رقابتهای المپیک 2016 ریودو ژانیرو

15 تا31 مرداد 1395

با حضور نزدیک ده هزار ورزشکار از 207 کشور جهان

در 28 رشته ورزشی

و مجموع 918 مدال

که 306 تای آن مرغوب و از جنس طلاست

ورزشگاه ماراکانا

در شهر ریودو ژانیرو محل افتتاح و اختتامیه رقابتها

سلام

ورزشیهامون نیستن؟

اتریش 0 - مجارستان 2

اتریش بدشانس و مجار خوش شانستر!!

فکر کنم همین چند کلمه برای این بازی کافی باشد.

پرتغال 1 - ایسلند 1

به نظر من پرتغال چوب حضور رونالدوی مغرور را خورد و 2 امتیاز از دست داد.

وقتی اولین تصاویر بازی و چهره فوق مغرور رونالدو را دیدم، گفتم باید پرتغال خوش شانس باشه تا این بازی را ببره. رونالدو تیم را زیر سایه خود داشت. سایه سنگینی که هر دقیقه سنگینتر میشد. حتی گل نانی پرتغال را بیدار نکرد که هیچ بلکه به تیم یک خوش خیالی عجیبی سرایت داد که تا اواسط نیمه دوم هم غرور رنالدو تیم را بخواب عمیقی فرو برده بود. شادی احساسی نانی بی علت نبود. شاید او و هم بازیهایش حس کرده بودند که مجبورند با رونالدو و غرور او بازی کنند. اما وقتی دقایق به پایان بازی نزدیک شد رونالدو عصبی تر و تیم را نیز با خود عصبی تر میکرد. که این خود گواهی بود بر غرور او. اگر مربی شجاع بود او را از دقیقه 70 از زمین خارج میکرد تا با آن لبخندهای مصیبت بارش تیم را گول نزند.

از سویی دیگر، ایسلند که هیچ ادعایی نداشت، شاید به قصد گل نخوردن کمتر به زمین آمده بود، حتی پس از گل خوردن ریتم خودشان را حفظ کردند. ایسلند قوی نبود اما این غرور پرتغال و بخصوص غرور رونالدو بود که از ایسلند، ایسلند ساخت و پرتغال خوش شانس بود که از برخورد با این کوه یخ جان سالم بدر برد و تایتانیک وار غرق نشد.

من در انتهای بازی برای ایسلند دعا میکرد که سرنوشتش همچون بازی ایران - آرژانتین در جام جهانی گذشته نشود که نشد. حالا ارزش بازی ما بار دیگر مشخص میشود. هرچند من پیشبینی بازی پرگلی را کرده بودم.

اگر جای مربی پرتغال باشم برای بازی بعد فقط یک نیمه به رونالد فرصت میدهم. بدون اینکه به او بگویم.

یکی جلوی این ایسلند رو بگیره فکر کنم میخاد بعد دانمارک1992 و یونان 2004،ایسلند 2016

لقب بگیره.

ایرانی بی کله!!!

و اما بعد برویم سراغ اصل مطلب،هواداران انگلستان چه حامی تیم ملی چه باشگاهی یکی از متعصب ترین هواداران روی زمین بشمار میرند ،اما فارغ از نظمی که همیشه روی سکوهای ورزشگاه دارند،بیرون از ورزشگاه وقتی که پای حیثیت و این حرفا جلو بیاد، پیشقدم در هردرگیری و اغتشاشی میشند،از آشوب و نزاعی که بعد بازی اولشون با روسها بپا انداختند تو همین جام بگیر  تا نزاع های خونینشون که با ژرمنها ،ترکهاو.....در ادوار گذشته داشتند.

نمونه اش فیلم سینمایی:

Green Street-2005

اما چرا بحث از هواداران دو آتیشه و آماده به شر و شرارت انگلیسی ها شد?

اینارو گفتم تا بیشتر پی به کار این هموطن خوش ذوق و کله خرابمون  ببرید:

یک هوادار ایرانی تو خاک فرانسه، لابلای صدها هوادار متعصب انگلیسی که با شور و حرارت خاصی تیم ملی شونو تشویق میکنند و بقول گفتنی نفس کش می طلبند،با همان ریتمی که اونها بکار میبرند بارها با صدای بلند تکرار میکنه انگلیس سوراخه!!!

لینک تماشای آنلاین و دانلود

یعنی یک درصدم احتمالشو نداده این که متوجه مفهوم شعارش بشند؟!!!

