باند   The Bond  محصول 1918

کارگردان : چارلی چاپلین

بازیگران : چارلی چاپلین - ادنا پورویانس - سیدنی چاپلین - آلبرت آستین

این فیلم کوتاه  11 دقیقه ای  به معرفی انواع باند ها می پردازد و برای هرکدام از انواع باند یک قسمت کوتاه 2 - 3 دقیقه ای اختصاص میابد .

باند دوستی - باند عشق - باند ازدواج - و در نهایت  باند آزادی !

تماشای این فیلم بر هر چاپلین دوست غیرتمندی لازم بلکه واجب است .

خوشی یک روز   A  Day's  Pleasure    محصول 1919

چارلی تصمیم می گیرد 1 بار هم که شده با همسر و 2 فرزندش به گردش برود . اما مشکلات درست از لحظه ی نخست شروع می شوند . همه چیز ساز ناکوک می زند . انگار انسانها و اشیا با هم تبانی کرده اند که این گردش رویایی به کابوس تبدیل شود .

البته این کابوس دلهره آور نیست . در ظاهر داریم یک فیلم کمدی کلاسیک ناب تماشا می کنیم . اما در حقیقت تقلای یک انسان را برای گذران زندگی در جامعه مدرن شاهد هستیم . از این حیث با یک تراژدی از چاپلین مواجهیم .

ساخته شدن  این فیلم  , 17 سال پیش از عصر جدید نشان از آن دارد که نه تنها تقابل انسان و ماشین ( از خودرو گرفته  تا صندلی تاشوی سفری ) دغدغه ی ذهن چاپلین بوده  ,  بلکه عدم تعامل صحیح میان انسانها در جامعه ای مدرن هم مشغله فکری او بوده است .

این روز می تواند به همه ی زندگی بشر معاصر در فرم های گوناگون تعمیم پیدا کند .

روز پرداخت    (  Pay Day )    محصول  1922

روز پرداخت حقوق کارگران فرا رسیده است . چارلی با پول دریافتی ,  دور از چشم همسرش ,  برای تفریح بیرون می رود و درگیر ماجراهایی می شود . او همین روزها  دلباخته دختر رئیس خود نیز شده است ...

  آخرین فیلم کوتاه چاپلین که آن را  برای کمپانی فرست نشنال ساخت .

بی حوصلگی در ساخت این فیلم مشهود است . انگار ذهن او در دوردست پرواز می کند و ظرفیت های یک فیلم 2 حلقه ای  ( حدودا 20 دقیقه ای ) برای ایده های سینمایی اش  دیگر جوابگو نیست .

اما شاید او اشتباه کرده باشد . ایکاش با تجربه اندوخته از پس ساخت 70 فیلم کوتاه و نیمه بلند تا این مقطع ,  به خلق آثار کوتاه ادامه می داد .

روز پرداخت به لحاظ بدی به پای فیلم مابعد خود ( زائر – 1923 ) نمی رسد . چاپلین خود توقعات را با ساخت چندین فیلم درخشان بالا برده بود . اگر نه ارائه روز پرداخت چند سال قبل تر یک موفقیت محسوب می شد .

حال و هوای فیلم بی تاثیر از زندگی شخصی چاپلین نبوده است . او در 1922 ( موقع ساخت این فیلم ) به تازگی از همسر اولش ( میلدرد هریس ) جدا شده و زندگی بی قیدی را تجربه می کند . با آنا پاولووا , پولا نگری ,   پگی هاپکینزجویس و ادنا پورویانس  ارتباط دارد . ماه هاست که فیلمی نساخته و تمام وقت خود را در مهمانی ها و شب نشینی ها و به گشت و گذار می پردازد . گویی سینما را فراموش کرده است .

شاید تنها عاملی که چاپلین را به ساخت این فیلم واداشت,   نزدیک شدن موعد اتمام قراردادش با فرست نشنال بود . وگرنه این روند ادامه پیدا می کرد .

رکودی که از 1921 تا 1924 بر زندگی سینمایی چارلی چاپلین حاکم بود را به آرامش قبل از توفان هم می توان تشبیه کرد . احتمالا  او داشته خود را برای یک پرواز بلند  آماده می کرده است .

سانی ساید     Sunnyside

کارگردان : چارلی چاپلین

بازیگران : چارلی چاپلین - ادنا پرویانس

محصول 1919 فرست نشنال

3 حلقه ( معادل 30 دقیقه ) صامت

در دهکده سانی ساید چارلی بعنوان کارگر مزرعه – پیشخدمت هتل – بقال – چوپان و خدمتکار خانه انجام وظیفه می کند  و مدام از طرف ارباب خود اردنگی می خورد و شماتت می شود .

در این میان ادنا ( دختر همسایه ) نیز توجه او را جلب کرده و چارلی باید برای نیل به هدف در چند جبهه همزمان بجنگد :

1-     از کار بزند و سر رئیس خود شیره بمالد .

2-     حضور و غیاب پدر دختر را زیر نظر بگیرد تا در وقت مقتضی به خانه ی او تردد کند .     

3-     برادر عقب افتاده ادنا را دست به سر کند و او را به دنبال نخود سیا بفرستد .

4-     با رقیبی سرسخت ,  پولدار و خوش مشرب  مقابله کند .

 در نهایت و پس از طی مرارت های بسیار او موفق می شود . اما ابهام  اینجاست که معلوم نیست این موفقیت در واقعیت رخ داده  یا  نه !

 سانی ساید شروع یخی دارد اما خیلی زود گرم می شود ( در عرض 1 دقیقه ) و اوج می گیرد . فیلم تا حدودی دو پاره به نظر می رسد . در نیمه اول چارلی را در مشاغل مختلف  می بینیم  و در نیمه دوم تمرکز روی ماجرای عاشقانه است .

هرکدام از شغل هایی که چارلی در این فیلم , سرسری نوکی به آن زده ,  می توانست دستمایه فیلمی جداگانه قرار گیرد و قوام بیشتری بیابد  . چاپلین خود نیز متوجه این افراط شد و در تدوین نهایی ,  صحنه مربوط به سلمانی را کلا حذف کرد .

سکانس حذف شده فیلم سانی ساید که چارلی در آن به کوتاه کردن موی فردی بینوا می پردازد  , ناخواسته و ندانسته  تمرینی بود برای صحنه ای که 21 سال بعد در دیکتاتور بزرگ ساخته شد . یکی دیگر از دلایل حذف این صحنه احتمالا ناهنجاری و خشونت آن بوده که مغایر فانتزی فیلم تلقی شده .

درخشان ترین لحظات فیلم سکانس رویاست که در یک سوم آغازین آن اتفاق میفتد . چارلی در حال گاوچرانی تصادفا به دره ای نه چندان عمیق پرت می شود و از هوش می رود . او خواب می بیند که فرشتگان دور او جمع شده اند و رقص کنان به بازی و شادی می پردازند .

برای لحظاتی مزارع کسل کننده سانی ساید از دید چارلی شبیه بهشت می شود  اما طنز قضیه این است  که حتی آنجا هم کاکتوسی برایش مزاحمت ایجاد می کند .

افسوس که این صحنه خیلی کوتاه است . اینجا برخلاف سکانس رویا در فیلم پسربچه (1921) از تقابل خیر و شر خبری نیست . شروری وجود ندارد . هرچه هست خیر و نیکی و محبت است !

ساخت این فیلم حدود 6 ماه طول کشید .  از اواخر 1918 تا اواسط  1919  و چند بار در تولید آن وقفه پیش آمد . در فیلم    " چگونه میتوان فیلم ساخت ؟ "    که مستندی ساخته چاپلین درمورد خودش و رویه فیلمسازیش در هالیوود حد فاصل نوامبر 1917 تا دسامبر 1918است ,  صحنه ای وجود دارد که کارگردان بزرگ ( چارلی چاپلین ) در حال گرفتن تست بازیگری از چند دختر جوان و جویای نام است . برخی از آنها  در سکانس رویای فیلم سانی ساید   در نقش فرشته ظاهر شدند .

مهاجر    Immigrant

نویسنده و کارگردان : چارلی چاپلین

بازیگران : چارلی چاپلین – ادنا پرویانس – اریک کمبل – آلبرت آستین – هنری برگمن

2 حلقه ( 20 دقیقه ) -  محصول میوچوال – 1917

مهاجران با کشتی عازم آمریکا هستند .  در طی مسیر حوادثی رخ می دهد :

چارلی  در قمار از اوباش برنده می شود . سردسته آنها که در قمار باخته است ,   پول های یک زن مسن را سرقت می کند . زن مسنی که ناخوش است و دخترش ( ادنا پرویانس ) توجه چارلی را به خود معطوف کرده . چارلی پول هایی را که برده  , از سر دلسوزی در اختیار دختر قرار می دهد . ماموران کشتی که چارلی را زیر نظر گرفته اند ,  تصور می کنند که او قصد زدن جیب دختر را دارد اما حقیقت آشکار می شود .

کشتی به مقصد می رسد و مسافران منتظر پیاده شدن و قدم گذاردن در خاک آمریکا هستند . در حالی که با طنابی کلفت به بند کشیده شده اند نظاره گر مجسمه آزادی هستند ...

چارلی بی کار , گرسنه ,  خسته و بی پناه در خیابان گام برمی دارد . تصادفا پولی پیدا می کند که در حد یک پرس  خوراک لوبیا ست . به رستوران مجاور می رود . در آنجا برحسب اتفاق ادنا را میبیند که به تازگی مادرش را از دست داده  و حالا انگار روزگارشان  مشابه است . چارلی می خواهد میز را حساب کند و برود اما پولی که پیدا کرده بود تقلبی از کار در می آید و سرگارسون رستوران ( اریک کمبل ) یقه اش را می گیرد .

یک کارگردان تئاتر توجهش به چارلی و ادنا جلب می شود .  پیش  آنها می آید و کمی برایشان در باب هنر  سخنرانی می کند  . آنها به اتفاق رستوران را ترک می کنند در حالی که پول غذای مهاجران را آقای کارگردان تقبل می کند .

چارلی و ادنا ,  زیر باران شدید ,  به کلیسا می روند تا آیین عقد را به جا آورند .

یک فیلم کوتاه درخشان که از حیطه ی کمدی های بکوب بکوب رایج ( اسلب استیک ) پا را فراتر می نهد و آشکارا بالاتر و والاتر  قرار می گیرد .

شاید هیچ کجا در تاریخ سینما نتوانیم مفهوم طنز را با این ایجاز در نمایی چند ثانیه ای بیابیم ( مجسمه آزادی و توده ای از انسانهای مفلوک و به بند کشیده شده ! )

"مهاجر"   از نظر جامعه شناسی نیز شایان توجه است . این جا شاهد یکی از اولین فیلم های ساخته شده در هالیوود هستیم که سوژه ی اصلی آن مهاجرت است . طنز فیلم  در سکانس رستوران به اوج می رسد . آنجایی که  با مشتری مستی مواجهیم که تنها 10 سنت از حساب پرداختی خود را کم آورده است . گارسون ها ابتدا متین و موقر از او می خواهند که وجه مربوطه  را کامل پرداخت کند  . اما وقتی او گستاخانه برخورد می کند ,  دمار از روزگارش در می آورند و له و لورده اش می کنند . هیچ کس هم به داد او نمی رسد .

در 1917 کم کم وقت آن فرا رسیده بود که نگاه انسانی چاپلین در فیلم هایش نفوذ کند .  همدلی و حس مسئولیت  چارلی در قبال  ادنا  در کشتی ,  که پول باد آورده را به او می بخشد ,  شاید تا حدودی خام جلوه کند . اما چند سال بعد در  1931 همین نگاه در نهایت پختگی دستمایه فیلمی ارزشمند و موثر قرار می گیرد به نام  روشنایی های شهر .

معالجه (درمان)      Cure

کارگردان : چارلی چاپلین

بازیگران : چارلی چاپلین – ادنا پرویانس – آلبرت آستین – اریک کمبل

محصول میوچوال – دوحلقه – 1917

چارلی , مست و خراب به یک بنگاه درمان اعتیاد به الکل مراجعه می کند که با آب معدنی و طب سنتی مراجعان را درمان می کنند .

این مرکز درمانی ,  خصوصی است و مخصوص افراد متمول بنا شده است . به همین دلیل امکانات ویژه ای را در اختیار آنها قرار می دهد . مثلا اینکه چشمه ای از آب معدنی در وسط حیاط آن قرار دارد و  قسمتی نیز برای سونا و حمام بخار و ماساژ در نظر گرفته شده  و  هر فرد برای خودش اتاق جداگانه ای دارد و خلاصه اصلا شبیه یک هتل است .

چارلی از قبل هماهنگ کرده تا در جهت اطمینان مقداری مشروب برای او به داخل هتل قاچاق کنند . مسئولان هتل که پی به ماجرا برده اند نوشابه های ممنوع را دور می ریزند اما چون خود آنها نیز مست هستند  , مشروبات را در مخزن اصلی  آب معدنی قاطی می کنند که هدر نرود !

لذا پس از مدتی همه کسانی که مراحل درمان را با موفقیت تا به این جا طی کرده بودند  , دوباره به وضعیت اول بازمی گردند و همه جا به آشوب کشیده می شود ...

از بهترین فیلم های کوتاه چاپلین که آن را در اوج ساخته. انگار خودش  هم همزمان با  ساخت  فیلم کیف کرده است . حتی اینجا هم که ظاهرا شاهد یک کمدی اسلپ استیک هستیم  , طنز فیلم خودنمایی می کند : وای به روزی که بگندد نمک  !

در معالجه از یکی از عناصر اصلی کمدی های بزن بکوب یعنی  " پرتاب کیک"  خبری نیست . تدوین فیلم بسیار پرشتاب است و ریتم آن گاهی  انسان عصر دیجیتال را مبهوت میکند و او را به یاد کلیپ های روز می اندازد که در آنها تقطیع تصاویر بسیار سریع صورت می گیرد . به حدی که در سکانس پایانی ,  تصاویر حالتی انتزاعی و سوررئال می یابند و انسانها انگار دارند واقعا در قاب تصویر پرواز می کنند .

از لحظات به یاد ماندنی این  فیلم یکی آنجاست که چارلی وقتی هوشیار می شود ,   ریتم جهان برایش کند و کسالت بار جلوه می کند و همه چیز را اسلو موشن می بیند .

این فیلم بعد از خیابان آرام و قبل از مهاجر ساخته شده است . 

خیابان آرام    Easy Street

کارگردان : چارلی چاپلین

بازیگران : چارلی چاپلین – ادنا پرویانس – اریک کمبل

محصول میوچوال 1917

چارلی قصد دارد پول های جمع آوری شده در صندوق اعانه کلیسا را بدزدد اما تحت تاثیر موعظه کشیش و موسیقی کلیسایی و فضای روحانی و ضمنا وجنات دختر شاغل در کلیسا قرار می گیرد و منصرف می شود . پس از کشمکشی درونی با سرنوشت به نیروی پلیس ملحق می شود و برای سرکوب اراذل به خیابان آرام مامور می شود .

خیابانی که توسط یک لات  قلچماق و دار و دسته اش قرق شده است و اوباش از مردم باجگیری می کنند . سرانجام چارلی با زیرکی موفق می شود آرامش را به خیابان آرام برگرداند و مجرمان را به راه راست هدایت کند .

