در شماره 406 مجله فیلم در بخش دوبله به مطالبی برخوردم که درباره یک موضوع فراموش شده بود "شروع مجدد دوبله فیلم های ایرانی" فکر کردم این موضوع را به عنوان یک تاپیک جدید مطرح کنم تا عزیزان نظرات خود را در این باره مطرح کنند. برای شروع قسمتهایی از مطالب آن شماره را اینجا در ادامه مطلب آورده ام. (با تشکر از جناب بهزاد ستوده که قبلا در بخش پیشنهاد های فروم به من کمک کردند.)

طی مراسمی که در اولین همایش تقدیر از دوبلورهای برتر در 9 اسفند سال گذشته انجام گردید؛ جواد شمقدری (معاونت سینمایی وزارت ارشاد) طی سخنانی از کاهش تعداد تماشاگران سینما در سالهای اخیر سخن گفت و دوبله (یا صدا گذاری فارسی به فارسی) را یکی از راههای جلب مخاطب سینما دانست. او در سخنان خود گفت:

"البته فیلمهایی که ساختار و رویکردی واقع بینانه دارند بهتر است از صدای بازیگر و صدابرداری سر صحنه استفاده کنند, اما برای برخی از فیلمهای دیگر با استفاده از تکنیک های صداگذاری جدید, صدای برخی از بازیگران که از فن بیان بالایی برخوردار نیستند دوبله گردد. چون صدای فخیم یک دوبلور می تواند پرورش شخصیت را بهتر کند"

در بخش دوم این مجله مطلبی نوشته التفات شکری آذر آمده است که در سو تیتر آن نوشته شده "یکی از نیازهای سینمای عامه پسند دوبله است." بخشی از این مقاله:

"صدابرداری سر صحنه اتفاق مبارکی برای سینمای ایران بود که انصافا خوب هم جواب داد؛ بخصوص در مورد فیلمهای هنری و واقع گرا. اما حذف دوبله از فیلمهای دیگر ابتدا چندان دیده نمی شد که کم کم با شکستهای پی در پی در بعضی فیلمهای ایرانی تاثیرش را نشان داد ..... فکر می کنم اگر فیلمهای عامه پسند دوبله می شد و حتی برخی از بازیگران خودشان دوبله می کردند چقدر خوب بود زیرا گاهی ضعف این فیلمها را تکنیک های دوبله می تواند به خوبی ترمیم و حتی به نکته جذابشات تبدیل کند. صدای سر صحنه می تواند در مواردی فقط صدای شاهد باشد که بعدا به کار دوبله می آید و این را عامه مردم بیشتر می پسندند."

پیشنهاد پرده سینما در سالروز درگذشت علی حاتمی: دوبله تنها فیلم دوبله نشده استاد؛ «دلشدگان»

پرده سینما پیشنهاد می کند برای گرامی داشت دستاوردهای هنری علی حاتمی، «دلشدگان» دوبله شود

پرده سینما- سیزده سال از درگذشت علی حاتمی، استثنایی ترین کارگردان سینمای ایران می گذرد. سبک و سیاق علی حاتمی از نخستین تا واپسین فیلمش، از حسن کچل تا دلشدگان به گونه ای بود که در زمان خودش حتی مهمترین منتقدان سینما هم نتوانستند فضیلت آثار او را به خوبی درک کنند. از این رو حاتمی کارگردانی بود که در زمان حیاتش با منزلتی که شایسته  و در خور جایگاه او بود مواجه نشد. کافی است به تاریخ رجوع کنیم و بازتاب عمومی یا واکنش های منتقدان و حتی جشنواره ها را با فیلمهای او مورد بررسی قرار دهیم. نه کماالملک، نه هزاردستان، نه مادر، و نه دلشدگان مشمول توجهی که شایسته بودند نشدند. اما در سالهای اخیر شاهد این هستیم که رفته رفته توجه تماشاگران و منتقدان به فیلمهای حاتمی بیشتر می شود.
حاتمی توجهی ویژه به دوبله آثارش داشت و هرگز تمایلی به صدابرداری سر صحنه نداشت. علاقه او به دوبله در حدی بود که حتی قبل از آغاز مرحله دوبله، دوبلور هر کدام از بازیگران فیلم هایش در ذهن مشخص می کرد و در مرحله دوبله از مدیر دوبلاژ می خواست تا از آن گویندگان برای آن بازیگران استفاده کند. در سالهای اول دهه 1370 حال و هوای بسیار بدبینانه ای نسبت به دوبله فارسی در میان منتقدان، و مسئولان سینمایی شکل گرفته بود. از این رو حاتمی برخلاف رویه ای که همیشه در پیش می گرفت، دلشدگان را با صدای سرصحنه فیلمبرداری کرد. مدتی بعد حاتمی به مدیر دوبلاژ مورد علاقه اش گفت احساس پشیمانی می کند از اینکه دلشدگان را دوبله نکرده. پس از اتمام فیلم، او دریافته بود که در رویه ای که سالها پیش گرفته بوده اشتباه نمی کرده و دوبله فارسی فرایندی است که موجب غنای آثار او می شود. طبیعتاً او آرزو داشت زمان به عقب برگردد و دلشدگان را با صدای دوبله روانه پرده سینما کند. اما چنین بازگشتی در آن شرایط امکان پذیر نبود. طی سالهای اخیر برنامه های تشریفاتی مختلفی در گرامی داشت علی حاتمی شکل می گیرد. اما به جز تدوین نسخه سینمایی هزاردستان که شامل بخش هایی پخش نشده از این سریال بود بیشتر برنامه ها حاصلی ماندگار در کارنامه حاتمی نداشتند. اکنون پایگاه اینترنتی پرده سینما پیشنهاد می کند برای گرامی داشت خاطره علی حاتمی و ارج نهادن به دستاوردهای هنری او، آخرین فیلم کامل شده او یعنی دلشدگان توسط ناصر طهماسب که آشنایی کاملی با زیر و بم آثار حاتمی دارد دوبله گردد. در این صورت یکی از کارهایی که حاتمی در زمان حیاتش موفق به انجام آن نشده بود، متحقق خواهد شد و تماشاگران و منتقدان سینما خواهند توانست واپسین شاهکار علی حاتمی را یک رده کامل تر روی پرده سینما تماشا کنند. 