آقا ظاهرا کسی از این بحث های ورزشی که مشابه اش در سایت های ورزشی زیاد است استقبال نمی کنه. بهتره به جنبه های هنری , تاریخی و زیباشناسی المپیک بپردازی که بیشتر طرفدار داره. مثلا این قضیه لباس تیم ایران که سر و صدا کرده و ...

خوشبختانه کارشناس هنری و مُد هم در کافه کم نداریم

پیشوا در افتتاحیه المپیک برلین (1936)

پس از مقبولیت نسبی طراحی ثانوی لباس رسمی کاروان ایران در بین هم وطنان

اعتراض مردم چین از لباس رسمی کاروان کشورشان خبرساز گردید

چینی ها با یورش به شبکه های اجتماعی ضمن حمله به طراح نگون بخت ،لباس رسمیشان راکه ترکیبی از سه رنگ زرد ،قرمز و سفید (برگرفته از پرچم کشور چین) میباشد را به املت تشبیه کرده اند!

...

اینم طرح اولیه لباس ایران و دو نمونه از شوخیهای جالبی که در موردش صورت گرفت

.

.

.

کریس رونالدو در لباس کاروان ایران در المپیک!!!

.

.

.

و اما طرح پیشنهادی جناب خان که بنظر مقبولتره

قهرمانی از دیار کرمانشاه ،هفت روز تلخ کامی که ملتی را  با دیدن اشکهای قهرمانان خود چون الهه احمدی و مجتبی عابدینی و خنده های تلخ نجمه خدمتی در بغض فرو برده برد دقایقی  پیش اشکهای شادی بر دیدگان جاری ساخت.

کیانوش رستمی وزنه بردار دسته ی 85 کیلوگرم در رقابتی نزدیک با تیان تائو چینی با مهار وزنه ی 179 در یکضرب،217 در دوضرب و 396 کیلوگرم در مجموع به نخستین مدال طلای کاروان ورزشی ایران دست یافت.

رقیب چینی در یکضرب یک کیلوگرم کمتر از کیاونوش زده بودو در نهایت با مجموع 395 به مدال نقره بسنده کرد و ورزشکار رومانیایی به مدال برنز رسید.

اکولوف روس غایب بزرگ این دسته به دلیل محرومیت روسیه در رشته وزنه برداری از حضور در این مسابقات محروم شده بود.

اتفاقاً مرغ همسایه در این یک مورد غازه!!!

http://www.varzesh3.com/news/1421800/%D8...8%A7%D9%86

جام جهانی روسیه تمام شد و فرانسه بعد از بیست سال دومین ستاره را بر روی پیراهنش حک کرد.قهرمانی فرانسه را به هوادارانش به خصوص جناب Savezva گرامی تبریک  می گویم. عشق و تعصب ایشان به تیم فرانسه را قبل تر در اینجا خوانده ایم. وقتی تا این حد تیمی را دوست داشته باشی که سالهای سال با بردش انگار دنیا را به تو داده اند و با باختش اشک بریزی، واقعا تجربه ی جشن قهرمانی شان حسِ وصف نشدنی و نابی ست.

اما در کنار این هوادارانِ متعصب و اصیل و عاشق، عده ای هستند که تعدادشان کم هم نیست و همیشه رنگ عوض می کنند. این افراد هر چهار سال یک بار از هواداران سینه چاکِ قهرمانِ جام می شوند :) خوب به یاد دارم سال ۲۰۰۶ تقریبا همه طرفدار ایتالیا بودند و در سال ۲۰۱۰ کمتر کسی پیدا می شد که هوادار متعصب اسپانیا نباشد.

روزهای آغازین جام جهانی 2018 نوشته ای را در سایتی خواندم که نویسنده اش از عاشقان ژرمن ها بود. مطلب را عینا همراه با منبع نقل میکنم و می دانم که عاشقانِ آلمان در کافه مثل خودِ من از خواندنش لذت می برند. خاطرات فوتبالی تان هم در این سالها مرور می شود. البته من با توجه به سنم  فقط از سال 2002 به بعد را به یاد دارم. و اما دلنوشته ی مذکور:

فقط آلمان ها عاشق می مانند...

۱- طرفدارهاي اسپانيا تازه به دوران رسيده‌اند و ايتاليايي‌ها جذب كيفيت تصوير امثال باجو و پائولو مالديني مي‌شوند. فقط ما طرفداران آلمان‌ها موفق شديم روح فوتبال را با سيبيل رودي فولر درك كنيم.

