از بزرگواران یک سوال داشتم :

چندسال پیش بر روی موبایل همهء ملت دیالوگی با صدای زیبای خسروشاهی ( به همراه یک خانم ) در جریان بلوتوث بود وهمه جا میشنیدم به این شکل ( سیا : بابام همیشه میگفت : آرزوهای آدم مثل برف زمستونه که با یه   افتا آب میشه / سارا : پس ابری باش سیا ابری باش ............. ) و پشت بندش ترانه ای با صدای ( خشایار اعتمادی و به گفته ای داریوش اقبالی ) که من یه وقتایی فکر میکردم شاید آخرین دیالوگهای ( ماهی ها درخاک میمیرند ) باشه ولی به یادم نمیاد که صدای داریوش تو اون فیلم بوده باشه ، خب مشخصه که تو اون دوران اعتمادی هم نیست .

بهر حال ،

چند وقت پیش همان دیالوگ را با صدای چنگیز جلیلوند و صدای همان خانم  شنیدم  ( البته صدای گویندهء زن در برخی دیالوگها متفاوت به ذهنم رسید ) و اینجاست که برام مهم شده / از دوستان تقاضا دارم که در صورت امکان توضیح دهید که این دیالوگ مربوط به چه فیلمیست و چرا دوبار صداگذاری شده ؟؟؟ در حالی که صدای خسرو شاهی به اندازهء کافی حس اون لحظه رو انتقال میده ولی صدای جلیلوند به اون دیالوگ نمیخوره ( خصوصآ که خیلی در چاله میدونی حرف زدن افراط کرده و مشخصآ خواسته کاری متفاوت از کار خسروشاهی ارائه بده ) .

پیشاپیش ممنون از راهنمائیهایتان / اکتورز