منبع : پرده سینما   14 آذرماه 1388

شایسته ترین فیلم برای دوبله فیلم ماندگار دلشدگان اثر استاد علی حاتمی است. فیلمی که متاسفانه مورد سانسور شدید قرار گرفت و بیش از نیمی از فیلم سانسور شد . امیدوارم با کوشش علاقه مندان به هنر سینما و موسیقی اصیل ایرانی و انجمن دوبلورها این فیلم به طور کامل و با شایستگی تمام دوبله شود . فیلمی که بیانگر عشق و علاقه فراوان استاد علی حاتمی به موسیقی اصیل ایرانی است .

چه‌گونه است که حاتمی با این عشق و علاقه‌ای که به دوبله داشت، دل‌شدگان را با صدای سر صحنه ساخت؟
طهماسب: متأسفانه اشتباه کرد. ابتدا قرار بود هزاردستان هم صدابرداری سر صحنه باشد و حاتمی ناگهان متوجه شد که دیالوگ‌هایش با این شیوه نابود می‌شود. از زمانی هم که قرار شد هزاردستان دوبله شود، حاتمی با انرژی فراوانی که داشت به گوینده‌ها نیرو می‌داد ولی اکثراً متوجه این قدرت تأثیرگذاری نیستند. انتظامی خوب است ولی حاتمی به نقشش جلا داد. حاتمی در کارش آن‌قدر وسواس داشت که از جزییات صحنه هم نمی‌گذشت. جوزپه تورناتوره و فدریکو فلینی هم فیلم‌شان را دوبله می‌کنند، تک‌تک تصویرها را با صدا بازسازی می‌کنند. تورناتوره صدای کودک را در سینما پارادیزو بین هشتصد نفر انتخاب کرد. بار حسی فیلم روی آن بچه است. حاتمی هم همین کار را می‌کرد. با دوبله به فیلمش شخصیت می‌داد. چه‌طور می‌شود که استاد شجریان بخواند، بعد در دهان امین تارخ میکس کنند؟ اصلاً نمی‌شود.
اسماعیلی: معلوم نبود اگر قرار می‌شد ما دوبله کنیم این اتفاق بیفتد. این یکی از ندامت‌های جاودانه‌ی علی حاتمی بود که می‌گفت اشتباه مهلکی درباره‌ی دل‌شدگان کردم، اسیر تحمیل مسئولان شدم. سینمایی که با دستورالعمل پیش برود، عاقبتش می‌شود وضعیت کنونی سینمای ایران. ما که هیچ‌گاه از متولیان سینمایی کشور خیری ندیدیم.

منبع : ماهنامه فیلم

دوستان می توانند متن کامل مصاحبه را از لینک زیر دریافت کنند .

http://www.film-magazine.com/archives/ar....asp?id=71

(۱۳۸۹/۲/۴ صبح ۰۹:۱۷)دلشدگان نوشته شده:  

پیشنهاد پرده سینما در سالروز درگذشت علی حاتمی: دوبله تنها فیلم دوبله نشده استاد؛ «دلشدگان»

.

قسمت کوتاهی از گفت‌وگو با منوچهر اسماعیلی و ناصر طهماسب ، درباره‌ی دوبله در فیلم‌های علی حاتمی                    گفت‌و‌گو کننده: نیروان غنی‌پور

 

منبع : ماهنامه فیلم

دوستان می توانند مصاحبه کامل را از لینک دریافت کنند .

http://www.film-magazine.com/archives/ar....asp?id=71

فوق العاده بود. دستتان درد نکند. از عکس اش گرفته تا مصاحبه. کاشکی می شد اين ها را با تصوير و صدا ديد. بااين حال عالی بود..... احساس سبک بالی می کنم

يك خبر جالب:

فیلم جرم  (ساخته كيميايي) دوبله می‌شود

خسرو خسروشاهي مديريت دوبلاژ و سرپرست گويندگان فيلم جرم است و بزرگاني چون منوچهر اسماعيلي، چنگيز جليوند، ناصر مدقال‌چي، خسرو شمشيرگران، حسين عرفاني، منوچهر والي‌زاده، مينو غزنوي، زهره شكوفنده، و... در فيلم جرم صداپيشگي خواهند ‌كرد. دوبلاژ فيلم جرم از 22 تا 27 آبان به مدت يك هفته در استوديو "رها " انجام خواهند ‌شد.

