یکی از فیلم هایی که اخیرا دیدم فیلم بسیار تاثیرگذار ، کامل و بی نقص محاکمه در نورنبرگ بود با بازی درخشان چند تن از بهترین بازیگران سینما از جمله اسپنسر تریسی و برت لنکستر و به کارگردانی استنلی کرامر بزرگ که قبلا از این کارگردان بزرگ فیلم حدس بزن چه کسی برای شام می آید رو دیدم که در اون هم اسپنسر بازی درخشانی از خودش به نمایش گذاشته  بود .

داستان این فیلم برمیگرده به اتفاقات پس از جنگ جهانی دوم و دادگاهی که در شهر نورنبرگ برگذار شد که در اون چند نفر از قضات برجسته ی دوران جنگ که هر کدوم به نوعی در جنایات هیتلر سهیم بودند ، مورد بازجویی و محاکمه قرار گرفتند که به تناسب سنگینی جنایاتشون مورد مجازات قرار بگیرن.

مساله ی مهم در این فیلم که خیلی توجه من رو جلب کرد نوع بیان روایت فیلم بود که سرشار از اطلاعات و داده هایی بود که شاید برای خیلی از بیننده های سینما تازگی داشت . چرا که عموما در اکثر نقاط جهان وقتی حرف از جنگ جهانی دوم پیش میاد ناخودآگاه تمرکز همه به سمت یهودیان از بین رفته به دست دولتمردان اروپایی میره و کمتر کسی به جمعیت چندین میلیونی کشته شده از سرتاسر اروپا توجه کنه که این قضیه برمیگرده به همت مضاعف یهودیان در نشر کتب مربوط و همچنین نمایش فیلم های فراوون در زمینه ی هلوکاست .

دادگاهی که ما شاهدش هستیم بی نظیره ،

بخاطر وجود اسپنسر تریسی و بازی درخشان در نقش قاضی دادگاه ،

ریچارد ویدمارک در نقش دادستانی که برای برقراری عدالت هرگز عقب نشینی نمی کنه و خیلی خونسرد با نمایش مدارک و مستندات پیش میره ،

ماکسیمیلیان شل در نقش وکیل مدافع قضات مجرم که به حدی پرشور و حرارت به دفاع از متهمین می پردازه که گهگاهی بیننده حتی با اون افراد متهم حس همدردی می کنه و کاملا حق رو به اونها می ده

و در نهایت اجرای درخشان برت لنکستر در نقش ارنست یاونینگ متهم اصلی این دادگاه که در اکثر دقایق دادگاه به نشانه اعتراض کاملا سکوت کرده بود ولی در انتها با یک اجرای درخشان به دفاع از اعتقادات خود پرداخت و یکبار دیگر شایستگی خودش رو نشون داد.

می تونم به جرات بگم تک تک سکانس های فیلم کاملا منطقی و حساب شده تهیه شده بود و به حدی تاثیر گذار بود که من به شخصه گذشت زمان سه ساعته ی فیلم رو اصلا حس نکردم و کاملا محو عملکرد عالی تک تک بازیگران این فیلم و فیلمبرداری عالی و همچنین فیلمنامه ی بی نقص که به طرز عالی وقایع رو نشون می داد ، قرار گرفتم .

پخش تصاویر از جنایاتی که علیه تمام اقشار مردم جنگ زده ی اون دوران صورت گرفته بود نقطه ی عطف و بهترین بخش این فیلم بسیار زیبا بود .