۲- فينال يورو ۹۲ اولين مسابقه فوتبالي است كه به صورت زنده از تلويزيون ايران مي‌بينم. در دو سال گذشته همه از بهترين تيم جهان حرف مي‌زنند؛ آلماني كه قهرمان جام‌ جهاني شده و كلي ستاره دارد. در فينال دانماركي‌ها غيرمنتظره ظاهر مي‌شوند، آلمان ۲-هيچ شكست مي‌خورد و من پيش خودم فكر مي‌كنم بهترين تيم جهان اين بود؟ آن زمان قانون ديگري بر جهان حكم مي‌راند؛ وقتي عاشق شديد، هميشه به آن وفادار مي‌مانيد.

۳- هريستو استويچكف و ژردان لچكوف در سه دقيقه كاخ روياهايم را خراب مي‌كنند. تيم پير و سنگين آلمان به زور تا مرحله يك چهارم نهايي آمده بود و در همان مرحله گروهي زورش ته كشيد. طرفداري برزيل دونگا و ايتالياي باجو به صرفه‌تر به نظر مي‌رسيدند اما اصالت عشق به وافاداري است.

۴- انگليسي‌ها را دوست دارم، هميشه دوست‌شان دارم. آنها جزو قشر رنج كشيده دنياي فوتبال هستند و در يورو ۹۶ با يكي از بهترين تيم‌هايشان قدم به بازي‌ها مي‌گذارند. امتياز ميزباني موتور تقويتي آنهاست اما در نيمه نهايي به آلمان زخم خورده مي‌خورند. آندرياس مولر ضربه نهايي را مي‌زند و جلوي تماشاگران ميزبان حركت مرغ را تقليد مي‌كند. اين يكي از بدترين خوشحالي بعد گل‌هاي تاريخ فوتبال جهان است. آلمان تا فينال پيش‌ مي‌رود و بعد از شكست چك در فينال جام قهرماني را بالاي سر مي‌برد. مزد وفاداري‌ام را مي‌گيرم. مزد عشق!

۵- وقتي سوت پايان بازي آلمان و ايران در مرحله مقدماتي زده شد، براي اولين بار احساس مي‌كنم از برد آلمان خوشحال نيستم. استراليايي‌ها قبلا در پلي‌آف به خاك سياه نشسته بودند اما يورگن كلينزمن نمي‌داند تور دروازه احمدرضا عابدزاده نفرين شده‌است. گل مي‌زند و بي‌خبر از همه جا براي نشان دادن شادي تور دروازه ايران را لمس مي‌كند. آنها بعد از شكست مكزيك در يك هشتم سه هيچ به كرواسي مي‌بازند. در لحظاتي که همه چيز از دست رفته به نظر مي‌رسيد، برتي فوگتس دست به جنون‌آميزترين حركت ممكن مي‌زند. براي لحظاتي تمام مهاجم‌هايي كه با خود به فرانسه برده بود داخل زمين ديده ‌شدند. عاشق واقعي ديوانه‌سري مي‌كند.

۶- در زندگي لحظاتي وجود دارد كه بايد فراموش شوند، بايد چشم‌ها را بست و از كنارشان رد شد. ماجراي آلمان در يورو ۲۰۰۰ يكي از آنهاست. تنها كسي كه بيشتر از آدولف هيتلر براي آلمان خرابي به بار آورد، اريش ريبك بود كه تيمش بعد از باخت به پرتغال و انگستان تنها يك مساوي از روماني گرفت و در همان مرحله گروهي جام حذف شد.

۷- جام‌جهاني ۲۰۰۲ به آن يونگ هوان تعلق داشت. كره‌اي‌ها داس به دست ايتاليا و اسپانيا را سلاخي مي‌كنند. پرادعاهاي گزافه‌گو مثل دختربچه‌ها پا به زمين مي‌كوبند و اصرار دارند داور عامل باخت‌شان بوده ‌است. در مرحله بعد آلمان، كره و آن يونگ هوان و داور را مي‌برد تا قدم به مسابقه فينال بگذارد. غيبت ميشاييل بالاك دو اخطاره، براي قهرماني به برزيل كمك مي‌كند. اوليور كان دروازه‌بان بي‌نهايت زشتي است كه فقط آلمان‌ها دوستش دارند و در تمام جام فقط يك اشتباه مرتكب شد. او براي هميشه به افسانه تبديل مي‌شود. عاشق کور است؛ زشتی معشوق را نمی‌بیند.