پس از سال‌هاي ابتدايي دهه هفتاد، كه دوبله فيلم‌هاي ايراني با حضور تكنيك صدابرداري سرصحنه كاملا به فراموشي سپرده شد و در كارنامه مسعود كيميايي نيز پس از فيلم دندان مار (1371) همه فيلم‌ها با صدابرداري سرصحنه ساخته شدند، اكران جرم با صداي دوبلورهاي شناخته شده كه صدايشان با تاريخ سينما در ايران آميخته است، مي‌تواند اتفاق تازه‌اي در اكران باشد.

ديگر صداپيشگاني كه حضورشان در اين فيلم قطعي شده، عبارتند از: ناصر نظامي، مهوش افشاري، كتايون اعظمي، همت موميوند، غلامرضا مهرزاديان، افشين زينوري، سميه موسوي، فريبا رمضان‌پور.

خسرو خسروشاهي هنوز مشغول مذاكره براي ديگر نقش‌ها است.

به نظر من با توجه به اين تماشاگران سالهاست كه بازيگران را با صداي خودشان تماشا كرده اند موفقيت اين كار قابل پيش بيني نيست. هرچند قطعا تجربه ي خوبي خواهد بود.

(۱۳۸۹/۲/۳ عصر ۰۴:۳۴)رائول والش نوشته شده:  

طی مراسمی که در اولین همایش تقدیر از دوبلورهای برتر در 9 اسفند سال گذشته انجام گردید؛ جواد شمقدری (معاونت سینمایی وزارت ارشاد) طی سخنانی از کاهش تعداد تماشاگران سینما در سالهای اخیر سخن گفت و دوبله (یا صدا گذاری فارسی به فارسی) را یکی از راههای جلب مخاطب سینما دانست.

امثال جواد شمقدری، مسعود ده نمکی و ... که خود به انحطاط سینما و دوبلاژ ایران کمک شایانی کرده اند، حالا دم از هنر می زنند! خوشبختانه هم ما می دانیم و هم خودش می داند چگونه به این پست و مقام رسیده است، حافظه ما قویتر از آنست که گذشته امثال شما را فراموش کنیم. سینمای امروز ایران حتی از فیلم های آبگوشتی دهه 40 هم عقبتر رفته است، صد رحمت به آنها، که حداقل باعث ترویج فرهنگ و سنن این مملکت می شدند...

(۱۳۸۹/۲/۴ صبح ۰۹:۱۷)دلشدگان نوشته شده:  

پیشنهاد پرده سینما در سالروز درگذشت علی حاتمی: دوبله تنها فیلم دوبله نشده استاد؛ «دلشدگان»

پرده سینما پیشنهاد می کند برای گرامی داشت دستاوردهای هنری علی حاتمی، «دلشدگان» دوبله شود

 در نبود استاد اینکار اصلا درست نیست چون این فیلم بیش از همه متعلق به خود استاد است.

(۱۳۸۹/۸/۱۱ عصر ۰۱:۴۳)رائول والش نوشته شده:  

به نظر من با توجه به اين تماشاگران سالهاست كه بازيگران را با صداي خودشان تماشا كرده اند موفقيت اين كار قابل پيش بيني نيست. هرچند قطعا تجربه ي خوبي خواهد بود.

من بارها و بارها از دوستان و آشنایان پرسیده ام که در فیلم گوزنها، قیصر، بلوچ، ممل آمریکایی، زنی به نام شراب و ... آن صدایی که بجای بهروز وثوقی صحبت می کند صدای چه کسی هست؟ و در کمال تعجب و بدون استثناء همه گفتند: صدای بهروز وثوقی! حتی آنهایی که در آن زمان هم زندگی می کرده اند از نام گویندگان اصلی اطلاعی نداشته اند، اما به دلیل همذات پنداری با این شخصیت این تصور در ذهن آنها شکل گرفته است که این صداها اگرچه متعلق به یکنفر نیست و گاها شباهتی به هم ندارند تماما متعلق به یک شخص یعنی بهروز وثوقی می باشد. البته در گذشته به دلیل عدم دسترسی به فیلم ها صدای گویندگان از حافظه تماشاگران پاک می شده است. امثال محمدعلی فردین، ناصر ملک مطیعی، بهروز وثوقی اسطوره های این مملکت هستند و از زمین تا آسمان با امثال بهرام رادان (کاری به قدرت بازیگری ایشان ندارم) تفاوت دارند. سالهاست که از دوبله فیلم های ایرانی فاصله گرفته ایم و تماشاگران را به شنیدن صدای اصلی بازیگران عادت داده ایم حال اگر صدای چنگیز جلیلوند را بجای بهرام رادان و امثالهم بشوند باعث خنده آنها خواهد شد. فرض کنید صدای مریم شیرزاد را بجای نیکی کریمی بشنوند، چه عکس العملی نشان خواهند داد؟ ضعف صدای اکثر بازیگران فعلی ایران باعث می شود صدای بهترین گویندگان هم مورد قبول تماشاگران قرار نگیرد. بسیاری از بازیگران تاریخ سینمای ایران از جمله رضا بیک ایمانوردی فقط و فقط بواسطه هنر دوبلاژ به این جایگاه رسیده اند.

