تالار کافه کلاسیک

نسخه کامل: فرهنگ و اصطلاحات سینمایی
شما درحال مشاهده محتوای قالب بندی نشده این مطلب هستید. نمایش نسخه کامل با قالب بندی مناسب.
صفحات: 1 2

از نیومن عزیز نمیشه تشکر نکرد و گذشت.

بدین شکل یک جا برای تمامی زحماتی که تاکنون  کشیده اند متشکرم و خسته نباشید میگویم.

mmmm:mmmm:mmmm:mmmm:mmmm:mmmm:mmmm:mmmm:mmmm:mmmm:mmmm:

ببخشید که با گذاشتن این پیغام روند یکسانی مطالب مفیدتان را قطع کرده ام.

با سپاس از زحمات نیومن گرامی وکسب اجازه از محضربزرگان وبمناسبت سالروز تولد سرجیو لئونه فقید (۳ژانویه ۱۹۲۹ - ۳۰ آوریل ۱۹۸۹)میپردازیم به تاریخچه یک اصطلاح جالب برای ژانری پرطرفدار: 

وسترن اسپاگتی Spaghetti Western

این اصطلاح فیلم های وسترنی را دربر میگیردکه عموما در اروپا(بالاخص در ایتالیا) تهیه شده اند. خود ژانر به صورت جدي در سال 1961ظهورکرد وقتی مايكل كارراس فيلمساز انگليسي و يكي از چهره هاي شاخص كمپاني همر بدنبال بروز اختلافاتی با روسايش ،پيشنهاد ساخت يك وسترن مشترك ایتالیایی-اسپانيايي به نام "هفت تيركش هاي وحشي "را پذيرفت وحاصل كار يك كپي نازل طنزآلود از وسترن هاي آمريكايي ازآب درآمد.

اما بین سالهاي 1966تا 1970بهترين فيلمهاي ژانر توليد شدندو اين سينما اقبال جهانی یافت.  البته سال طلايي ژانر سال 1966بودكه در آن شاهكاري چون خوب بد زشت(سرجولئونه) و آثار درخشاني چون جنگو(سرجو كوربوچي), ناواهو جو(سرجو كوربوچي) و جدال بزرگ(سرجو سوليما) ساخته شدند و توفيقهاي انتقادي و تجاري شان نه فقط وسترن اسپاگتي را به ژانر غالب سينماي ايتاليا بدل كرد بلكه به سازندگان اين آثار اجازه نوآوري و پيشی گرفتن از همتایان اصیل آمريكاييشان را داد .كارگردانهاي باذوق ايتاليايي حتي از بستر وسترن اسپاگتي براي بيان ديدگاههاي سياسي و مذهبي خود نيز استفاده كرده اند كه از معروفترين اين آثار ميشود به سرتو بدزد احمق(سرجو لئونه) و سكوت بزرگ(سرجو كوربوچي) اشاره كرد .

به هرحال دلیل نامیدن چنين اصطلاحی به وسترنهاي اروپايي در دهه شصت جدا از مکان تهيه اين آثار يعني ايتاليا،بي ارزش وخوارشمردن اين ژانر میباشد. يك نمونه شاخص اين برخورد تحقير آميزاظهار نظر راجر ايبرت منتقد سرشناس درباره فیلم خوب بد زشت(سرجو لئونه) است كه آن را فیلمی عالی خوانده امااذعان نموده چون اين فيلم يك وسترن اسپاگتي است پس نميتوان آن را يك اثر هنري ناميد.

(گردآوری از سایتهای دانشنامه رشد و کافه سینما)

Cinemobile



سینه موبیل


نام این وسیله از زبان فرانسه به فارسی وارد شده اما در آن زبان به معنی سینمای سیار است، یعنی اتوبوسی که داخل آن مانند سینما می‌توان فیلم نمایش داد، در ایران به معنی اتوبوسی ویژه، مجهز به وسایل تولید فیلم، از جمله دوربین، تجهیزات صدابرداری، نورپردازی و موتورهای مولد برق و دیگر وسایل و ابزارهای لازم فیلم‌سازی است، گاهی این ماشین‌ها دارای اتاق تعویض لباس و گریم هم هستند، حمل و نقل این وسیله به نقاط مختلف آسان است، سینه موبیل در سال ۱۹۶۷ به بازار امد و از آن پس کاربرد فراوانی در تولید فیلم و برنامه‌های تلویزیونی داشته‌ است

مرجع / ویکی پدیا


http://cafeclassic4.ir/imgup/2932/138965...6c7146.jpg

صفحات: 1 2
آدرس های مرجع