شرلی جین تمپل(2014-1928) والت«والتر الیاس» دیزنی(1965-1901)

در سال های دهه های 1930 و 1940 شرلی به نماد سینمای آمریکا تبدیل شد. شرلی در خاطراتش نوشته است: در دوره ای شاید من خوشبخت ترین کودک جهان بودم. خیلی زود باورم به بابا نوئل را از دست دادم زیرا روزی مادرم مرا به یک فروشگاه بزرگ برد و در آنجا بابا نوئل از من امضا خواست.

هیچ کودکی چه قبل و چه بعد از شرلی تمپل نتوانست چنین محبوبیتی را در سینما کسب کند. شرلی در سن 6 سالگی یک اسکار ویژه را برای خدماتی که به سینما کرده بود، دریافت داشت.

زنده یاد مرتضی احمدی ، داریوش اسدزاده ، زنده یاد علی میری                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             

عکسهایی از مرحومه اینگرید برگمن. بالا سمت راست با پدرش Justus Bergman ( شباهت دختر و پدر بسیار جالب است )

سایز بزرگتر

این عکس مظفرالدین شاه می باشد که او را دست در دست النا - ملکه ایتالیا - در سفری که در سال 1902 به اروپا داشته است می بینید:

این عکس هم متعلق است به پیشوا که در یک میهمانی خانوادگی از او گرفته شده است:

ضمن تشکر از واتسون گرامی توضیحا اینکه در این عکس دکتر گویلز (وزیر تبلیغات) و همسرش و سه فرزند از شش فرزندش مشاهده می شود.

تصاویری از پشت صحنه فیلم جن گیر

عکسی از پشت صحنه سریال هزار دستان. مرحومان علی حاتمی، منصور والامقام، جهانگیر فروهر و جنابان عبداله اسکندری و جمشید مشایخی دیده می شوند. نفر سوم ایستاده از چپ شاید آقای محمود بی غم بازیگر فیلم عروسی خوبان باشند.

منبع: اینستاگرام جناب استاد اسکندری.

این عکس از آلبوم ظل السلطان پسر ناصرالدین شاه  و والی اصفهان استخراج  شده است . او در زیر این عکس نوشته است ابراهیم و اسماعیل و معصومه اولادهای حسین قاطرچی و سکینه هستند که آبگوشت می خورند.

Ingrid Bergman

 August 29, 1915

تصویر سمت چپ/ خانم اینگرید در نمایی از فیلم گل کاکتوس Cactus Flower 1969 که شخصا چهره بازیگران رو با این حالت بیشتر میپسندم //چهره ای آرام با غمی پنهان//   
تصویر سمت راست/ دیشب در حین جستجو بهش برخوردم و برای اولین بار بود که دیدم، به نظرم رنگهای ملایم و زیبایی در اون به چشم میاد

در اندازه بزرگتر

فریدون اسماعیلی ، منوچهر اسماعیلی                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                
پرویز بهرام ، علی نصیریان                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  

دایان کیتون در کنار آل پاچینو در سال ۱۹۷۲ در پشت‌صحنه‌ی فیلم پدرخوانده

یک روزگاری عشق ما بود. تو دهه 70 شاید انگیزه اول سینما روی حقیر این جناب بودند. صدای استاد اسماعیلی روی این چهره خیلی خوب می نشست و من ِ بیننده نهایت لذت را از آن صدا و این تصویر می بردم. خاص ترین عنصر این چهره چشمهایش است. چشمهایی که پر از احساس میشد در مواقعی که لازم بود و شاید بیشترین ارتباط را با نگاهش برقرار میکردم. آن سکانسی که در تاراج میگوید: « اگر لازم باشه مث سگ میکشمت...» بازی چشمها فوق العاده ست.

این روزها کمتر خبری از ایشان منتشر می شود. امیدوارم سلامت باشند و ایام بازنشستگی را کم دردسر بگذرانند؛ آقایی که شاید یک دهه بار بزرگی از اقتصاد سینما را به دوش می کشیدند:

جمشید خان هاشمپور

تقدیم به جناب Kurt Steiner گرانقدر

این پست همیشه برای من یاد آور خاطره ای ماندگار و دوست داشتنی از دوستی بسیار عزیز و بزرگوار خواهد بود .
ایشان هر تصمیمی که بگیرند ( ماندن یا رفتن ) مطمئنا لحظات ناب و ارزشمندی را برای همه عزیزان خلق کردند .
بشخصه از تمام زحمات مفید و قابل تقدیر ایشان که باعث ایجاد دایره المعارف کاملی از کارتون های مختلف در کافه کلاسیک شد سپاسگزارم .

