چند روز پیش برای اولین بار پس از سالها مجله فیلم خریدم !

اولین  تغییر مهمی که در آن دیدم قیمت اش بود که 7000 تومان شده بود

اما عشق قدیمی بر قیمت گران آن غلبه نمود و خریدیمش .انگار دوستی قدیمی را بعد از سالها ببینی و او را دعوت کنی و برایش خرج کنی. حالا یکبار اشکالی ندارد.

یک مقاله جالب در آن دیدم به قلم خود هوشنگ گلمکانی که فیلم همشهری کین را بدجوری نقد کرده و طوری پنبه فیلم را زده بود که فکر کنم استخوان های  اورسن ولز  (ره) در قبر به لرزه افتاده باشد. خدا را شکر که بالاخره یک منتقد شجاع پیدا شد و  باد این فیلم پهلوان پنبه را خواباند.

یک مقاله خوب هم از مسعود ثابتی در سایت مجله دیدم که از کمبود فیلم های کلاسیک در تلویزیون انتقاد کرده بود. یادمان نمی رود که در قدیم این رویه برعکس بود. یعنی تلویزیون اینقدر که فیلم کلاسیک پخش می کرد فیلم رنگی و جدید پخش نمی کرد. گویا الان مسئولان از آن طرف بام افتاده اند. بی دلیل نیست که سطح سلیقه مخاطبان و به خصوص جوانان اینقدر افت کرده است. البته در ماهواره هم کفه ترازو چندان به نفع سینمای کلاسیک نیست.

http://www.film-magazine.com/reviews/iran/1149/

..

والا وقتی همین شبکه نمایش فیلمهای کلاسیک را در ساعت 2 و 7 صبح پخش میکنه و سریالهای بی مقدار کره ای را در بهترین ساعات قرار میده دیگه چه انتظاری میشه داشت.

در ماهواره ها هم فعلا فقط جم کلاسیک فیلم کلاسیک پخش میکنه.

(۱۳۹۵/۸/۱۰ صبح ۱۲:۵۷)سروان رنو نوشته شده:  

گویا الان مسئولان از آن طرف بام افتاده اند. بی دلیل نیست که سطح سلیقه مخاطبان و به خصوص جوانان اینقدر افت کرده است. البته در ماهواره هم کفه ترازو چندان به نفع سینمای کلاسیک نیست.

شاید هم برعکس ، سلیقه ی مخاطبان اونقدر افت کرده که مسئولین ناچارند فیلمهای مزخرف جدید رو به خوردشون بدن. تو همین سایتهای دانلود وقتی یه فیلم کلاسیک دوبله ی باارزش برای دانلود میذارن صدای خیلیها درمیاد که این فیلمهای عهد بوق چیه میذارین؟!

به هر حال باید صبر کنیم ببینیم این پسرفت فرهنگی که به لطف هم مسئولان و هم خود مردم با کمک شبکه های ماهواره مانند جم و شبکه های اجتماعی همچون تلگرام و اینستاگرام به آن دچار شده ایم کی روند صعودی پیدا می کند.

(نظر شخصی خودم رو عنوان میکنم)

این روزها مردم غالبا ترجیح میدن بیشتر وقتشون رو پای اینترنت صرف کنن و در حال حاضر کمتر کسی پای ثابت تلویزیون و حتی ماهواه ست

علاقمندان سینما هم فیلمهای مورد علاقه و محبوبشون رو از طریق دانلود یا سفارش دادن تهیه میکنن تا در زمانی معین و با خیال آسوده به تماشای آثار سینمایی دلخواه بنشینن

شاید همین موارد بهانه ای باشه تا مدیران و دست اندرکاران شبکه های تلویزیونی اونطور که باید به پخش آثار سینمایی بها ندن و احساس کنن در این باره وظیفه ای بر دوش اونها نیست

در این شرایط، وقتی شبکه ها مخاطبان خودشون رو از دست بدن نمایش فیلم سینمایی برای مسئولین و ناظرین پخش دغدغه مهمی به حساب نمیاد، در نتیجه حساسیتی به این موضوعات ندارند

파스타

در رابطه با پخش سریالهای کره ای که جیمزباند بهش اشاره کرد

دلیل اصلیش برمیگرده به سیاستهای صدا و سیما در قبال وظایف و ظوابطی که بر انجام اونها گردن نهاده، یعنی اهالی رسانه ملی عملا اختیاری از خود ندارند

