با تشکر از دوستان گرامی...مقاله ای از روزنامه جام جم مربوط به سال 84 در خاطرم بود...از آن زمان در حافظه رایانه ام بوده تا کنون...مطالبی دارد در خصوص ظرایف و نکات خاصی که تنها جرمی برت در شخصیت هولمز یافته بود به عکس سایرین که تنها بسنده می کردند به هولمز بارانی پوش و جنتلمن و پیپ در دهان...

برت هولمزی باور پذیر دارای تمامی قدرت و ضعفهای بشری را ارائه کرد نه یک اسطوره دست نیافتنی و بی عیب و نقص...برایم عجیب است این بازیگر تا چه حد توانسته از خودش فاصله بگیرد و به هولمز نزدیک شود...به عکس این مرد زن گریز، برت خود، شیفته همسرش بود و با مرگ وی دچار افسردگی شد و پی بند آن، موهارا از ته تراشید و داروی افسردگی مصرف می کرد که اضافه وزن و لختی او درچند اپیزود از سری آخر مشهود است... کارگردان به سختی می کوشید برای روان پریشی هولمزش دلیل بتراشد و تاکید بسیار بر تزریق های مواد مخدر وی کرده بود...اما به واقع این بازیگرش بود که از درون متلاشی می گشت...و بعد از آن از دنیا رفت...

قدرت بیان و نگاه نافذ جرمی برت، هولمزی به یاد ماندنی را تقدیم حافظه دوستدارانش کرد...

روحش شاد...