی

موزیک : آلفرد نیومن

بازیگران : هنری فوندا – سیلویا سیدنی – بارتن مک لین – جین دیکسون – ویلیام گارگان

محصول 1937  یونایتد آرتیستز – سیاه و سفید – 86 دقیقه 

جون گراهام (سیدنی) با وجود هشدار اطرافیان با فردی تازه از زندان آزاد شده به نام ادی تیلر (فوندا) ازدواج می کند . در جریان سرقتی مسلحانه از خودروی حامل پول های یک بانک ,  پلیس مدرکی به دست می آورد که دست داشتن ادی تیلر را ثابت می کند . بر همین اساس او را به اشتباه دستگیر و مجددا روانه زندان می کنند . ادی می گریزد و در این گیر و دار یک کشیش را به قتل می رساند . پس از پیوستن به همسرش , زندگی مخفیانه ای را آغاز می کنند و مدام تغییر مکان می دهند . حال نه تنها ماموران در تعقیب آنها هستند , بلکه تصویرشان هم در همه جا پخش شده و برای دستگیری و تحویل آنان  10000 دلار جایزه درنظر گرفته شده است ...

طرح کلی فیلم برگرفته از من یک زندانی فراری هستم (مروین لروی -1932 ) است , اما از دقیقه 66  که ادی و همسرش با خودرو می گریزند و از فروشگاه ها و پمپ بنزین ها سرقت می کنند , حال و هوای فیلم تداعی کننده آثاری نظیر جنون اسلحه ( جوزف لوئیس – 1950) یا بانی و کلاید (آرتور پن – 1967) است و فضا سازی آن بر فیلم های مزبور تاثیر به سزایی داشته ; به خصوص سکانس پایانی جنون اسلحه که به طور کامل از پایان این فیلم لانگ الگو گرفته است . از به یادماندنی ترین قسمت های فیلم , آنجایی است که ادی تیلر را محاکمه می کنند و همزمان خبرنگار روزنامه ای را می بینیم که بطور آنلاین اخبار مربوط به دادگاه را با تلفن به دفتر روزنامه رله می کند . در دفتر روزنامه همکارانش سه نوع تیتر جداگانه و سه سرمقاله از پیش آماده کرده اند و با بی تفاوتی منتظرند تا با توجه به اخبار ارسالی و نتیجه نهایی رای دادگاه , تیتر و سرمقاله مورد نظر را برگزینند و صفحه اول روزنامه را ببندند و در کوتاه ترین زمان آن را منتشر کنند تا تیراژ روزنامه را هرچه بیشتر بالا ببرند . در آسمان پر ستاره هالیوود 1937 شاید هیچ بازیگری را نتوان یافت که به اندازه هنری فوندا یا سیلویا سیدنی برازنده نقش های اصلی این فیلم بوده باشد . چهره معصوم آنها پس از قدم گذاردن در دنیای تاریکی که بر آنها سیطره می یابد , حالتی از گیجی و منگی و واماندگی را نیز توامان بازتاب می دهد .

سد راه        Roadblock

کارگردان : هرولد دانیلز

فیلمنامه : جورج برایکر و استیو فیشر ( بر اساس داستانی از ریچارد لاندا )

فیلمبردار : نیکلاس موزوروکا

موزیک : پل ساوتل

بازیگران : چارلز مک گرو – جون دیکسون – لوئل گیلمور – لوئیس هیت – میلبرن استون

محصول 1951 R.K.O  – سیاه و سفید - 73 دقیقه

مامور بیمه جو پیترز (مک گرو) پس از آشنایی با دایان ( دیکسون) و هماهنگی با صاحب یک فروشگاه کفش , تصمیم می گیرد به شرکت بیمه نارو بزند . پس آتش سوزی عمدی به راه می اندازند و پول بیمه را به جیب می زنند . اما پس از آنکه جو از شریک جرمش خباثتی می بیند , او را به قتل می رساند ; سهم او را  نیز برمی دارد و خودروی حامل وی را به قعر دره هدایت می کند تا همه چیز طبیعی جلوه کند . ماموران بیمه و پلیس پس از وقوع حادثه , خودروی سوخته را مورد بررسی قرار می دهند و خالی بودن کیفی که همراه مقتول بوده  , شک آنان را به یقین تبدیل می کند که تعمدی در کار بوده است ...