(۱۳۸۹/۲/۳ عصر ۰۴:۳۴)رائول والش نوشته شده:  

.طی مراسمی که در اولین همایش تقدیر از دوبلورهای برتر در 9 اسفند سال گذشته انجام گردید؛ جواد شمقدری (معاونت سینمایی وزارت ارشاد) طی سخنانی از کاهش تعداد تماشاگران سینما در سالهای اخیر سخن گفت و دوبله (یا صدا گذاری فارسی به فارسی) را یکی از راههای جلب مخاطب سینما دانست. او در سخنان خود گفت:

"البته فیلمهایی که ساختار و رویکردی واقع بینانه دارند بهتر است از صدای بازیگر و صدابرداری سر صحنه استفاده کنند, اما برای برخی از فیلمهای دیگر با استفاده از تکنیک های صداگذاری جدید, صدای برخی از بازیگران که از فن بیان بالایی برخوردار نیستند دوبله گردد. چون صدای فخیم یک دوبلور می تواند پرورش شخصیت را بهتر کند"

در بخش دوم این مجله مطلبی نوشته التفات شکری آذر آمده است که در سو تیتر آن نوشته شده "یکی از نیازهای سینمای عامه پسند دوبله است." بخشی از این مقاله: ..... فکر می کنم اگر فیلمهای عامه پسند دوبله می شد و حتی برخی از بازیگران خودشان دوبله می کردند چقدر خوب بود زیرا گاهی ضعف این فیلمها را تکنیک های دوبله می تواند به خوبی ترمیم و حتی به نکته جذابشات تبدیل کند. صدای سر صحنه می تواند در مواردی فقط صدای شاهد باشد که بعدا به کار دوبله می آید و این را عامه مردم بیشتر می پسندند."

از نگاه دوبله فيلم هاي ايراني به دو دسته تقسيم مي شود

- فيلم هايي كه دوبله موجب بالا رفتن سطح كيفي اثر مي شود و يك سري از ضعف ها را مي پوشاند مانند فيلم هاي تاريخي و مذهبي  و برخي فيلم هاي خاص "ابراهيم خليل ا.."

- فيلم هايي كه نبايد دوبله بشود و حتماً صدابرداري سر صحنه لازم است مانند فيلم هاي كمدي امروزي عامه پسندامروزي(صداي بازيگران كمدي امروزي مانند رضا عطاران - مهران غفوريان-بهنوش بختياري-مريم امير جلاليو...جزئي از شخصيت انها بحساب ميايد)  فيلم هاي هنري مثل "رنگ خدا"

يك سري از فيلم هاي دوبله نشده از دسته اول بوده كه صدمه ديده مثل فيلم"دوئل "رييس " اعتراض"تمام وسوسه هاي زمين"

يكسري سريال هاي دوبله نامناسب  شده كه آسيب ديده "تنها ترين سردار" چهل سرباز"

يك سري از فيلم هايي كه دوبله نامناسب شده و آسيب ديده"جعفرخان از فرنگ برگشته " شب دهم ناسپاس ملك سليمان "

بيش از يك دهه هست كه فيلمهاي ايراني ديگه دوبله نميشوند به جز چند 

استثنا. فيلمهاي ايراني ساخته شده در يك دهه اخير با حضور بازيگران جديد كه

 هنر بازيگري ندارند اصلا ارزش ديدن نداره. ولي حالا با شنيدن اين خبر كه فيلم

 جرم با حضور دوبلورهاي بزرگ به سرپرستي مدير دوبلاژي چون خسروشاهي

دوبله ميشه اين فيلم كمي ارزش ديدن پيدا ميكنه. البته به خاطر وجود صداي 

دوبلورهايي چون جليلوند - اسماعيلي - عرفاني و ... نه به خاطر وجود پولاد

كيميايي - حامد بهداد يا نيكي كريمي.

معلوم نيست چرا كيميايي فيلمهاي قبلي كه ساخت مثل حكم - رئيس و حتي

 فيلمهاي دهه هفتادش رو دوبله نكرد. مطمئنا خواسته با استفاده از دوبله

فيلمش فروش كنه.

خيلي دوست دارم در دوبله فيلم جرم نصرالله مدقالچي با صداي ايلاي والاك در

 فيلم خوب بد زشت به جاي حامد بهداد صحبت كنه.

 چون تنها صدايي كه برازنده قيافه حامد بهداد هست صداي مدقالچيه.

 شايد حداقل با دوبله بشه بازي مصنوعي اين آدم مسخره رو تحمل كرد.

 اگه منوچهر زماني ايران بود ميتونست با صداي پيتر سلرز جاي پولاد كيميايي

صحبت كنه. اگه فهيمه راستكار هم جاي نيكي كريمي حرف بزنه خيلي خوبه.

واقعا حيف اين صداهاي مخملي كه رو چهره اين بازيگران جديد گذاشته ميشه. 

امشب در برنامه هفت اعلام شد كه فيلم جرم در دو نسخه صدابرداري سر صحنه و  همينطور دوبله اكران خواهد شد . اسامي بعضي از گويندگان اعلام شد :

منوچهر اسماعيلي به جاي پولاد كيميايي

چنگيز جليلوند به جاي حامد بهداد ( لعنت الله عليه )

نصرالله مدقالچي به جاي داريوش ارجمند

(۱۳۸۹/۸/۱۵ صبح ۱۲:۵۳)بهروز نوشته شده:  

امشب در برنامه هفت اعلام شد كه فيلم جرم در دو نسخه صدابرداري سر صحنه و  همينطور دوبله اكران خواهد شد . اسامي بعضي از گويندگان اعلام شد :

امیدوارم این گونه نشه. اگه انتخاب ها درست در نیاد ضربه بدی به دوبله می خوره.