۸- برلین، دورتموند، فرانکفورت، گلزن‌ کرشن، هامبورگ، هانوفر، کایزرسلاترن، کلن، لایپزیگ، مونیخ، نورنبرگ و اشتوتگارت يكي از بهترين ميزباني‌هاي تاريخ جام‌جهاني ۲۰۰۶ به نمايش مي‌گذارند. آلمان بازي نيمه‌نهايي را در وقت اضافي به ايتاليا واگذار مي‌كند و حذف مي‌شود. تماشاچي‌ها حاضر به ترك استاديوم نيستند و نيم ساعت بعد از خارج شدن تيم از زمين همچنان به صورت ايستاده قهرمان‌هاي محبوب‌شان را تشويق مي‌كنند.

۹- بعد از باخت بد يك هيچ جلوي صربستان همه انتظار دارند، روند سقوط آلمان شروع شود اما آنها برمي‌گردند، مثل هميشه. اول انگلستان را خرد مي‌كنند و بعد آرژانتين را با مسي كه در روزهاي اوج فوتبالش قرار دارد. انگليسي‌ها هنوز اشتباه داور را در مورد رد شدن توپ از خط دروازه بهانه مي‌كنند اما وقتي شما چهار گل خورده‌ باشيد، هيچ داوري نمي‌تواند برايتان كاري كند. تنها اسپانيا است كه حق كشي مي‌كند. يكي بايد جلوي تيكي تاكا را بگيرد.

۱۰- يورو ۲۰۱۲ از بازي‌هاي سخت شروع مي‌شود؛ آلمان در مرحله گروهي هلند، پرتغال و دانمارك را مي‌برد و در يك چهارم يونان قهرمان سال ۲۰۱۴ را  چهار – ۲ خرد مي‌كند. ضعيف‌ترين حريف ايتاليا است. آنها در نيمه‌نهايي به زور كاتاناچيو آلمان را حذف مي‌كنند اما در فينال از اسپانيا چهار گل مي‌خورند. نفرین عاشق گیراست.

۱۱- برزيل و هلند بازي افتتاحيه را برگزار مي‌كنند و اسپانيا و هلند هيزم به آتش جام مي‌ريزند اما جام‌جهاني ۲۰۱۴ به طور رسمي از وقتی شروع می‌شود که پرطراوت‌ترين تيم تاريخ آلمان وارد زمین می‌شود. حتي با اینکه مدافع ارمنستاني آن زمان پاس همدان ماركو رويس را مصدوم می‌کند. يوآخيم لو ناچار می‌شود در فاز هجومي به جاي استفاده از فرم خلاق يورگن كلوپ در دورتموند به سراغ مدل خسته بايرن مونيخ برود. در فینال یک دورتموندی دیگر گل‌زنی می‌کند. تمام! عاشق به آنچه خواسته بود می‌رسد. آلمان دوباره قهرمان جهان است!

۱۲- یورو ۲۰۱۶ رویا و کابوس است. ایتالیا شکست می‌خورد. یک قدم مانده به فینال فرانسوی‌ها به لطف اشتباهات داور و تیزهوشی آنتومان گریزمان آلمان را حذف می‌کنند. باکی نیست چون ما هنوز قهرمان جهانیم.

۱۳- جام جهانی ۲۰۱۸ به شکل رسمی از امروز آغاز می‌شود. جایی که آلمان با سپر قهرمانی روی سینه جلوی مکزیک به میدان بیاید. مسکو، استالین گراد،‌ روسیه. همه‌شان سد راه هیتلر شدند اما یوآخیم لو و تیمش لشگر نازی‌ها نیستند. قهرمانی در خونشان است اما هر اتفاقی که داخل زمین رخ دهد چندان مهم نیست. وقتي این جام هم تمام مي‌شود، خيلي‌ها برزیلی شده‌اند، بعضي‌ها براي اسپانيا هوار مي‌كشند و عده ديگري از كريستيانو رونالدو تعريف مي‌كنند، فقط آلمان‌ها براي هميشه به عشق‌شان وفادار مي‌مانند.

منبع: سایت دی جی کالا مگ

(۱۳۹۷/۱۰/۱۶ عصر ۱۱:۰۹)مراد بیگ نوشته شده:  

... ولی اگه درخواست بنده را دوباره با دقت بازخوانی بفرمائید عرضم آهنگ بیکلامی بود که جام 94 ابتدای شروع ویژه برنامه ی پخش جام از تلوزیون به عنوان آهنگ رسمی مسابقات به خوردمان میدادند ...