House of Cards

نیازی به توضیح نیست، فقط کافیه کمی به این قضیه فکر کنید که چطور ممکنه تلویزیون بعد از سالها سریالی آمریکایی پخش کنه؟! (سیاسی بودن این اتفاق کاملا مشهوده)

Chef 1993-96

خیلی به جا و پسندیده ست در کنار پخش سریالهای کره ای لااقل هر از گاهی مجموعه های قدیمی مثل سرآشپز (کمدی، جذاب) پخش بشه

البته فکر نمیکنم قبلا بصورت کامل دوبله شده باشه و بصورت ناقص هم نمایش دادن، اما کاراکترهای اصلی Everton و Janice با صدای پطروسی و غزنوی در اذهان مردم ماندگار شد

از بین همه شخصیتها به جنیس علاقمند بودم، چقدر اورتن رو اذیت میکرد و حرصش میداد، کمترین توجه از طرف سرآشپز کافی بود تا بحث جدایی رو پیش بکشه!

 Pit and the Pendulum 1961

در مواجهه با زمانبندی نادرست پخش فیلم، سریال و سایر برنامه ها بهترین راه حل ممکن ضبط و تماشا کردن در ساعت دلخواه هست

شخصا اینکارو انجام میدم، آخرین موردی که حوصله کردم و فرصت شد از شبکه نمایش ضبط کنم سرداب و پاندول بود

هر چند بعدها نسخه اصلی رو هم دانلود کردم، به هر حال از تماشای یک فیلم بدون حذفیات لذت خیلی بیشتری میبری

تماشای این فیلم دهه شصت میلادی رو به طرفداران و علاقمندان فیلمهای سبک وحشت با تم معمایی و اسرارآمیز توصیه میکنم

از نکات مثبت/ بازی خوب و قابل قبول وینسنت پرایس (بازیگر ثابت فیلمهای ترسناک کلاسیک) + طراحی صحنه و نمایش درست از مکتب اکسپرسیونیسم

همچنین تماشاگر به خوبی تحت تاثیر معماری و فضای رازآلود فیلم قرار میگیره که بعضا در مواردی من رو یاد فیلمهای هیچکاک انداخت

تصاویری از فیلم

سرداب و پاندول در سال 1991 بازسازی شد که حاوی صحنه های بر هنگی است (البته هنوز ندیدم و نظری دربارش ندارم)

دوستان محترم کافه... این شماره دنیای تصویر را از دست ندهید.

100 شخصیت فراموش نشدنی تاریخ سینما و تلویزیون ایران

گزيده‌اي از مطالب اين شماره:

قهرمان بي‌تدارک (سيد/ بهروز وثوقي در فيلم «گوزن‌ها»)

رنج از خودبيگانگي (مش حسن/ عزت‌اله انتظامي در فيلم «گاو»)

سليماني ميان مورچگان (کمال‌الملک/ جمشيد مشايخي در فيلم «کمال‌‎الملک»)

دوگانگي اساطيري (قيصر/ بهروز وثوقي در فيلم «قيصر»)

غمگين شادمان! (علي بي‌غم/ فردين در فيلم «گنج قارون»)

مرزبان خير و شر (آقاحسيني/ داوود رشيدي در فيلم «کندو»)

ارباب قاچاق (زينال بندري/ جمشيد هاشم‌پور در فيلم «تاراج»)

پاندول عقل و احساس (حميد هامون/ خسرو شکيبايي در فيلم «هامون»)

به وسعت برکت آسمان (نايي جان/ سوسن تسليمي در فيلم «باشو غريبه کوچک»)

رقص غمناک مرد تنها (حامد احمدزاده/ محمدرضا فروتن در فيلم «شب يلدا»)

قرباني رستگار (سيما رياحي/ هديه تهراني در فيلم «شوکران»)

دلشکسته معصوم (ليلا/ ليلا حاتمي در فيلم «ليلا»)

حيله‌گري در جبهه حق و باطل (عمروعاص/ مهدي فتحي در مجموعه تلويزيوني «امام علي(ع)»)

مقيم جنگل (ميرزا کوچک خان/ عليرضا مجلل در «کوچک جنگلي»)

مرد خانواده (قاسم/ حميد فرخ‌نژاد در فيلم «ارتفاع پست»)

معترض مستأصل (حجت/ شهاب حسيني در فيلم «جدايي نادر از سيمين»)

راهزن محبوب (مرادبيگ/ خسرو شکيبايي در مجموعه تلويزيوني «روزي روزگاري»)

در حسرت زندگي (علي سنتوري/ بهرام رادان در «سنتوري»)