اسماعیلی به جای پولاد!!!!!!!!!!!!!!

کیمیایی بد اشتباهی کرده . چون نه پولاد بهروز وثوق قیصر نه اسماعیلی صدای 40 سال پیش.

اگه گویندگان قطعی نشده باید این ترکیب به هم بخوره.

صدای اسماعیلی مناسب همون داریوش ارجمند. پولاد رو جلیلوند یا خود خسرو باد بگه. حامد بهداد هم مناسب والی زاده و یا بازهم خود خسروشاهی.

جان دوي عزيز

به احتمال زياد با توجه به اينكه امشب هم اعلام شد به اين ترتيبي كه نوشتم دوبله مي شود.با اين وضع احتمالا زهره شكوفنده هم به جاي نيكي كريمي صحبت مي كند.

چنگيز جليلوند - مسعود كيميايي - منوچهر اسماعيلي - خسرو خسروشاهي

(۱۳۸۹/۸/۱۵ صبح ۰۱:۱۰)بهروز نوشته شده:  

جان دوي عزيز

به احتمال زياد با توجه به اينكه امشب هم اعلام شد به اين ترتيبي كه نوشتم دوبله مي شود.با اين وضع احتمالا زهره شكوفنده هم به جاي نيكي كريمي صحبت مي كند.

از قرار معلوم زهره شکوفنده بجای  شبنم درویش حرف زده  مینوغزنوی  لعیا زنگنه

گزارش دوبله فیلم "جرم" تازه ترین ساخته مسعود کیمیایی

اینجا کسی اعتماد به نفس حرف زدن ندارد. همه ترجیح میدهند بیشتر سکوت کنند و فقط این صداهای نوستالژیک را بشنوند ؛ صداهایی که هرکدامشان نقشی را در خاطره ها زنده میکند.

خسرو خسروشاهی (مدیریت دوبلاژ)، چنگیز جلیلوند ، منوچهر اسماعیلی ، زهره شکوفنده و ... که حالا سی سالی می شود هیچ فیلم فارسی زبانی را دوبله نکرده اند ، سر کار آمده اند و قرار است صداهایشان با تصاویر پولاد کیمیایی ، حامد بهداد ، شبنم درویش و ... مَچ شود.

مسعود کیمیایی رو به دوبلورهایی که رفقای قدیمی اش هم هستند ، می گوید: "حالا آنقدر پیر شده ام که باید پسرم را دست شما بسپارم."

خسرو خسروشاهی به عنوان مدیر دوبلاژ ، متن های اسماعیلی را دستش می دهد و منوچهر اسماعیلی پشت میکروفون می ایستد و شروع می کند. کیمیایی داخل استودیو نمی رود ، پشت شیشه پای مانیتور می نشیند و تصاویر فیلم را با صدای دوبلورها می شنود و غرق لذت می شود.شادی را می توان در تمام اجزای صورت آقای کارگردان دید. می گوید: " اینها بعد از 30 سال دور هم جمع شده اند و قرار است فارسی را با حس فارسی بگویند ، با لهجه تهرونی ..."

چنگیز جلیلوند دیرتر می رسد ، کیمیایی جلوی پایش بلند می شود و موقع روبوسی با انگشت به تخته میزند و می گوید: " هزار ماشاءالله چنگیز هنوز هم خوش تیپ است."

جلیلوند انگار استرس دارد. صبح شیشۀ عینکش شکسته و حالا عینکی که به چشم دارد ، چند نمره ای ضعیف تر است. می گوید: " با این عینک نت نیستم."

داخل استودیو که می شود ، اول صحنه ای را که باید بگوید تماشا می کند و بعد یک دور دیالوگ ها را تکرار می کند. اما موقع ضبط می گوید: " خواهش می کنم استودیو را خلوت کنید اولین فیلم ایرانی است که بعد از سالها می خواهیم دوبله کنیم. باید تمرکز داشته باشیم."

چنگیز جلیلوند و منوچهر اسماعیلی روبروی هم می ایستند و سکانس به آغوش کشیدن دو رفیق را بازگو می کنند.

کیمیایی حسابی هیجان زده است. انگار رفاقت های قدیمی اش را دوره می کند ؛ رفاقت سید رسول و قدرت گوزنها ، رفاقت احمد و رضا دندان مار ، رفاقت علی و عـبد ضیافت ، رفاقت امیر و حبیب محاکمه در خیابان و ...

این سکانس که تمام می شود ، کیمیایی می گوید: " کیفیت صدای دوبله خیلی بهتر از صدای سرصحنه است. صدای سرصحنه اکثر وقت ها " فلو" می شود اما وقتی دوبله انجام می شود همه دیالوگ ها شنیده می شود." حرفهای کیمیایی بهانه ای برای آغاز گفتگوی ما با اوست :

شما همیشه از طرفداران دوبله کردن بوده اید؟

بله من همیشه دوست داشتم فیلم هایم دوبله شود.