تاثیر غرامت مضاعف (وایلدر - 1944) بر این فیلم آشکار است . سد راه بیشتر یک فیلم پلیسی است تا نوآر . به همین دلیل چندان درگیر پیچیدگی روابط و شخصیت ها نمی شود و بیشتر به روایت داستان و جلوه های تصویری بسنده می کند ; ازجمله سکانس نسبتا طولانی تعقیب و گریز در اواخر فیلم که حدود 9 دقیقه طول می کشد و با توجه به زمان کوتاه فیلم , زیاد است . جون دیکسون در نقش معشوقه جو پیترز , از نیمه های فیلم به بعد حضور کمرنگی دارد . ضمن آنکه در اوایل فیلم او را یک زن شهرآشوب می یابیم , اما در ادامه , سر به راه شده و عاشق خانواده به تصویر کشیده می شود . این دوگانگی در پرداخت شخصیت بدون نمایش سیر تحول را می توان از نقایص کار دانست . یکی از لحظات جالب فیلم آن جاست که جو  و صاحب مغازه در درون فروشگاه مشغول صحبت درمورد نقشه سرقت هستند . پیرمردی که خریدار کفش است وارد مغازه می شود . هنوز در آستانه در است که صاحب مغازه می گوید : " هیچ نوع کفشی با هیچ سایزی موجود نیست ! "  ... ( که طرف زودتر شرش را کم کند )  

جانی انجل      Johnny Angel

کارگردان : ادوین مارین

فیلمنامه : فرانک گروبر و استیو فیشر (براساس داستانی از چارلز گوردون بوت)

فیلمبردار : هری وایلد

موزیک : لی هارلاین

بازیگران : جورج رافت – کلر ترور – ساین هاسو – لوول گیلمور – هوگی کارمیشل

محصول 1945 -  R.K.O - سیاه و سفید – 79 دقیقه

کاپیتان جانی انجل (رافت) جست و جوی مخاطره آمیزش را آغاز می کند تا دریابد چه کسی پدرش را که او هم ناخدای کشتی بوده , به قتل رسانده و محموله طلای موجود در آن کشتی را به سرقت برده است . در جریان این پیگیری , با دختری آشنا می شود که پدر او نیز سرنوشتی مشابه داشته و توسط دزدان دریایی از بین رفته است ...

لحن جورج رافت (با وجود پختگی صدایش) بیش از هر فیلم دیگر او یکنواخت است . حضور کارمیشل (پیانیست فیلم داشتن و نداشتن) به عنوان راننده تاکسی ای که گاهی اوقات پیانو نیز می نوازد , بی ربط و وصله پینه ای است . جانی انجل همانند برخی از فیلم های معمایی , این ویژگی (اگر نگوییم نقیصه) را دارد که روند فیلم قربانی باز شدن گره ماجرا در پایان فیلم می شود . از همین رو تماشای آن برای بار دوم , لطفی ندارد .  

کمتر از ثانیه       Split Second

کارگردان : دیک پاول

فیلمنامه : اروینگ والاس (برمبنای داستانی از چستر ارسکاین و خودش)

فیلمبردار : نیکلاس موزوراکا

بازیگران : استیفن مک نالی – الکسیس اسمیت – کیت آندس – جان استرلینگ – آرتور هانیکات

محصول 1953 R.K.O – سیاه و سفید – 85 دقیقه

تبهکاری گریخته از زندان به نام هرلی (مک نالی)  و دو همدستش , چهار تن از جمله یک زوج را گروگان می گیرند و به یک انبار متروک در بیابان های ایالت نوادا منتقل می کنند ; منطقه ای که به دلیل انجام آزمایش های هسته ای به کلی خالی از سکنه است و شمارش معکوس برای آزمایش جدید فرا رسیده ... 