اندوه مادران سرزمين (گيلانه/ فاطمه معتمدآريا در فيلم «گيلانه»)

جوانمرد تک‌افتاده (سلطان/ فريبرز عرب‌نيا در فيلم «سلطان»)

هنرمند تفنگ به دست (رضا تفنگچي/ جمشيد مشايخي در مجموعه تلويزيوني «هزاردستان»)

قلمچماق طناز (آقاي کاووسي/ فتجعلي اويسي در مجموعه تلويزيوني «بدون شرح»)

پدرخوانده وطني (بزرگ آقا/ علي نصيريان در مجموعه نمايش خانگي «شهرزاد»)

دختر کاپيتان! (بيتا دارابي/ ويشکا آسايش در فيلم «ورود آقايان ممنوع»)

بهلول شهر شلوغ! (مسعود شصتچي/ مهران مديري در مجموعه تلويزيوني «مرد هزار چهره»)

مأمور معذور (سلحشور/ رضا کيانيان در فيلم «آژانس شيشه‌اي»)

از اسب افتاده (دايي جان ناپلئون/ غلامحسين نقشينه در مجموعه تلويزيوني «دايي جان ناپلئون»)

پدر سنتي ما (اسدالله ميرزا/ محمدعلي کشاورز در مجموعه تلويزيوني «پدرسالار»)

واقعيت رويا (ملوک/ رويا تيموريان در فيلم «کافه ستاره»)

پرنده بي بال (فرشته/ نيکي کريمي در فيلم «دو زن»)

مکبث در جاده (حميد خوشمرام/ ابوالفضل پورعرب در فيلم «عروس»)

صبور تنها (ترانه/ ترانه عليدوستي در فيلم «من ترانه 15 سال دارم»)

هنرمند سرکش (گلرخ کمالي/ مژده شمسايي در فيلم «سگ‌کشي»)

کودک ناجور (مکس/ فرهاد آئيش در فيلم «مکس»)

زمين خورده کوچه بازار (نادر/ رضا عطاران در مجموعه تلويزيوني «بزنگاه»)

مرد نمونه ايراني (نقي معمولي/ محسن تنابنده در مجموعه تلويزيوني «پايتخت»)

کاپيتان کله‌شق (ناخدا خورشيد/ داريوش ارجمند در فيلم «ناخدا خورشيد»)

نشان شرّ! (ناتاشا/ رويا نونهالي در مجموعه تلويزيوني «خواب و بيدار»)

طعم آبرومندي (مامان عفت/ گلاب آدينه در فيلم «مهمان مامان»)

هيولاي درون (پرويز/ لوون هفتوان در فيلم «پرويز»)

پادشاه گوسفندان! (سلطان و شيرزاد/ مهدي هاشمي در مجموعه تلويزيوني «سلطان و شبان»)

خلافکار اهلي (رضا مثقالي/ پرويز پرستويي در فيلم «مارمولک»)

کپسول رذالت! (آقاشاپوري/ رضا رويگري در فيلم «بوتيک»)

ميراث‌دار آينه‌هاي کهن (خانم بزرگ/ جميله شيخي در فيلم «مسافران»)

و....

(۱۳۹۵/۸/۱۱ عصر ۰۷:۵۱)اسکورپان شیردل نوشته شده:  

سلیقه ی مخاطبان اونقدر افت کرده که مسئولین ناچارند فیلمهای مزخرف جدید رو به خوردشون بدن.

متاسفانه این مطلب صحیح است.

البته این پدیده فقط مختص به دنیای سینما و فیلم ها نیست. در سایر هنرها مانند موسیقی و ... هم چنین افت سلیقه ای مشاهده می شود. شما به کیفیت و ماندگاری موزیک ها و آهنگ های قدیمی دقت کنید. ترانه های زیبایی که همه ما کم و بیش از حفظ داریم و با وجود قدیمی بودن , هر گاه از دستگاه پخش ماشین یا در کافی شاپی آنها را می شنویم حالمان دگرگون می شود و باز لذت می بریم. اما آهنگ های جدید اکثرا تاریخ انقضا کوتاهی دارند و نهایتا چند ماه گوش داده می شوند.

خوشبختانه راه حل این مشکل , پدیده بسیار مفید video on demand است. دیگر دوران اینکه مخاطب جلو کانال تلویزیون یا ماهواره بنشیند و منتظر باشد که دست اندرکاران آن شبکه چه فیلمی برایش پخش می کنند در حال گذشتن است. امروزه با پیشرفت اینترنت ,پدیده فیلم و ویدیوی درخواستی کم کم جایگاه خود را پیدا می کند. چیزی که با قوی تر شدن سایت هایی مانند یوتیوب و آپارات و نماشا و ... کم کم شاهد آن هستیم. حتی شبکه های مختص فیلم های کلاسیک مانند ترنر کلاسیک  TCM  (Turner classic Movies ) نیز به سمت این نوع سرویس ها رفته اند.