تصمیم گرفتم آهنگ بی‌کلام درخواستیِ دوست ارجمندم "مراد بیگ" از پخش تلویزیونیِ جام 94 را بیابم ... مُراد حاصل نشد ولی ... 

من آدم فوتبالی‌یی نیستم. ولی بعضی خاطرات خوش با فوتبال دارم که مرورشان شادی به قلبم می‌آورد. یکی‌ از آن‌ها، پانزدهمین دوره‌ی جام جهانی فوتبال در امریکا‌ـست که برمیگردد به تابستانِ سال 1994 میلادی ـ تیرماه 1373 شمسی.

نوستالژیِ من و بسیاری از هم‌نسلان-ام از آغازین‌سال‌های دهه‌ی 70، همین جام جهانی است. خاطرمان نمی‌رود رویدادهایش که نقل محافلِ آن دوران بود: مثبت اعلام‌شدنِ تستِ دوپينگِ مارادونا و متعاقباً محروميت‌اش، شادی‌های روماریو و بِبِتو بعد از گل زدن به هلند و انجام رقص بچه‌بغل [بِبِتو در حین بازی‌ها صاحب یک فرزند پسر شده بود]، پنالتی خراب‌کردنِ روبرتو باجو در بازی فینال و اشک‌ریختن‌هایش ....

امشب گشتم در آرشیو کاست‌های ویدئوی قدیمی-ام، مگر نشانی از آن جام ِ خاطره‌انگیز بیابم. و سرانجام چیزکی یافتم: فینال جام جهانی 94 (بین ایتالیا و برزیل) در ضربات پنالتی؛ با همان گزارش 24 سال پیش تلویزیون ایران، که به گمانم صدای کیومرث صالح‌نیا باشد.

تماشای فیلم در آپارات

(۱۳۹۷/۱۰/۱۷ صبح ۱۱:۵۵)دون دیه‌گو دلاوگا نوشته شده:  

(۱۳۹۷/۱۰/۱۶ عصر ۱۱:۰۹)مراد بیگ نوشته شده:  

... ولی اگه درخواست بنده را دوباره با دقت بازخوانی بفرمائید عرضم آهنگ بیکلامی بود که جام 94 ابتدای شروع ویژه برنامه ی پخش جام از تلوزیون به عنوان آهنگ رسمی مسابقات به خوردمان میدادند ...

تصمیم گرفتم آهنگ بی‌کلام درخواستیِ دوست ارجمندم "مراد بیگ" از پخش تلویزیونیِ جام 94 را بیابم ... مُراد حاصل نشد ولی ... 

من آدم فوتبالی‌یی نیستم. ولی بعضی خاطرات خوش با فوتبال دارم که مرورشان شادی به قلبم می‌آورد. یکی‌ از آن‌ها، پانزدهمین دوره‌ی جام جهانی فوتبال در امریکا‌ـست که برمیگردد به تابستانِ سال 1994 میلادی ـ تیرماه 1373 شمسی.

نوستالژیِ من و بسیاری از هم‌نسلان-ام از آغازین‌سال‌های دهه‌ی 70، همین جام جهانی است. خاطرمان نمی‌رود رویدادهایش که نقل محافلِ آن دوران بود: مثبت اعلام‌شدنِ تستِ دوپينگِ مارادونا و متعاقباً محروميت‌اش، شادی‌های روماریو و بِبِتو بعد از گل زدن به هلند و انجام رقص بچه‌بغل [بِبِتو در حین بازی‌ها صاحب یک فرزند پسر شده بود]، پنالتی خراب‌کردنِ روبرتو باجو در بازی فینال و اشک‌ریختن‌هایش ....

امشب گشتم در آرشیو کاست‌های ویدئوی قدیمی-ام، مگر نشانی از آن جام ِ خاطره‌انگیز بیابم. و سرانجام چیزکی یافتم: فینال جام جهانی 94 (بین ایتالیا و برزیل) در ضربات پنالتی؛ با همان گزارش 24 سال پیش تلویزیون ایران، که به گمانم صدای کیومرث صالح‌نیا باشد.

تماشای فیلم در آپارات

اون جام توطئه فیفا علیه مارادونا بود و گرنه همه میدونستم اون مارادونای با روحیه و آرژانتین قهرمان میشدن فقط توطئه هاوه لانژ بود برای این که مارادونا دوباره فاتح جام جهانی نشه