شروع و پایان فیلم از ضرباهنگ مناسبی برخوردار است و تعلیق پایانی موثر از کار درآمده. سکانسی که در آن کی گارون (الکسیس اسمیت) برای رهایی خود و همسرش , نومیدانه به خواسته هرلی تن می دهد , و نیز انفجار بمب اتم و تصویر قارچ گونه آن در انتها , به یادماندنی ترین لحظات فیلم هستند . سرنوشت دیک پاول و ابتلای او به سرطان در اثر قرار گرفتن در معرض تشعشعات رادیواکتیو در ایالت یوتا به هنگام فیلمبرداری فیلم فاتح (1956) , تداعی کننده پیوند زندگی سینماگران و فیلم های شان است . این اولین تجربه کارگردانی پاول نیز بود .

نفرین شدگان گریه نمی کنند !               ! The Damned Don't Cry

کارگردان : وینسنت شرمن

فیلمنامه : هرولد مدفورد ( براساس داستانی از گرترود واکر)

فیلمبردار : تد مک کورد

موزیک : دنیل آمفی تئاتروف

بازیگران : جون کرافورد – دیوید برین – استیو کاکران – کنت اسمیت – هیو ساندرز – سلنا رویل

محصول 1950 برادران وارنر – سیاه و سفید - 103 دقیقه

زنی به نام اتل ویته هد (کرافورد) که در یک شرکت طراحی و تولید پوشاک کار می کند ,  پس از آنکه فرزندش در اثر سانحه می میرد , از همسرش جدا می شود و به شهر دیگری می رود . او درمی یابد که هنوز جذاب است . به دنبال آشنایی با یک ناشر خوش مشرب , به دنیای جدیدی قدم می گذارد که برای او بیگانه است ...

جنبه فمینیستی فیلم امروز عقب افتاده جلوه می کند . تنها نکته مثبت , تمهیدی است که در آغاز دقیقه دوم در زمینه تدوین مشاهده می شود که با توجه به زمان ساخت , مبتکرانه و ارزشمند است و نشانه ایجاز در روایت سینمایی است : کارگران و مهندسان در بیابانها مشغول انجام کار هستند . ناگهان یکی از آنان از فاصله ای دور با دوربین خود جسدی رها شده در تپه را می بیند و به سمت آن می دود . در نمای بعد وقتی به آن می رسد , همراهش چند پلیس نیز دیده می شوند .

تعقیب      Chase

کارگردان : آرتور ریپلی

فیلمنامه : فیلیپ جورد (براساس داستانی از کورنل وورلیچ)

فیلمبردار : فرانک پلانر

موزیک : مایکل مایکلت

بازیگران : رابرت کامینگز - میشل مورگان - استیو کوچران - پیتر لوره - جک هولت – لوید کوریگان

محصول 1946 یونایتد آرتیستز – سیاه و سفید -  86دقیقه

فردی آس و پاس چاک اسکات (کامینگز) کیفی پیدا می کند و از سر خیرخواهی آنرا به صاحبش ادی رومن (کوچران) در فلوریدا می رساند . ادی که فرد ثروتمندی است به پاس قدردانی از امانتداری وی , او را به عنوان راننده مخصوص خود استخدام می کند .چاک به مرور در می یابد که ادی در کارهای خلاف دست دارد و همچنین با همسر او لورنا (مورگان) نیز که به نوعی در بند جاه طلبی ادی است , آشنا می شود .  این ارتباط قوی تر می گردد و آندو به اتفاق نقشه فرار به کوبا را عملی می کنند . اما آنجا به دردسر می افتند . سر و کله ادی نیز پیدا می شود  ...

