واقعا چه زجری می کشند این تهیه کنندگان فیلم در شبکه نمایش صدا و سیما. شاید بیشتر از خود بینندگان شان .

چند ساعت پیش به صورت اتفاقی چند دقیقه از فیلم نقاب زورو را از شبکه نمایش دیدم. فیلمی نسبتا جدید با دوبله خوب و بازی  درخشان آنتونیو باندراس خوش تیپ و کاترین زتا جونز دوست داشتنی.  لطف این فیلم و اعتبار آن به سکانس های زیبای رویارویی این دو بازیگر نقش اول است و آن سکانس رقص زیبایشان . خب وقتی که تقریبا همه این سکانس ها حذف شده است دیگر چه چیزی از فیلم باقی می ماند ؟!  هیچ چیز جز  جز صحنه های تیراندازی , شمشیربازی و فرار زورو  !!

شکی نیست که شبکه نمایش نسبت به بقیه شبکه های صدا و سیما بیشتر زحمت می کشد . اما خب وقتی تهیه کننده  حدس می زند که آن آقای مسئولِ پخش , قرار است اینهمه از چنین فیلمی را سلاخی کند چرا فیلم دیگری انتخاب نمی کند ؟ پخش فیلم با چنین کیفیتی چه توجیهی دارد ؟ در گذشته واحد سانسور بیشتر حوصله داشت و برای بازیگران زن , لباس های خوش دوخت فتوشاپی طراحی می کرد  اما به تازگی خیلی کم حوصله شده اند و کل سکانس را حذف می کنند. (لابد بودجه لباس ندارند ! )

یکی دو نفر از دوستان کافه با تیم تهیه کننده برنامه های شبکه نمایش در ارتباطند. مسلما پای درددل آنها نشستن هم لازم است. می دانیم چه خون دلی می خورند تا یک فیلم را با کمترین حذف و تعدیل برای پخش آماده کنند . کار آنها شبیه به عبور دادن یک تریلی هیجده چرخ از کوچه ای باریک است. شاید برخی بگویند اصلا نباید با این سازمان همکاری کرد و باید کنار کشید. خب این منفعلانه ترین راه است. باید ایستاد و مبارزه کرد.  به راستی اگر دوبلورها یا بقیه هنرمندان , در گذشته ,  این روش را انتخاب می کردند آیا سریال های شاهکاری مانند ارتش سری با آن کیفیت اصلا دوبله می شد ؟ یا سریالی مانند "هزاردستان" ساخته می شد ؟