ماجراجو     Adventurer

کارگردان : چارلی چاپلین

بازیگران : چارلی چاپلین – ادنا پرویانس – اریک کمبل

محصول میوچوال 1917

2 حلقه – صامت

چارلی ,   بزهکار فراری در تپه های مشرف به دریا از چنگ ماموران پلیس می گریزد اما به علت درگیری با یک گردن کلفت مزاحم ( اریک کمبل )  ,  بیهوش می شود . دختری ثروتمند ( ادنا پرویانس ) و خانواده اش به پاس قدردانی از چارلی که آنها را از غرق شدن نجات داده مراقبت از او را به عهده می گیرند .

چارلی پس از بهبودی مدتی را در منزل مجلل آنان به عیش و نوش می پردازد . اما همان فرد مزاحم باز هم هم سر و کله اش پیدا می شود و ماهیت ولگرد  را بر ملا می کند . پلیس برای دستگیری چارلی به آنجا یورش می برد . اما او می گریزد .

از فیلم های صرفا سرگرم کننده چاپلین  که هزینه هنگفتی روی دست کمپانی گذاشت . نیمه اول فیلم تماما در لوکیشن خارجی فیلمبرداری شده است . دوازدهمین و  آخرین ساخته چاپلین برای میوچوال .

فیلم از انسجام لازم برخوردار نیست و در قیاس با آثار پس و پیش از خود ,  پایین تر قرار می گیرد . ماجراجو  شوخی های درخشان فراوانی دارد اما کلیت آن را نمی توان از بهترین  آثار کوتاه چاپلین دانست .

حرکات چالاک و ظریف چارلی در تپه ها برای فرار از افراد پلیس در ابتدای فیلم   و صحنه تعقیب و گریز چارلی با ماموران قانون در منزل ادنا در  لحظات پایانی که با مهارت تمام ساخته شده اند ,  در یاد می ماند . اما جذاب ترین قسمت فیلم آنجایی است که چارلی برای رد گم کردن , با اضافه کردن ریش و سبیل به عکس خود که به عنوان مجرم فراری تحت تعقیب در روزنامه ای چاپ شده , آن را به تصویر اریک کمبل تبدیل می کند تا خود را از مظان اتهام برهاند .     

  وجوه تشابهی بین ماجراجو ( 1917)  و فیلم دیگری از چاپلین به نام زائر ( 1923 ) وجود دارد . از جمله اینکه در هر دو , چارلی در نقش تبهکاری با لباس مخصوص زندانیان ظاهر می شود که از زندان گریخته . گاهی اوقات عکس های این دو فیلم به اشتباه مورد استفاده قرار می گیرند . روی لباس چارلی در فیلم زائر ,  عدد 23 درج شده و به این طریق می توان بین تصاویر این دو فیلم تمایز قائل شد .

طبقه ی بی کار    Idle Class

کارگردان : چارلی چاپلین

بازیگران : چارلی چاپلین – ادنا پرویانس

موزیک از چارلی چاپلین

محصول فرست نشنال  1921

سه حلقه 32 دقیقه صامت

زندگی چارلی ولگرد و فردی ثروتمند که نقش او را نیز چاپلین  به عهده دارد  , در نقطه ای تلاقی می کند . شباهت میان این دو باعث دردسر می شود بخصوص در ارتباط با همسر فرد ثروتمند ( ادنا پرویانس ) .

 فضای فیلم افسرده است و آن طراوت و شادابی کارهای 2-3 سال قبل تر چاپلین را ندارد . به نظر می رسد موزیک هم   حال و هوای فیلم را سنگین کرده باشد .

جدای از آن ,  موقعیت های طنز فیلم بکر و  اورژینال نیستند . اساس ماجرا یعنی حضور چاپلین در دو نقش هم پیشتر در 1915 دستمایه فیلمی قرار گرفته بود به نام شبی در نمایش  و پس از آن هم در دیکتاتور بزرگ همینطور .

جذاب ترین لحظات فیلم آنجایی است که ادنا همسرش را رها کرده و به گردش رفته . تنها یادداشتی برای او گذاشته به این مضمون که ... مواظب خودت باش و مشروب نخور!   چارلی ثروتمند را می بینیم که نامه را می خواند و به دوربین پشت می کند و شانه هایش می لرزد و ما تصور می کنیم اندوهگین و دلتنگ است . بعد برمی گردد در حالیکه در این لحظات داشته بطری  را تکان می داده و آن را آماده می کرده است و نه تنها نگران نبوده ,  که بسیار هم سر حال است و خوش خوشانش شده است  و از همان لحظه شروع به نوشخواری می کند .

در بین سیاهه بازیگران فیلم به اسم لیتا گری ( همسر دوم چاپلین ) هم بر می خوریم که 3 سال پس از این فیلم ازدواج کردند . در هنگام ساخت این فیلم چارلی و مادر لیتا  رابطه نزدیکی داشتند .

درمورد این فیلم هم عکسی وجود دارد که  به اشتباه  استفاده می شود . چون در سکانسی از این فیلم چارلی گلف بازی می کند ,  عکسی از چارلی و اریک کمبل در حال بازی گلف به غلط به این فیلم منتسب می گردد . در حالی که اریک کمبل نمیتوانسته در این فیلم حضور داشته باشد چون سه سال و نیم قبل از آن از دنیا رفته بوده . بطور اخص در کتاب سرگذشت من با ترجمه جمشید نوایی ( چاپ دهه 1360 ) این اشتباه صورت گرفته . آن عکس مربوط به فیلمی است که هرگز کامل نشد . تنها قسمت هایی از آن ,  از جمله همین قسمت بازی گلف چاپلین با کمبل در فیلم  چگونه می توان فیلم ساخت  گنجانده شده است .  

.

زائر    Pilgrim

کارگردان : چارلی چاپلین

بازیگران : چارلی چاپلین – ادنا پرویانس – سیدنی چاپلین

محصول 1923 فرست نشنال  - 59 دقیقه ( معادل 6 حلقه ) –  صامت

چارلی , مجرمی فراری ست که از زندان گریخته و با سرقت لباس یک کشیش ,  با هویت مبدل در جامعه پرسه می زند . او سرانجام رسوا  و به مکزیک تبعید می شود . اما آنجا هم برای اقامت او مناسب نیست . پس , خط مرزی را می گیرد و روی آن به مسیر نامشخص اش ادامه می دهد .

 این آخرین فیلم چاپلین برای فرست نشنال خیلی کشدار است و بیننده نمی تواند آن را راحت تماشا کند . ایده اصلی جذاب است ,  اما فقط همین !

شوخی با مذهب در این فیلم خشم کلیسا را برانگیخت و از نمایش آن در چند ایالت جلوگیری شد . غیر از خود چارلی که با لباس یک کشیش همه جور شیطنتی می کند ,  کشیش دیگری که اینجا تصویر می شود هم مساله دارد .

در زائر شاهد آخرین حضور همزمان چارلی چاپلین و ادنا پرویانس در قاب تصویرهستیم . البته  ادنا پرویانس پس از این فیلم  در همین سال در زن پاریسی هم  نقش اصلی را ایفا کرد اما بازیگر مقابلش آدولف منجو بود . چاپلین تنها کارگردانی آن را به عهده داشت . پس از آن هرگز کسی ندانست بر سر او چه آمد .  تا اینکه در 1958 در 63 سالگی درگذشت . چند نامه از او به چاپلین در سالهای انزوایش موجود است که بیانگر تنهایی و ناخوشی اوست . خود چاپلین در خاطراتش از پرداختن به رابطه اش با او ( به عنوان مهمترین بازیگر زن آثارش که در 34 فیلم همکاری داشتند و تقریبا 10سال باهم زندگی کردند  ) طفره رفته است . این که چه اتفاقی افتاد که ناگهان او خانه نشین شد و نه تنها در کارهای چاپلین ,  که در هیچ فیلم دیگری ظاهر نشد  , در هاله ای از ابهام است . ( نام او به اشتباه در لیست بازیگران 3 فیلم دیگر آمده که درست نیست . )

گفته می شود در 1926 در فیلمی به کارگردانی جوزف فن استرنبرگ به نام زنی از دریا  ایفاگر نقش اصلی بوده اما چاپلین بعنوان تهیه کننده و صاحب اثر ,  بنا به دلایلی نه تنها جلوی پخش آن را گرفته  , بلکه تنها نسخه فیلم  را نابود کرده است . چون این فیلم اصلا دیده نشده ,  نمی توان درمورد چیستی آن اظهار نظر نمود .

در 1959 چاپلین زائر  را مجددا تدوین کرد و برای آن  موسیقی در نظر گرفت و ترانه ای برای آن سرود که توسط  مت مونرو خوانده شد . 

به فاصله تنها دو سال پس از زائر  جهشی بلند در کارنامه چاپلین صورت گرفت.  او با ساخت جویندگان طلا وارد مرحله جدیدی در زندگی هنری خود شد و فصلی مهم را در سینما به نام خود رقم زد .  

پلیس

کارگردان : چارلی چاپلین

بازیگران : چارلی چاپلین – وسلی راگلس – ادنا پرویانس

محصول 1916 اسانی

3 حلقه – صامت

چارلی از زندان آزاد می شود . یک کشیش او را به راه راست هدایت می کند . اما خودش دزد از آب در می آید . چارلی به یک نوانخانه می رود تا شب را بیتوته کند اما پولی در بساط ندارد و طرد  می شود . در راه به یک دوست قدیمی ( وسلی راگلس ) بر می خورد که زمانی باهم در زندان بوده اند .

فرد خلافکار نقشه سرقت مسلحانه از منزلی در آن حوالی را با چارلی در میان می گذارد و با هم نقشه را عملی می کنند . اما صاحب خانه ( ادنا پرویانس ) که متوجه حضور سارقان شده  , پلیس را در جریان می گذارد و آنها خود را می رسانند . زمانی که فرد تبهکار می خواهد به طبقه بالا برود ,  ادنا ممانعت می کند  چرا که مادرش بستری و مریض احوال است و این امکان وجود دارد که  از ترس هلاک شود .  بین چارلی و دوست خلافکارش  برسر این موضوع نزاع درمی گیرد .

پلیس به درون خانه یورش می برد . فرد شرور می گریزد . اما چارلی دستگیر می شود . ادنا نزد پلیس او را بی گناه جلوه می دهد و چارلی از اتهام سرقت مبرا می گردد .افراد  پلیس آنجا را ترک می کنند در حالیکه به اصل ماجرا مشکوک شده اند .

چارلی از ادنا تشکر جانانه ای می کند و در مسیری ناشناخته به استقبال سرنوشت می رود .

در پلیس برای اولین بار شاهد شوخی با مذهب در فیلم های چاپلین هستیم . به محض آزادی چارلی از زندان کشیشی به سراغش می آید و می خواهد که مسیر بهشت را به او نشان دهد . چارلی به نصایح او گوش می دهد اما کمی بعد تر متوجه می شود که آن کشیش , خود یک دزد است .

پس از آنکه از نوانخانه اخراج می شود کشیشی دیگر بر سر راهش قرار می گیرد . او نیز می خواهد که چارلی را به بهشت هدایت کند . این بار او واقعا یک کشیش است اما ولگرد که تجربه خوبی از این موضوع ندارد ,  او را  دست به سر می کند .

رفتار انسانی چارلی در مواجهه  با سارق مسلح که در دفاع از حریم زندگی ادنا و مادرش صورت گرفت ,  متقابلا با بخشودگی او از سوی ادنا پاسخ داده شد . آنچه ارزشمند است اینکه وداع آنها در انتهای فیلم بر اصالت و تاثیر آن افزوده و از فرو افتادن فیلم به ورطه کلیشه جلوگیری کرده است . اما همین نکته مثبت باعث شده که اواخر فیلم جنبه ای جدی به خود بگیرد و حال و هوای انتهای آن چندان مفرح نباشد . که این به خودی خود ایراد نیست  و نمی توان آن را یک آسیب برای این فیلم دانست . کما این که پایان تراژیک روشنایی های شهر هم در یک فیلم کمدی ایجاد شده است .

 پلیس آخرین فیلمی است که چاپلین آن را در اوایل 1916 برای کمپانی اسانی ساخت . البته فیلم دیگری وجود دارد به نام دردسر سه برابر که در 1918 ( زمانی که چاپلین برای فرست نشنال فیلم می ساخت ) از سوی اسانی پخش شد . که در واقع تلفیقی از راش های دور ریخته شده ی چاپلین از سه فیلم بود : زندگی , کار و همین پلیس .  دردسر سه برابر صرفا برای اتمام قرار داد چاپلین با اسانی ساخته شد  یا به عبارت بهتر سرهم بندی شد . چاپلین در تدوین و ارائه آن نظارت کافی نداشت و این مسئولیت را به یکی از کارکنان خود سپرده بود .  درنتیجه کیفیت کل کار پایین بود . اما سکانسی در آن فیلم جلب نظر می کند  که مربوط می شود به صحنه های دور ریخته و کنار گذاشته شده فیلم پلیس که در نوانخانه می گذرد . این سکانس ارزش آن را داشت که منفک از تصاویر قبل و بعد از خود ,   بطور مستقل به عنوان یک فیلم کوتاه یک حلقه ای ارائه می شد  اما اینگونه رقم نخورد . آنچه در این سکانس اتفاق می افتد و فضاسازی خلاقانه آن بعدها در فیلم پسربچه تکامل یافت و باز سازی شد .

ولگرد   Vagabond

 کارگردان : چارلی چاپلین

بازیگران : چارلی چاپلین – ادنا پرویانس – اریک کمبل – لوید بیکن

محصول  1916 میوچوال – 2 حلقه – صامت

چارلی ,  نوازنده دوره گرد , پس از آنکه در کافه ای ویولون می نوازد و کسب و کار گروهی دیگر را کساد می کند ,  دردسر ساز می شود و فرار می کند . در بیابان به عده ای کولی بر می خورد که دختری ( ادنا پرویانس )  را به بیگاری گرفته اند و او را آزار می دهند .  با آنها مقابله می کند و دختر را از چنگ آنها می رهاند و سردسته آنها ( اریک کمبل ) را گوشمالی می دهد .  

در همین اثنا ادنا به یک نقاش ( لوید بیکن )  دل می بندد . از چهره ی ادنا و نشانی که بر بازویش نقش بسته  , پرتره ای توسط آقای نقاش کشیده می شود و در نمایشگاهی به معرض دید عموم درمی آید و مورد تحسین قرار می گیرد . مادر ادنا که در غم دوری فرزندش می سوزد ,  بر حسب اتفاق به گالری می آید و فورا دخترگمشده اش را بازمی شناسد . پس به همراه نقاش به محل اسکان ادنا و چارلی در بیابان های پرت می روند ...

ولگرد همانقدر که کمدی ست,  دراماتیک هم هست .  چارلی در نقش یک منجی ظاهر می شود و دختری بینوا  را از رنج و بدبختی می رهاند اما ناگهان شاهزاده  رویاهای ادنا  از راه  می رسد و چارلی سرش بی کلاه می ماند . پایان فیلم تا حدودی مبهم و عجیب است . چراکه ادنا پس از آنکه از چارلی جدا شد  ,  تاب نیاورد .  با مادرش و هنرمند نقاش پیش او بازگشتند و با خود همراهش ساختند. مشکل می توان این پایان باز را تفسیر نمود .

صحنه های مشابهی در پایان دو فیلم دیگر چاپلین وجود دارد . در خانه بدوش (1915) و سیرک ( 1928) . با این تفاوت که در این فیلم ها  چارلی " دو نوگل بوستان عشق "  را به حال خود وا می گذارد و خود به رغم لطمه عاطفی  , به تنهایی به استقبال سرنوشت می رود .