فیلم شروع خوبی دارد و نوید یک فیلم نوآر دوآتیشه را به تماشاگر می دهد , اما خیلی سریع طراوتش را از دست می دهد . بازی مورگان در نقش زنی زیر سلطه , متکلف است . شکل گیری رابطه عاطفی بین او و چاک هم خوب قوام نمی یابد و باور پذیر نیست . از حدود دقیقه 46 که فضا به آمریکای لاتین منتقل می شود , جذابیت فیلم بصورت مضاعف کم می شود . از معدود جنبه های ارزنده فیلم در نیمه دوم , موسیقی اسپانیایی زیبای آن است . همچنین خودروی شخصی ادی رومن که پدال هایش غیر از زیر پای راننده , در عقب نیز تعبیه شده اند و همین ویژگی , سرنوشت او و دستیارش (لوره) را رقم می زند , به یادماندنی است .

ورای شکی معقول          Beyond a Reasonable Doubt

کارگردان : فریتس لانگ

فیلمنامه : داگلاس مورو

فیلمبردار : ویلیام اسنایدر

موزیک : هرشل برک گیلبرت

بازیگران : دانا اندروز – جون فونتین – سیدنی بلکمر – فیلیپ بورنوف – شپرد استرودویک – آرتور فرانتس

محصول 1956 R.K.O – سیاه و سفید – 80 دقیقه

نویسنده ای به نام تام گارت (اندروز) برای اثبات ناکارامدی قوانین حقوقی و جزایی تصمیم می گیرد با ترفندی دقیق , جرمی را به صورت تصنعی مرتکب شود و پس از آنکه مورد پیگرد قرار گرفت , مستندات خود را ارائه دهد تا ضمن تبرئه, به هدفش نیز دست یابد و رسانه ها و مجامع حقوقی را متوجه نقایص سیستم قضایی نماید . اما اقبال با او یار نیست و فردی که مدارک و عکس های مربوط به صحنه سازی نزد اوست , به ناگاه در تصادف خودرو کشته می شود . حال او واقعا یک مجرم است ...

فیلمنامه مورو با ذهنیت لانگ منطبق است و نقطه قوت فیلم محسوب می شود . اما پرداخت آن که به لانگ برمی گردد مطلوب نیست و فیلمنامه از فیلم پیشی گرفته است . شاید خود او هم به این موضوع پی برده بود که نمی تواند پیوسته در اوج باشد و به همین دلیل پس از اتمام این پروژه , هالیوود را ترک کرد . نقش آفرینی سطحی و انتخاب غلط برخی از بازیگران نظیر جون فونتین از آسیب های اصلی فیلم است . ورای شکی معقول در سال 2009 توسط پیتر هیمز بازسازی شد .    

جلادان نیز می میرند       Hangmen Also Die

کارگردان : فریتس لانگ

فیلمنامه : جان وکسلی ( بر اساس داستانی از برتولد برشت و فریتس لانگ)

فیلمبردار : جیمز وانگ هو

موزیک : هانس آیسلر

بازیگران : برایان دانلوی – والتر برنان – آنا لی – جین لاکهارت – هانس فون تواردوفسکی – دنیس اوکیف – نانا برایانت

محصول 1943 یونایتد آرتیستز – سیاه و سفید – 134 دقیقه

هایدریش ( ملقب به هایدریش دژخیم ) نماینده رایش و فرماندار نظامی چکسلواکی توسط  پارتیزان ها ترور می شود . در واکنشی تلافی جویانه 400 تن از نخبگان پراگ توسط گشتاپو به گروگان گرفته می شوند و آزادی آنها منوط به معرفی قاتل از سوی مردم اعلام می گردد و تا آن موقع گروگان ها را یک به یک اعدام می کنند . مردم شهر به رغم بهای سنگینی که می پردازند , مقاومت می کنند و عاملان ترور هایدریش را لو نمی دهند . آنها در اقدامی هماهنگ , یکی از شهروندان خائن و خود فروخته چک را با صحنه سازی به عنوان قاتل هایدریش معرفی می کنند . آلمانی ها با وجود اینکه به شگرد اهالی پراگ پی می برند , اما برای پایان بخشیدن به وضع اضطراری , می پذیرند و جاسوس خود را قربانی می کنند ...

