با سلام خدمت ایرج خان

دوست عزیز چرا میزنی؟

مصاحبه آقای بیک را من خودم با چشمان خودم دیدم از شبکه ITN باور کن صدای خودش هم بود و بر خلاف فیلمهاش کسی حرفهاش رو دوبله نکرده بود. یعنی اگر امکانات اونروز اجازه میداد و ایشان هم دیالوگهاش رو حفظ بود و میتونست بجای خودش صحبت کنه بازم اینقدر موفق بود. الان هرچی گشتم پیدا نکردم اما تو یکی از تاپیکهای همین کافه نوشته بود ایشان اونقدر سرش شلوغ بود که صبح هرکی زودتر میومد دنبالش بخت باهاش یار بود و ......  (البته ممکنه صحت نداشته باشه اما این نوشته ها و مصاحبه ای که خودم دیدم موکد این موضوع است)

در خصوص دوبله فیلمهای ایرانی که عزیز جان پست من تاکید بر این ادعاست که پس از صدای سر صحنه دیگه نتونستم با فیلمهای ایرانی ارتباط برقرار کنم اما در خصوص خسرو شکیبایی فقید و پرویز پرستویی و اشاره شما به فیلم شکار بنظر من علیرقم علاقه شدید من به دوبله اما در این مورد خاص بنظر من تفاوت اونقدر نیست که بخواهم بپذیرم که این کجا و آن کجا. شاید اگر بجای این دو هنرمند فرضا اقایان داوود رشیدی و جمشید مشایخی بازی میکردند این کجا و آن کجا را صد در صد بجا میدونستم اما با توجه به صدای اصلی این دو هنرمند تفاوت در حد این کجا و آن کجا نیست. (البته دوست عزیز این نظر سلیقه ای بنده است). چرا نمیگید فرضا در فیلم هامون اگر بجای خسرو شکیبایی آقای مقامی صدا پیشگی میکردند چه اتفاقی میافتاد؟......

در مورد آقای انتظامی هم بنده صدای اصلی ایشان را تایید نکردم بلکه گفتم سوای ایشان با صدای اصلی سایر پیشکسوتان نتوانستم کنار بیایم. فراموش نکنید که حتی قبل از سال 57 هم آقای انتظامی گاها بجای خودش صحبت میکرد. (فیلم هالو و .....) اما یادم نمی آید آقای داوود رشیدی حتی یکبار هم بجای خودش صحبت کرده باشد. (حتی به چند مورد هم به صراحت اعلام کردم که مثلا من مفتش شش انگشتی را با صدای اصلیش حتی نمی توانم تصور کنم)

در نهایت اینکه دوست عزیز بنده معتقدم تمام هنرمندان پیشکسوت مدیون دوبله میباشند و گلایه من از نقل قولهایی که از آنان اینجا آمده است که بعضیهاشون حالا ادعا میکنند که دوست داشتند بجای خودشان حرف بزنند. در مجموع دوست عزیز پست قبلی بنده را یکبار دیگر بدقت بخوانید در اغلب موارد بویژه تاثیر دوبله در شخصیت هنرپیشه های ایرانی نزد بییندگان با هم هم عقیده هستیم. فقط سلیقه شخصی من بگونه ای است که از صدای اصلی آقایان شکیبایی و پرستویی شاید یه کم زیادی خوشم میاد. همین و بس.

چند هفته ایست که شبکه پنج ساعت 12 و چهل دقیقه شب برنامه هنر دوبله را بازپخش می نماید. فرصتی پیش آمد تا قسمتهایی را که در زمان پخش اولش ندیده بودم را مجددا ببینم. با اجازه منصور خان و زاپاتای عزیز و سم اسپید محترم و جیسون بورن و ایرج خان و سایر کارشناسان دوبله نقل قول یکی از بحثهای جالب این برنامه را اینجا برای دوستان نگارش میکنم.

تاپیک فیلمهایی که چند بار دوبله شده اند بنظر من یکی از تاپیکهای استثنایی این کافه است که هر کاربری با خواندش لذت می برد و بر اطلاعات خود می افزاید. به شخصه علیرقم خواندن تمام پستهایش هنوز نتوانسته ام دلیل قانع کننده ای برای خود در خصوص دوبله مجدد فیلمها پیدا کنم. هرچند دوستان در آنجا دلایل چندگانه در اینخصوص نگاشته اند اما هیچیک بروبیکر را قانع نکرد. پریشب بحث جالبی بین چنگیز جلیلوند و غلامعلی افشاریه در اینخصوص پیش آمد و هر بیننده تیزبینی میتوانست متوجه شکاف عمیق بین دوبلورهای ما در اینخصوص گردد.

موضوع از وقتی آغاز شد که سکانسی از فیلم زورو (نسخه سریالی 52 قسمتی) که در آن غلامعلی افشاریه بجای دن دیگو گویندگی کرده بود پخش گردید. پس از پایان آن چنگیز جلیلوند که در مرحله دوم این برنامه بعنوان مجری جایگزین ممدوح گردیده است اشاره نمود که شنیدم نسخه رنگی این سریال مجددا قرار است دوبله شود و به افشاریه گفت شما بجای زورو مجدا گویندگی میکنید؟

غلامعلی افشاریه پاسخ زیبایی داد او ابتدا گفت اگر قرار است مجددا دوبله شود فقط در صورتی قبول میکنم که آقای ممدوح هم مجددا مدیر دوبلاژ آن باشد. این وفاداری در عرصه ای که هرکسی در این دوره زمانه مشغول دور زدن دیگریست از سوی افشاریه قابل تحسین میباشد.

اما در ادامه افشاریه به نکته جالبتری اشاره کرد و گفت : برای چی دوباره دوبله بشه؟ چرا از همون دوبله قدیمی استفاده نکنیم؟

اینجا بود که متوجه تضاد تفکریِ چنگیز جلیلوند با افشاریه شدم. من صدای هردو را دوست دارم و هر دو جزو دوبلورهای بینظیر سینمای ما میباشند. اما در ادامه بحث باید عرض کنم اصلا نظر جلیلوند را نپسندیدم. جلیلوند گفت مگر چه اشکالی دارد دوباره دوبله شود؟ شما الان بسیار پخته تر و با تجربه تر از گذشته شدید و میتوانید بهتر از گذشته گویندگی کنید.

افشاریه گفت: قبول دارم اما صدای من دیگر طراوت صدای جوانی ام را ندارد و سپس از خود جلیلوند سوال کرد خودِ شما حاضرید فیلمهایتان را دوباره دوبله کنید؟ (کاملا مشخص بود که افشاریه داشت چه طعنه بزرگی به جلیلوند میزد)  کاملا مشخص بود که جلیلوند انتظار چنین سوالی را نداشت آنهم در جاییکه او بعنوان مجری باید سوال میکرد با یک مکث کوتاه گفت : همه فیلمهایم را که نه اما بعضیهاشونو بدم نمیاد که دوباره دوبله کنم. افشاریه خنده ای کرد . زورو درست جزو آن بعضیهایی بود که از نظز افشاریه نباید مجددا دوبله شود.