پس چرا بعد از آمدن صدا سرصحنه، دیگر فیلم هایتان را دوبله نکردید؟

چون آن وقت ها در اداره ارشاد ، یک قانون گذاشتند که فیلم های دوبله ، امتیاز " جیم " میگرفت. آن وقت ها می خواستند "صدابرداری سرصحنه" را بالا ببرند و شغل جدیدی راه بیندازند ، غافل از اینکه شغل بزرگتری را از دست دادند.

الان آن قانون را برداشته اند؟

خبر ندارم. اما من این فیلم را به هردو روش در سینماها اکران می کنم. برای مثال اگر قرار است 20 سینما داشته باشم ، 10 تایش فیلم دوبله را نشان می دهند و 10 تای دیگر فیلم را با صدای سرصحنه اکران می کنند. بعد از اکران هم تصمیم دارم اگر فیلم راهی سینمای خانگی شد، هردو نسخه را به رسانه های تصویری بدهم.

تا اینجا به نظرتان کار دوبله شده چطور شده، مطابق میلتان هست؟

خیلی خوشحالم که بعد از 30 سال ، این دوبلورهای بزرگ و باتکنیک دورهم جمع شده اند و قرار است فارسی را با حس فارسی حرف بزنند. اینها چند سال است مدام فیلم های زبان اصلی را فارسی می کنند، اما حالا دارند جای آدم های ایرونی حرف می زنند، جای تهرونی ها...

***

یک مدت دوری از دوبلۀ فیلم های فارسی باعث شده جلیلوند وسواس داشته باشد. مدام از خسروشاهی و کیمیایی نظر می خواهد و می گوید: " خوب شد؟ " کیمیایی با دست از پشت شیشه او را تایید می کند اما انگار جلیلوند راضی نمی شود. کیمیایی داخل استودیو می شود و جلیلوند را قانع می کند و با صدای بلند می گوید: " از این بهتر دیگر چه می شود؟ "

در همین اوضاع و احوال زهره شکوفنده از راه می رسد. کیمیایی روبرویش می ایستد و برایش از دختری که باید به جایش حرف بزند تعریف می کند: " ملیحه دختر بیست و چهار- پنج ساله است که گدایی کرده. از این دخترهایی است که بوی سیگار می دهد. اما نجیب است و خوشگل." شکوفنده که جای فریماه فرجامی در فیلم سرب حرف زده ، تحت تاثیر حرف های کیمیایی قرار می گیرد و می گوید: " آخی ، دختر بیچاره ! "

کیمیایی می گوید: " دلم می خواست در این فیلم از تکنیک شماها استفاده کنم."

زهره شکوفنده می گوید: " من همیشه نقش ها را با احساسم می گویم ، با حس ام."

زهره شکوفنده داخل اتاق می نشیند و قسمت هایی از فیلم را تماشا می کند. او شخصیت ملیحه را واکاوی می کند و گهگداری حین تماشای فیلم ، آه بلندی می کشد.

نزدیک ظهر است و دوبلورها مشغول استراحت هستند. پس سراغ خسرو خسروشاهی که مدیریت دوبلاژ فیلم جرم را عهده دار است می رویم :

آقای خسرشاهی! دوبله فیلم های ایرانی سخت تر است؟

راستش ما یک فیلم سینمایی خارجی را ظرف یک روز می گوییم ، اما برای این فیلم یک هفته کامل وقت گذاشته ایم و تازه هنوز هم نمی دانیم تمام می شود یا نه.

چرا؟ چون چند سال است که فیلم های فارسی را دوبله نکرده اید برایتان سخت است؟

بخشی از سختی به این موضوع  و وسواس دوبلورها برمی گردد که بعد از چند سال می خواهند روی فیلم ایرانی حرف بزنند و یک بخش دیگر هم به نوع دیالوگ های آقای کیمیایی مربوط است. روخوانی دیالوگ های آقای کیمیایی هم سخت است چه برسد به گفتن و حس و حال آن را درآوردن.

تا اینجای کار راضی هستید؟

خوشبختانه تا اینجای کار هیچ مشکلی پیش نیامده و همه دوستان با نهایت دقت و وسواس رل هایشان را گفنه اند.

آیا خودتان هم در این فیلم نقشی را می گویید؟

راستش رل بلندی برای خودم پیدا نکردم ، اما شاید نقش کوتاهی را بگویم.

***

زهره شکوفنده که پای میکروفون می رود ، همسر منوچهر اسماعیلی هم که حدود 40 سال پیش دوبله کار می کرده به جمع تماشاچی ها اضافه می شود. حالا زهره شکوفنده و منوچهر اسماعیلی کنار هم می ایستند و سکانس ملاقات در زندان را می گویند:

" من از پس زندگی نکبتی ام برمیام... ولی رضا هنوز دلم پی دلته."

زهره شکوفنده اینها را با بغض می گوید. انگار همه حس ملیحه را در او می ریزند و او فرو می رود در نقش ملیحه تا صدایش روی تصویر او ماندگار شود.

این سکانس که تمام می شود اسماعیلی چند دقیقه ای کنار همسرش ژیلا سلحشور می نشیند. ژیلا سلحشور 40 سالی است که خودش پای میکروفون نرفته اما گهگداری برای دیدن همسرش پشت میکروفون ، به استودیوهای مختلف می رود.