لانگ و برشت در مقطعی سرگذشت مشابهی داشتند . هردوی آنها با به قدرت رسیدن نازی ها , ترک دیار کرده و به تبعیدی خودخواسته رضایت داده بودند. همکاری آنان در این فیلم به خلق یکی از بهترین نمونه ها در پیوند ادبیات و سینما منجر شد . فیلم , با وجود زمان طولانی , کشدار نیست و تماشاگر را با خود همراه می کند . عدم برخورداری فیلم از ستاره های روز هالیوود در تداوم تز برشت است و این که او بر اصالت جمع به جای تمرکز بر فرد تاکید دارد . کارگردان اثر در پی بازسازی دقیق و مستندگونه وقایع نیست و این در قید نبودن , در نهایت به نفع فیلم تمام شده است .

من ,  خلافکار      I , Mobster

کارگردان : راجر کورمن

فیلمنامه : استیو فیشر (براساس داستانی از جوزف هیلتون اسمیت)

فیلمبردار : فلوید کراسبی

موزیک : ادوارد آلپرسون و جرالد فرید

بازیگران : استیو کاکران – لیتا میلان – رابرت استراس – سلیا لاوسکی – جان برینکلی

محصول 1958 فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید – 81 دقیقه

در دنیایی سرشار از هرزگی , جو سینت (کاکران) رفته رفته قواعد بازی را یاد می گیرد و به عنوان پادو و وردست یک قاچاقچی مواد مخدر مشغول به کار می شود . سرانجام , وقتی تاریخ مصرفش سر می آید , رئیس باند تصمیم می گیرد که او دیگر کم کم نباشد ... 

نسخه به روز شده فیلم های گانگستری دهه 1930 . استیو کاکران به عنوان خلافکار فیلم ,  نقش تبدیل کننده شمایل اسطوره ای گانگسترهای سینمای کلاسیک به گانگسترهای عصر جدید را به عهده دارد . او دیگر همانند همتایانش کلاه شاپو بر سر ندارد ; از پالتو و بارانی با یقه بالا زده هم استفاده نمی کند و به جای آن , کاپشن چرم و شلوار لی می پوشد . البته پیش از این , لات ها و تینیجرها در فیلم های وحشی (لازلو بندیک - 1953) , یاغی بی هدف (نیکلاس ری - 1955) و کسی آن بالا مرا دوست دارد (رابرت وایز - 1956) با این سر و وضع بر پرده سینما ظاهر شده بودند ,  ولی آنها گانگستر و آدمکش نبودند . این فیلم ضمنا  نمونه ای بارز از روش مقتصدانه کورمن در جمع کردن یک پروژه سینمایی نیز هست . سکانسی که در آن یک رقاصه پس از استریپ تیز روی سن , به عنوان قسمتی از برنامه نمایش , جلوی دیدگان تماشاگران دوش می گیرد , آغازگر فصلی نوین در فروریختن تابوها توسط هالیوود محسوب می شود .    

لارا        Laura

کارگردان : اتو پره مینجر

فیلمنامه : جی دراتلر – رینگ لاردنر جونیور - ساموئل هافن استاین – جری کدی - الیزابت راینهارت (براساس داستانی از ورا کاسپاری)

فیلمبردار : جوزف لاشل

موزیک : دیوید راکسین

بازیگران : جین تیرنی – دانا اندروز – کلیفتن وب – وینسنت پرایس – جودیت آندرسون – دوروتی آدامز

محصول 1944 فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید – 88 دقیقه

کارآگاه خصوصی ,  مارک مک فرسن (اندروز) مامور رسیدگی به پرونده قتل زنی می شود که جنازه اش در آپارتمان لارا (تیرنی) پیدا شده است . ابتدا تصور می کند که مقتول خود لارا است . اما وقتی برخلاف انتظار لارا در کمال ناباوری ,  بی خبر از همه جا  سر و کله اش پیدا می شود , او را به عنوان قاتل مورد پیگرد قرار می دهند ...

