Olivia de Havilland

تصاویری از ملانی (الیویا هاویلند) به مناسبت سالگرد تولدش

عکس اول برای اهالی سینما بسیار آشناست (نمایی از اثر معروف بر باد رفته)

این تصاویر هم مربوط میشود به تولد 100 سالگی (2016)

در انتها صحنه هایی از مراسم تقدیر از الیویا

Olivia de Havilland

در اینترنت، عکس‌های زیادی از والت دیزنی در کنار کاراکترهای کارتونی‌اش می‌توان یافت. یکی از آن‌ها که به دلم نشسته است، والت را پیرانه‌سر در حال قصه‌خوانی برای سیندرلا و میکی‌ماوس و وینی‌دپو و ... نشان می‌دهد؛ در حالیکه قاب‌عکس‌هایی از تامپر و سفید برفی و مری پاپینز و ... هم در پشت سرش خودنمایی می‌کند.

برایم جالب بود تغییر چهره‌ی میکی‌ماوس از بدو خلقت‌اش تا فُرم تکامل‌یافته‌ی عکس بالایی.

در عکسی دیگر، والت دیزنیِ جوان و میکی‌ماوس را با تصاویری از انیمیشن "از درونِ آینه" (1936) کنار هم می‌بینیم؛ مقایسه‌ای عینی در گذر زمان ... تکاملِ خالق و مخلوق.

-----------------------------------------------------

پی‌نوشت:

انیمیشن "از درونِ آینه" (1936)، به تهیه‌کنندگیِ والت دیزنی و کارگردانیِ دیوید هَند، یکی از خیال‌انگیزترین انیمیشن‌های کوتاهِ مجموعه‌ی میکی‌ماوس است. میکی در حال خواندن کتاب «آلیس، آنسوی آینه» (اثر لوئیس کَرُل) به خواب میرود و خواب می‌بیند که به آنسوی آینه‌ی اتاقش رفته است ...

از تصاویر کتاب «آلیس، آنسوی آینه» (اثر لوئیس کَرُل). تصویرسازی توسط: جان تنیل در سال 1872.

وقتی به چهره‌ی ستارگان زنِ سینمای کلاسیک نگاه میکنیم، نوعی نجابت و متانت و سادگی توأم با زیبایی چشم‌ها را می‌نوازد. این زیبایی، ریشه در ظاهر ِ صرف ندارد بلکه گویی برآمده از یک فکر و ضمیر و اندیشه‌ی عالی‌ست؛ و همین، بیننده را به تأمل و درنگ در آن چهره‌ها وا-می‌دارد؛ موهبتی که ستارگانِ کنونی، از آن بی‌بهره‌اند!

در این روزهای سفر و خرید و بازار، دو بار با دیدن این چهره‌ها در پشت ویترین مغازه‌ها مکث کردم: یکبار-اش از آنِ آدری هپبورن بود و دیگری از آنِ گریس کلی. اوّلی، یادآورِ "هپبورن" در پاریس ِ چهره‌ی مضحک (1957)؛ و دیگری تداعی‌گر ِ نابه‌هنگام-گذشتنِ ملکه‌ی موناکو به سرایِ باقی.

عکسی از اورسُن ولز در حال بوسیدن دست دولورس دِل‌ریو. پیش از آنکه ولز با ریتا هیورث ازدواج کند، به مدت چهار سال [43-1940] در رابطه‌ای عاطفی با این زن بود. دولورس، ده سال از ولز مسن‌تر بود و همسرش "سدریک گیبونز" نفوذ فراوانی در هالیوود داشت [او، طراح مجسمه‌ی اُسکار بود]. دولورس بخاطر رابطه‌ی تغزّلی خود با ولز، از همسرش جدا می‌شود؛ ولی ناسپاسی ولز و دستِ تقدیر این دو را از وصال بازمیدارد!

سال‌ها بعد، ربکا ولز [دختر اورسن ولز و ریتا هیورث] برای دیدن دولورس به آکاپولکو در مکزیک می‌رود. دولورس، دخترِ معشوق را در منزل خود می‌پذیرد. ربکا بعداً اعلام میکند که پدرش به او گفته بود که "دولورس، عشق بزرگ زندگی‌اش بوده" و اینکه ولز تا پایان عمرش در فکر و سودای این زن بوده!

در سال 1982 [در واپسین سال‌های زندگیِ دولورس] ، کارلوس فوئنتس، نمایشنامه‌ی مشهور "ارکیده‌ها در مهتاب" [ترجمه شده به فارسی توسط مهدی موسوی] را با الهام از رابطه‌ی دل‌ریو ـ ولز منتشر میکند. منتقدان، این اثر را نمایشی دانسته‌اند که تئاتر در بزرگداشتِ سینما به پا کرده!

-------------------------------------------------

پی‌نوشت:

برایم موضوع نمایشنامه‌ی "ارکیده‌ها در مهتاب" جالب شده بود. در صفحه‌‌ی تئاتر نیویورک‌تایمز خواندم که نامِ نمایش، برگرفته از نامِ ترانه و رقص تانگوی مشهوری در فیلم موزیکالِ Flying Down to Rio در سال 1933 بوده است. در فورشیرد این ترانه و تانگوی زیبا را با هنرنماییِ دولورس دل‌ریو و فرد آستر قرار داده‌ام. زیرنویس انگلیسی‌اش را هم می‌توانید از اینجا دریافت کنید.

دو ستاره‌ی تابناکِ مترو گُلدوین مایر در محوطه‌ی یکی از استودیوهای آن به سال 1941: جوآن کراوفورد و کلارک گیبل.

کمپانی مترو گلدوین مایر با استودیوهای متعددش، در شش قطعه‌زمین‌ به وسعتِ حدود 67 هکتار گسترده بود.

چند روز پیش تولد علی حاتمی بود.

کافه سینما چند تصویر کمتر دیده شده از او منتشر کرده بود.

این دو تا که لیلا حاتمی و بهروز وثوقی در آن هستند به نظرم جالب آمد .

دوستان تو تلگرام یک عکس کمتر به چشم خورده دیدم از آدری هپبورن مربوط به فیلم funny face

خودشه؟؟ البته استایلش که استایل ادری هست.