نمیدانم چه بگویم؟ مطرح کردن چنین نظری آنهم از سوی دوبلوری شاخص چون جلیلوند برایم قابل فهم نیست. آیا آقای جلیلوند نمی دانست که پرویز نارنجیها سالهاست که پرده در نقاب خاک کشیده است؟ چه کسی می تواند بجز پرویز نارنجیها بجای گروهبان گارسیا گویندگی کند؟ او صدایی داشت که مثل هیچکس بود و در این عرصه صدایی حتی مشابه صدای او نداریم.

 مدتهاست که برعکس ایام جوانی وقتی مشغول رانندگی هستم هیچ موزیکی نمی شنوم بجز رادیو. امروز (سه شنبه هشتم بهمن ماه بود) و صبح که عازم محل کارم بودم داشتم رادیو دانش را گوش میدادم. رادیو دانش را دوست دارم. چون مدتهاست که مزین به صدای جلال مقامی شده. استاد داشت از جانب مخترع قفل عصایی فرمان اتومبیل سرگذشت او را گویندگی میکرد. دلم گرفت و بحال مدیریت هنری این مملکت تاسف خوردم.

اخيرا مصاحبه اي خوندم از آقاي اسماعيلي كه در باره دوبله فيلم قيصر. در اين مصاحبه ايشون گفتن كه گوينده اي كه به جاي ناصر ملك مطيعي صحبت كرده چنگيز جليلوند هست! اين در حاليه كه حدود 10 ساله تو اينترنت همه ميكن دوبلور ملك مطيعي مرحوم ناظريان هست!

ظاهرايا بايد اطلاعاتمون در مورد دوبله قيصر رو به روز كنيم يا گذر زمان و كهولت سن حافظه استاد اسماعيلي رو به خطا انداخته!

لينك مصاحبه:

http://fararu.com/fa/news/172706/%D9%85%...8%AF%D9%85

(۱۳۹۲/۱۱/۸ عصر ۰۷:۴۲)برو بیکر نوشته شده:  

 سپس از خود جلیلوند سوال کرد خودِ شما حاضرید فیلمهایتان را دوباره دوبله کنید؟ (کاملا مشخص بود که افشاریه داشت چه طعنه بزرگی به جلیلوند میزد)  کاملا مشخص بود که جلیلوند انتظار چنین سوالی را نداشت آنهم در جاییکه او بعنوان مجری باید سوال میکرد با یک مکث کوتاه گفت : همه فیلمهایم را که نه اما بعضیهاشونو بدم نمیاد که دوباره دوبله کنم. افشاریه خنده ای کرد . زورو درست جزو آن بعضیهایی بود که از نظز افشاریه نباید مجددا دوبله شود.

جليلوند بعد از اعتصاب دوبلورها در اواسط دهه 50 که همه گویندگان حرفه ای کنار رفتند تنها گوینده شاخص بود که به دوستان خود وفادار نماند و با گروه های جدیدی که عده ای تازه وارد را وارد عرصه دوبله کرده بود همکاری کرد (تازه واردهائی مثل خسروشکیبائی ، داوود نماینده ، همایون ایرانپوی و دیگران)... سالها بعد در اواسط دهه 80 هم مجددا با همکاری خود با انجمن گویندگان جوان ( که انجمن گویندگان دل خوشی از آنها نداشت) بازهم به هم کیشان خود بنوعی پشت کرد.. وی بعد از انقلاب از ایران رفت اما اگر میماند مطمئن باشید با روالی که مرحوم ایرج ناظریان در دوبله مجدد ویدیوئی فیلمهای مطرح کلاسیک راه انداخته بود حتما تمام فیلمهائی که صحبت کرده بود را دوباره دوبله مجدد میکرد... وقتی فیلمی مثل گلادیاتور (ریدلی اسکات) را با صدای جلیلوند دیدم فقط تا دقیقه 10 تحمل کردم . جائی که بهرام زند از جان مایه گذاشته بود برای دوبله این فیلم ، جلیلوند برای تفنن و شاید پول ،مجددا بجای راسل کرو صحبت کرد! و چه دوبله مشمئزکننده ای... دلایلی را در تاپیک فیلمهای چند دوبله ای شمردیم برای علل دوبله مجدد فیلم.. اما اینجا صرفا علت اصلی نخوت و مرض و شاید مال پرستی است و نه چیز دیگر... جلیلوند همان شخصی است که وقتی کس دیگری بجای شخصیتهایی که او صحبت میکرد حرف میزد ، قهر میکرد ، زنجیر پاره میکرد ، فحش میداد  و ... وقتی در پدرخوانده بجای براندو، نوربخش و بعدها ناظریان بجای او صحبت کردند یا مثلا در جبار سرجوخه فراری مرحوم ایرج دوستدار بجای فردین صحبت کرد فقط یک نفر باید تعداد تپش های قلبش را میگرفت تا ببیند عمق حسادتها تا به کجاست... این حسادتها همیشه بوده است. قبلا در مورد دوبله عمر مختار هم گفتم که ناظریان بر سر حسادت و دعوا با اسماعیلی ، رسول زاده را بجای آنتونی کوئین گذاشت تا زهرچشمی اساسی از اسماعیلی بگیرد که البته با کار فوق العاده رسول زاده عملا چنین نیز شد.

در مورد دوبله مجدد زورو (به بهانه نسخه رنگی 1990 از سریال دیزنی که من در تاپیک زورو مشروحا به آن اشاره کردم) هیچ بهانه ای وجود ندارد. اولا دوبله نسبتا کاملی از این سریال در آرشیو سیما موجود است (با وجودیکه پس از انقلاب در چندین بار پخش این سریال صرفا تعداد قسمتهای پخش شده از 50 قسمت فراتر نرفت و حتی در پخش آخر به 36 قسمت اکتفا شد) اما اقلا 70 قسمت ازین سریال 82 قسمتی بشکل دوبله کامل در آرشیو سیما موجود است که خاک میخورد و بواسطه حضور چند زن و روابط آنها با زورو هرگز پس از انقلاب نمایش داده نشده ، ثانیا وقتی در دوبله این سریال شاهد کیفیت صوتی و حتی ادبیات فاخر (بدون فحش و حتی کلمه شراب و حتی دوست پسر و دختر و امثالهم) هستیم واقعا چه نیازی به اصلاح است؟ ثالثا وقتی کسانی چون پرویز نارنجیها (گروهبان گارسیا) ، امیر هوشنگ قطعه ای ( سروان موناستاریو) ، مهدی آژیر (50 درصد نقشهای دوم) و دیگران دیگر در قید حیات نیستند واقعا دوبله مجدد آیا روح آنها را شاد خواهد کرد یا صرفا در تنویر جیبهای مبارک مثمر ثمر خواهد بود؟

http://cafeclassic4.ir/thread-178-page-2.html

(۱۳۹۲/۱۱/۱۶ عصر ۱۲:۲۸)منصور نوشته شده:  

جليلوند بعد از اعتصاب دوبلورها در اواسط دهه 50 که همه گویندگان حرفه ای کنار رفتند تنها گوینده شاخص بود که به دوستان خود وفادار نماند و با گروه های جدیدی که عده ای تازه وارد را وارد عرصه دوبله کرده بود همکاری کرد (تازه واردهائی مثل خسروشکیبائی ، داوود نماینده ، همایون ایرانپوی و دیگران)... سالها بعد در اواسط دهه 80 هم مجددا با همکاری خود با انجمن گویندگان جوان ( که انجمن گویندگان دل خوشی از آنها نداشت) بازهم به هم کیشان خود بنوعی پشت کرد.. وی بعد از انقلاب از ایران رفت اما اگر میماند مطمئن باشید با روالی که مرحوم ایرج ناظریان در دوبله مجدد ویدیوئی فیلمهای مطرح کلاسیک راه انداخته بود حتما تمام فیلمهائی که صحبت کرده بود را دوباره دوبله مجدد میکرد...