حالا دخترشان متانت اسماعیلی هم دوبله کار می کند. {سلحشور} می گوید : " صدای پدرش را ارث برده و حالا در خیلی از سریال ها صدایش را می شنویم." از پشت شیشه با نگاه ، همسرش را تحسین می کند. می گوییم شما چرا دوبله را کنار گذاشتید؟ لبخند می زند و می گوید : " زندگی و بچه داری دیگر فرصتی برایم نگذاشت."

شکوفنده هنوز در استودیو است که شبنم درویش از راه می رسد. نگران از اینکه قرار است چه کسی جای او صحبت کند. منتظر ایستاده تا صدای خانم شکوفنده را روی تصویر خودش بشنود. خانم شکوفنده حاضر نیست بعد از ضبط به صدای خودش گوش دهد. می گوید : " من بعد از ضبط گوش نمی کنم. هیچوقت این کار را نمی کنم. شما بشنوید اگر ایرادی داشت به من بگویید."

همه چیز کمی آرام شده تا حامد بهداد از راه می رسد. هیجانش از روزهای معمولی هم بیشتر است. همه دوبلورها را در آغوش می کشد و سرش را به سینه کیمیایی می چسباند و می گوید: " دیشب تا صبح نخوابیدم. می گفتم خدایا صدای پل نیومن روی چهرۀ حامد بهداد ... چه شود." حسابی همه جا را شلوغ می کند. یک قسمت از تمرین جلیلوند و اسماعیلی را گوش می کند و به قهقهه می افتد. دستش را بالا می گیرد و می گوید : " خدایا شکر به آرزویم رسیدم."

خنده های حامد بهداد و شکر کردن هایش همه را غافلگیر کرده است. اسماعیلی ، جلیلوند و کیمیایی همه و همه با صدای بلند می خندند.بهداد کپسول انرژی اش را همه جا پخش می کند. موقع ضبط که می رسد اسماعیلی چند کلمه ای اضافه می کند و می گوید :

" ناصر اونقدر تنها شدم که آژان میشه رفیق . آدم فروش جرات میکنه سلام کنه."

و بعد اسم ناصر را چندبار تکرار می کند. جلیلوند هم در جاهایی که تصویر به آنها امکان می دهد این کار را میکند. کیمیایی هم بعضی دیالوگ ها را تغییر می دهد تا داخل دهان بهتر بچرخد و جذاب تر شود. او با نگاهی به دوبلورها می گوید : " ببینید اینها چه می کنند ، عجب تکنیکی دارند."

منبع : روزنامه شرق ، شماره 1118 ، اول آذر 1389 – نویسنده گزارش : شیما شهرابی

بعد از مدت ها و شاید سال ها به خاطر دوبله و کیمیایی هم که شده رفتم سینما تا یک فیلم ایرونی ببینیم . تبلیغاتی که فیلم جدید کیمیایی به همراه داشت من را کنجکاو کرد تا دیگه این فیلمشو ببینم اونم تو سینما تا شاید چیزی خوبی از آب در اومده باشه.

اول از خود فیلم بگویم که فقط دیالوگ هایی بین آدم های مختلف بود و اصولا" فیلمی شخصی برای خود کیمیایی است . برای من که فیلمی خسته کننده بود و به سختی تا انتها در سینما ماندم (بازم جای لطفش باقی که تا ته فیلم موندم) بحث در مورد فیلم را به دوستان می سپارم.

اما نکته ای که برای من جالب بود دوبله فیلم بود . ابتدا باید بگویم که اجرای دیالوگ ها توسط گویندگان بسیار عالی اجرا شده و در سکانس هایی از فیلم لحظات جالبی را خلق کرده بودند و خسروشاهی در اجرای مناسب گویندگان هدایت بسیار خوبی را انجام داده بود.

در مورد انتخاب چند گوینده اصلی فیلم نظرات و نقد هایی وجود دارد.

منوچهر اسماعیلی به جای پولاد کیمیایی و مسعود رایگان. اسماعیلی بسیار کار فوق العاده ای از لحاظ تکنیک گویندگی و اجرا انجام داده . اما چه حیف که این صدا مناسب پسری جوان نیست و اصلا" بر چهره ی بازیگر نمی نشیند و در صحنه های مقابل با مسعود رایگان کاملا" مشخص است که یک صدا است ، چون تفکیک صدای چندانی وجود ندارد.

چنگیز جلیلوند به جای حامد بهداد . جلیلوند هم بسیار عالی گویندگی کرده و کاملا" با سرعت گفتار بهداد هم گام شده و با وجود اینکه کمی صدا برای بهداد مسن است اما کاملا" رضایت بخش است.

زهره شکوفنده به جای شبنم درویش که می توان او را به عنوان بهترین گوینده فیلم معرفی کرد. مهارت و تکنیک اجرای شکوفنده تحسین برانگیز است.

نقطه ضعف دیگر کار انتخاب صدای کتایون اعظمی به جای لعیا زنگنه و بهاره رهنما بود که با توجه به نوع صدای اصلی لعیا زنگنه اصلا" مناسب این بازیگر نبود.

همچنین در مورد نکات فنی هم نکاتی وجود داشت. در چند سکانس شلوغ ،فیلم از صدای دوبله خارج می شد و به صدای سر صحنه می رفت. در سینک صداها در لحظاتی از فیلم کم دقتی شده بود. و همچنین کمبود هایی در افکت ها و میکس صداها وجود داشت.