چند اشتباه از نوع  گاف  در چهره پردازی و تدوین این فیلم وجود دارد . از جمله اینکه در دو صحنه متوالی سر و صورت چارلی کاملا خیس و کاملا خشک است و دیگر آنکه در اوایل فیلم در یک صحنه تعقیب و گریز کلاه ولگرد از سرش می افتد اما بلافاصله در نمای بعد کلاه بر سر دارد .

با وجود این پرداختن به چنین موضوعی با این ابعاد در 1916 در قالب یک کمدی دو حلقه ای نشان از بلند پروازی چاپلین دارد . اینکه صرف سرگرمی و خنداندن,  هدف او نبوده,  ارزشمند است . کمدین های دیگر  در آن سال به پرتاب کیک و پشتک و وارو مشغول بودند .  پرداختن به رابطه های  انسانی  ( و نه روابط مکانیکی و بی روح ) در این فیلم بارز است  و جایگاهی ویژه را به سازنده اش اختصاص می دهد . از این حیث  ولگرد  فیلمی کلیدی در کارنامه سلطان کمدی به شمار می آید . این آغاز مسیراصلی ست . هرچند جرقه اولیه ,  سال قبل از آن  در خانه بدوش زده شده بود .  

سمساری    Pawnshop

 کارگردان : چارلی چاپلین

بازیگران : چارلی چاپلین – ادنا پرویانس – اریک کمبل – هنری برگمن

محصول 1916 میوچوال – 2 حلقه

چارلی بعنوان کارگر ساده در یک سمساری مشغول به کار می شود . اما مدام خرابکاری می کند . مالک بنگاه ( هنری برگمن ) ابتدا می خواهد اخراجش  کند اما از سر تقصیرات او می گذرد . در این میان یک سارق مسلح ( کمبل ) خود را مشتری جا می زند  و  در زمان مناسب نقشه اش را اجرا می کند اما چارلی که در این لحظات پنهان شده  , به فرد شرور حمله می کند و باعث نجات افراد و اموال می شود و در نهایت  , مورد تشویق قرار می گیرد .

سمساری در ردیف بهترین و مفرح ترین آثار کوتاه چاپلین قرار می گیرد. حتی یک لحظه بیهوده  و پرت ندارد . پانتومیم چارلی در این فیلم هماورد می طلبد و تحسین و اعجاب بیننده را برمی انگیزد . هنر او اینجاست که در عصر اینترنت و ماهواره و موبایل و  mp3 پلیر و کلیپ و لیزر  و موجودات فضایی و نانو تکنولوژی و ذرات بنیادی و فیبر نوری , باز به تماشای این فیلم سیاه و سفید صامت احتمالا نه چندان شفاف ,  با موضوعی چنین ساده و معصومانه می نشینی  و کلاهت را به احترام از سر برمی داری .

 آدرس مغازه سمساری :  انتهای خیابان آرام !

     down by low

درام کمدی ،محصول 1986 ، سیاه و سفید ،107 دقیقه

کارگردان و نویسنده:جیم جارموش                                                 

بازیگران:تام ویت ، جان لاری ، روبرتو بنینی

این فیلم که نام انرا محکوم قانون ، مغلوب قانون و زمین خورده ی قانون ترجمه کرده اند با موزیک ترانه ی بسیار زیبایی اغاز میشود وسپس به تکه های زندگی دوفرد میپردازد. زک (تام ویت)که یک مجری رادیویی است و جک(جان لاری) که به قول سیمون دوبوار در کتاب جنس دوم،یک پاانداز روسپی است.

هر دو به علت پاپوشی که دوستانشان برایشان میدوزند ،به زندان می افتند ودر یک سلول.نفر سومی هم به ان ها اضافه میشود، باب  (روبرتو بنینی)و از این جاست که بار کمدی فیلم ،،که اصلا انتظارش را نداشته ایم اغاز میشود.باب که یک ایتالیا یی در امریکاست ومشغول یاد گرفتن زبان انگلیسی  اتفاقات جالبی را رقم می زند و در واقع به فیلم روح میدهد. او به سادگی اعتراف میکند که فردی را کشته اما انقدر اتفاقی بوده که حس میکنی بی گناه است.در حقیقت ،بیننده  هیچ جا عدالت را حس نمیکند.

انها تصمیم به فرار میگیرند وعلی رغم این که منتظریم مراحل فرار را از فکر تا اجرا دنبال کنیم،فقط میبینیم که به راحتی از کانال فاضلاب زندان خارج میشوند که بسیار غیر قابل باور به نظر میرسد.اما نهایتا با این فکر که سر بیگناه پای دار میرود ولی بالای ان نه (عدالت پنهان خداوند) خود را راضی می کنیم.

مابقی فیلم ماجرای فرار ان هاست البته فقط با تکیه بر روابط انسانی وحسی این سه نفر که بسیار دیدنی است.

در اخر فیلم به نظرم رسید که شاید میشد این فیلم را مغلوب، قانون (ب،ساکن) هم نامید.

سکانس جالب: باب در سلول کلمه screamرایاد میگیرد و فی البداهه این جمله ها را می سازد ومیخواند بعد هرسه می پرند و بلند بلند میخوانند بعد همه زندانی ها هم میخوانند و نظم را برهم میزنند

i scream.you scream. we all scream. for icecream

من فریاد میزنم.توفریاد میزنی. ماهمه فریاد میزنیم .برای بستنی.

-   

خوب و دوستانه           Nice and Friendly

کارگردان : چارلی چاپلین

بازیگران : چارلی چاپلین – جکی کوگان – ادوینا مونت باتن – لوئیس مونت باتن

محصول 1922 – 11 دقیقه

در یک مهمانی ,  چند نفر توسط فردی گانگستر ( چاپلین) به گروگان گرفته می شوند . اما در نهایت ولگرد کوچک (چاپلین) آنها را نجات می دهد . در این بین عشقی بین دو انسان شکل می گیرد .

حضور چاپلین در دو نقش ,  هم پیش از این فیلم و هم پس از آن دیده شده . مثلا در شبی در نمایش (1915) ,  طبقه بیکار (1921) و دیکتاتور بزرگ (1940) .

خوب و دوستانه یک فیلم خارج از قرارداد محسوب می شود که با هزینه شخصی و در خارج از استودیو , در ویلای متعلق به داگلاس فربنکس ساخته شده و هیچگاه در سینماها اکران گسترده نداشته است .

این فیلم سال ها در آرشیو خانوادگی چاپلین موجود بود و کسی از آن اطلاعی نداشت تا اینکه در سال های اخیر کشف شد و کمپانی mk2 با فرمت DVD آن را روانه بازار نمود .   

آشیانه عشق     Love Nest

کارگردان : جوزف نیومن

بازیگران : جون هاور – ویلیام لاندیگان – فرانک فی – مریلین مونرو

محصول 1951  فوکس قرن بیستم – سیاه و سفید - 84 دقیقه

یک درجه دار ارتش پس از جنگ به خانه و کاشانه باز می گردد . همسرش بی صبرانه در انتظار اوست . همزمان ,  ماجرا های دیگری نیز در آپارتمان محل زندگی آنها در شرف وقوع است . از جمله,  دردسرهایی که همسایه های جدید ایجاد می کنند . یکی از آنها مردی نسبتا مسن است که از راه تلکه کردن زنان میانسال روزگار می گذراند .  و دیگری , دختری  خانه خراب کن (مریلین مونرو ) که اتفاقا بدش نمی آید در زندگی این زوج خوشبخت موش بدواند ...

فیلمی جمع و جور و متوسط  از کارگردانی کمتر شناخته شده . آشیانه عشق از نمونه های اولیه  "کمدی اتاق خواب"  است  . مریلین مونرو عهده دار رلی است که 4 سال بعد در خارش سال هفتم به بهترین نحو از پسش بر آمد . اما در این فیلم حضور اندکی دارد . جون هاور ( خواهر بتی گریبل ) ایفاگر نقش اصلی ست .

       general

به بازیگری و کارگردانی باستر کیتون

محصول1927 امریکا ، صامت                                      

جانی گری (باسترکیتون) مهندس راه اهن و راننده لوکوموتیوی به نام "جنرال" است.او به دو چیز عشق میورزد "جنرال" ودختری به نام "انابلا".

در بحبوحه جنگهای داخلی امریکااز ثبت نام او برای شرکت در جنگ امتناع میکنند.زیرا به تخصص او نیاز دارند. اما او علتش را نمیداند و مورد بی مهری نامزدش قرار میگیرد که میگوید باید اورا یونیفورم پوش ببیند.

طی ماجراهایی دشمن جنرال و انابلا را می دزدد و جانی یک تنه برای نجاتشان اقدام می کند و...........

فیلم کمدی حادثه ایست وگویا داستان ان واقعی بوده است.امروزه ان را از بهترین های باسترکیتون میدانند.برخی ان را از فیلمهای خوب جنگی هم به شمار اورده اند.البته اگر فیلم جنگی خوب را بمعنای اتفاقی انسانی که در بستر جنگ و خونریزی رخ میدهد ، بدانیم.

دیدن این فیلم خالی از لطف نخواهد بود. 

مزاحم      L'emmerdeur

کارگردان : ادوارد مولینارو

فیلمنامه : فرانسیس وبر

فیلمبردار : رائول کوتارد

موزیک : ژاک برل – فرانسوا روبر

بازیگران : لینو ونتورا – ژاک برل – کارولین سلیه – ژان پیر داراس – آنجلا کاردایل – میشل گامینو

محصول 1973 ایتالیا و فرانسه – رنگی – 85 دقیقه

سرنوشت یک تروریست (ونتورا) و یک فروشنده لباس (برل) در هتلی در مون پلیه به هم گره می خورد ...

فیلم از جهاتی یک کمدی اتاق خواب به سیاق دهه مردانه 70 است (هرچند این جمله به خودی خود ستیز معنایی دارد) .  سوئیت های مجاور و تو در توی هتل,  زمینه ساز آشنایی دو شخصیت اصلی می شود ; یکی عبوس ولی انرژیک,  و آن دیگری پریشان احوال و ناامید. از ارزش های فیلم این است که با وجود برخورداری از فضایی پوچ انگارانه, به ورطه لودگی و دلقک بازی فرو نمی افتد. وجه غالب فیلم شخصیت پردازی است  که بی تاثیر از آثار بیلی وایلدر نیست . مزاحم را می توان بدلی هجوگونه و حتی پیش گویانه برای فیلم هایی جدی با موضوع ترور دانست . آثاری چون ناگهان (لوئیس آلن – 1954) ,  روز شغال (زینه مان – 1973) و ای مثل ایکار (ورنوی – 1979) . تاکید روی تقدیر ناگزیر و محتوم در سراسر فیلم تداوم می یابد . سکانس ابتدای فیلم که در آن فردی کاملا اتفاقی به جای فردی دیگر به قتل می رسد,  با روح مهربان اثر در تضاد است . کارگردان فیلم (مولینارو) خود در صحنه ای کوتاه در نقش یک کافه چی ظاهر می شود . شاید طنز فیلم را بتوان در یک جمله اینگونه توصیف کرد : همه عوامل زمینی و آسمانی به صورت کاملا تصادفی و در عین حال هماهنگ به کار می افتند تا فردی سمج نتواند وظیفه اش را به خوبی انجام دهد . 

   we are no angels

کارگرذان:نیل جردن-محصول1989 امریکا    

با بازی رابرت دنیرو - شون پن-دمی مور         

نگاه دقیق به پوستر این فیلم موجب میشود یاد فیلم مارمولک بیافتیم و در نتیجه داستان فیلم برایمان لو می رود.(ظاهرا این فیلم الهام بخش کمال تبریزی برای ساخت مارمولک بوده است!)

ند ( دنیرو) و جیم ( پن) ،دو محکوم فراری از زندان که  طی ما جرا هایی سر از صومعه ای در روستایی کوچک در مرز کانادا در می اورند و با دو کشیش اعزامی به این منطقه اشتباه گرفته می شوند.

مولی (دمی مور)،زنی که دخترکی لال دارد و نیاز وی به پول موجب شده که هم گاهی تن فروشی کند و هم با خدا حسابی کل بیافتد و هر چه ایمان است را زیر سوال ببرد.

همه اینها اتفاقاتی جالب و غالبا خنده دار رارقم میزند.نیل جردن که نیم نگاهی هم به موضوع ایمان مذهبی داشته با باور های عامه مردم در نیافتاده .در همه جای فیلم مریم گریان یعنی مجسمه معروف صومعه،مشکل گشااست.واین که رسیدن به رستگاری ، زیاد هم به حال و روز و ظاهر افراد بستگی ندارد.برخی با اینکه ظاهرا شایسته نیستند در طی این راه موفق ترند مثل جیم در این فیلم.

در ضمن فیلم  دیگری با همین نام وجود دارد. محصول1955 با کارگردانی مایکل کورتیز وهمفری بوگارت در ان نقشی کمدی دارد!

افراد ناشناس همیشگی / معاملۀ بزرگ در خیابان مدونا            Big Deal on Madonna Street/ I soliti ignoti

کارگردان : ماریو مونیچلی

فیلمنامه : آگنوری اینکروچی – فوریو اسکارپه لی – سوسو دی آمیکو – ماریو مونیچلی (بر اساس داستانی از اگنوری اینکروچی و فوریو اسکارپه لی)

فیلمبردار : جیانی دی ونازو

موزیک : پیرو امیلیانی

بازیگران : ویتوریو گاسمن – مارچلو ماسترویانی – توتو – کلودیا کاردیناله – کارلا گراوینا – روسانا روری

محصول 1958 ایتالیا – سیاه و سفید – 106 دقیقه

در قسمت های کارگری و فقیرنشین ایتالیا، بوکسوری بی استعداد به نام په په (گاسمن) عده ای از دوستان آس و پاس خود را گِرد می آورد تا در سرقت از یک سمساری همکاری کنند. این افراد عبارتند از پیرمردی علاف و آویزان و در عین حال بی دندان، یک عکاس سابق (ماسترویانی) که به تازگی پدر شده و چون همسرش در زندان است، لذا وظیفۀ نگهداری از نوزاد را به عهده دارد و با دست شکسته و بسته این سو و آن سو می رود. یک مشاور خبره در زمینۀ سرقت از انواع گاوصندوق (توتو) و یک روستایی مهاجر که تعصب زیادی دارد و سعی می کند کلیۀ راه های ارتباطی خواهرش (کاردیناله) را مسدود کند اما درنهایت یک فروشندۀ تنقلات تدابیر او را نقش بر آب می کند.  این افراد پس از بررسی های لازم به سمساری مورد نظر رسوخ می کنند، اما گاوصندوقی نمی یابند. بنابراین دور هم آش نخود می خورند و زندگی نکبت بار را از سر می گیرند ...

فضای کمدی های روستایی مانند نان، عشق و رویا (لوئیجی کومنچینی – 1953) ، نان، عشق و حسادت (کومنچینی – 1954) ، نان، عشق و ... (دینو ریزی – 1955) ، آسیابان عشوه گر (ماریو کامرینی – 1954) و ... به مرور و همگام با رونق اقتصادی و مهاجرت روستائیان به شهرها به فیلم هایی با پس زمینۀ شهری بدل شدند. فیلم هایی چون حیف که دختر بدی است/ حیف که خیلی حقه ای (الساندرو بلازتی – 1954)، پسران فقیر ولی خوش تیپ (ریزی – 1956)، دختران زیبا اما فقیر (ریزی – 1957) و میلیونر های فقیر (ریزی – 1959).