منصورخان فرهیخته

جلیلوند همچون سایر پیشکسوتان این عرصه دوبلور بزرگ و قابلی می باشد اما از آنجا که بحث در خصوص ایشان که عاشقان سینه چاکی در بین عشاق دوبله دارد (که بنظر من جدای از قابلیتهای مثبت صدایشان بخشی از آن مدیون شخصیتهایی است که ایشان بجایشان گویندگی کردند) ممکن است با حواشی روبرو گردد نخواستم خیلی موضوع را بزرگ کنم اما همانطور که در پست قبلی عرض کردم فرصتی پیش آمد تا در پخش مجدد برنامه هنر دوبله آنرا با دقت تر نگاه کنم و با توجه به اینکه اطلاعاتم به لصف دوستان بزرگی چون شما و سایرین که در اوایل پست قبلی نام بردم نسبت به 5 سال پیش که این برنامه پخش می گردید بالاتر رفته است به نکات قابل تامل تری رسیدم.

اول اینکه دلیل تغییر و جابجایی جلیلوند بجای ممدوح را متوجه نشدم هرچند معتقدم قطعا باید داستانی دراز داشته باشد.

دوم آنکه می پذیرم که جلیلوند بعنوان مجری و به لطف قابلیت صدایش برنامه را زیبا اجرا میکند اما قطعا باید دخالتهایی در کار تهیه کننده و کارگردان برنامه داشته باشد و نمی توانم بپیذیرم صرفا بعنوان یک اجرا کننده مجری دستورات تهیه کننده می باشد.تلاقی  پخش بخشهایی از فیلمهایی که میهمانانش در آن گویندگی کرده اند با رل هایی که او بعنوان نقش مقابل گویندگی کرده است قطعا اتفاقی نیست.

فراموش نکنیم که اغلب میهمانان ایشان از اساتید و پیشکسوتان بزرگ این عرصه میباشند که اغلب بدلیل کهولت سن و گویندگی در هزاران فیلم موجبات فراموشی آنان در هنرمائیشان را محیا کرده است و عجیب آنکه بجای اینکه تهیه کننده از قبل تمام اطلاعات لازم را در خصوص میهمان دعوت شده آماده نماید آقای جلیلوند فقط فیلمهایی را از میهمان خود یادآوری می نماید که خود نیز در آن نقشی داشته است. برای مثال دو شب پیش که استاد گرانقدر احمد رسول زاده میهمان ایشان بود در حالیکه هر بیننده ای منتظر نام بردن از شاهکار ایشان در کارتون رابین هود بود هیچ اشاره ای به این کارتون نشد و بجای آن چندین بار به دوبله تابستان گرم که در آن استاد بجای اورسن ولز گویندگی کرده بودند اشاره گردید و صد البته این موضوع همزمان شد با پخش سکانسی از این فیلم که در آن خودِ جلیلوند بجای پل نیومن که نقش مقابل اورسن ولز را داشت گویندگی کرده بود (که صد البته هردو به زیبایی صداپیشگی کرده بودند).

سوم عدم حضور استادی چون جلال مقامی در برنامه ایشان هم قطعا باید داستان طول و درازی داشته باشد که حداقل بنده از آن بی اطلاعم. فراموش نکنیم تمام اساتیدی که در برنامه هنر دوبله با اجرای ناصر ممدوح دعوت گردیده بودند در این برنامه هم مجددا دعوت گردیدند. جلال مقامی غایب بزرگ بخش دوم این برنامه با اجرای جلیلوند بود.

با اینحال بنظر من گزینه ممدوح بعنوان یک دوبلور مقبول  و بی طرف و بدون حاشیه برای اجرای این برنامه به مراتب موجه تر از حضور جلیلوند بود. بویژه اینکه ایشان در سالهای سخت دوستان خود را ترک نمود و همکارانش را در یک فضای سیاسی به مراتب بسته تر از امروز که مشغول شاد نمودن دل هموطنان خود بودند تنها گذاشت.

در خصوص دوبله مجدد آثار قدیمی هم علیرقم علاقه وافر آقای جلیلوند به این موضوع و دلایل 5 گانه شما در تاپیک فیلمهایی که مجددا دوبله شده اند و دلایل 15 گانه واترلوی محترم همانطور که در همان تاپیک تقریبا دو ماه پیش به بهانه دوبله مجدد پنجه گربه عرض کردم و شما نیز در اینجا مرقوم فرمودید دوبله مجدد در حاضر در این حرفه در کشور ما دلیلی ندارد بجز خودنمایی و پول. شاید کمتر از ده درصد آثاری که مجددا دوبله میشود شامل آن دلایل شود.

البته موارد بالا هیچکدام باعث نمی گردد که خدشه ای به هنر ایشان وارد شود بنده در خصوص شخصیت ایشان جسارت نمودم نه هنرشان. قضاوت با دوستان.

اما در مجموع برنامه هنر دوبله را برنامه بسیار ضعیفی دیدم و شاید تنها جذابیتش برای عشاق این حرفه دیدن مجدد چهره های دوست داشتنی این حرفه میباشد بویژه اینکه پخش مجدد آن مصادف شده است با جای خالی عزیزانی که در این برنامه حضور داشتند و اکنون در میان ما نیستند . عزیزانی چون استاد کسمایی و افضلی و قطعه ای.

در این برنامه اغلب سوالات تکراری و محتوایی از این عزیزان میگردد و در نمایش و معرفی آثار آنان به بینندگان بسیار ضعیف عمل نموده است. اغلب عامه مردم بیشتر دوست داشتند تا بدانند میهمان برنامه بجای چه شخصیتهایی صحبت کرده اند و خاطرات آنان را از سالهای دور بشنوند. اما اشاره مختصر به برخی از آثار و نمایش کمتر آثار آنان باعث گردید بنظر من برنامه ضعیفی از آب در آید( البته این نظر شخصی بروبیکر می باشد و ممکن است سایر اساتید نظر متفاوتی داشته باشند) . قطعا مردم بیشتر دوست داشتند شاهد هنرمایی این دوستان بصورت همزمان در هنگام دوبله یک فیلم باشند که در طول چندین فسمت فقط چند صحنه کوتاه را پخش کردند که ظاهرا تلوزیون از این حیث بسیار فقیر می باشد!!!! زیرا این چند صحنه را هم چندین بار تکرار نمودند.