دیگر گویندگان

حسین عرفانی / سیامک انصاری

فریبا رمضان پور / نیکی کریمی

نصراله مدقاچی / داریوش ارجمند

احمد رسول زاده / جمشید مشایخی

خسرو شمشیرگران / جلال پیشواییان

تورج مهرزادیان_افشین زینوری _ همت مومیوند _ منوچهر والی زاده _ شایان شامبیانی _ پرویز ربیعی و ....

در کل تجربه جالبی را از خسروشاهی دیدیم و امیدوارم باز هم در فیلم هایی که که ظرفیت دوبله را داشته باشند شاهد چنین کارهایی باشیم.

(۱۳۹۰/۴/۱۴ صبح ۱۲:۱۴)john doe نوشته شده:  

فیلم جرم را امروز بطور کامل  دوبله دیدم  ان مطلب معرفی گویندگان فیلم را از مجله فیلم کش رفته بودم

صدای منوچهر والی زاده در فیلم نیست یعنی قرار بوده باشد ولی با تورج مهرزادیان جایگزین شده

منوچهر خان برای مسعود رایگان خوب بود ولی برای پولاد یک مقدار سنگین بود  برای پولاد والی زاده و برای رایگان عرفانی را می پسندم

حسین خان هم هر دونقشش خوب بود ولی برای سیامک   پطرسی و برای اکبر   تهماسب را می پسندم چون صدای ناصر خانم  با سیگار کشیدن اکبر تناسب خوبی پیدا می کند

چنگیز خان که عالی بود و رقیب ندارد

بانو زهره عالی بود  ویکه تاز

نصر ا... خان برای داریوش مناسب نبود چون ان نیشخند ها ی معروف ارجمند را درنیاورده بود  اسماعیلی خیلی عالی میشد

برای جلال هم مدقالچی بی نظیر بود

رمضانپور برای نیکی زیاد جالب نبود افسانه پوستی خیلی بهتر بود

کتایون مناسب لعیا نبود رمضانپور خیلی مناسب بود

و بانو مینو برای بهاره هم خیبی مناسب می شد

با تشکر از جناب بهزاد و جناب johnمن خودم تا وسط این فیلم در سینما بیشتر دوام نیاوردم.بعد از خارج شدن از سینما مغزم پر بود از سوالهایی که جوابشون رو نمدونستم چه جوری باید پیدا کنم؟یعنی انقدر وضع دوبله خراب شده؟برای مثال شما چه تفاوتی در صدای استاد اسماعیلی در  پولاد کیمیایی و مسعود رایگان میبینید؟واقعا ادم حسرت دوبله هایی کم نظیری مثل فیلم مادر حاتمی رو میکشه که اونجا اسماعیلی چندین تیپ مختلف رو به صورت بی نظیر انجام میده.یعنی این همون منوچهر اسماعیلی ناخدا خورشید و مردی یرای تمام فصول و یا شاه لیر بود؟شاید در جواب باید گفت که سن و سال استاد بالاخره ظرفیت تیپ گویی و مانور رو نداره ولی اخه جلیلوند هم که هم دوره اسماعیلی بوده  چطور نقش حامد بهداد رو مثل تیپ پل نیومن فقید
 به این زیبایی گفته. میرسیم به جناب خسرو شاهی .شما دقت کنید این همون خسروشاهی هست که فیلمی مثل جن گیر رو با شرایط دشوار ان زمان دوبله کرده و ما همه میدونیم.چطور متوجه نشده که صدای شمشیرگران برای جلال مناسب نیست و اصلا دوبلور جلال در قدیم مدقالچی بوده که واقا صداش روی این بازیگر تناسب داره. جناب عرفانی مثل همیشه عالی کار کردند.برام سواله که جای استاد طهماسب که میتونست مسعود رایگان رو عالی بگه واقعا خالی بود.در باره دوبلور های زن که واقعا حرفی برای گفتن نیست.ساختار و ضد داستان خود فیلم هم باعث خستگی دوستان عزیز میشه که بحث کنم.فقط جای خالی شاه دوبلور هایی مثل بانو رفعت هاشمپور _مینو غزنوی و... رو کاملا احساس میکنم و نمی دونم این میدان تا کی باید دست باندی قرار بگیره که رابطه و ... تونسته جای پاشونو محکم کنه

عذر خواهی از بابت  درد دل

(۱۳۸۹/۹/۴ صبح ۰۵:۲۸)اسکورپان شیردل نوشته شده:  

گزارش دوبله فیلم "جرم" تازه ترین ساخته مسعود کیمیایی

 

این

خسرو خسروشاهی (مدیریت دوبلاژ)، چنگیز جلیلوند ، منوچهر اسماعیلی ، زهره شکوفنده و ... که حالا سی سالی می شود هیچ فیلم فارسی زبانی را دوبله نکرده اند ،

***

منبع : روزنامه شرق ، شماره 1118 ، اول آذر 1389 – نویسنده گزارش : شیما شهرابی

فکر کنم این روزنامه درباره دوبله فیلم های ایرانی اشتباه کرده چون فکر کنم ده دوازده سال بیشترنیست که دیگه دوبلورها فیلم های ایرانی رو صحبت نکردند.