افراد ناشناس همیشگی از نمونه های شاخص جریان موسوم به  کمدی به سبک ایتالیایی (commedia all'italiana ) است که اوج آن بین سال های 1958 تا 1964 بود و برخی از ویژگی های آن به قرار زیر است :

1- در این فیلم ها هر بدبختی ای در زندگی ، چون بی پولی، بیکاری، بیماری، بدبیاری و ... وجه مثبت خود را هم دارد. *

2- اطلاق واژۀ کمدی به این آثار الزاما به معنای خنده دار بودن آنها نیست . بلکه واکنش مخاطب را به بسیاری از موقعیت های به ظاهر کمیک در این فیلم ها می توان زهرخند پنداشت.

3- احساس بیگانگی نسبت به دیگران از موقعیت های آشنای این نوع کمدی هاست .

4- فضای این فیلم ها عموما شهری و مردانه است. در این خصوص شاید لازم باشد فیلم های دسیکا را مستثنی کنیم که بیشتر به روابط همسران می پرداخت .

5- ستاره های اصلی این ژانر عبارت بودند از: ویتوریو گاسمن ، آلبرتو سوردی ، نینو مانفردی و مارچلو ماسترویانی .

6- مهمترین کارگردانان این ژانر : لوئیجی کومنچینی، ماریو مونیچلی، دینو ریزی، پی یترو جرمی و ویتوریو دسیکا.

7- مهمترین فیلم های این ژانر عبارتند از افراد ناشناس همیشگی (مونیچلی – 1958) ، ضربۀ جسورانۀ افراد ناشناس همیشگی (مونیچلی – 1959) ، جنگ بزرگ (مونیچلی – 1959)، از پا افتاده ها / دردسر مالیات (استنو – 1959) ، یک سرباز و نصفی (استنو – 1960) ، عشق و سرقت (دینو ریزی – 1960) ، همه به سوی خانه (کومنچینی – 1960) ، طلاق به سبک ایتالیایی (پی یترو جرمی – 1962) ، سبقت گرفتن (دینو ریزی – 1962) ، دیروز، امروز، فردا (دسیکا – 1963)، بوم (دسیکا – 1963)، فریب خورده و رها شده (جرمی – 1963) ، موفقیت (دینو ریزی و مائورو موراسی - 1963)، سازمان دهنده (مونیچلی - 1963) ، ازدواج به سبک ایتالیایی (دسیکا - 1964). **

-----------------------------------------------------------------------------

* به عنوان نمونه در افراد ناشناس همیشگی به زندان افتادن، از دید برخی شخصیت های فیلم این حسن را دارد که انسان با آسودگی و بدون دردسر از غذا و سرپناه برخوردار می شود و استراحت می کند!

** برداشتی آزاد از کتاب ساخت ایتالیا تالیف حسن حسینی .

علامت ونوس          Il segno di Venere

کارگردان : دینو ریزی

فیلمنامه : انیو فلائیانو – ادواردو آنتون – فرانکا والری – دینو ریزی (براساس داستانی از ادواردو آنتون – فرانکا والری و لوئیجی کومنچینی)

فیلمبردار : کارلو مونتوری

موزیک : رِنزو روسلینی

بازیگران : سوفیا لورن – فرانکا والری – ویتوریو دسیکا – آلبرتو سوردی – راف والونه – ویرجیلیو ریِنتو - تینا پیکا

محصول 1955 ایتالیا – سیاه و سفید – 101 دقیقه

دو خواهرخوانده (در اصل دختر عمه/دختر دایی) یکی زیبا و دلفریب، اگنس (لورن) و دیگری نازیبا و دستپاچه، چزیرا (والری) در موقعیت های گوناگون بخت خود را برای یافتن همسر  می آزمایند. سرانجام اگنس به نتیجۀ مطلوب دست می یابد اما چزیرای ساده دل و زود باور نه تنها راه به جایی نمی برد بلکه توسط فردی عیاش و کلاش و به ظاهر دهری مسلک (دسیکا) که خود را شاعر و نویسنده رادیو جا می زند، بازیچه قرار می گیرد ...

علامت ونوس از نمونه های اولیۀ جریانی به نام نئورئالیسم مفرح است که خود دینو ریزی آن را به کمال رساند. نکتۀ مهم این که در این فیلم ها در بسیاری مواقع جنبۀ دراماتیک بر وجه کمیک می چربد و حتی تفکیک موقعیت های کمیک و دراماتیک دشوار است. به عنوان نمونه شخصیتی که دسیکا در این فیلم ارائه می دهد ظاهرا کمدی است اما نتیجۀ رفتارش تراژیک است. تنها بازیگر فیلم که حضورش تماما مفرح است، آلبرتو سوردی است ; در نقش یک سارق اتوموبیل که در سراسر فیلم در تکاپوی انداختن مال مسروقه به یک فرد بینواست.

کار کثیف           Dirty Work

کارگردان : لوید فرنچ

فیلمنامه : اچ. ام. واکر (بدون ذکر نام در عنوانبندی)

فیلمبردار : کِنِت پیچ

موزیک : ماروین هَتلی*  

بازیگران : استن لورل – الیور هاردی – لوشن لیتل فیلد – سم آدامز

محصول 1933 هال روچ – سیاه و سفید – 19 دقیقه

لورل و هاردی به عنوان خدمتکار برای تمیز کردن منزل شخصی یک شیمیدان (یا زیست شناس) با نیت خیر و احتیاط لازم مشغول به کار می شوند اما در نهایت خانه را به همراه اثاث آن ویران می کنند .

از آخرین و بهترین فیلم های کوتاه لورل و هاردی. البته آنها بازی در فیلم های بلند را از چند سال قبل به صورت تک و توک آغاز کرده بودند. با وجود اینکه بسیاری از فیلم های آنان را می توان به نوعی کار کثیف نام نهاد، اما این فیلم یک کار کثیف تمیز، اعلا و متمایز است. صدابرداری و صداگذاری فیلم با درنظر گرفتن دورۀ اول ناطق تحسین برانگیز است; به خصوص هنگام فرو افتادن پاره های آجر بر سر  الیور و نفس های عمیق او از سر استیصال و رنج . برخلاف برخی از فیلم های این دو کمدین، کار کثیف، هم در جزئیات و هم در کلیت (به عنوان یک فیلم کوتاهِ کامل و نه کلاژی از چند شیرین کاریِ احیانا بامزه) قابل تامل است. از ویژگی های دیگر اثر تعادل بین شوخی های کلامی و حرکتی است. کمبود یا نبود بازیگرانِ دیگر تیم روچ (نظیر جیمز فینلایسن) عرصه را تقریبا به طور کامل به استن و اُلی واگذارده است. قسمتی از فیلم که در آن لورل و هاردی یکی از ساکنین خانه را با دوده و گرد و خاک بخور می دهند و به معنای دقیق کلمه خاک خانه را به توبره می کشند، معرکه است اما به یادماندنی ترین بخش فیلم سکانس پایانی آن است که در آن استنلی ، الیور را اشتباها به درون وانی پر می اندازد که در آن اکسیر جوانی بیش از حد و با دُز بسیار بالا ریخته شده .

-----------------------------------------------------------------------------

* موزیک تیتراژ این فیلم مانند اغلب فیلم های لورل و هاردی تم موسوم به فاخته یا رقص فاخته است که ابتدا برای بخش رادیویی استودیوی هال روچ ساخته شده بود اما به درخواست لورل تغییر کاربری داد و به این ترتیب بخشی از حافظۀ سینما را از آن خود کرد و نسخۀ کامل و اورژینال آن در این سایت موجود است :

 http://www.archive.org/details/LaurelAndHardy-DanceOfTheCuckoos1932 

شوهران در شهر *            Mogli pericolose

کارگردان : لوئیجی کومنچینی

فیلمنامه : ادموندو آنتون – لوئیجی کومنچینی – مارچلو فونداتو (براساس داستانی از ادموندو آنتون)

فیلمبردار : آرماندو نانوزی

موزیک : فیلیس مونتانینی

بازیگران : سیلوا کوشینا – رینالتو سالواتوری – دوریان گری – فرانکو فابریتزی – ماریو کاروتِنوتو – پینا رنزی

محصول 1958 ایتالیا – سیاه و سفید – 103 دقیقه

سه زوج که با هم رفت و آمد دارند، همسران یکدیگر را در موقعیت های مختلف محک می زنند. زوج دیگری در همسایگی آنها زندگی می کنند که نسبت به رفتار پسر نوجوان شان حساسند. مادر نگران این است که جگرگوشه اش با رفتن به سربازی شگردهای خلافکاری بیاموزد و از راه به در شود، اما پدر دلشوره دارد که مبادا فرزند چلمن و بی حاصلی تحویل جامعه دهد. برای همین تمام مساعی خود را به کار می بندد تا او را به نوشیدن مشروب ، کشیدن سیگار  و ارتباط با دختران وادار کند ...

به یادماندنی ترین قسمت فیلم آنجاست که سیلوا کوشینا شرطی را می بازد و مجبور می شود عربی برقصد . گنجاندن این صحنه در فیلم با نیم نگاهی به رقص و آواز مشهور سیلوانا مانگانو در فیلم آنا (آلبرتو لاتودا - 1951) صورت گرفت که به فرهنگ عامۀ مردم در ایتالیا و حتی سایر کشورها پیوست (ازجمله در ایران در دهه 1330). در خود فیلم هم در لحظاتی کوتاه، سکانس مورد نظر (مانگانو در آنا) از تلویزیون پخش می شود. 

-----------------------------------------------------------------------------

* این فیلم در اواخر دهۀ 1330 با نام همسران خطرناک به سرپرستی پورنگ بهارلو دوبله شد و به نمایش درآمد.

نان، عشق، و ... / رسوایی در سورنتو           ...Scandal in Sorrento / Pane, amore e

کارگردان : دینو ریزی

فیلمنامه : دینو ریزی – مارچلو جیروسی – اِتوره ماریا مارگادونا – وینچنزو تالاریکو

فیلمبردار : جوزه په رُتونو

موزیک : الساندرو چیکُنینی

بازیگران : ویتوریو دسیکا – سوفیا لورن – لی پادووانی – آنتونیو سیفاریلو – تینا پیکا – ماریو کاروتِنوتو

محصول 1955 ایتالیا – رنگی – 106 دقیقه

پلیس میانسال، مارشال (دسیکا) پس از سال ها به زادگاه خود سورنتو بازمی گردد تا دورۀ آخر خدمتش را آنجا سپری کند. به زودی شیطنت های او توجه ساکنین را به خود معطوف می کند و هنگامی که رابطۀ عاشقانۀ لطیفی با یک ماهی فروش به نام سوفیا (لورن) برقرار می کند، هیچ جا برای آنها امن نیست ...

این فیلم دنباله ای است بر دو فیلم دیگر با نام های نان، عشق و رویا (1953) و نان، عشق و حسادت (1954) هر دو به کارگردانیِ لوئیجی کومنچینی و بازیگریِ جینا لولو بریجیدا. هرچند که این سه فیلم ظاهرا پیوسته نیستند، اما وجود برخی نشانه ها ، حال و هوای مشابه و تعدادی از بازیگران و شخصیت ها، آنها را در یک ردیف قرار می دهد. مضامین ثابت فیلم های روستایی مانند فقر، محدودیت های رفتاری و زیر نظر بودن، سیطرۀ شایعه ، هنجارهای بدوی و ... در این فیلم نیز وجود دارد. نقش دختر ماهی فروش ابتدا برای جینا لولو بریجیدا درنظر گرفته شده بود که به دلیل در دسترس نبودنش به سوفیا لورن واگذار شد. موزیک فیلم برخلاف خود آن دلنشین و با طراوت مانده و مرزهای زمان را درنوردیده. نمای پایانی، مستقیما از خارش هفت ساله (وایلدر – 1955) کپی برداری شده و هیچ ابتکاری در آن نیست. 

سرخوشی           Bliss  

کارگردان : آلفرد گولدینگ

بازیگران : هارولد لوید – بیبی دانیلز – اسناب پولارد – سامی بروکس

1917 پاته – صامت – سیاه و سفید – یک حلقه (حدود 10 دقیقه)

هارولد با هویت جعلی به عنوان کنت به یک سورچرانی می رود و در حالی که چندین لرد، کنت و دوک بر سر تصاحب دختر صاحب خانه کتک کاری می کنند، هارولد و دختر می گریزند ...

شوخی های فیلم متاثر از فیلم های چاپلین است; به خصوص کنت (1916). در بخش پایانی یک کشیش مضحکه قرار می گیرد و ریشخند می شود که این نکته از نظر بازشناسی معیارهای سانسور در دوره های مختلف قابل تامل است.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

آیا دزدان فریبکارند؟              Are Crooks Dishonest

کارگردان : گیلبرت پرات

بازیگران : هارولد لوید – اسناب پولارد – بیبی دانیلز – سامی بروکس – ولن گیلمور

1918 پاته – صامت – سیاه و سفید – 13 دقیقه

فیلم از دو سکانس تشکیل شده: 1- در پارک، دو سارق (لوید و پولارد)  با روشی مبتکرانه اقدام به کلاهبرداری از مردم می کنند و 2- مکانی عجیب و غریب و تخیلی که مجهز به انواع سیستم های مکانیزۀ تولید وحشت است و پولارد و لوید در آن گرفتار می شوند و تاوان پس می دهند. 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

یک سامی در سیبری             A Sammy in Siberia

کارگردان : هال روچ

بازیگران : هارولد لوید – بیبی دانیلز – اسناب پولارد

1919 پاته – صامت – سیاه و سفید – یک حلقه

سربازان ارتش سرخ به کلبه ای دورافتاده در سیبری حمله می کنند; مردی را به قتل می رسانند و دخترش را به اسارت می برند. هارولد (قزاق آمریکایی!) در برابر سربازان روس و سردستۀ آنها (پولارد) می ایستد; دختر را نجات می دهد و او را به خانواده اش تحویل می دهد ...

با اینکه فیلم در 1919 اکران شد، اما در تیتراژ آن تاریخ 1918 درج شده است و این موضوع از آن رو مهم است که این فیلم از نخستین نمونه های واکنش هالیوود به تحولات فرا مرزی است و تنها چند ماه پس از انقلاب شوروی ساخته شده و در آن روس ها را افرادی خشن، بدوی و متجاوز تصویر می کند.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ماه عسل شورانگیز           A Jazzed Honeymoon 

کارگردان : هال روچ

بازیگران : هارولد لوید – اسناب پولارد – بیبی دانیلز

1919 پاته – صامت – سیاه و سفید – یک حلقه

هارولد و همسرش  برای گذراندن ماه عسل با یک کشتی بخار مجهز و لوکس به مسافرت می روند اما نمی توانند در کنار هم باشند چون هارولد کارگر همان کشتی است و مجبور است در موتورخانه به ریختن زغال سنگ در کوره بپردازد...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

فقط همسایه ها              Just Neighbors

کارگردان : هارولد لوید – فرانک تری

بازیگران : هارولد لوید – اسناب پولارد – بیبی دانیلز – سامی بروکس – هلن گیلمور

1919 پاته – صامت – سیاه و سفید – 13 دقیقه

در حومۀ یک شهر همسایگان (پولارد و لوید) و همسرانشان برای مرتب کردن و سر و سامان دادن به حیاط همکاری می کنند اما بی دقتی آنها باعث خرابکاری می شود و با هم درگیر می شوند اما به محض اینکه فرزند خردسال خانوادۀ پولارد در معرض خطر قرار می گیرد، همگی به یاری اش می شتابند و دوباره آشتی می کنند...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

دردسر برادوی               Bumping Into Broadway 

کارگردان : هال روچ

فیلمنامه : اچ. ام. واکر

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – بیبی رینولدز – اسناب پولارد – هلن گیلمور

1919 پاته – صامت – سیاه و سفید – 25 دقیقه

نمایشنامه نویس جوان که دارایی خود را  تا آخرین سِنت بابت کمک به اجاره بهای خانۀ بازیگر زن تئاتری در برادوی خرج کرده، بر حسب شانس مقدار زیادی پول در یک قمارخانه برنده می شود، اما درست در همان لحظات نیروهای پلیس به قمارخانه یورش می برند تا جلوی برخی فعالیت های غیرقانونی را بگیرند;  اتفاقی که هر 10 سال یکبار ممکن است بیفتد ... 