خاطرم آمد که بهرام زند در همین برنامه گفت دوبله سریال مدار صفر درجه بیش از 8 ماه زمان برد و اگر امکاناتی محیا بود که از صدابرداری هنگام دوبله این سریال فیلمبرداری می شد فیلم بسیار جذابی از کار در می آمد و به اندازه خود سریال جذابیت داشت.

با این حال در شهر کورها آدم یک چشم پادشاه است. شاید اگر چنین پروژه ای سالها زودتر استارت میخورد اکنون ما یادگاریهای بزرگی از اساتیدی چون مقبلی و پرویز نارنجیها و ...... داشتیم.

خاطرم میاید سال 1356 یا 1357 (قطعا قبل از انقلاب) در یکی از شوهای تلوزیونی که بمناسبت یکی از اعیاد برگزار شده بود مجری برنامه گفت امروز  لورل و هاردی را به استودیو دعوت کردیم تا شما آنها را از نزدیک ببینید. من و تمام اعضای خانواده ام بیصبرانه منتظر دیدن آنها بودیم که ناگهان دو نفر وارد استودیو شدند که هیچ شباهتی به لورل و هاردی نداشتند. من  با توجه به اقتضای سنم تا آن روز نمی دانستم که فیلمها دوبله میشوند و بجای آنها کسان دیگری حرف میزنند. مرحوم مقبلی و عباسی میهمان برنامه بودند و هردو مقابل دوربین ایستاده بودند. خاطرم هست مجری خیلی اصرار کرد که دیالوگی از فیلم را برای بینندگان گویندگی کنند و مرحوم عباسی میگفت آخه چی بگیم که ناگهان مرحوم مقبلی لگدی به پای مرحوم عباسی میزند و با همان لحنی که بجای هاردی گویندگی میکرد به مرحوم عباسی گفت خوب یه چیزی بگو استنل و مرحوم عباسی هم به همون سبک خود که بجای لورل گریه میکرد شروع کرد به گریه کردن.

ایکاش صدا و سیما اینگونه یادگاریها را که حکم کیمیا دارد را از آرشیو خود خارج و در اختیار عشاق دوبله قرار میداد .قطعا امروز دیدن پشت صحنه  فیلمی از دوبله فیلم لورل و هادی با حضور این عزیزان به مراتب برای دوستان از دیدن خودِ فیلم لورل و هاردی جذاب تر است .

(۱۳۹۲/۱۱/۱۷ عصر ۰۷:۴۱)برو بیکر نوشته شده:  

با این حال در شهر کورها آدم یک چشم پادشاه است. شاید اگر چنین پروژه ای سالها زودتر استارت میخورد اکنون ما یادگاریهای بزرگی از اساتیدی چون مقبلی و پرویز نارنجیها و ...... داشتیم.

ایکاش صدا و سیما اینگونه یادگاریها را که حکم کیمیا دارد را از آرشیو خود خارج و در اختیار عشاق دوبله قرار میداد .قطعا امروز دیدن پشت صحنه  فیلمی از دوبله فیلم لورل و هادی با حضور این عزیزان به مراتب برای دوستان از دیدن خودِ فیلم لورل و هاردی جذاب تر است .

مدتي پيش قسمتي از پشت صحنه دوبله كارتون اي كيوسان (احتمالامربوط به سال 1370) كه توسط يك علاقمند دوبله از برنامه شما و سيما ضبط شده بود را ديدم . كيفيت فيلم  پايين بود (با توجه به نوع فيلم و همچنين ميزانسن و نورپردازي اش احتمالا با نگاتيو 16 فيلمبرداري شده بود كه علتش را نمي دانم و شايد هم با توجه به شهرت  كارتون اين پشت صحنه قراربوده يك فيلم مستند مجزا براي جشنواره اي و يا جاي ديگري باشد ) اما ديدن چهره جوانتر خانمها شاهين مقدم ،ياراحمدي و آقايان جوادپزشكيان و ناصرنظامي بسيار خاطره انگيز بود. در ميان گويندگان آقا و خانم چهره اي ناشناس و آرام نشسته بود كه دوربين چندبار گذرا او را نشان داد اما بيشتر توجه فيلمبردار به كار گويندگان بود تا نشان دادن اين چهره آرام و نجيب. بله زنده ياد پرويز نارنجيها صبورانه در ميان چهار گوينده همكارش نشسته بود و به كار دوستانش به عنوان مدير دوبلاژ نظارت مي كرد. اما تصوير به ناگاه كات شد به برنامه اي ديگر از پشت صحنه دوبله اين كارتون كه اين بار عباس نباتي بعنوان مدير دوبلاژ پس از فوت مرحوم نارنجيها درباره دوبله اين كارتون صحبت مي كرد(كه ضبطش ويدئويي بود).

شايد اين تنها سند تصويري از زنده ياد پرويز نارنجيها صاحب آن صداي مهرباني باشد كه هيچگاه صدايش را در پشت صحنه دوبله  هيچ فيلمي نديديم و نشنيديم. اميدوارم راشهاي كاملي از پشت صحنه دوبله اين كارتون در آرشيو صدا و سيما وجود داشته باشد كه حداقل نسلهاي آينده (اگرعلاقمند باشند) روزگاري صاحب اين صداي خاطره انگيز را در حين گويندگي ببينند ،احتمالا به عمر ما كفاف نخواهد داد !

(۱۳۹۲/۹/۲ عصر ۱۲:۳۵)رامین_جلیلوند نوشته شده:  

(۱۳۹۲/۸/۳۰ عصر ۰۵:۱۴)زاپاتا نوشته شده:  

با تشكر از مگي عزيز

اول تكليفم را - از منظر شخصي- مي خواهم با صداي ابوالحسن تهامي روشن كنم.

صداي ابوالحسن تهامي را هيچگاه براي دوبله دوست نداشته ام ،برعكس صدايش را بيشتر مناسب براي آنونس ،نريشن گويي و مستندگويي مي دانم .

صداي شق و رق و عاري از احساس او در دوبله بويژه برخي از آثار فارسي نشان از تائيد اين ادعا دارد. ايشان داراي سواد ادبيات فارسي و بعلت مسلط بودن به زبان انگليسي مدير دوبلاژ متوسط- و نه بي همتا و درجه يك - است.

قضاوتهاي او درباره همكارانش در نقدهايي كه در اواسط دهه 80 در ماهنامه فيلم براي آثارشان مي نوشت گاهي از جاده انصاف خارج مي شد. او گاهي بدون در نظر گرفتن شرايط امروز دوبله با قيچي نقد به دوستان و همكارانش مي تاخت كه در نهايت با نقدي كه بر گويندگي يكي از دوبلورهاي جوان يعني كسري كياني نوشت و با جوابيه تند كياني روبرو شد و بدينگونه بساط نقد و نقادي استاد برچيده شد.

