خوب من نمیدونستم اینو کجا مطرح کنم اگر جاش اشتباه هست لطفا مدیران جابه جا کنند ممنون.

در مورد بازی های کامپیوتری قدیمی همه ما خاطرات زیادی داریم یادم میاد که اولین بازی هایی که رو کامپیوتر انجام دادیم حدود فکر کنم 20 سال قبل میشه یه بازی بود خیلی نظرمنو جلب کرد بازی Half Life بود که ورژنهای مختلفش وجود داشت و ما بازی میکردیم واقعا جالب بود که فقط کشتن هدف اصلی نبود و باید معماهایی رو حل میکردیم مثلا برق رو وصل میکردیم دری باز میشد و کلیدی میزدیم شیر فلکه میبستیم و از این چیزا... تا راهمون باز میشد و ادمه میدادیم. بعد حدود 20 سال هنوز هم بعضی ها دارن آنلاین بازی میکنند.بیشتر سرورها روسی یا فرانسوی هست خود من هم بعضی وقتها یک سری به دوستان روس میزنم البته من که تنها ایرانی بازمانده اونجا هستم

لینک دانلود و آموزشش وجود داره از اینجا می تونید ببینید.

اینم چند تا عکس از اون بازی گرافیکش با اینکه قدیمی هست ولی بازم خوبه

قابل ذکر است این عکس ها مربوط به نسخه آنلاین یا HALF LIFE 2 DEATHMATCH می باشد.

امان از این تکنولوژی  !

یادم میاد قدیما که کامپیوتر خراب می شد وقتی بازش می کردم تا خرابترش درست اش کنم , اینقدر قطعات الکترونیک روی بورد مدار چاپی اش دیده می شد که آدم گیج می شد ؛

مقاومت , خازن , ترانزیستور , چوک , پتانسیومتر , سیم پیچ , دیوود , آی.سی و ....

کلی سیم مسی هم برای ارتباط بین شون وجود داشت و البته تعمیر اینها هم خودش لذت داشت و دستگاه ها اکثرا قابل تعمیر بود.

اولین دستگاه پیچیده ای که باز کردم و خراب شد یک رادیو بود ! باز کردم و بستم اما دیدم چند تا قطعه اضافه اومده ! خلاصه با یک دعوا کار فیصله پیدا کرد .

دستگاه بعدی یک آتاری 2600 بود که اون زمان اوج تکنولوژی بود. دستگاه من ساخت تایوان بود و نسبت به رادیو که دیده بودم بسیار مرتب تر و پیشرفته تر بود. آی.سی ها بیشتر و مدار خلوت تر بود. رادیو پر از مدارهای درهم برهم بود و معلوم بود با دست لحیم شده اما لحیم های آتاری با ماشین انجام شده بود و خیلی تمیز و یکنواخت بود.

دستگاه بعدی کمودور 64 بود که یک  کامپیوتر خانگی محسوب می شد. دارای صدا و گرافیک با تراشه های اختصاصی و مداری خارق العاده که محصول طراحی شرکت Commodore آمریکا بود و دستگاه من ساخت هنگ کنگ بود. یادمه یکبار چیپِ صدا سوخت ( از بس بازی می کردم ) و من با احترام خاصی دستگاه رو لای پتو گذاشتم و با تاکسی تلفنی ( که اون زمان نهایت با کلاسی بود ) بردش تعمیرگاه. بعد تحویل دستگاه موقع برگشتن دیدم مسئول تعمیراتشون کمودور منو بیرحمانه همراه با چند تا دستگاه دیگه گذاشته توی یک زنبیل پلاستیکی نیمه پاره و با دوچرخه داره می بره خونه شون که سرفرصت تعمیر کنه . اون شب از این بی احترامی که در حق اون دستگاه عالی مقام انجام داده بودن خوابم نبرد ! اما چاره ای نبود. تعمیرش کار هر کسی نبود و تعمیرکار هم کمیاب بود .

آخرین کامپیوتر خانگی که توسط من کالبد شکافی شد آمیگا 500 بود که الحق و انصاف در اون زمان نهایت تکنولوژی بود. قاب اش رو که باز می کردی و به مدارش می رسیدی  از درشتی و تعداد پایه های تراشه های کمکی و اون پردازنده موتورولاش وحشت می کردی . اولین آی.سی های مربعی را من در آمیگا دیدم. دستگاه  من ساخت سنگاپور بود. البته آمیگا در اون زمان خیلی گران بود و دو برابر یک PC قیمت داشت برای همین من جرات نمی کردم زیاد دستکاری و انگولک اش کنم چون اگه خراب میشد دیگه خود  جی ماینر ( پدر آمیگا )  باید برای تعمیرش می اومد.

بعدها با رواج PC و کامپیوترهای خانگی , ترتیب چند PC هم توسط من داده شد و بعدش پنتیوم  و  جنگولک بازی اینتل  intel  مدتی ما رو سرگرم کرد و بدک نبود.

تا اینکه این دانشمندان بی سلیقه و بیکار , تکنولوژی " همه چیز روی یک آی.سی" رو اختراع کردن و این عبارت بود از اینکه تمام مدارهای یک دستگاه به صورت فشرده در یک آی.سی قرار گیرد. این کار باعث خلوت شدن مدارها , فشرده شدن و  البته تعمیر نشدن بیشتر خرابی ها شد.

حالا وقتی یک موبایل یا یک لپ تاپ را باز می کنی هیچی نمی بینی جز یک آی.سی با چند تا پیچ !

هیعیی ی ی ...

اولین باری که پشت PC یا همون کامپیوتر خانگی نشستم بر میگرده به تابستان سال 1375. اون زمان من نوجوان بودم و تشنهء یاد گرفتن. یه آموزشگاه کامپیوتر نزدیک خونه مون باز شده بود و من رفتم ثبت نام کردم. یادم میاد مربی آموزشگاه، آقای محترمی بود به نام واسعی. اون زمان ویندوز هنوز رایج نشده بود و ما با سیستم عامل DOS کار می کردیم. قرار بود برنامه نویسی به زبان کیو بیسیک QBasic رو یاد بگیریم. چون در سال تحصیلی جدید ما که رشته مون ریاضی فیزیک بود درسی داشتیم به نام: مبانی کامپیوتر و انفورماتیک. این کلاس یه جورایی آمادگی برای این درس بود. همیشه آخرهای تایم کلاس، آقای واسعی برامون بازی میذاشت. یکی از بازی هایی که برامون میذاشت، بازی گوریلا یا همون Gorilla.bas بود که در فضای کوییک بیسیک اجرا میشد. اونهایی که سنشون قد میده شاید این بازی قدیمی و نوستالژیک رو به یاد بیارن. بازی دو نفره و این جوری بود که دو تا گوریل از روی بوم خونه ها به سمت هم موز پرتاب می کردن. شما باید قبل از پرتاب، زاویه و قدرت پرتاب رو بصورت عددی وارد می کردین. فشار باد و جهتش رو هم باید در نظر می گرفتین که با علامت فلش قرمز در پایین صفحه مشخص شده بود.

چند روز پیش این بازی رو تو گوگل سرچ کردم و به نتیجه جالبی رسیدم. یه دانشجوی دکترای ریاضیات این بازی رو در محیط جاوا اسکریپت پیاده کرده و گذاشته توی سایتش.

میتونید از اینجا بازی گوریلا رو در سیستم تون اجرا کنید. بازی ساده ای هست ولی مواظب باشید ! چون به شدت اعتیادآوره.