سلام به همه

خواستم در این بخش مطلبی بنویسم با توجه به این که فیلم باید کلاسیک باشد سعی کردم از یکی از فیلمهای قدیمی که دیده بودم و اثری ماندگار بود یادی کرده باشم .

کارگردان    آلفرد هیچکاک

تهیه‌کننده    آلفرد هیچکاک

نویسنده  
جان مایکل هایز

سال تولید : 1954

بازیگران     جیمز استوارت / جف
گریس کلی / لیزا
وندل کروئی / دویل
تلما ریتر / استلا


موسیقی    فرانتس واکسمن

از طرف دیگر همیشه میخواستم در مورد این فیلم هیچکاک نقدی و یا مطلبی کوچک بنویسم شاید که به نوعی تشکر و دین خود را به این کارگردان توانا که من از آثار او بسیار خوشم می آید و لذت میبرم ادا کرده باشم پس در همینجا این را مینویسم باشد که مورد رضایت روح هیچکاک این فقید سینما باشد.

اگر بخواهم در مورد این فیلم توضیحات اضافه بدهم شاید جایش در این پست نباشد اما به نکاتی باید اشاره شود.

هیچکاک از موتور محرکه­ی قتل موجود در فیلم آگاهانه بهره می­گیرد تا از طرفی درام خود را پیش ببرد و از طرف دیگر وحدت اثر خود را حفظ کند. در همان لحظات نخستین اثر متوجه می­شویم که دغدغه­ی اصلی جفری، رابطه­اش با دختری به نام لیزاست. لیزا، آن­طور که جفری و استلا می­گویند، زنی زیبا، ممتاز و موفق است. اما جفری در این رابطه مردد است.

واقعا بازی گریس کلی در کنار جیمز استوارت دیدنی است و بیشترین بار بازیگری بر دوش جیمز استوارت است.

خلاصه‌ی داستان: یك عكاس مطرح خبری به علت تصادف، هنگام عكس برداری در مسابقه‌ی اتومبیل رانی در صندلی چرخ دار است. او به دلیل بی‌كاری وقت خود را به نگاه كردن از پنجره‌ی خانه‌اش به ساكنان آپارتمان‌های رو به حیاط می گذراند. در ساختمان های روبرو آدم هایی متفاوت زندگی می کنند.
قهرمان داستان با نام «جف» و با بازی «جیمز استیوارت» نامزدی دارد به نام «لیزا» با بازی «گریس کلی»؛ البته «لیزا» نیز سخت عاشق «جف» است و عشق «لیزا» به جف مشخص ترین عنصرِ داستانی این قصه است. سپس در طول داستان بحران هایی در خانه های روبرو و به ویژه یکی از خانه ها رخ می دهد، که سرانجام «لیزا» و «جف» به شدت درگیر آن می شوند. در پایان «جف» گرچه پیروز می شود، اما پای دیگر او می شکند، و باز در همان آپارتمان و رو به همان پنجره زمین گیرتر از پیش می ماند تا پایش بلکه از گچ بیرون آید.

این فیلم چند خصوصیت خوب را همهرا یکجا دارا می باشد : 1 - استاد آلفرد هیچکاک کارگردان آن می باشد 2 - بازیگران توانایی همچون جیمز استوارت و گریس کلی در آن بازی کرده اند 3 -با اینکه خود فیلم در فضای کوچکی فیلمبرداری شده و نسبت به یکسری فیلمهای هالیوودی خرج زیادی در مورد آن نشده و لوکیشنهای آنچنانی ندارد اما داستان خوب و گیرایی دارد که بیننده را سرگرم می کند 4 - مهمتر از همه یک زوج موفق هنری در این فیلم شکل گرفته و با توجه به فضای کوچک فیلم فیلم را دلنشین کرده است که باید فقط فیلم دیده شود و به نکات ریز توجه شود تا به آن پی برد.

یکی از فیلمهای خوب سینمای کلاسیک ، فیلم پنچره پشتی به کارگردانی بازیگران توانا جیمز استوارت و گریس کلی است که کارگردان آن آلفرد هیچکاک اسطوره کارگردانی سینمای هالیوود می باشد.

اگر در فیلم دقت شود بار اصلی بازیگری بر دوش جیمز استوارت است که به زیبایی از پس آن بر آمده است.