این شعر برمی گرده به دوره ای كه هنوز متحدین سنگر رو خالی نكرده بودن !!

شعری از Wislawa Szymborskaa

ترجمه : فرزین فرزام .

''اولین عکس هیتلر''

این کوچولوی نازنین حوله پیچ،

اسمش چی یه؟

آدولفِ ریزه میزه س این.

بچه ی آقا وَ خانوم هیتلره.

قراره حقوق دان بشه یا تِنور اپرای وین؟

این دستای ناز کوچیک مال کی ین؟

این گوشا و این چشما، این دماغ قدّ عدس

این شکم پر از شیر،

مال کی ین؟ مال کی ین؟

یه نقاشه یا یه پزشک؟ یه تاجره یا یه کشیش؟ 

نمی دونیم!

دستای نازش عاقبت کجا می خوان مشغول بشن ؟

به کارِ باغ ؟ تو مدرسه ؟ تو اداره؟ یا رو تن عروس خانم 

- دختر شهردار مثلن - ؟

***

فرشته خوی نازنین! آفتاب عمر مادر! ای قندِ عسل!

درست یه سالِ پیش، تو روزی که به دنیا پا گذاشت

هر کدوم از نشانه های طالع خوش که بخوای

تو آسمونا و زمین پیدا می شد:

آفتابِ دلنشین عصرای بهار، گل های ناز شمعدونی شکفته پشت پنجره،

موسیقی ملایم آکاردئون که تو حیاط پیچیده بود،

خلاصه که

طالع سعد، پیچیده لای زرورق!

و آخرم درست قبلِ زایمان

رویای پاک مادرش:

کبوتر وحشی که تو رویا بیاد به معنی خبرهای خوب و خوشه

اگه بتونن بگیرنش یعنی قراره مهمون عزیزی که

این همه چشم به راهشن به زودی از راه برسه. 

تق تق تق! 

کی یه؟ کی یه؟ 

آدولف دلبندتونه. پشت دره.

***

یه پستونک، یه پوشک، یه جغجغه، یه پیش بند

بچه ی ما چه سر حاله،

خدا رو شکر! بزنیم به چوب، سلامته.

شبیه ماس. به پدرش، به مادرش رفته دیگه.

مثل یه بچه گربه ی توی سبد، ناز و ملوس،

عین همه کوچولوهای نازنازی

تو آلبومای عکس خانواده گی. 

ششش! ششش! ششش!

گریه نکن عزیز من! قندِ عسل!

ببین، الان قراره دوربین از زیر پارچه ی مخمل سیاه صدا کنه .

***

آتلیه : کلینگِر.

خیابونِ گرابن.

شهرستانِ بِرنائو.

برنائو خب کوچیکه اما کی می گه که قدر و ارزش نداره؟

تاجراش درستکارن، همسایه ها خونگرمن

بوی مطبوع خمیر و عطر صابون تو هواش چرخ می خوره.

نه هنوز صدای زوزه ی سگی توی هواش پیچیده

نه صدای کوبش چکمه ی تقدیر رو کسی می شِنوه

آقای معلم تاریخ هم، یقه رو شل کرده

رو سر تمرین ها

خمیازه پشت خمیازه.