كمي به عقب برميگرديم . ابوالحسن تهامي پس از 13 سال دوري مجددا در اواسط سال 1373 از استراليا به ايران بازگشت . آمدن تهامي براي دوستداران دوبله اتفاقي فرخنده بود . بسياري از دوستداران سينما و دوبله به صداي جدي و محكم او را در آنونس ها علاقه داشتند . با برعهده گرفتن مديريت استوديو مركزي، او مجددا دوبله را آغاز و همزمان با دعوت تلويزيون از ايشان به گويندگي در سيما نيز پرداخت.درمدتي كم به يكي از پركارترين گويندگان بدل شد. در سالهاي دهه 70 كه اكران فيلمهاي خارجي در سينماها محدود بود او به دوبله فيلمهاي فارسي و برخي از فيلم مجموعه هاي سيما فيلم مانند فيلم دام پرداخت . جالب اينكه مجبور بوديم اين صداي خالي از احساس را برروي بازيگراني چون اكبرزنجانپور ،چنگيز وثوقي و... بشنويم .البته استاد هيچگاه به سينماي ايران علاقه نداشته و آن را مذمت كرده است و اگر هم در حيطه آنونس فعاليت كرده است از روي خيرخواهي و كمك به تهيه كنندگان سينماي فارسي بوده است!

اگر امروز به آنونس هاي قبل از انقلاب كه ساخته و پرداخته خود اوست نگاه بيندازيم گاهي با كلمات و جملاتي غلوآميز روبرو ميشويم كه براي روزگار ما بيشتر شبيه طنز است . اينكه براي يك فيلم درجه 3 فارسي ساخته رضا صفايي عبارت بزرگترين فيلم دوران ! را بكار ببريم لحظه اي انسان حس مي كند كه با يكي از شاهكارهاي كلمبيا پيكچرز يا گلدين مه ير روبروست !قطعا اين جملات عجيب و غريب و اغراق آميز اگر گاهي هم براي آن تهيه كننده نگونبخت سودي نداشت اما در عوض پاكت پول استاد سرشار از نان بود.

خلاصه ايشان با بازگشت مجددش به دوبله در دهه 70 نه كور كرد و نه شفا داد . بلكه در جاهايي با قلم نيشدارش كه به خيابان حافظ و ماهنامه فيلم راه پيدا كرده بود دوستان و همكاران چندين و چندساله اش را مورد لطف و مرحمت قرارداد كه نمونه اي از آن در ذيل آمده است.

ايشان دراين نوشته كه در سال 78 در ماهنامه فيلم نگاشت بغير از خسروخسروشاهي و كمي عنايت به بهرام زند دوستاني را كه بعنوان مدير دوبلاژ برتر از سوي سيما شناخته شده بودند به رسميت نشناخت و حتي اين همكاراني كه در غيبت 13 ساله استاد و گشت و گذارشان در استراليا چراغ نيمه خاموش آن را روشن نگاه داشته بودند مورد لطف قرارداده و انگ همكاري آنچناني ! به آنها زد. آيا ناصر طهماسب يك مدير دوبلاژ قدر نبود ؟ جلال مقامي چه؟بهرام زند در هنگام نگارش اين سياه نامه برترين آثار تلويزيون را به بهترين شكل دوبله مي كرد كه هنوز جزو آثار فاخر دوبله هستند.

با استاد وارد دهه 80 مي شويم و آغاز دوبله در موسسه ويدئويي قرن 21 و شروع فصل نويني از  دوبله. همه چيز فراهم است . محمدمهدي جعفري موسس قرن 21 از ينگه دنيا چنگيز جليلوند را به ياري مي طلبد و اينگونه يار غار ابوالحسن تهامي وارد مجموعه قرن 21 مي گردد. استاد آنونسهاي غراي خود را آغاز مي كند و پس از سالها چشم و گوشمان به جملات يگانه ! ايشان روشن مي شود.استاد نيازي به نقش گويي ندارد چرا كه دستمزدش با يك گوينده نقش اول برابري مي كند و نيازي ندارد حنجره خود را به زحمت بيندازد.ساخت يك دستمزد دارد و گويندگي هم يكي كه خب بدك نيست .

ميرسيم به سال 84 و آن قهر دوبلورها و هماورد طلبيدن چنگيز جليلوند و بي مهري كه در حق همكارانش روا داشت كه يكي از خسارتهاي جبران ناپذير آن كوچ كردن صدايي تكرار نشدني مانند رفعت هاشمپور بود كه از اين حيث گناه جليلوند تا ابد نابخشودني است. استاد ابوالحسن تهامي مانند هميشه خود را كنار كشيد و لب فرو بست . نه در ظاهر از چنگيز دفاع مي كرد و نه از ديگر دوستانش كه در نقطه مقابل قرارداشتند.چرا كه بازار هنر استاد سكه بود حالا تيمي آمده بودند كه با كمك چنگيز و ناصرخان متقالچي فقط در فيلمها حرف مي زدند و نوعي دوبله سرسري را رواج مي دادند . هم كار قرن 21 را مي افتاد هم استاد آنونس هاي خودش را فارغ از اينكه چه كساني دوبله كرده اند مي گفت و بي سر و صدا به كارش ادامه مي داد. دستمزد و كار ايشان كه سر جايش بود پس چرا دوستان كارفرما! را برنجاند . پس يك چايي ديشلمه و هم گپ و گفتي با دوستان عزيز و هم يك آنونس گويي با جملات قصار بهترين گزينه بود !

اگر هم درباره اين اختلافات از ايشان سوالي ميشد به گفتن اين جمله كليشه اي بسنده مي كردند كه من از دوبله خداحافظي كرده ام .پاسخي راحت و بي دردسر... و استاد همچنان به كارش ادامه مي دهد و آنونس مي گويد !

مگي عزيز گفته كه ابوالحسن تهامي از استاد لطيف پور فقط درباره دوبله اتللو پرسيده ؟ دليلش واضح است ،استاد تهامي در دهه 80 هملت كنت برانا را با ترجمه خودش دوبله كرد . فيلم سرشار از همان كلمات اغراق آميز و عجيب و غريبي است كه ايشان به آنها علاقه دارد و دوست و همكار عزيزش جليلوند هم نقش اول را گفته است . هرچه استاد و موسسه قرن 21 سعي كردند در اكران هاي خصوصي بگويند كه اين دوبله فاخر است كسي گوش نكرد و تلاش آنها بي فايده بود . زيرا كه دوبله اي متوسط و نه شاهكار داشت. ايشان ميخواست نقبي بزند به دوبله فيلم هملت كه متاسفانه استاد لطيف پور خسته تر از آن بود كه در اين مصاحبه بهانه اي دست ايشان بدهد كه از دوبله هملتش يك رونمايي مجدد انجام دهد.

استاد ناصر طهماسب چه زيبا گفته كه تمام بار دوبله روي دوش چند نفر بوده كه با هنرنمائي اشان باعث شده اند كه خيلي هاي ديگر از اين رهگذر منتفع شوند . حالا چه باك استاد تهامي فعلا سهمي از تاريخ دوبله را براي خود برداشته اند اما زمان بهترين داور است ...