کافی است در یک جمع کلاسیک دوست نشسته باشید و همگی بر روی یک فیلم توافق کنید و با انتخاب آن همگی از تماشای یک فیلم کلاسیک خوب در جمع لذت ببرید.

جذابیت طرح روی جلد برای نشریات کاغذی بسیار مهم است.

متاسفانه امروزه بیشتر مجلات به دلیل تنگناهای مالی , روی جلد خود را به تبلیغ فیلم ( بیشتر ایرانی ) اختصاص داده اند و کمتر شاهد طرح جلدهای خلاقانه و غیر تبلیغاتی هستیم. ماهنامه فیلم تقریبا تمام روی جلد شماره های اخیر این سالهای خود را به تبلیغ فیلم های ایرانی واگذار کرده اما برخی مجله ها مانند دنیای تصویر هر از چند گاه از طرح جلدهایی زیبا و غیر تبلیغاتی  استفاده می کنند

همانا یکی از زیباترین آنها عکس زیر است. زمانی که این شماره در آمد , با توجه به اندازه بزرگ این مجله , تصویر دون کارلئونه (حفظ الله گربهُ ) - مارلون براندو - از صد متری بر سینه دکه مطبوعاتی می درخشید و رهگذران را وسوسه می کرد.

یکی از بهترین کتاب هایی که سال گذشته دیدم و خریدم کتاب نفیس امپراطوری هالیوود است. سرگذشت بوجود آمدن هالیوود کلاسیک و قدیم از 1900 تا 1960 و بزرگانی که این امپراطوری رویاسازی را بنیان نهادند . از صاحبان استودیوها که اکثرا از فقر به این صنعت پناه آورده بودند و ناگهان در ردیف ثروتمندترین و بانفوذ اشخاص درآمدند تا کارگردانان و بازیگرانی که توسط این هنر-صنعت جدید از گمنامی به اوج محبوبیت رسیدند.

این کتاب قطور دارای عکس های نایاب و صفحه بندی زیبایی است. صفحات کاملا رنگی و گلاسه است. مشکل اصلی وزن سنگین کتاب است ! مخصوصا اگر عادت دارید شب ها دراز بکشید و کتاب را در حالت خوابیده بخوانید کار سختی خواهد بود اما مطمئن باشید که بعد از چند روز بازوی شما حسابی ورزیده خواهد شد

نویسنده کتاب نیل گابلر و مترجم آن الهام شوشتری زاده است و یک CD هم ضمیمه کتاب است که توسط ناصر ممدوح دوبله شده است. قیمت کتاب با این سی دی 48 هزار تومان است که به نظر من ارزش اش را دارد . امکان خرید کتاب به صورت اینترنتی از سایت http://www.bookroom.ir میسر است.

(۱۳۹۵/۸/۱۰ صبح ۱۲:۵۷)سروان رنو نوشته شده:  

چند روز پیش برای اولین بار پس از سالها مجله فیلم خریدم !

اولین  تغییر مهمی که در آن دیدم قیمت اش بود که 7000 تومان شده بود

بعد از یکسال دوباره معشوق قدیمی در دکه روزنامه فروشی به ما چشمک زد و ما را بفریفت !

چندی قبل دیدم یک شماره خوب از مجله فیلم دراومده و بعد از یکسال پرهیز دوباره یک مجله کاغذی خریدم. البته قبل از خرید مطالبش رو چک کردم و دیدم شماره خوبی است.

تغییراتی که نسبت به خرید سال قبل کرده بود اول قیمتش بود که رُند شده بود 10 هزار تومان !

کیفیت و ضخامت کاغذهاش هم در حد بوندس لیگا شده و خلاصه خبری از نوستالژی اون کاغذهای کاهی که بوی خاصی می داد نیست.

یاد اون مسئول اشتراک شون بخیر ... (  آقای ساکت ؟! )

اما مطلبی که داخلش دیدم و ترغیب به خرید شدم پرونده بازیگری بود که خوب کار شده بود و مطالب جالبی از کارگردانان و بازیگران زیر دست اونها آورده شده بود.

