این متنی که میخونید مال سه ماه پیش خودمه. به نظرم جالب و دلنشینه. نمیدونم خوشتون میاد یا نه هنوز قلق این انجمن دستم نیومده. مسئولین سایت اگر به درد نمیخوره پاکش کنید. امیدوارم مثل بعضی فروم ها این جا دیکتاتوری نباشه و برای رفع اشتباهات به آدم تذکر بدن و مطلبش رو حذف کنن نه اینکه (بلا نسبت) تا تقی به توقی میخوره طرف رو برای n ماه از حضور در فروم محروم کنن.بگذریم!

سلام 

امثال محرم جالبی داشتم . به دلیل اتفاقی که در سر کار برایم افتاد و ذهن مرا به شدت مشغول کرد خیلی چیزی از عزاداری امام حسین (ع) نفهمیدم . ذهنتان جای بد نرود . یک حادثه شغلی بود که برای کسی اتفاق افتاد و مورد منکراتی نبود .

قصد دارم به دلایل عقلی و مذهبی شغلم را عوض کنم .

هنوز نمیدانم چه آینده ای در انتظارم است .

در این دوره و زمانه کار عوض کردن برای بعضی ها کار خیلی وحشتناکی به نظر می رسد .

از نظر بعضی ها ول کردن این کاری که من دارم نوعی خریّت است. آنهم ول کردن کاری که در آن به نسبت بقیه جاها حقوق مناسب تری دارد و بیمه داری، بیمه تکمیلی داری، بن خرید کالا داری، کارت استخر داری، کارت خرید از رستوران داری، در شمال به صورت قسطی بهت ویلا می دهند و برخی خدمات دیگر.

اما تصمیمم را گرفته ام . شک ندارم که کار درستی میکنم .

جای من دیگر آنجا نیست . با تمام مزایایش ، در شأن من نیست که در آن مجموعه باشم. نه که برای خودم کلاس بذارم ها ! نه ! مجموعه اش بوی تعفن گرفته است . امید اصلاحش را هم ندارم . پس باید رفت .

همه ما بارها خدا را امتحان کرده ایم . خیلی وقت ها دستمان را گرفته است . ولی باز به او شک داریم . نمیدانیم که آیا اینبارهم دست ما را میگیرد یا نه ؟!

بار قبلی هم همین کار را کردم ! کارم را عوض کردم ! آنهم به دلیل حقی که ناحق شده بود ! بد هم نشد !

به نظرم خدا همان خدای چند سال پیش است و اگر طبق دستور او عمل کنم دو حالت پیش میاید :

یا وضعم بهتر میشود و یا بدتر که در هر دو صورت نزد خدا اجر خواهم داشت. و اگر هم مجبور به بازگشت با جایی شبیه به این چیزی که فعلا در آن کار میکنم بشوم ، این بار در پیشگاه الهی حجت دارم .

آدمها در زندگی شان روی چیزهای مختلف ریسک میکنند .

نظر من این است که اگر هم قرار است به زعم بعضی ها انسان خریّتی مرتکب شود  ، بهتر است آن خریّت را در راه خدا انجام دهد .

این روزها حال عجیبی دارم ! میدانید ! یاد چند سکانس از فیلم ها و سریالهای مختلف می افتم که شاید بتوان به گونه ای به این اوضاع و احوال ربطش داد !

1- سکانس آخر فیلم ترمیناتور 2 را برای دیدن به رئیسم توصیه میکنم. منظورم آن سکانسی است که آن ربات فضایی بعد از از بین بردن تهدید ها ، خود را نیز از بین برد تا زمین در آرامش باشد . این رئیس ما یک جورایی رفیق ما هم بود. البته نه رفیق فابریک. ولی در کل بچه بدی نبود. یک جورایی خودم باعث شدم رئیس بشود. از این بابت ناراحت نیستم چون لیاقتش را داشت. ایراد مجموعه در جاهای دیگر است و او شاید فقط مأمور است و معذور.

و برای حال خودم نیز چند سکانس را در نظر دارم .

2- (بلا نسبت ) سکانس محاصره خانه ای که حضرت مسلم (ع) در آن قرار داشت در سریال مختارنامه و حضرت بعد از شنیدن تهدیدات ، شمشیر کشید و فرمود : ((لاحول و لاقوة الا با الله)) (تنها سکانس این فیلم که قلبم را منقلب کرد و اشکم را در آورد)

3- سکانسی از فیلم روز واقعه که آن مرد مسیحی حجله عروسی را رها کرد و به دنبال صدای ((هل من ناصر ینصرنی )) امام که در ضمیرش تکرار می شد رفت .

4- سکانس آخر فیلم THE GREY (البته این فیلم از لحاظ اعتقادی زیر آب ایمان را میزند و انسان را بیش از اندازه در سرنوشت خود دخیل میداند.ولی اگر این مسائلش را فاکتور بگیریم ، سکانس آخر بسیار زیباست)

5- شاید سکانس Two Ways Out در فیلم PROFESSIONAL LEON

6- و شاید سکانسی از فیلم Special Forces 2012 که در آن یکی از نیروهای فرانسوی برای نجات هم قطارانش ، افراد دشمن را به دنبال خود می کشد و یک تنه و با علم به اینکه کشته خواهد شد با دشمن می جنگید .

7- به نظرم بهترین سریال عرفانی ایرانی، سریال (روزی روزگاری) است. به تنهایی تمام فیلم ها و سریالهای ماه رمضان ها و ماه محرم ها را می خرد و آزاد میکند . این سریال را در آرشیوم دارم . تقریبا هر وقت 10 دقیقه پایانی این سریال را تماشا میکنم ، گریه میکنم . آنهم از ته دل ! واقعا چه سریال تأثیر گذاری است . شخصیت اول فیلم ((مراد بیگ)) سیری عرفانی را طی میکند و در انتها به اعلاء درجه آن میرسد . خدا قسمت کند که حداقل به اندازه ((مراد بیگ)) در را خدا جرأت و شهامت داشته باشم .

خلاصه فیلم شناس شده ام و فعلا این معجون افلاطون در ذهنم چرخ می زند . البته این چیزهایی که گفتم فقط درد دل و یادداشت خاطرات بود و الا همانطور که گفتم در لزوم استعفاء از کار فعلی ام شک ندارم . تلاش میکنم بر خدا توکل کنم و نیتم را خالص کنم .

والسلام