فیلم از سه سکانس تشکیل شده : 1-  خانۀ اجاره ای، تایپ نمایشنامه و درگیری با صاحب خانه و سرایدار گردن کلفت 2- پشت صحنه تئاتر در برادوی و جابجایی اسباب صحنه و برخورد با کارگردان (پولارد) 3- قمارخانه و رویارویی یکتنۀ هارولد با افراد پلیس.  به یادماندنی ترین قسمت فیلم بخشی از سکانس اول آن است که هارولد با یک ماشین تایپِ فرسوده نمایشنامۀ جدید خود را می نگارد، اما به علت خراب بودن و عمل نکردن یا مکرر عمل کردن دکمه ها نمایشنامۀ دیگری به رشتۀ تحریر درمی آید. 

آقای بیلی بلیز محترم              Billy Blazes, Esq 

کارگردان : هال روچ

فیلمنامه : هال روچ – اچ. ام. واکر

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – بیبی دنیلز – اسناب پولارد – سامی بروکس – نوآ یانگ

1919 پاته – صامت – سیاه و سفید – 13 دقیقه

در غرب وحشی، کلانتر بزدل و پخمه (پولارد) از رویارویی با تبهکاری به نام جانی و دار و دسته اش  که منطقه را به آشوب کشیده اند ناتوان است . در این هنگام بیلی بلیز افسانه ای (لوید) سوار بر اسب خویش از راه می رسد، اشرار را تار و مار می کند، کافه چی و دختر او را از بند می رهاند و آسایش و امنیت را دوباره برقرار می کند ...

 این فیلم با توجه به زمان ساخت، از منظر نشانه شناسی ژانر قابل تامل است. بسیاری از نمادهایی که بعدها در آثار معتبر وسترن دیده شدند، در این فیلم  وجود دارند. 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

شیطنت شاهانه اش               His Royal Slyness

کارگردان : هال روچ

فیلمنامه : اچ. ام. واکر

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – اسناب پولارد – میلدرد دیویس – گاس لئونارد – نوآ یانگ

1920 پاته – صامت – سیاه و سفید – 27 دقیقه

کتاب فروشِ دوره گردی آمریکایی (لوید) به سرزمینی به نام ترموسا می رود و خود را سلطان جا می زند و مردم هم باورشان می شود و مانند یک پادشاه از او پذیرایی می کنند ...

در 1926 نسخۀ دیگری از این فیلم به تهیه کنندگی هال روچ و کارگردانیِ مک کری و بازیگریِ الیور هاردی و چارلی چیس ساخته شد با نام Long Fliv the King .

از پدر بپرس            Ask Father

کارگردان : هال روچ

فیلمنامه : اچ. ام. واکر

بازیگران : هارولد لوید – بیبی دنیلز – اسناب پولارد

1919  پاته – سیاه و سفید – صامت - 13 دقیقه

هارولد و قصد دارد با دختر مورد علاقه اش ازدواج کند اما هرچه تلاش می کند، نمی تواند موافقت پدر دختر را جلب کند و به روش های گوناگون با او برخورد می شود. دست آخر هر یک از آنان با فرد دیگری ازدواج می کنند; دختر با یک دلباختۀ قدیمی و هرولد با منشی پدر دختر!

صحنۀ بالا رفتن از دیوار ساختمان که بعدها باز هم در فیلم های لوید دیده شد، در این فیلم نیز وجود دارد. از نکات جالب فیلم سیستمی مکانیزه و خودکار است که در دفتر کار پدر دختر تعبیه شده صرفا به منظور بیرون راندن مراجعین پرحرف یا پرزحمت. میان نویس های اندک فیلم مانند تصاویر آن جذاب است. در سکانس پایانی، هارولد که هدفش از ازدواج با فردی خاص،  به ازدواج با تقریبا هر دختر بدون پدر تغییر یافته، وقتی در این خصوص سوال می کند، خانم منشی به او می گوید : نگران نباش! پدرم وقتی هنوز مجرد بود از دنیا رفت! 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

بخور و نمیر             From Hand to Mouth 

کارگردان : هال روچ – آلفرد گولدینگ

فیلمنامه : هال روچ – اچ. ام. واکر

بازیگران : هارولد لوید – میلدرد دیویس – اسناب پولارد – پگی کارت رایت

1919 پاته – صامت – سیاه و سفید – 22 دقیقه

به دلیل استفادۀ هارولد از پول های تقلبی پلیس قصد بازداشت او را دارد اما با وساطت دختری ثروتمند نجات می یابد. چندی بعد او به همراه عده ای سارق به خانه ای مجلل دستبر می زنند که برحسب اتفاق، صاحب خانه همان دختر از آب درمی آید . دزدان قصد آزار و اذیت او را دارند که هارولد در برابر آنان می ایستد و به منجی خود ادای دِین می نماید ...

تاثیرپذیری لوید از چاپلین به خصوص از دو فیلم پلیس (1916) و زندگی سگی (1918) آشکار است. در ابتدای فیلم هنگامی که هارولد در جست و جوی غذا در خیابان پرسه می زند به دختر بچه ای برمی خورد که به همراه سگش سرگردان است و او هم مانند هارولد گرسنه و درمانده است ... البته ایده گرفتن چاپلین هم از این فیلم محتمل است به ویژه آنکه در همان اوان بوده که طرح  ساخت پسربچه ( ولگرد به اضافه کودک) در ذهنش شکل می گرفته. به یادماندنی ترین سکانس فیلم آنجاست که هارولد برای نجات دختر هرچه تلاش می کند که ماموران را با خود همراه کند ، موفق نمی شود . بنابراین تعمدا به تعدادی پلیس آسیب می رساند تا آنها را به دنبال خود روان کند و به محل مورد نظر بکشاند.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

 سرگیجه            High and Dizzy 

کارگردان : هال روچ

فیلمنامه : فرانک تری

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – میلدرد دیویس –  روی بروکس – والاس هو

1920 پاته – صامت – سیاه و سفید – 26 دقیه 

پس از مدت ها انتظار، پزشک جوان (لوید) در مطبش میزبان بیماری است (دیویس) که هنگام خواب راه می رود. هارولد دلباختۀ دختر می شود و با دوست خود به هتلی می رود که دختر به همراه پدرش آنجا اقامت دارند . هارولد محبوبش را هنگامی می یابد که در حالت خواب راه افتاده و بر لبۀ بیرونی پنجرۀ محل اقامتش در طبقات بالای هتل دارد راه می رود ...

فیلم خوب شروع می شود ; در میانه افت می کند و در انتها اوج می گیرد . پایان فیلم در برگیرندۀ برخی از آشناترین تصاویر سینمای لوید است . ازجمله وقتی هرولد قصد نجات دختر را دارد و به روی لبۀ پنجرۀ آسمانخراش می رود و تنها یک لحظه نگاهش به پایین می افتد و اضطراب در چهره اش نمایان می شود. سکانس دیگری در اوایل فیلم جلب نظر می کند و آن هنگامی است که دکتر هارولد برای اینکه به بیمار خود نشان دهد که پزشک مفلوکی نیست و سرش شلوغ است و مراجعه کننده زیاد دارد و خیلی معتبر است، با تردستی و تند و سریع نقش چندین نفر را بازی می کند و مدام به مطب خود رفت و آمد می کند و یکتنه شلوغی و همهمه تولید می کند . 

لطفا شماره              Number, Please

کارگردان : هال روچ – فرد نیومایر

فیلمبردار : والتر لوندین

فیلمنامه : اچ ام واکر

بازیگران : هارولد لوید – میلدرد دیویس –  روی بروکس – سامی بروکس – والاس هو

1920 پاته – صامت – سیاه و سفید – 25 دقیقه

 در شهر بازی، دو مرد برای به دست آوردن توجه یک دختر رقابت می کنند ...

 بهترین قسمت فیلم سکانسی است که هارولد هر چه تلاش می کند از شر یک کیفِ پول مشکوک خلاص شود و آن را گم و گور کند، نمی تواند و هنگامی که سرانجام، یک بز آن را می خورد، درمی یابد که آن کیف متعلق به دختر مورد نظر بوده و به این ترتیب چه فرصتی را از دست داده . 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ارواح جن زده            Haunted Spooks 

کارگردان : آلفرد گولدینگ – هال روچ

فیلمنامه : اچ. ام. واکر

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – میلدرد دیویس – والاس هو – سامی بروکس – مارک جونز

1920 پاته – سیاه و سفید – صامت – 25 دقیقه

پسر و دختری به صورت مصلحتی ازدواج می کنند; پسر برای اینکه شکست عشقی خود را فراموش کند و دختر برای اینکه از مزایای حقوقی مربوط به تبصره ای خاص از قانون مالیات بر ارث بهره مند شود. آنها به خانۀ اعیانی دختر می روند تا زندگی خود را آغاز کنند;  خانه ای که به نظر می رسد اشباح سرگردان در سجاف آن پرسه می زنند ...

جالب ترین بخش فیلم آنجاست که هارولد به دلیل شکست عشقی تصمیم به خودکشی می گیرد اما هر چه سعی می کند که خود را بکشد موفق نمی شود. ازجمله هنگامی که به درون رودخانه می پرد اما رودخانه عمق لازم را برای خفه کردن یک انسان ندارد. بعد به جای عمیق رودخانه می رود و می پرد ، اما توسط یک ماهیگیر نجات می یابد . سپس تصمیم می گیرد خود را در مسیر حرکت قطار قرار دهد اما قطار درست پیش از برخورد با هارولد تغییر جهت می دهد.

 ارواح جن زده در مارس 1920 اکران شد درحالی که فیلمبرداری آن در اوت 1919 شروع شده بود. هنگامی که لوید طبق روال مرسوم برای گرفتن چند پز عکس مربوط به تبلیغات فیلم ژست گرفته بود، به دلیل اشتباهات فنیِ گروه تولید، بمبی در دستانش منفجر شد که در نتیجه از ناحیۀ صورت دچار سوختگی شد و بینایی اش تا مدتی صدمه دید و دو انگشت شست و سبابۀ دست راستش قطع شد و از آن پس به ناچار از دستکش در فیلم ها استفاده می کرد. فیلمبرداری قسمت های باقی ماندۀ این فیلم  پس از وقفه ای چهار ماهه مجددا از سر گرفته شد درحالی که روچ برای دلگرمی لوید دستمزد او را به دو برابر افزایش داد و به درخواست وی از رسانه ای شدن ماجرا جلوگیری کرد تا تصویر ذهنی تماشاگران از کمدین محبوبشان مخدوش نشود. بازیگر زن این فیلم (میلدرد دیویس) که در بسیاری از فیلم ها همبازی لوید بود، سه سال بعد، در 1923 با او ازدواج کرد.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

بنداز و در رو            Get Out and Get Under 

کارگردان : هال روچ

فیلمنامه : اچ. ام. واکر

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – میلدرد دیویس – فرد مک فرسون – والاس هو – روی بروکس

1920 پاته – صامت – سیاه و سفید – 25 دقیقه

بازیگر تئاتر (هارولد) برای اینکه به موقع به اجرای نمایش برسد و نقش مقابل دختر مورد علاقه اش را بازی کند، تمام تلاش خود را به خرج می دهد تا با اتومبیل نویی که خریده هر چه زودتر به محل اجرای نمایش برسد. اما مشکلات از لحظه حرکت و حتی قبل از آن آغاز می شوند ...

در سکانس آغازین که در عکاسخانه اتفاق می افتد، در نمایی درشت از چهرۀ لوید، آثار جراحات ناشی از سانحۀ فیلم ارواح جن زده به خوبی پیداست. به یادماندنی ترین بخش فیلم قسمتی است که سعی هارولد برای راه اندازی اتومبیل بی نتیجه می ماند و مجبور می شود با تزریق مواد روان گردان و شادی زا به موتور ماشین، آن را به تحرک وادارد و در ادامه شاهد ریب زدن خودرو هستیم . 

یک غربی اهل شرق            An Eastern Westerner 

کارگردان : هال روچ

فیلمنامه : فرانک تری – اچ. ام. واکر

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – میلدرد دیویس – نوآ یانگ – جیمز کلی – سامی بروکس

1920 پاته – صامت – سیاه و سفید –  24 دقیقه

هارولد که از زندگی در نیویورک خشنود نیست با توصیۀ پدرش  به غرب وحشی مهاجرت می کند، اما با مشکلات جدیدی روبه رو می شود ...

فیلم، خط داستانی مشخصی را دنبال نمی کند. به عنوان مثال مهاجرت هارولد از شرق به غرب به انگیزۀ کار کردن در مزرعۀ متعلق به عمویش صورت می گیرد اما در ادامه اصلا پیگیری نمی شود. در واقع فیلم عمدتا در پیِ محملی برای شوخی با سینمای وسترن و ارائۀ کمدی بزن بکوب یا اسلپ استیک است که با توجه به زمان اندک فیلم در دستیابی به هدف خود موفق است. البته از سکانس ابتدای فیلم (مجلس اشراف در نیویورک) نباید غافل شد که از یک طرف هارولد دچار وهم می شود که جذابیت زیادی برای زنان دارد و از طرف دیگر گردانندگان محفل، او را به دلیل رعایت نکردن اصول و شئون لازم، عنصر نامطلوب تشخیص می دهند و اخراجش می کنند ; در حالی که هارولد دقیقا همان کاری را انجام می داده که بقیه. و طنز قضیه اینجاست که در حقیقت، هیچکس، هیچکس را نمی فهمد!

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

حالا یا هرگز           Now or Never 

کارگردان : فرد نیومایر – هال روچ

فیلمنامه : اچ. ام. واکر

فیلمبردار : والتر لاوندین

بازیگران : هارولد لوید - میلدرد دیویس – آنا می بیلسون – روی بروکس

1921 پاته – صامت – سیاه و سفید – 35 دقیقه

هارولد  در سفری طولانی برای رسیدن به محل ملاقات با همبازی دورۀ کودکی اش، مری (دیویس) همه دارایی خود شامل اتومبیل و پول هایش را به علت بی احتیاطی و اعتماد به یک ولگرد از دست می دهد. از آن طرف مری برای سرگرم کردن کودکی بی سرپرست، او را با خود همراه می کند. آنها به اتفاق سوار ترن می شوند اما بلیط نداشتن هارولد که غیر قانونی سوار شده و نیز حضور نابهنگام یک فرد آشنا مشکلاتی را برای آنها رقم می زند ...

قسمتی از فیلم که در کوپۀ قطار اتفاق می افتد و هارولد کودک را حمایت می کند و سعی در فریب مسئول قطار دارد، از سکانس نوانخانۀ فیلم پسربچه الگو گرفته که چند ماه قبل تر ساخته شده بود و حدودا دو ماه پیش از این فیلم به نمایش درآمد. از لحظات جالب فیلم می توان به دویدن هارولد بر روی قطار در خلاف جهت حرکت آن اشاره کرد و نیز بازی دو کودک که ما از روی عینک یکی از آنها درمی یابیم که او دوست ما هرولد است . 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

I Do

کارگردان : هال روچ

فیلمنامه : هال روچ – سام تیلور

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – میلدرد دیویس – نوآ یانگ – جک مورگان – جک ادواردز

1921 پاته – صامت – سیاه و سفید – 25 دقیقه

زوجی که مجبور شده اند فرزندان یکی از آشنایان را موقتا نگهداری کنند، دچار وهم می شوند که یک سارق در آپارتمانشان پنهان شده ...