عکس هایی از دوران نوجوانی و جوانی زنده یاد ایرج ناظریان که مربوط به اجرای تئاتر می باشد .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    

اوا گاردنر،کلارک گیبل و جان فورد/پشت صحنه ی فیلم موگامبو

پوران خوشکل بود و خوشکل میخوند ، از ته قلب و جون و دل میخوند ( به نقل از گربه های سیاه .

خانم صغری عُبیسی (آفرین) ... لیلای واقعی سریال تنهائی لیلا (چراکه ایشان قبلا در لیلی و مجنون ، لیلی بود)

مرحوم ایرن زازیانس

اندر حکایت زری خوشکام (زهرا حاتمی) همسر مرحوم علی حاتمی

نادره و ثریا قاسمی و نوه آنها

بدون شرح

بدون شرح

پوستر فیلم دادشاه (یکی از بهترین پوسترهای فیلم)

شیوا گورانی ( صاحب یکی از زیباترین صداهای کودکانه )



نوشابه امیری با صدایی ناز و دوست داشتنی

Jane Seymour

February 15, 1951

جین سیمور در ایام جوانی (بازیگر نقش دکتر مایکلا کوئین در پزشک دهکده)

این آدامس ها رو کی یادشه ؟

اوسط دهه 60 اینها اومد تو بازار. بهش میگفتن آدامس پاکستانی. همونطور که در عکس هم می بینین اسمش بود: Mayfair

داخلش عکس داشت که یا عکس ماشین بود یا موتور بود یا هواپیما یا کشتی. ما بهش می گفتیم آدامس 3 تومنی چون دونه ای 3 تومن بود. یه نوع دیگه هم شبیه این بود که از اینها بزرگتر بود و 8 تومن بود. یادمه طعم و بوی خوبی داشتن. یادش بخیر بچه بودیم خیلی از اینها می خریدیم بیشتر بخاطر عکسش. من خیلی از اینها جمع می کردم. یه کتابی به داداش بزرگم جایزه داده بودن به اسم "معیارهای شناخت امام" که من وقتی دبستان می رفتم چندتا از این عکس های آدامس رو داخلش گذاشتم که صاف بشن ولی یادم رفت کجا گذاشتمشون و همونطور لای کتاب باقی موندن. بعد از حدود 25 سال وقتی می خواستیم کتاب رو دور بندازیم اینها رو توش پیدا کردیم. خیلی ذوق کردم از دیدنشون چون برام خیلی خاطره انگیز هستن.

دوستان لطفاً اگر عکسی یا خاطره ای از این آدامس ها دارید با ما به اشتراک بگذارید.

مرلین مونرو دوست داشتنی در میان نامه های فراوان دوستدارانش

(۱۳۹۴/۵/۱۰ صبح ۱۰:۵۴)واتسون نوشته شده:  

شرلی جین تمپل(2014-1928) والت«والتر الیاس» دیزنی(1965-1901)

در سال های دهه های 1930 و 1940 شرلی به نماد سینمای آمریکا تبدیل شد. شرلی در خاطراتش نوشته است: در دوره ای شاید من خوشبخت ترین کودک جهان بودم. خیلی زود باورم به بابا نوئل را از دست دادم زیرا روزی مادرم مرا به یک فروشگاه بزرگ برد و در آنجا بابا نوئل از من امضا خواست.

هیچ کودکی چه قبل و چه بعد از شرلی تمپل نتوانست چنین محبوبیتی را در سینما کسب کند. شرلی در سن 6 سالگی یک اسکار ویژه را برای خدماتی که به سینما کرده بود، دریافت داشت.

شاید براتون جالب باشه که بدونید نام کوچک "شرلی" بصورت عام رایج نبوده تا اینکه شارلوت برونته نویسنده انگلیسی رمانی به این نام می نویسه که در اون قهرمان داستان دختری بود به نام شرلی و بعد از انتشار اون رمان، نام دخترانه شرلی در بین مردم باب میشه 

منبع : وبلاگ معرفی کتاب