* اين نوشته نظر شخصي بنده است و شايد ديگر دوستان نظراتي مخالف من داشته باشند.

 

به نظر من صدای تهامی مناسب بعضی از نقش ها می باشد. به شخصه از کارش در اشک ها و لبخندها- شب ژنرالها و سری کارهای لاندا بوزانکا( که فاقد هرگونه ارزشی هنری می باشند) بسیار راضی هستم.
آنونس های ایشان بویژه بعد از انقلاب و در موسسه قرن بیست و یکم واقعا  روح و گوش خراش می باشند.
با کارهایش به عنوان مدیر دوبلاژ آشنا نمی باشم ولی دوبله هملت کنت برانا به تمام معنی یک اثر مزخرف بود و ارزش حتی یکبار نگاه کردن هم ندارد.
من با چندتا از دوبلورهای پیشکسوت برخورد نزدیک داشته ام و آقای تهامی کمی نچسب می باشند برعکس دیگران...
فکر می کنم با لیسانس زبان انگلیسی که از مدرسه عالی ترجمه گرفته اند و چند سال زندگی در استرالیا شاید امر به ایشان مشتبه شده است که شکسپیر هستند. البته در میان دوبلاران که بیشترشان اشراف به زبان خارجی ندارند به قول معروف مرد یک چشم سلطان شهر کورها است.

کاملاً با نظر شما دو نفر موافقم ، هرچند من عقیده دارم ناصر طهماسب مدیر دوبلاژ خوبی نیست

متاسفانه آقای تهامی دچار یک خودشیفتگی بسیار زیادی هستند

دوبله فیلم هملت کنت برانا واقعا مزخرف هستش ، صدای جلیلوند که به کنت برانا نمی خوره ( صدای مظفری بهتر بود ) و مثل مسلسل فقط دیالوگ می گه و به تماشاچی فرصت فهمیدن نمی ده

صدای خود تهامی بجای بیلی کریستال فاجعه است طهماسب گزینه بهتری بود

در ضمن ایشان جمله بودن یا نبودن مسئله اینست رو هم تغییر دادند به ....... سوال این باشد یا یه همچنین چیزی

شایان ذکر است که قبل از دوبله فیلم از ایشان خواستند کمی ترجمه را به زبان قابل فهم تر در بیاورند

از دوبلور های جدید ایشان به سعید شیخ زاده علاقه دارد ( و چقدر من بدم می یاد )

یک نکته در مورد دوبله فیلم شمال از شمالغربی

در موسسه قرن 21 بودم به اتفاق ایشان و آقای مطمئن زاده و یک دوست دیگر ، این دوست کم اطلاع از دوبله در جهت خودشیرینی به تمجید استاد پرداخت و از کری گرانت گفت  و اینکه استاد در شمال از شمالغربی هم حرف زده است.

آقای تهامی گفتند بله ، من در شمال از شمالغربی حرف زده ام ، من به ایشان گفتم الان دو نسخه موجود هستش یکی دوبله ایتالیا که شبیه صدای کاملی هستش و دهه 30 و یکی هم دوبله احتمالاً دهه 50 که جلیلوند هستش و صدای شما نیستش.

ایشان کمی مکث کردند ( به نظر اومد که ایشان هیچکدام از اون دو نسخه رو ندیده اند ) و  گفتند من بجای

کری گرانت حرف زده ام

با آقای مطمئن زاده که حرف زدم ایشان گفتند شاید در دهه 40 این فیلم یکبار دیگر دوبله شده باشه ولی ایشان هم مطمئن نبودند.

با همه ی این تفاسیر آقای تهامی از معدود افرادی است که نگاهی علمی به دوبله داشته و در این باره نظریه پردازی کرده اند. مصاحبه ها و نقدهایی که از ایشان خوانده ام همواره مملو از نکات آموزنده بوده است. در هیچکدام از نوشته  ها و گفته هایشان منم منم کردنهایی را که در صحبت دیگر دوبلورها موج می زند نشنیده ام. اصولاً برای منِ مخاطب مهم نیست که فلان هنرمند چه صفات و عاداتی دارد. مهم ذوق و دانش و درک آنهاست از کاری که انجام می دهند. نگرش نقاد، موشکاف و پژوهنده ی آقای تهامی به دوبله موهبتی است برای اهالی این حرفه.

(۱۳۹۲/۱۱/۱۸ عصر ۰۷:۱۱)واترلو نوشته شده:  

...  جمله بودن یا نبودن مسئله اینست ...

بودن یا نبودن؟ اینست پرسش

که آیا خرد را رنج بردن نیک تر

از تیر و قلماسنگ بخت شور؟

یا کشیدن تیغ بر دریای دشواری

و پایان دادن آنها همه با ، مردن و ، خفتن؟

نه بیش. که با خوابی به پایان آوریم

این سوز دل و صدها بلای دهر

....

 (کتاب "چگونه فیلم دوبله کنیم"  ص 195 . ابوالحسن تهامی)

(۱۳۹۲/۱۱/۱۸ عصر ۰۸:۵۲)آمادئوس نوشته شده:  

با همه ی این تفاسیر آقای تهامی از معدود افرادی است که ...  در هیچکدام از نوشته  ها و گفته هایشان منم منم کردنهایی را که در صحبت دیگر دوبلورها موج می زند نشنیده ام.

تهامی بخاطر انتقاد یک نویسنده ساده بی سواد و همچنین انتقاد ایرج سنجری در تقابل با نقد وی در مورد دوبله کینگ کونگ از ماهنامه فیلم قهر کرد و پس از آن هرگز نقدی بر هیچ دوبله ای در آنجا ننوشت! ... بنظر شما معنی منیت چیست؟ قهر و برنتافتن انتقاد (حتی انتقاد بیجا) آیا منیت نیست؟

 منیت، تکبر، ترس از شنیدن انتقاد، دلخوری و گلایه ی همکاران؛ فرقی نمی کند. آدمها همه صفات خوب و بد دارند.  آنچه از این مرد در ذهن من نقش بسته است ویژگی نقادی و تیزبینی و ژرف اندیشی اوست. اگر تنها خدمت تهامی به دوبله نوشتن کتاب «چگونه فیلم دوبله کنیم» باشد دِین خود را ادا کرده است.

(۱۳۹۲/۱۱/۱۸ عصر ۰۷:۱۱)واترلو نوشته شده:  

متاسفانه آقای تهامی دچار یک خود شیفتگی بسیار زیادی هستند

 شنا كردن ايشان بر خلاف جريان  آب نه تنها در سال 84 بلكه به روشني و وضوح در جريان اعتصاب صنفي سال 1355 گويندگان نيز مشهود است كه ثمره عملكرد ايشان و چنگيز جليلوند در شكستن اعتراض همكارانشان دوبله فيلم شعله است.