پره مینجر در این مهم ترین فیلم  خود , دنیایی غیر قابل پیشبینی و نامطمئن را به تصویر می کشد ; دنیایی که فردی را ابتدا مقتول و بلافاصله قاتل فرض می کنند در حالی که او هیچ کدام نیست . کلیفتن وب نقش خبیث محترم فیلم را به شایستگی ایفا می کند ; نقشی که بعد از آن بارها توسط خودش و دیگران در سایر فیلم ها الگو برداری شد . جین تیرنی به نقش لارای افسونگر بخشی از حافظه سینما را از آن خود کرده است . امروز فارغ از ستایش های گاه افراط گونه درمورد لارا ,  ایستایی  و ریتم کند آن را نمی توان نادیده انگاشت.

دست های خونین مرا با بوسه پاک کن         Kiss the Blood Off  My Hands

کارگردان : نورمن فاستر

فیلمنامه : لئوناردو برکویچی – والتر برنستین (برمبنای داستانی از جرالد باتلر)

فیلمبردار : راسل متی

موزیک : میکلوش روشا

بازیگران : برت لنکستر – جون فونتین – رابرت نیوتن – لوئیس راسل – جی نوولو – کالین کیت جانسن

محصول 1948 یونیورسال –  سیاه وسفید - 79 دقیقه

ویلیام ارل (لنکستر) به طور اتفاقی در یک بار باعث مرگ یک مرد می شود و می گریزد . باز به طور تصادفی به خانه جین وارتون (فونتین) دختری تنها , خوش قلب و مهربان پناهنده می شود و آن دو به مرور به هم علاقمند می شوند . خلافکاری به نام هری کارتر (رایرت نیوتن) که  شاهد قتل مرد نگونبخت بوده , همه جا سایه به سایه  ارل را تعقیب و از او باج خواهی می کند ...

فضاسازی دقایق آغازین , که به تعقیب و گریز لنکستر و پلیس اختصاص می یابد , و همچنین سکانس پایانی که فونتین سرگشته و بی هدف به کوچه و خیابان می رود و در محیطی وهم انگیز و نا امن پرسه می زند , چشمگیر است . تقابل جین محجوب و اخلاق گرا با ویلیام لات مسلک تماشایی است .

جنایت عشقی         Crime of Passion

کارگردان : گرد ازوالد

فیلمنامه : جو ایسینگر (براساس داستانی از خودش)

فیلمبردار: جوزف لاشل

موزیک : پل دانلپ

بازیگران : باربارا استنویک – استرلینگ هیدن – ریموند بر – ویرجینیا گری – فی ری – رابرت گریفین

محصول 1957 یونایتد آرتیستز – سیاه و سفید – 84 دقیقه

روزنامه نگاری به نام کتی فرگوسن (استنویک) پس از ازدواج با مامور پلیس بیل دویل (هیدن) , شغل خود را رها می کند تا خانه داری کند . خیلی زود زندگی یکنواخت و حرفه پرمسئولیت و نامنعطف همسرش او را کلافه می کند و با پلیسی دیگر (بر) رابطه برقرار می کند . پس از مدتی , از بیم رسوایی با اسلحه همسرش او را به قتل می رساند . تحقیقات پلیس آغاز می شود و بیل دویل متهم می شود ...

فیلم از نظر روان شناسی مشاغل بیش از هر چیز جلب نظر می کند و جنبه آموزشی آن پررنگ است . مضمون آن بیشتر مناسب قسمتی از یک سریال خانوادگی تلوزیونی است که تماشای آن برای نوجوانان می توانسته مفید باشد . استنویک و هیدن بی انگیزه ظاهر می شوند ; به خصوص استنویک که در یکی از واپسین نقش های عمده اش انگار برای خداحافظی از عالم سینما بی تاب است .