ای کاش فونت نوشته ها را هم یک درجه درشت تر کنند تا خوانندگان بیشتر شوند.

https://www.film-magazine.com/archive/530/

انتشار شماره نوروزی ماهنامه سینمایی 24

شماره نوروزی مجله 24 منتشر شد.در این شماره پربار و پر مطلب علاوه بر مروری بر فیلمهای ایرانی و خارجی در سال گذشته و بررسی جشنواره فجر و مطالب کلی، یک پرونده جذاب و خواندنی در مورد 20 سکانس ماندگار تاریخ سینما وجود دارد. این سکانس ها شامل فیلم هایی نظیر فقط فرشته ها بال دارند، چقدر دره من سبز بود، بدنام، شب، پدرخوانده، بچه رزمری، درخشش، آنی هال و ... می باشد. اگرچه جای سکانس های ماندگار بسیاری از فیلم های مطرح در این پرونده خالی است اما به هرحال در نوع خود خواندنی و جالب است. از نکات مهم این ویژه نامه این است که با اسکن از طریق گوشی و یا استفاده از اپلیکیشن QR Code می توانید این سکانس ها پس از دریافت لینک تماشا کنید.

سکانس ماندگار، جذاب و خاطره انگیز حضور الزا در کاباره ریک و مواجهه شده آن ها با یکدیگر در فیلم کازابلانکا نیز یکی از سکانس های ماندگاری است که در این ویژه نامه جای گرفته است.

و نکته آخر اینکه این شماره با قیمت جالب توجه 15 هزار تومان!! و مثل همیشه به صورت تمام رنگی و گلاسه منتشر شده است.

سعید Savezva عزیز خبر درگذشت مسعود مهرابی رو در جعبه پیام نوشته بودن.

مسعود مهرابی مانند بقیه دست اندرکاران زیاد در چشم نبود اما در اولین صفحه مجله فیلم نام اون در صدر بود و بنیانگذار و مدیر ماهنامه فیلم بود.

نقش این مجله در دورانی که هیچ مجله سینمایی وجود نداشت بسیار پررنگ بود و کایه دو سینما برای ما بود . خیلی از نویسندگان امروز و فیلمسازان و بازیگران و منتقدان امروزی , مدتی رو یا در اونجا کار کردن یا حداقل خواننده مطالب این نشریه ی باسابقه بودن.

یادم هست که در زمانی که اینترنت نبود چقدر برای اطلاع از چاپ شماره جدیدش هی به دکه ها و کیوسک های مطبوعاتی سرک می کشیدیم و بوی کاغذ کاهی اش خاص بود. بر خلاف مجله دنیای تصویر که کاغذ سفید مدرن تری داشت.

بعضی از مطالب اش رو قورت می دادیم . مثل چاپ زندگینامه مارلون براندو که به صورت دنباله دار توسط نیکی کریمی ترجمه می شد و بعد از اون چاپ بخش هایی از کتاب زندگی نامه اینگرید برگمن که توسط آنتونیا شرکا انجام می شد.

من سه بار تماس تلفنی با دفتر مجله داشتم ... بار اول گفتم می خوام با آقای شرکا صحبت کنم . گفتن ایشون خانم آنتونیا شرکا هستن و آقا نیستن ! این شوک اول بود.

دوم وقتی بود که تازه DVD به دنیا اومده بود و توی ایران هنوز پا نگرفته بود. ما باند صدای دوبله رو از نسخه های CD  جدا کردیم و روی تصویر با کیفیت DVD میکس کرده بودیم .. برای کازابلانکا و یکی دو فیلم دیگه بود. با کامپیوترهای ضعیف اون زمان مکافاتی بود. اما خب ما عشقی کار می کردیم . من نسخه ای از DVD دوبله کازابلانکا رو فرستادم مجله فیلم . چند روز بعدش دیدیم یکی زنگ میزنه . صداش کلفت بود ! گفت هوشنگ گلمکانی هستم و چرا فیلم صدا نداره ؟! منم راهنمایی کردم که پخش کننده مناسب رو استفاده کنن و نمی دونم موفق شدن یا نه.

بار سوم هم وقتی بود که مسئول اشتراک شون به اسم آقای ساکت ؟ پور ساکت ؟ یا همچین نامی تماس گرفت و گفت یکی از مشترکین ما همه شماره ها رو داره . چون من نامه فرستاده  بودم که  شماره های قبل رو میخوام. خلاصه چند روز بعد دیدیم چند تا گونی مجله اومده در خونه .   دست اش درد نکنه .  تا یکسال عیش ما جور بود.

شما هم هر خاطره جالبی از مجله فیلم دارید حتما بنویسید