عبارت I Do به لفظی اشاره دارد که عروس و داماد هنگام عقد در کلیسا و در پاسخ به سوال کشیش بیان می کنند و این قسمت در فیلم به صورت انیمیشن به تصویر درآمده. صحنه ای در اوایل فیلم که هارولد و دیویس در کالسکۀ بچه به جای نوزاد یک بطری جاسازی می کنند، از انتهای زندگی سگی چاپلین (1918) گرفته شده است .

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

هرگز سست نشو          Never Weaken 

کارگردان : فرد نیومایر

فیلمنامه : سام تیلور – هال روچ

فیلمبردار : والتر لوندین

تدوینگر : توماس کرایزر

بازیگران : هارولد لوید – میلدرد دیویس – مارک جونز – روی بروکس – چارلز استیونسن

1921 پاته – صامت – سیاه و سفید – 29 دقیقه

کارمند اداره (هارولد) به تصور این که معشوقه اش با فرد دیگری ارتباط دارد، تصمیم به خودکشی می گیرد . او انواع روش های خودکشی را می آزماید اما به هدفش نمی رسد و سرانجام یک اتفاق نادر باعث می شود در وضعیتی نامتعادل بر فراز یک ساختمان نیمه کاره آویزان شود تا قدر زندگی را بهتر بداند ...

غیر از سکانس آکروباتیک و نفسگیر پایانی، قسمت دیگری از فیلم نیز جلب نظر می کند : هارولد برای رونق بخشیدن به کلینیکی که دختر مورد علاقه اش در آن کار می کند، و برای پیشگیری از بیکار شدن او، سطح خیابان را با مواد شوینده لغزنده می کند تا عابران زمین بخورند و آسیب ببینند و مجبور شوند به پزشک مراجعه کنند. این دومین بار بود که هارولد در فیلم ها به خودکشی دست می زد.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

در میان حاضران           Among Those Present

کارگردان : فرد نیومایر

فیلمنامه : سام تیلور – هال روچ

فیلمبردار : والتر لوندین

تدوینگر : توماس کرایزر

بازیگران : هارولد لوید – میلدرد دیویس – جیمز کلی – آگی هرینگ – ورا وایت

1921 پاته – سیاه و سفید – صامت – 35 دقیقه

یک پیشخدمت که سودای لُرد بودن را در ذهن می پروراند، با هویت مبدل در مجلس اشراف حضور می یابد و آداب آنان را دقیق تر از خودشان به جا می آورد و به آرزوی دیرینه اش جامعۀ عمل می پوشاند .

ایدۀ کلی برگرفته از کنت (چاپلین – 1916) است . اما چاپلین هم در لحظاتی از فیلم طبقۀ بیکار (1921) احتمالا از این فیلم الهام گرفته. پر کشش ترین بخش فیلم آنجاست که هارولد در یک میهمانی مجلل بلوف می زند و از شجاعت هایی که در هنگام شکار داشته سخن می گوید. او ماجراهای خود را با یادآوری خاطراتی از شکار پرندگان آغاز می کند ، اما وقتی می بیند حضار خواب شان گرفته و هیجانی در آنها تولید نشده، پرندگان را رها می کند و به بیان خاطراتی از شکار روباه ، شیر و خرس می پردازد.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

مردی که دریانورد شد             A Sailor-Made Man

کارگردان : فرد نیومایر

فیلمنامه : جین هاوز – سام تیلور – هال روچ

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – میلدرد دیویس – دیک ساترلند – نوآ یانگ – گاس لئونارد – والاس هو

1921 پاته – صامت – سیاه و سفید – 46 دقیقه

هارولد به عضویت نیروی دریایی درمی آید تا به دوران بی کاری و علافی خاتمه دهد و مرد زندگی شود و هنگامی که معشوقه اش توسط سلطانِ سرزمین هزار نیرنگ در هندوستان به اسارت گرفته می شود، به یاری او می شتابد و نجاتش می دهد ...

بیشتر کمدین ها فیلم یا فیلم هایی با مضمون نظامی گری یا ماجراهای پادگان و دوران سربازی در کارنامۀ خود داشته اند: چارلی چاپلین با دوش فنگ (1918)، لورل و هاردی در تفنگ های بزرگ (بانکس – 1941)، هری لنگدون با قدرتمند (کاپرا – 1926)، باستر کیتن با پیاده نظام (سِجویک - 1930)، نورمن ویزدم در جاده صاف کن (کارستیرز – 1959)، جری لوئیس در با ارتش در جنگ (هال واکر – 1950) و ... مردی که دریانورد شد در این حیطه قرار می گیرد. 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

عزیز مادر بزرگ              Grandma's Boy

کارگردان : فرد نیومایر

فیلمنامه : سام تیلور – هال روچ – جین هاوز – اچ. ام. واکر – توماس کرایزر – هارولد لوید

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هرولد لوید – میلدرد دیویس – آنا توند سند – چارلز استیونسن – نوآ یانگ

1922 پاته – صامت – سیاه و سفید – 60 دقیقه

سرگذشت فردی دست و پا چلفتی که از کودکی تا بزرگ سالی همواره به حمایت های پیرزنی مقتدر و در عین حال مهربان وابسته است ...

بهترین بخش فیلم سکانسی است که مادر بزرگ برای قوت قلب و پند آموزی هارولد، رشادت ها و شجاعت های پدر بزرگ او را در جنگ های داخلی آمریکا یادآور می شود که نقش او را نیز خود لوید ایفا می کند.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

دکتر جک          Dr. Jack

کارگردان : فرد نیومایر - سام تیلور (بدون ذکر نام در عنوانبندی)

فیلمنامه : توماس گریزر (براساس داستانی از سام تیلور ، هال روچ و جین هاوز)

فیلمبردار : والتر لوندین

تدوین : توماس کرایزر

بازیگران : هارولد لوید – میلدرد دیویس – اریک مایِن – جان پرینس – نورمن هماند

1922 پاته – سیاه و سفید – 60 دقیقه

دکتر جک با حاضر شدن بر بالین بیماران در هر زمان و هر مکان – حتی در سخت ترین شرایط جوی و زیست محیطی – آنان را نه با دارو، که با گشاده رویی و محبت و تئاتردرمانی معالجه می کند ...

قصرخوشبختی و سعادت که در ذهن هارولد ساخته می شود، به یادماندنی است . و نیز روش های گوناگون درمان بیماران ; از جمله کودکی که با شیون و زاری عنوان می کند که دوستش در چاه افتاده و آسیب دیده و هنگامی که دکتر جک با شتاب خود را می رساند می بیند که مصدوم، یک عروسک است ولی با این حال برای اینکه قلب کودک نشکند، تظاهر می کند که باید کمک های اولیه در مورد عروسک صورت گیرد; تنفس مصنوعی ، ماساژ قلب و ...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

چرا نگران باشیم؟            Why Worry  

کارگردان : فرد نیومایر – سام تیلور

فیلمنامه : تد وایلد – تیم ولان

فیلمبردار : والتر لوندین

تدوینگر : توماس کرایزر

بازیگران : هارولد لوید – ژوبینا رالستن – جان آسن – والاس هو – جیم میسن – لئو وایت

1923 پاته – صامت – سیاه و سفید – 60 دقیقه

هارولدِ میلیونر به تجویز پزشک به جزیره ای خوش آب و هوا به نام پارادایز سفر می کند تا در سکوت، هوای پاک و آرامش مطلق، بهبود یابد. اما تصادفا موقعی به پارادایز می رسد که نبرد بین گروه های شورشی به اوج خود رسیده و کل منطقه به میدان کارزار بدل شده است. هارولد را به گمان اینکه نیروی نفوذی است بازداشت و به همراه یک انسان غول نما که مبتلا به دندان درد است زندانی می کنند . هارولد با تمهیدی خاص دندان درد او را درمان می کند و دو نفری با توسل به دانایی هارولد و توانایی غول، اشرار را تار و مار می کنند و پرستار مخصوص هارولد را که در بند شورشیان است، نجات می دهند ... 

سکانس ورود هارولد به جزیرۀ پرآشوب عالی است. او تا مدتی بی خبر از همه جا می پندارد که این همه تدارکات نظامی و غیرنظامی برای خوش آمدگویی است و برایش اسکورت ویژه درنظر گرفته اند و همه چیز طبق روال است. 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ایمنی آخر از همه               Safety Last

کارگردان : سام تیلور – فرد نیومایر

فیلمنامه : هال روچ – تیم ولن – سام تیلور

فیلمبردار : واتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – میلدرد دیویس – بیل استراتر – نوآ یانگ – وستکات کلارک – روی بروکس

1923 پاته – صامت – سیاه و سفید – 70 دقیقه

هارولد برای کسب درآمد و نیز خودنمایی در برابر نامزدش، می پذیرد تا در یک برنامۀ تبلیغاتی شرکت کند و عملیات خطیر بالا رفتن از ساختمانی بلند مرتبه در لس آنجلس را بدون هرگونه تجهیزات ایمنی انجام دهد ... 

در مورد این مشهور ترین فیلم لوید بیش از فیلم های دیگرش صحبت شده است. برخی تصاویر این فیلم به نمادی از سینمای قرن بیستم تبدیل شد و به فرهنگ عامه پیوست.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

خجالتی در برابر دخترها           Shy Girl 

کارگردان : فرد نیومایر – سام تیلور

فیلمنامه : فرد نیومایر – سام تیلور

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هرولد لوید – ژوبینا رالستن – ریچارد دنیلز – کارلتن گریفین

1924 پاته – صامت – سیاه و سفید – 80 دقیقه

هارولد، شاگرد خیاط خجالتی که لکنت زبان هم دارد، اوقات فراغتش را به نوشتن داستان می پردازد. او طی یک سفر  با دختری پولدار آشنا می شود که ناچار است برخلاف میلش با فرد دیگری ازدواج کند. آنها نومیدانه با هم وداع می کنند اما استقبال ناشر از نوشته های هارولد اعتماد به نفس او را تقویت می کند و شرایط مالی اش را دگرگون می سازد.  پس به آب و آتش می زند تا هرچه سریع تر خودش را به دختر برساند ...

ایدۀ ربودن عروس از مراسم عروسی تنها لحظاتی پیش از جاری شدن عقد توسط کشیش که بعدها در فیلم فارغ التحصیل (نیکولز – 1967) دیده شد و سر و صدای زیادی به پا کرد، نزدیک به چهار دهه قبل از آن در این فیلم مطرح شده بود. فیلم دو بخش است. بخش نخست حدودا 80% زمان فیلم را در بر می گیرد و بهترین قسمت آن سکانسی است که داستان های هارولد در ذهنش مصور می شوند; داستان هایی با نام اسرار عشق ورزی، که در آن فردی جذاب (با نقش آفرینی لوید) مورد توجه دختران است و در هر موقعیتی زنان دلباخته اش می شوند. (ایده ای که بعدها در خارش هفت سال (وایلدر – 1955) قوام یافت) اما در بخش پایانی شاهد برخی از خاطره انگیز ترین تصاویر فیلم های هارولد لوید و بلکه همۀ سینمای صامت هستیم. ریتم پرشتاب، صحنه های آکروباتیک و اکشن، اسب سواری به شیوه ای نامعمول در وسط یک شهر شلوغ، انجام رانندگی پرخطر و جنون آمیز با تراموای کابلی و موتورسیکلت و ماشین آتش نشانی و ... 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

مخمصه          Hot Water

کارگردان : فرد نیومایر – سام تیلور

فیلمنامه : سام تیلور – جان گری – تیم ولان – توماس گری

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – ژوبینا رالستون – ژوزفین کروئل – چارلز استیونسون – میکی مک بن

1924 پاته – صامت – سیاه و سفید – 59 دقیقه

تصاویری اپیزودیک از رخدادهای زندگی یک زوج، هابی (لوید) و ویفی (رالستون) که با مسائل گوناگون مواجه می شوند. بخش اول: آشنایی هابی و ویفی و پیوند آنها. بخش دوم : دردسر هابی برای انتقال کالاهای خریداری شده (ازجمله یک بوقلمون زنده) به خانه. بخش سوم : ماجراهای یک پیک نیکِ دست جمعی با اتومبیل (هابی، ویفی و خانوادۀ ویفی). و بخش چهارم : توهم هابی ...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

تازه وارد / سال اولی            The Freshman 

کارگردان : فرد نیومایر – سام تیلور

فیلمنامه : تد وایلد – جان گری – سام تیلور – تیم ولان

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – ژوبینا رالستن – بروکس بندیکت – جیمز آندرسن – جوزف هارینگتن – پت هارمون

1925 پاته – سیاه و سفید – صامت – 76 دقیقه

دانشجوی تازه وارد کالج سعی می کند مورد توجه قرار گیرد و مشهور شود، اما اطرافیان، او را فردی بی استعداد و بی عرضه می پندارند و حضورش را جدی نمی گیرند. ( همانند ژوکر یا نخودی یا توپ جمع کن یا ...) سرانجام شانس به او روی می آورد و فرصتی می یابد تا به عنوان آخرین فرد ذخیره دقایقی با شمارۀ صفر برای تیم فوتبال منتخب کالج بازی کند. او جانانه و با تمام وجود بازی می کند; تحسین همگان را برمی انگیزد و به یک قهرمان تبدیل می شود ... 

مسابقۀ فوتبال به شیوۀ آمریکایی و وضعیت ورزشگاه و جایگاه تماشاگران و آنچه در زمین مسابقه اتفاق می افتد، بیشتر شبیه نبردهای گلادیاتوری است تا هر چیز دیگر.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

به خاطر خدا             For Heaven's Sake 

کارگردان : سام تیلور

فیلمنامه : جان گری – کلاید بروکمن – رالف اسپنس – تد وایلد

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – ژوبینا رالستون – نوآ یانگ – جیم میسون – پل ویگل

1926 پارامونت – صامت – سیاه و سفید – 58 دقیقه

میلیونر جوان (لوید) ناخواسته گذارش به پایین شهر می افتد و عاشق دختری از طبقۀ فرودست می شود و برای رونق کسب و کار او نهایت سعی خود را می کند و بر خلاف تمایلش با اوباش سر و کله می زند ...

با اینکه فیلم در میانه اندکی دچار سردرگمی می شود اما شور و نشاط اوایل آن (قرار گرفتن هارولد ثروتمند و متفرعن در موقعیت های نازل و تعریف نشده) و نیز صحنه های اکشن پایانی (شتاب هارولد برای رسیدن به موعد مقرر به هر شکل ممکن) با دقتی مثال زدنی ساخته شده اند و از پس این همه سال همچنان مفرح و دوست داشتنی جلوه می کنند.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

برادر کوچک            The Kid Brother

کارگردان : تِد وایلد – لوئیس مایلستون و هرولد لوید (بدون ذکر نام)

فیلمنامه : جان گری – تد وایلد – توماس کرایزر

فیلمبردار : والتر لوندین

بازیگران : هرولد لوید – ژوبینا رالستن – والتر جیمز – لئو ویلیس – اولین فرانسیس – کنستانتین رومانوف

1927 پارامونت – سیاه و سفید – صامت – 82 دقیقه

در یک دهکده چند برادر برای به دست آوردن پول راهیِ دوردست می شوند و برادر کوچک خود (هارولد) را به دلیل بی تجربگی همراه نمی برند. در این هنگام هارولد در یک سیرک سیار برنامه اجرا می کند و عاشق دختری به نام مری، از اعضای گروه می شود  و با دلگرمی های او این اعتماد به نفس را در خود می یابد که با فردی پلید مقابله کند و در نهایت به یک قهرمان مبدل شود ...