آقاي تهامي در حركتي غير حرفه اي نه تنها باعث شكست اعتراض دوستانش گرديد بلكه فاتحانه در دوبله فيلم نيز شركت كرد كه مبادا دوستانشان  - بويژه مرحوم هوشنگ كاوه - از عدم فعاليت دوبلورها متضرر شوند .

بنظر بنده گاهي هنر انسان هرچند هم والا باشد تحت الشعاع اخلاقيات فردي قرار مي گيرد. ايشان گاهي پدرمآبانه با دوبله برخورد مي كند در حالي كه نقش ايشان در تاريخ دوبله آنچنان نيست كه مي نمايد.

(۱۳۹۲/۱۱/۱۸ عصر ۰۸:۵۲)آمادئوس نوشته شده:  

با همه ی این تفاسیر آقای تهامی از معدود افرادی است که نگاهی علمی به دوبله داشته و در این باره نظریه پردازی کرده اند. مصاحبه ها و نقدهایی که از ایشان خوانده ام همواره مملو از نکات آموزنده بوده است. در هیچکدام از نوشته  ها و گفته هایشان منم منم کردنهایی را که در صحبت دیگر دوبلورها موج می زند نشنیده ام. اصولاً برای منِ مخاطب مهم نیست که فلان هنرمند چه صفات و عاداتی دارد. مهم ذوق و دانش و درک آنهاست از کاری که انجام می دهند. نگرش نقاد، موشکاف و پژوهنده ی آقای تهامی به دوبله موهبتی است برای اهالی این حرفه.

حرف شما کاملاً صحیح هست ، اتفاقاً ایشان تنها کسی بود که به صنف خودش با نگاه نقادانه نگاه کرد و این خیلی نکته مثبتی بود ، خود من با بعضی از نوشته هاش موافق بودم مثل نظر ایشان در مورد خانم پوستی در مورد دوبله تایتانیک.

 اما اگر همه دوبلورها از اون طرف بام افتادند ایشان از این طرف افتاد. ایشان نگاه نقادی و علمی به این کار داشت ، اما برای دیگران و نقد به خودش را پذیرا نبود و این مورد بعد از دوبله هملت بیشتر نمایان شد.

چه دوستانی که اینجا پست گذاشتند و حتی خود من عقیده نداریم که آقای تهامی آدم بدی بود و یا نابلد.

همانطور که نمی توان از نقش ایشان در پیشبرد و ماندگاری دوبله چشم پوشی کرد.

کری گرانت ، لاندا بوزانکا ، آنونس گویی ها و این  گروه خشن و بسیاری دیگر یادگارها و ماندگارهای ایشان در تاریخ دوبله هستش.

ظاهراً ایشان دوباره به استرالیا برگشته اند.

دوستان .من همیشه این سوال برام پیش اومده که این جریان اعتصاب دوبلورها در سال 55 چی بوده. کسی هست که بتونه اطلاعات کاملی به من بده.

(۱۳۹۲/۱۱/۱۸ عصر ۰۵:۵۷)زاپاتا نوشته شده:  

مدتي پيش قسمتي از پشت صحنه دوبله كارتون اي كيوسان (احتمالامربوط به سال 1370) كه توسط يك علاقمند دوبله از برنامه شما و سيما ضبط شده بود را ديدم . كيفيت فيلم  پايين بود (با توجه به نوع فيلم و همچنين ميزانسن و نورپردازي اش احتمالا با نگاتيو 16 فيلمبرداري شده بود كه علتش را نمي دانم و شايد هم با توجه به شهرت  كارتون اين پشت صحنه قراربوده يك فيلم مستند مجزا براي جشنواره اي و يا جاي ديگري باشد ) اما ديدن چهره جوانتر خانمها شاهين مقدم ،ياراحمدي و آقايان جوادپزشكيان و ناصرنظامي بسيار خاطره انگيز بود. در ميان گويندگان آقا و خانم چهره اي ناشناس و آرام نشسته بود كه دوربين چندبار گذرا او را نشان داد اما بيشتر توجه فيلمبردار به كار گويندگان بود تا نشان دادن اين چهره آرام و نجيب. بله زنده ياد پرويز نارنجيها صبورانه در ميان چهار گوينده همكارش نشسته بود و به كار دوستانش به عنوان مدير دوبلاژ نظارت مي كرد. اما تصوير به ناگاه كات شد به برنامه اي ديگر از پشت صحنه دوبله اين كارتون كه اين بار عباس نباتي بعنوان مدير دوبلاژ پس از فوت مرحوم نارنجيها درباره دوبله اين كارتون صحبت مي كرد(كه ضبطش ويدئويي بود).

شايد اين تنها سند تصويري از زنده ياد پرويز نارنجيها صاحب آن صداي مهرباني باشد كه هيچگاه صدايش را در پشت صحنه دوبله  هيچ فيلمي نديديم و نشنيديم. اميدوارم راشهاي كاملي از پشت صحنه دوبله اين كارتون در آرشيو صدا و سيما وجود داشته باشد كه حداقل نسلهاي آينده (اگرعلاقمند باشند) روزگاري صاحب اين صداي خاطره انگيز را در حين گويندگي ببينند ،احتمالا به عمر ما كفاف نخواهد داد !

اين هم چند عكس بي كيفيت اما ماندگار از پشت صحنه دوبله كارتون اي كي يوسان

(۱۳۹۲/۱۱/۲۶ صبح ۱۰:۳۳)زاپاتا نوشته شده:  

 

شايد اين تنها سند تصويري از زنده ياد پرويز نارنجيها صاحب آن صداي مهرباني باشد كه هيچگاه صدايش را در پشت صحنه دوبله  هيچ فيلمي نديديم و نشنيديم. اميدوارم راشهاي كاملي از پشت صحنه دوبله اين كارتون در آرشيو صدا و سيما وجود داشته باشد كه حداقل نسلهاي آينده (اگرعلاقمند باشند) روزگاري صاحب اين صداي خاطره انگيز را در حين گويندگي ببينند ،احتمالا به عمر ما كفاف نخواهد داد !

من مصاحبه ای تلویزیونی از ایشان با شبکه اول یا دوم سیما به یاد دارم ( شاید برنامه شما و سیما) که مربوط به دهه شصت بود حدود سال های بین 1365 تا 1368. در آن برنامه خودشان به اجرای پلنگ صورتی و گروهبان گارسیا اشاره داشتند. قسمت هایی از پشت صحنه دوبله ای نیز پخش شد. مطمئنا" این برنامه در آرشیو صدا و سیما موجود می باشد.

گزارشي خاطره انگيز از دوبله فيلم مردي كه موش شد (1364) ساخته احمدبخشي

احمدبخشي و شادروان روبيك منصوري                                      منوچهراسماعيلي ،ناصرطهماسب و زنده ياد اصغرافضلي هرسه با موهايي كم و بيش سياه !

