(۱۳۹۴/۵/۲ عصر ۰۲:۵۹)ژیگا ورتوف نوشته شده:  

کیبورد سواری

1
دوستانی که مجله ماهنامه فیلم مرداد ماه را گرفته اند.احتمالن مقاله " چگونه فیلم‎نامۀ « یاقوت سه چشم » نوشته و ساخته شد " نوشته پرویز نوری را خوانده‎اند.کاری باین ندارم عنوان مقاله جای ویرایش دارد و به این شکل غلط است .....

درباره بخشی از سینمای ولنگارانه دهه 40 و پس از 5 دهه ،پرویز نوری حکایتی را روایت کرده که برای پیگیران تاریخ سینمای ایران جالب توجه است ،اگرچه درباره کپی کاری های برخی از فیلمسازان آن دوره بارها شنیده و خوانده ایم...

بنظر بنده ، این یک روایت تاریخی ودست اول از یک دوران سپری شده است و امروز نباید به راحتی آدمهای آن سینما که بسیاری شان دستشان از این دنیا کوتاه است و امکان دفاع از خود ندارند را مذمت کرد. پرویز نوری یکی از بزرگان عرصه نقدنویسی است و حق بزرگی بر گردن ادبیات سینمایی این سرزمین دارد و اگر درمقطعی خاص ،فعالیتهایی جزئی در سینمای آن دوره داشته مطمئنا بخاطر منافع مادی بوده و گرنه هنوز این پیر هفتاد و چند ساله بر عقاید و مواضع دوران جوانی اش در عرصه نقادی سینما پایبند است . اگرچه گذشت زمان برخی از نظراتش را تعدیل کرده و مثلا نقدهای منفی پنجاه سال قبلش بر فیلمی چون گنج قارون را امروز با لحنی ملایمتر بیان می کند .حالا اگر در زمانه ای که مباشران فیلمفارسی کپیه کاری می کردند ، یک منتقد فهیم پیدا شده و بر خلاف آن تهیه کننده و اکیپ کم اطلاعش، لاقل از روی نسخه اصل سناریویی نوشته ، منصفانه است که او را آلوده بنامیم؟ کما اینکه ایشان در آخر مطلبش بیان کرده که فردین از روی همان نسخه هندی ، سناریو را تنظیم کرد و فیلمش را ساخت و هرگز به سناریوی پرویز نوری کاری نداشت . اما ظاهرا بدنامی اش برای استاد مانده که پس از چند دهه او را خطاکار بنامیم!!