شاعرانگی، در اوایل فیلم موج می زند; به خصوص در پیوند زنگی انسان و طبیعت در دهکده و از این نظر با سانی ساید (چاپلین- 1919) قابل قیاس است. در ادامه، اجرای برنامه های نمایشی در سیرک یادآور فیلم دیگری از چاپلین به نام سیرک است که اتفاقا آن هم در 1927 ساخته شد. اما انتهای فیلم حالتی حماسی به خود می گیرد و رویارویی خیر و شر است; در قالب کمدی ای که دلهره آور هم هست : سکانس تعقیب و گریز هارولد با آدم بدۀ فیلم با هیبتی جسیم و کریه بر عرشه و کابین های تودرتوی یک کشتی قراضه و متروک، که باز تداعی کنندۀ خیابان آرام (1917) است . 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

اسپیدی          Speedy

کارگردان : تد وایلد

فیلمبردار : والتر لوندین

فیلمنامه : آلبرت دیماند – جِی. اِی. هو - جان گری – لکس نیل – هووارد اِمت راجرز – پل اسمیت

بازیگران : هارولد لوید – آن کریستی – برت وود راف – بروس بندیکت – بیبی راث – ارنی آدامز

1928 پارامونت – صامت – سیاه و سفید – 85 دقیقه

هارولد با نام مستعار اسپیدی (به معنای تر و فرز، چابک) شغل خود را به عنوان کافه چی از دست می دهد. اما به جای اینکه افسوس بخورد با دختری به نام جین به لونا پارک می رود. به زودی به عنوان راننده تاکسی کار می گیرد، اما بدشانسی های پی در پی باعث می شود این شغل را نیز از دست بدهد. اسپیدی از تلاش باز نمی ایستد و با واگن اسبیِ فرسوده و از رده خارجِ پدر جین در جنوب شهر مشغول جابه جایی مسافران بی بضاعت و بعضا خلافکار می شود ...

آخرین فیلم صامت هارولد لوید و از باشکوه ترین آنها، که جلوه ای کم نظیر از فضای نیویورک دهۀ 1920 به عنوان سمبل مدرنیسم و مظاهر آن ارائه می دهد. در اسپیدی برخی از ناب ترین تصاویر و حتی میان نویس های فیلم های هارولد لوید را شاهد هستیم ;  از جمله سکانسی که در آن هارولد (اسپیدی) به عنوان رانندۀ تاکسی، یک ورزشکار را در کمترین زمان ممکن و با نهایت سرعت از خیابان های پر رفت و آمد و از میان خیل ماشین ها و اتوبوس ها و ترامواها و رهگذران عبور می دهد و چون از مواجهه با قهرمان سرشناس بیسبال به هیجان آمده، در حین رانندگی مدام برمی گردد تا با او خوش و بش کند. در سکانسی دیگر اسپیدی به صورت اتفاقی اسم رمزی را می شنود و آن را تکرار می کند : بوی بارون می آد! و هنگامی که اوضاع وخیم تر می شود : بدجوری بوی بارون می آد! از نکات جالب دیگر فیلم می توان به سکانسی اشاره کرد که اسپیدی و جین در شهر بازی کوکا کولا و هات داگ می خورند و به آینده فکر می کنند و نوزادان دوقلوی خود را با عینک در قنداق مجسم می کنند .

استقبال از خطر             Welcome Danger

کارگردان : کلاید بروکمن – ملکوم سینت کلر

فیلمنامه : پل اسمیت – فلیکس آدلر – لکس نیل – کلاید بروکمن – هارولد لوید

فیلمبردار : هنری کولر – والتر لوندین

بازیگران : هارولد لوید – باربارا کنت – نوآ یانگ – چارلز میدلتن – ویل والینگ

1929 پارامونت – سیاه و سفید – 115 دقیقه

دانشجوی گیاه شناسی (هارولد) به زادگاه خود سانفرانسیسکو بازمی گردد. پدرش زمانی رئیس پلیس این شهر بوده و همین امر این انگیزه را در او ایجاد می کند که برای دستگیری جنایتکاران درمحلۀ چینی ها با پلیس همکاری کند ...

به دلیل ساخته شدن فیلم در دوران گذار صامت به ناطق، کارگردان (بروکمن) که فیلمبرداری را به شکل صامت انجام داده بود، نتوانست بر وسوسۀ  خود و کمپانی فائق آید و نیمی از فیلم مجددا – این بار به صورت ناطق - فیلمبرداری شد; با صرف زمان و هزینۀ بسیار. و  برای صرفه جویی بقیۀ  فیلم را دوبله کردند. نتیجۀ کار مطلوب نبود و غیر از ناهمگونی در تصاویر، صدا گذاری فیلم نیز به خصوص در قسمت های دوبله شده مشکل داشت.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

پاها به جلو           Feet First

کارگردان : کلاید بروکمن

فیلمنامه : جان گرِی – آلفرد کان

فیلمبردار : هنری کولر – والتر لوندین

موزیک : کلود لوفام

بازیگران : هرولد لوید – باربارا کنت – رابرت مک وِید – لیلیان لِیتن – نوآ یانگ

1930 پارامونت – سیاه و سفید – 93 دقیقه

فروشندۀ کفش در یک فروشگاه بزرگ (هارولد) خود را فردی پولدار جا می زند تا بتواند نظر منشی رئیسش را به خود جلب کند . او مجبور می شود با هویت مبدل در مهمانی اشراف شرکت کند; بصورت قاچاقی سوار  کشتی شود و (برای اینکه لو نرود) خود را درون بسته های پستی جاسازی کند ...

10 دقیقۀ پایانی فیلم که در آن هارولد در حالتی نامتعادل بر روی تختۀ بالابر بر فراز یک آسمانخراش به صورت نیمه معلق آویزان می شود، در یاد می ماند. از لحظات جالب فیلم می توان به سکانسی اشاره کرد که هارولد تمام نسخه های مجله ای را که هویت او را برملا ساخته ، قبل از آنکه مردم آن را بخرند و بخوانند، یکجا بصورت چَکی می خرد تا آنها را نابود کند، اما یک بدشانسی باعث می شود نسخه های مجله به فراگیر ترین شکل ممکن در معرض دید همگان قرار گیرد. این دومین فیلم ناطق هرولد لوید نیز بود.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

دیوانۀ سینما              Movie Crazy

کارگردان : کلاید بروکمن – هارولد لوید (بدون ذکر نام)

فیلمنامه : اگنس کریستین – فلیکس آدلر – جان گری

فیلمبردار : والتر لوندین

موزیک : آلفرد نیومن

بازیگران : هارولد لوید – کانستانس کامینز – کنت تامسون – لوئیس کلوزر هیل – اسپنسر چارترز

محصول 1932 پارامونت – سیاه و سفید – 81 دقیقه

هارولد عاشق سینماست اما ضمنا دست و پا چلفتی هم هست. او برای جذب در هالیوود به عنوان استعدادی تازه، با ارسال مدارک، شانسش را امتحان می کند. اشتباهات پیاپی و سوء تفاهم های بی شمار بین هارولد و انسانها و نیز بین هارولد و اشیا، باعث می شود او مدارج ترقی را به طرزی توضیح ناپذیر طی کند و از جایگاه یک سیاهی لشکر به مرتبۀ سوپر استاری ارتقا یابد . 

صدا و تصویر این فیلم به طور جداگانه ضبط شدند و بعدا بر هم انطباق داده شدند. بسیاری از شوخی ها کارکرد سینمای صامت را دارند. دیوانۀ سینما این ظرفیت را داشت که به یک فیلم صامت یک ساعتۀ خیلی خوب تبدیل شود.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

آلت دست             The Cat's-Paw

کارگردان : سام تیلور – هارولد لوید (بدون ذکر نام)

فیلمنامه : سام تیلور – کلاید بروکمن – کلارنس بادینگتون

فیلمبردار : والتر لوندین

موزیک : آلفرد نیومن

بازیگران : هارولد لوید – اونا مرکل – جورج باربیر – نت پندلتون – گریس برادلی

1934 – فاکس – سیاه و سفید – 102 دقیقه

پدر هارولد که یک مبلغ مذهبی است او را در کودکی با خود به چین برده و اکنون هارولد پس از 20 سال از چین به امریکا باز می گردد تا همسری برگزیند. در این شرایط ، کارگزارِ دغل یک سیاستمدار، هارولد را وا می دارد تا در انتخابات شهرداری کاندیدا شود; با این فرض که چون او پَپه و ساده لوح به نظر می رسد، کاندیتاتوریِ او بهترین تبلیغ برای رقیبش خواهد بود. انتخابات برگزار می شود، اما این پیش بینی غلط از آب در می آید و مردم به هارولد رای می دهند...

این چهارمین فیلم ناطق لوید را می توان نخستین فیلم واقعا ناطق او دانست; از این نظر که ساخت و بافت فیلم ویژگی های یک فیلم ناطق را داراست و صرفا یک اثر صامتِ صداگذاری شده نیست. با این حال فیلم در گیشه شکست خورد و کار را برای لوید بیش از پیش دشوار کرد. این فیلم در ایران به نام پنجۀ گربه نیز شناخته شده است.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

راه شیری            The Milky Way

کارگردان : لئو مک کری – نورمن مک لئو

فیلمنامه : گراور جونز – فرانک باتلر – ریچارد کانل

فیلمبردار : آلفرد گیلکس

موزیک : ویکتور یانگ – تام ساترفیلد

بازیگران : هارولد لوید – آدولف منجو – وری تیسدِیل – هلن مک – ویلیام گارگان – جورج باربیر

1936 پارامونت – سیاه و سفید – 89 دقیقه

شیرفروش خجول (لوید) در زد و خوردی اتفاقی،  یک بوکسور حرفه ای را ناکار می کند. مدیر برنامه های آن بوکسور تصمیم می گیرد روی هارولد سرمایه گذاری کند و از او قهرمان بسازد و موقعیت از دست رفتۀ خود را احیا کند ...

در تیتراژ فیلم، با آرم کمپانی MGM شوخی صورت گرفته است; به این شکل که در ابتدا (پس از آرم پارامونت) از درون یک دایره کلۀ یک گاو بیرون می آید و مومو می کند. استقبال تماشاگران از فیلم مطلوب نبود و این برای کمدینی چون لوید، ناامید کننده محسوب می شد. محبوبیت و میزان تقاضا برای فیلم های او در سال های قبل به حدی بود که تنها در 1919 در 40 فیلم کوتاه ایفای نقش کرده بود.   

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

مواظب باش پروفسور              Professor Beware

کارگردان : الیوت نوجت

فیلمنامه : دلمر دیوز – جک کانینگهام – کلاید بروکمن – کرامپتن هریس – فرانسیس کوکرل – مارتین کوکرل

فیلمبردار : آرچی استوت

بازیگران : هارولد لوید – فیلیس ولش – ریموند والبرن – لایانل استندل – ویلیام فراولی

1938 پارامونت – سیاه و سفید – 93 دقیقه  

پروفسور مصر شناس (لوید) را به اتهام سرقت اتومبیل بازداشت می کنند. اما او با ترفندی قانونمند می گریزد و پلیس هم به دنبالش روان می شود... 

فیلم با شکست کامل تجاری مواجه شد. ضمن آنکه لوید را به دلایل حقوقی مربوط به این فیلم به دادگاه کشاندند. مجموع این شرایط باعث شد او خود را بازنشسته کند. البته در اوایل دهۀ 1940 او تهیه کنندۀ دو فیلم در RKO  بود.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

گناه هارولد دیدل باک             The Sin of Harold Diddlebock

کارگردان : پرستن استرجس

فیلمنامه : پرستن استرجس

فیلمبردار : رابرت پیتاک

موزیک : ورنر هیمن

بازیگران : هارولد لوید – جیمی کانلین – ریموند والبرن – ادگار کندی – لایانل استاندر

1947 کالیفرنیا پیکچر – سیاه و سفید – 89 دقیقه

فوتبالیست سابق (هارولد) پس از 20 سال اکنون کارمند اداره است و دل در گروی عشق همکارش دارد. اما شغل خود را از دست می دهد و رویایش فرو می ریزد...

لوید برای آخرین بار به دعوت استرجس مقابل دوربین رفت و این نقش آفرینی برایش بیشتر جنبۀ تفنن داشت; چرا که او سال ها پیش از سینما کناره گرفته بود. باتوجه به استقبال متوسط تماشاگران، در 1951 تهیه کنندۀ فیلم هاوارد هیوز مدت زمان آن را به 79 دقیقه کاهش داد و نامش را به چهارشنبۀ جنون آمیز /  Mad Wednesday تغییر داد و آن را دوباره پخش کرد. 10 دقیقۀ ابتدای فیلم شاهد قسمت هایی از فیلم دیگر لوید تازه وارد (1925) هستیم. 

ازدواج                  Marriage / El matrimonio

کارگردان : آنتونیو پتروچی

فیلمنامه : ساندرو کانتیننزا – لوئیجی فیلیپو دی آمیکو – آنتونیو پتروچی (براساس نمایشنامۀ خواستگاری نوشتۀ آنتون چخوف)

فیلمبردار : واسلاو ویچ

موزیک : آنجلو فرانچسکو لاواگنینو

بازیگران : ویتوریو دسیکا –  آلبرتو سوردی - والنتینا کورتسا – سیلوانا پامپانینی

1954 ایتالیا – رنگی 87 دقیقه

ایوان واسیلی (سوردی) به خواستگاری ناتالیا (کورتسا)، دختر یک بورژوای ملاک می رود. آنها درمورد موضوعات مختلف گفت و گو می کنند اما ملاحظه، حیا و رفتارهای ناشی از اشراف زدگی موجب می شود به بحث اصلی ورود پیدا نکنند. از طرف دیگر گریگوری استفانویچ (دسیکا) برای دریافت طلب خود به خانۀ فرد بدهکار مراجعه می کند اما باخبر می شود که او چند روز قبل مرده و اکنون باید پول را از همسر او النا ایوانوونا (پامپانینی) مطالبه کند ...    

غنای طنز چخوف به فیلم راه نیافته و بازیگران به خصوص آلبرتو سوردی به دلقک بازیِ صِرف بسنده کرده اند. این فیلم در دهۀ 1330 در ایتالیا به فارسی دوبله شد و با نام خواستگاری در سینماهای ایران به نمایش در آمد. از بین گویندگان آن می توان به زنده یاد حسین سرشار ، نصرت کریمی و فهیمه راستکار اشاره کرد. 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

گروه مردان شرافتمند              The Band of Honest Men / La banda degli onesti 

کارگردان : کامیلو ماستروچینکوئه

فیلمنامه : آگنوری اینکروچی – فوریو اِسکارپه لی

فیلمبردار : ماریو فیوره تی

موزیک : آلساندرو چیکنینی

بازیگران : توتو – پِپینو دفیلیپو – جیاکومو فوریا – لوئیجی پاوِسی – گابریئل تینتی – ممو کاروتِنوتو

1958 ایتالیا – سیاه و سفید – 106 دقیقه

سرایدار یک مجتمع مسکونی (توتو) به همراه یک نقاش و یک چاپچی، نقشۀ چاپ اسکناس های تقلبی را به اجرا می گذارند. اما فرزند ارشد سرایدار که دوران سربازی خود را به عنوان یک پلیس در ارتفاعات آلپ سپری می کند، ناگهان به زادگاه خود انتقال می یابد و مامور پیگیریِ موضوع جعل اسکناس می شود ...