گزارش پشت صحنه دوبله فيلم اتوبوس (1364) ساخته يدالله صمدي(مجله فيلم)

دانلود ویژه نامه ی دوبله ( مجله فیلم) از لینک زیر به حجم 150 مگابایت

http://www.mediafire.com/download/8tz3t3...eFarsi.pdf

(۱۳۹۲/۱۱/۱۹ عصر ۰۹:۲۱)سناتور نوشته شده:  

دوستان .من همیشه این سوال برام پیش اومده که این جریان اعتصاب دوبلورها در سال 55 چی بوده. کسی هست که بتونه اطلاعات کاملی به من بده.

در سال 1348 (و بروایتی 1344) گویندگان فیلم در ايران یک سندیکا تشکیل دادند.

در اوایل سال 1353 از طرف وزارت کار وقت نام این سندیکا به انجمن گویندگان تغییر یافت.

در اواخرهمان سال (و نه سال 1355) اعضای این انجمن که قریب به 170نفر مرد و 70نفر زن بودند طی جلسه ای تقاضای افزایش صد درصدی هزینه دوبله های فیلم خود را به شبکه وارد کنندگان فیلم ارائه دادند.

سندیکای وارد کنندگان فیلم صرفا با افزایش 20 درصد هزینه ها موافقت کرد

انجمن گویندگان، دوبله همه فیلمهای خارجی را تحریم و دست از کار کشید و صرفا کارهای تلویزیونی را دوبله کرد

سندیکای وارد کنندگان فیلم در نهایت با افزایش 40 درصدی دریافتی گویندگان موافقت کرد و پس از گفتگوهای مفصل خسروخسروشاهی و منوچهر زمانی با سندیکای واردکنندگان فیلم در نهایت گویندگان فعالیت خود را مجددا از سر گرفتند.

این رخداد ، در تاریخ دوبله ایران به اعتصاب گویندگان مشهور است.

انجمن گويندگان و سرپرستان گفتارفيلم در سال 1342 تاسيس گرديد كه يكي از قديميترين تشكلهاي هنري است و امروزه از صنوف زير مجموعه خانه سينماست.

در تاريخ دوبلاژ در سالهاي 1347 ،1355 و 1384 سه اعتصاب (يا به روايت صحيع تر عدم فعاليت چند ماهه )صورت گرفت.

هرسه اين اعتصابها فقط صنفي و براي افزايش دستمزد بود . هميشه در دوبله همانند سينما گويندگان نقش اول مانند سوپر استارها بودند كه دستمزد برخي از آنان گاهي سربه فلك مي زد . بعنوان مثال در دهه 40 جليلوند علاوه بر دستمزد گويندگي اش بجاي فردين 10 الي 15 در صد دستمزد او را هم بعنوان پورسانت دريافت مي كرد. بعنوان مثال براي دوبله فيلم گدايان تهران جليلوند 10 درصد دستمزد فردين كه معادل مبلغ 20000 هزارتومان مي شد را به اضافه دستمزد 5000 توماني اش دريافت كرد كه بالاترين رقمي بود كه در آن زمان يك گوينده دريافت مي نمود. اين عدم تعادل در دريافت دستمزدها هميشه باعث نگراني معيشتي گويندگان درجه دو و سه بود. البته مي دانيم كه امثال جليلوند ،ناظريان و اسماعيلي حق بزرگي بر گردن دوران طلائي دوبله دارند و حتي سينماي فارسي هم دوام و قوام خود را مديون هنر اين سه نفر و ساير همكارانشان است.

بنابراين چون گويندگان طراز اول دغدغه معيشتي نداشتند در سه اعتراض صنفي در برابر همكارانشان ايستادند و جانب واردكنندگان و مباشران فيلمفارسي را گرفتند. بروايتي در اعتصاب  سال 47 زنده ياد ايرج ناظريان با دوستان خود نماند و در واقع طرف هيچ يك از طرفين ماجرا را نگرفت كه باعث ممنوع الكاري دوماهه او از سوي سنديكا شد. گويندگاني مانند حسين رحماني ،ولي الله مومني ،جوادپزشكيان ،پرويز فيروزكار،ژرژ پطرسي ، خسروشكيبايي و فريبرز صالح در جريان اين اعتصاب توسط مرحومان حسين مدني و علي محزون از مديران دوبلاژ دهه 30 آموزش ديدند كه شروع كار آنها موفقيت آميز نبود و با عدم استقبال سينماروها از صداهاي ناپخته و جديد ،  اين اعتصاب شكست خورد و  واردكنندگان مجبور شدند كه اضافه دستمزد پيشنهادي را بپذيرند و جوانان مستعدي هم كه ماندند بعدها از بزرگان اين هنر شدند.

در شكستن دو اعتصاب سالهاي 1355 و 1384 چنگيز جليلوند نقش عمده اي داشت كه از نقاط تاريك زندگي حرفه اي اين صداي ماندگار است . سال 55 او با دوبله فيلم شعله در برابر همكارانش ايستاد كه ابوالحسن تهامي و زنده ياد اصغر افضلي هم  همراهش بودند. داود نماينده ،تورج مهرزاديان و دو سه نفر ديگر وروديهاي اين دوره بودند.

و اما اعتصاب سال 1384 با همكاري تنگاتنگ جليلوند و محمدمهدي جعفري (موسس قرن 21) به نوعي شكست خورد . البته بي تدبيري محمود قنبري رئيس وقت انجمن گويندگان در بوجود آمدن اين وضعيت بي تاثير نبود. يك درخواست ساده از سوي گويندگان براي افزايش 15 در صدي دستمزدها باعث شد كه جليلوند با اعتماد بنفس فراوان تعدادي از گويندگان زيرزميني و راديو را جذب نمايد و يكي از بدترين دوره هاي دوبله را از نظر كيفي رقم بزند كه تعدادي از اين جوانان مدعي بعدها در برابر خود او نيز ايستادند و حرمت پيشكسوتان را شكستند . در ميانه راه تورج مهرزاديان ،نصراالله متقالچي و رفعت هاشم پور هم به او پيوستند كه در نهايت باعث اخراج اين گويندگان از سنديكا شد كه از عوارض جبران نشدني آن كناره گيري بانوي اول دوبلاژ رفعت هاشم پور بود كه بخاطر رنجش از همكاران قديمي اش به يكباره از دوبله خداحافظي كرد.

البته مدتي بعد گويندگان قديمي آشتي كردند و پس از فرونشيني غبارها بازهم كنار هم ماندند. اما در آن سالها به نامهايي برمي خورديم كه بيشتر به واسطه ها و دلالها شباهت داشتند تا اعضاء فرهنگي ويدئو رسانه . يكي از اين افراد كه ظاهرا موسسه اي راه انداخته بود و كنار برنج فروشي كار فرهنگي هم مي كرد! و متاسفانه نامش را فراموش كرده ام با هيبتي وهمناك مدام براي دوبلورها خط و نشان مي كشيد كه به شما براي دوبله نيازي نداريم و چنين و چنان .البته اين شخص همانطور كه به سرعت آمده بود به سرعت هم ناپديد شد.

اين قضايا بصورت چكيده بود كه شرح كامل دو اعتصاب اول در كتاب تاريخ سينماي ايران نوشته جمال اميد آمده است .