از صحنه های جالب فیلم می توان به سکانس ماقبل پایان آن اشاره کرد که توتو از بیم رسوایی و گرفتار شدن پسرش، در اقدامی مدبرانه تصمیم می گیرد جلوجلو خود را به پلیس معرفی کند و وانمود کند که توسط پسرش به دام افتاده و با این از خود گذشتگی دست کم شرافت فرزندش را پاس بدارد. این فیلم در ایران با نام سه نخالۀ فراری نمایش داده شده.  

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

زندگی آسوده / سبقت گرفتن              The Easy Life / Il sorpasso / The Overtaking

کارگردان : دینو ریزی

فیلمنامه : اتوره اسکولا – دینو ریزی – روگرو ماکاری

فیلمبردار : الفیو کنتینی

موزیک : ریز ارتولانی

بازیگران : ویتوریو گاسمن – ژان لویی ترینتیان – کاترین اسپاک – کلودیو گورا – لوچیانا آنجیولیلو

1962 ایتالیا – سیاه و سفید – 105 دقیقه

برونوی 40 ساله (گاسمن)، سرخوشانه و بی قید با روبرتو (ترینتیان) دانشجوی "شش در چهار" و محجوب رشته حقوق آشنا می شود و او را با خود و اتومبیل آخرین مدلش همراه می کند تا در گشت و گذاری بازیگوشانه به تفریح بپردازند. آنها به سراغ خانۀ پدری روبرتو و بعد همسر سابق و فرزند برونو می روند و ساعاتی را در ساحل و مدتی را در کلوپ شبانه و لحظاتی را در رستوران سپری می کنند و بوق زنان با ماشین در جاده ها ویراژ می دهند و از همه سبقت می گیرند ...

از نمونه های موفق کمدی به سبک  ایتالیایی که مجموعه ای از شاخصه های ژانر را در کنار هم گرد می آورد: ویتوریو گاسمن، متخصص ایفای نقش افراد پرجنب و جوش، بذله گو و دمدمی مزاج (که بیشتر وانمود می کنند خوشبختند تا اینکه واقعا خوشبخت باشند)، خودرو به مثابه ابزار تفاخر و تفرعن و خودنمایی که در بسیاری از فیلم های دیگر این ژانر نیز حضوری تعیین کننده دارد; از جمله در زندگی دشوار (دینو ریزی – 1961)، موفقیت (دینو ریزی و مائورو موراسی – 1963)، ازدواج به سبک ایتالیایی (دسیکا-1964) و... پایان تراژیک فیلم که به مرگ روبرتو و انهدام ماشین (به عنوان دو کاراکتر از سه کاراکتر اصلی فیلم) می انجامد، تماشاگر را به تامل وا می دارد و به او یادآور می شود که کمدی بودن یک فیلم لزوما به قهقهه زدن و ریسه رفتن منتهی نمی شود. منتقدان خودباخته و خشک مغز که عادت کرده بودند تنها برای فلینی و آنتونیونی و پازولینی هورا بکشند، مانده بودند که در برابر سادگی زیبای فیلم چه واکنشی داشته باشند. زندگی آسوده بدون بهره گیری از ستاره های زن مشهور و بدون داستانی عاشقانه یا حماسی، و نیز عدم برخورداری از پایان خوش مرسوم، نظر مردم را هم متوجه خود ساخت و یکی از پرفروش ترین فیلم های سال 1962 ایتالیا شد.  

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

اولین معشوقۀ او             His First Flame

کارگردان : هری ادواردز

فیلمنامه : فرانک کاپرا – آرتور ریپلی

فیلمبردار : امی کراکت

بازیگران : هری لنگدون – ناتالی کینگ استون – روت هایت – ورنان دنت – باد جامیسن – دات فارلی

تهیه کننده : مک سِنِت

1927 پاته – صامت – سیاه و سفید – 48 دقیقه

فارغ التحصیل کالج (لنگدون) عاشق دختری به نام اتل است اما اتلِ پول پرست و تلکه باز ترجیح می دهد با عموی لنگدون باشد تا خود او. از طرف دیگر خواهر کوچک اتل عشق نهان خود به لنگدون را آشکار می کند ...

فیلم به طور عمده در چهار موقعیت اتفاق می افتد : 1- کالج  2- آتش نشانی  3- خانۀ عمو  4- آتش سوزی و اطفای حریق (که در دو سکانس جداگانه با آن مواجه هستیم ; بار اول آتش سوزی اتفاقی و ماجرای عمو و اتل، و بار دوم آتش سوزی عمدی و ماجرای هری لنگدون و خواهر اتل). 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

چگونه همسر خود را بکشید                How to Murder Your Wife

کارگردان : ریچارد کوآین

فیلمنامه : جورج اکسل رود

فیلمبردار : هری استرادلینگ

موزیک : نیل هِفتی

بازیگران : جک لمون – ویرنا لیزی – تری توماس – ادی میهوف – کلر ترِوِر – مری ویکس

1965 یونایتد آرتیستز – رنگی – 118 دقیقه

استنلی فورد (جک لمون) نویسنده و گرافیست موفق داستان های مصور، در 37 سالگی از زندگی مجردی خود راضی است. در یک شب نشینی به طور غیر ارادی و در حال مستی با زنی ایتالیایی (لیزی) آشنا می شود و همان شب ازدواج می کنند. اما فردا صبح پشیمان می شود و این پشیمانی مضاعف می شود وقتی می فهمد که همسرش بلد نیست انگلیسی حرف بزند. ضمن آنکه خدمتکار موظف و با وفایش هم قهر می کند و می رود. استنلی از طریق دوست وکیل خود سعی می کند همسرش را طلاق دهد اما وکیل به او می گوید این کار عملی نیست چون بهانۀ مَحکمه پسندی وجود ندارد. حال استنلی در به در به دنبال راه حلی می گردد که از دست همسر مهربان و پر انرژی خود خلاص شود و همه چیز را به حالت قبل بازگرداند. او از زندگی خود ایده می گیرد و پاورقی های مصور مجلات را با استفاده از ماجراهای زندگی خود طراحی می کند ...

نقش آفرینی خوب لمون و جاذبۀ لیزی با فیلمنامۀ بد اکسل رود هدر رفته است. سکانس طولانی دادگاه کلافه کننده است ; ضمن آنکه سنخیتی هم با فضای فیلم ندارد. ماجراهای زوج دیگر (وکیل و همسرش) لوس و بی مزه از آب در آمده; مقایسه کنیم با طنز رفتار زوج مسنِ ایزومر فیلم خواب و خوراک (تروفو - 1970) که چقدر شیرین و دلچسب است. شیوۀ روایت فیلم (تناظر تصاویر واقعی و گرافیکی) از جنبه های مثبت فیلم است که البته مبتکرانه نیست و قبلا بلیک ادواردز در پلنگ صورتی (1963) و گلوله ای در تاریکی (1964) به شکل دیگری آن را انجام داده بود. 

--------------------------------------------------------------------------------------

آقای گانگستر            Monsieur Gangster / Les Tontons flingueurs / Crooks in Clover

کارگردان : ژرژ لوتنر

فیلمنامه : اِی. جِی کاروترز و ژرژ لوتنر برمبنای داستانی از آلبر سیمونین

فیلمبردار : موریس فلو

موزیک : میشل مانه

بازیگران : لینو ونتورا – برنار بلیه – فرانسیس بلانچ – کلود ریچ – پیر برتین - روبردالبان

1963 ایتالیا ، فرانسه و آلمان غربی – سیاه و سفید – 105 دقیقه

گانگستر سابق فرنان نادین (ونتورا) حالا فروشندۀ ماشین آلات سنگین کشاورزی در جنوب فرانسه است. دوست دیرین او که رئیس تشکیلات گانگسترهاست، در بستر مرگ، فرنان را فرا می خواند و به عنوان وصیت از او دو چیز می خواهد : اول مراقبت از تشکیلات و دستاوردهای گروه (!) و دوم نگهداری از دختر نوجوانش که سر به هواست و علاقه ای به درس و مشق ندارد. با مرگ رئیس، زیردستان او به تکاپو می افتند که منافع خود را تامین کنند و فرنان را مزاحم می یابند; چرا که او مقید است به قولی که داده وفادار باشد ...

اکران اول فیلم شکست خورد اما پس از چهار دهه وقتی DVD فیلم به بازار عرضه شد، مخاطبان نسل بعد طور دیگری با آن برخورد کردند و تنها در عرض یک سال 250 هزار نسخه از آن فروخته شد. بهترین صحنۀ فیلم سکانسی است که گانگسترها در آشپزخانه دور هم جمع شده اند و با بی میلی و بی رغبتیِ هر چه تمام تر با هم گفت و گو می کنند و مِی می نوشند تا وقت تلف شود. این سکانس ابتدا به توصیۀ برخی عوامل فیلم به دلیل بی فایده بودن قرار بود حذف شود که به اصرار لوتنر حذف نشد.

با اینکه ماکس لندر(1883-1925)، کمدین مشهور فرانسوی که کمدین بزرگی چون چالی چاپلین او را الهام بخش خود نامیده است، امروز کمتر مورد توجه قرار می گیرد، تماشای کمدی های کوتاه او که در پرورش ژانر کمدی تاثیرگذار بوده اند، همچنان خالی از لطف نیست.

سه فیلم کوتاه از کارهای اولیه ماکس لندر:

اسکیت باز ناشی   Les débuts d'un patineur     1907         

ماکس با شور و شوق فراوان در یک روز زمستانی پوشیده از برف، تصمیم می گیرد اسکیت بازی کند. او که در آغاز، اعتماد به نقس زیادی داشت، دست و پایش را گم می کند و مرتبا یا خودش زمین می خورد یا دیگران را زمین می زند...

این فیلم کوتاه که مدت آن کمی بیش از 5 دقیقه است، از همان نوع کمدی های بسیار قدیمی است که با وجود اهمیت زیادی که از نظر تاثیرگذاری بر آثار بعدی دارند، امروزه اصلا خنده دار نیستند. عامل خنده در اینجا زمین خوردن های پی در پی ماکس و دیگران روی برفهاست، که مسلما در زمان ساختش موضوع جالبی بوده است. از همین دست حرکات، البته به صورت ارتقا یافته تر را بعدا در آثار چاپلین و دیگران بسیار دیده ایم. آنچه جالب است احساسات مختلفی است که ماکس در همین فیلم چند دقیقه ای از خود نشان می دهد: از تلاش و میل به پیشرفت گرفته تا ناامیدی و در نهایت حتی میل به گرفتن انتقام!

این فیلم به زمانی برمی گردد که ماکس لندر تقریبا دیگز تقریبا در شخصیت و تیپ کمدی خود جا افتاده بود و به چهره آشنایی تبدیل شده بود.

*****

اولین  سیگار ماکس  Le premier cigare d'un collegian    1908

ماکس سیگار پدرش را کش می رود و برای اینکه در بیرون از خانه، زن جوانی را تحت تاثیر قرار بدهد، سعی می کند در مقابل او به آن سیگار پک بزند. هر چند سیگار باعث می شود حالش بد شود و آنقدر سرفه کند که از حالت طبیعی خارج شود. ماکس تا حدی کنترل خود را از دست می دهد که اصلا نمی فهمد چه کار می کند و حتی اشتباهی وارد خانه فرد دیگری می شود!

مثل بسیاری از آثار ماکس لندر، در این فیلم پنج دقیقه ای نیز، ماکس در نهایت به نتیجه مورد نظر خود نمی رسد و از این جهت باید به او خندید. با توجه به اینکه ماکس در اثر مصرف یک نخ سیگار کارش به جایی می رسد که  تعادل خود را از دست داده و به این سو و آن سو می افتد، این فیلم برای بیننده امروز بسیار اغراق آمیز است، با این وجود از میمیک چهره دلپذیر ماکس که نشان دهنده تغییر احساس او از اعتماد به نقس به تردید و در نهایت شرمندگی از خیط شدن است، نمی توان گذشت.

ماکس لندر زمانی که این فیلم را ساخت، هنوز کارگردانی آثار خود را شروع نکرده بود. بعضی حرکت های ماکس در اینجا، بیننده را بسیار به یاد چارلی چاپلین می اندازد، یا شاید بهتر است گفته شود بعضی حرکات چارلی چاپلین باید بیننده را به یاد ماکس لندر بیاندازد!

*****

شلوار پاره   Mon pantalon est décousu      1908  

ماکس که برای رفتن به مهمانی آماده می شود، بعد از پوشیدن شلوارش، متوجه پارگی آن می شود و بدون اینکه آن را دربیاورد، سعی می کند به هر صورتی که هست آن را تعمیر کند! هر چند این ترفندها کارگر نمی شود و در مهمانی دوباره پارگی نمایان می شود. حالا ماکس بدجوری در مخمصه افتاده چون ظاهرا این پارگی به این راحتی ها پنهان نمی شود...!

در این فیلم که مدت زمان آن کمی بیش از 4 دقیقه است، ماکس لندر به جای زمین زدن و زمین خوردن، سراغ مساله کوچکتری می رود و سعی می کند با استقاده از آن خنده را در مخاطب خود برانگیزد. لندر با این کار خود نشان می دهد که چگونه می توان با استفاده از موضوعات ساده و پیش پاافتاده یک فیلم کوتاه کمدی ساخت. در مقایسه با دو فیلم قبلی، این فیلم ایده ناب تری دارد که می شد در صورت طولانی تر بودن فیلم آن را بیشتر پرورش داد.

ماکس دل می شکند!

ماکس بین دو پاره آتش     1916        Max entre deux feux

ماکس در سفر به سوییس عاشق دو دختر آمریکایی می شود: یک موطلایی و یک مومشکی! او که نمی تواند یکی از این دو را انتخاب کند، در حالی که احساس می کند خیلی زرنگ است، تصمیم می گیرد با هر دو رابطه برقرار کند! وقتی هم که دو دختر از این موضوع باخبر می شوند، ماکس با این تصور که دو دختر به خاطر او به جان هم می افتند، از شادی در پوست خود نمی گنجد! و با لذت فراوان، به تماشای دوئل آن دو دختر می رود تا بفهمد خودش قسمت کدام یک از آنهاست..!

یکی از قسمت های جالب فیلم زمانی است که خانم میانسالی که در پارک کنار ماکس نشسته از اینکه ماکس با کفشش لباس او را خاکی و کثیف کرده، دلخور می شود و با اخم به ماکس نگاه می کند. ماکس که به راستی باور کرده همه زنها کشته و مرده او هستند، می گوید: خانم به من نگاه نکنید، فعلا دو تا قربانی دارم و این برای من کافیست!

این فیلم کوتاه که مدت زمان آن تقریبا بیست دقیقه است، در هفت دقیقه اول که ماکس و دخترها با حقه های بی مزه سعی می کنند یکدیگر را دست بیندازند، چندان جالب نیست. ولی از لحظه ای که ماکس به هر دو علاقمند می شود، فیلم رفته رفته جالب می شود و در کل می توان آن را جزء فیلم های خوب ماکس لندر طبقه بندی کرد. این فیلم مربوط به دوره ای است که دیگر ماکس لندر یک کمدین جا افتاده بود و در آثار خود به پختگی رسیده بود.