بد رفتاری        Raw Deal

کارگردان : آنتونی مان

فیلمنامه : لئوپولد اتلس – جان هیگینز (براساس داستانی از آرنولد آرمسترانگ و آدری اشلی)

فیلمبردار : جان آلتون

موزیک : پل ساوتل

بازیگران : دنیس اوکیف – کلر ترور- مارشا هانت – جان آیرلند – ریموند بر – کرت کانوی

محصول 1948 ایگل لاین فیلمز – سیاه و سفید – 79 دقیقه

جو سولیوان (اوکیف)  که در زندان به یک مددکار اجتماعی به نام آن مارتین (هانت) علاقه مند شده , با کمک دوست دختر خود پت کامرون (ترور) می گریزد . گروهی گانگستر به سرکردگی ریک کویل (بر) ترجیح می دهند که او یا در زندان باشد یا اصلا وجود نداشته باشد . دلبستگی آن به جو , او را درگیر ماجرا می کند و هر سه آنها (جو , پت و آن) در گریزی مرگبار از چنگ ماموران پلیس و باند تبهکاران رهسپار مقصدی نامعلوم می شوند ... 

فیلم از نقطه نظر پت کامرون روایت می شود . اما اشکال کار این جاست که او در بسیاری مواقع حضور ندارد و بنابراین ساختار روایی فیلم قابل توجیه نیست . سازنده فیلم بیشتر جان آلتون است تا آنتونی مان ; چون همه فیلم بهانه ای است برای ابتکارات فنی در زمینه قاب بندی تصاویر , زوایای دوربین و نورپردازی . و از این منظر می توان فیلم را یک اثر تجربی محض دانست . تعامل آن و پت به عنوان دو ضلع از ارتباط سه گانه , در عمل , حسی را منتقل نمی کند ; نه رقابت , نه رفاقت , نه تنفر ,  نه ترحم ... رابطه جو با  آن و پت , یادآور مردان دو زنه و سلوک متفاوتشان با مادر بچه ها و خانم کوچیکه است .      

از جان گذشته           Desperate

کارگردان :  آنتونی مان

فیلمنامه : هری ا.س.ک.س. و مارتین راکین (بر اساس داستانی از دوروتی اتلس و آنتونی مان)

فیلمبردار : جورج دیسکانت

موزیک : پل ساوتل

بازیگران : استیو برودی – آدرشی لانگ – ریموند بر – داگلاس فاولی – ویلیام چاللی – جیسون روبردز

محصول 1947  R.K.O  -  سیاه و سفید - 73 دقیقه

یک گروه گانگستری از سادگی جوانی آبرومند و زحمتکش به نام استیو برودی (رندال) که در آستانه ازدواج است , سوئ استفاده کرده و قتل یک پلیس را به گردن او  می اندازند ...

نقطه قوت فیلم کار فیلمبردارش جورج دیسکانت است که به خصوص در صحنه های داخلی مربوط به مخفیگاه تبهکاران , لحظات نابی خلق کرده است . به یاد ماندنی ترین قسمت فیلم از دقیقه ی 11 شروع می شود که در آن استیو از جانب اوباش گوشمالی می شود . جذابیت این صحنه نه در نشان دادن خشونت , که در القای مفهوم خشونت بدون نشان دادن تصاویر دلخراش است و نشانه کارکرد موفق زبان سینماست .    

فلاماریون بزرگ          Great Flamarion         

کارگردان : آنتونی مان

فیلمنامه : ریچارد ویل – هاینز هرالد – آن ویگتون (براساس داستانی از آن ویگتون و ویکی باوم)

فیلمبردار : جیمز براون

موزیک : الکساندر لازلو

بازیگران : اریک فون استروهایم – دن دوریا – مری بت هیوز – استفان بارکلی - استر هووارد

محصول 1945 ریپابلیک پیکچرز - سیاه و سفید - 76 دقیقه

فلاماریون ( استروهایم ) کارگردان بزرگ تئاتر , نسبت به ولنگاری های یکی از اعضائ گروه تئاتر خود , کانی ( هیوز )  حسادت می ورزد . همسر کانی , مردی دائم الخمر به نام ال (دوریا) دستیار کارگردان است . فلاماریون , کانی را متقاعد می سازد که در ازای دریافت پول در قتل ال با وی  همکاری کند . این اتفاق می افتد و ال در حالت مستی به قتل می رسد . دقیقا به همین دلیل فلاماریون تبرئه می شود  . در ادامه , کانی به فلاماریون هم کلک می زند و با مرد دیگری می گریزد . فلاماریون سرخورده و مایوس همه جا را به دنبال معشوقه  خائن می گردد و سرانجام رد او را در تئاتری پیدا می کند که قبلا خودش آنجا به روی صحنه می رفته ...

با وجود فیلمنامه منسجم و برخوردار از درامی قوی , پرداخت فیلم ابتداعی است . از بین بازیگران دن دوریا برتر از بقیه است . استروهایم مناسب نقش خود به نظر نمی رسد . چهره و فیگور او بیشتر مناسب نقش های غیر واقعی و خاص است . مثلا میتوان حدس زد که می توانسته از پس نقش غول چراغ جادو به خوبی برآید . تهیه کننده فیلم کسی نیست جز  ویلیام وایلر .

ماجرای مرزی         Border Incident

کارگردان : آنتونی مان

فیلمنامه : جان هیگینز (برمبنای داستانی از جورج زاکرمن)

فیلمبردار : جان آلتون

موزیک : آندره پره وین

بازیگران : ریکاردو مونتالبان – جورج مورفی – هووارد داسیلوا – جیمز میچل – آرنولد ماس – آلفونسو بدویا

محصول 1949 M.G.M – سیاه و سفید – 94 دقیقه

در مرز مکزیک سوداگران مرگ با سوئ استفاده از کشاورزان , محموله های مواد مخدر را به کالیفرنیا قاچاق می کنند . مامور پلیس پابلو رودریگز (مونتالبان) برای انهدام باند تبهکاران , در ماموریتی خطیر ,  به عنوان یک کارگر مهاجر در تشکیلات آنها رخنه می کند ...

مقایسه شیوه فیلمبرداری جان آلتون در این فیلم (به عنوان محصولی از M.G.M) با سایر آثارش در همین دوره ( عمدتا محصولات رده B ایگل لاین فیلمز) جالب است ; چراکه این بار از تجربیات تکنیکی خبری نیست و با توجه به چارچوب های نظام استودیویی , دست او برای ابتکار و خلاقیت بسته بوده است . حضور بازیگران لاتین تبار , تداعی کننده فیلم دیگری به نام گنج های سیرامادره (هیوستن - 1948)  است .    

خیابان فرعی         Side Street  

کارگردان : آنتونی مان

فیلمنامه : سیدنی بوئم

فیلمبردار : جوزف راتنبرگ

موزیک : لنی هیتون (بخش اورجینال) و کول پورتر (بخش غیر اورجینال)

 بازیگران : فارلی گرینجر - کتی او دانل - جین هیگن – جیمز کریج – پل کلی – چارلز مک گرو

محصول 1950  M.G.M  - سیاه و سفید - 83 دقیقه

یک پستچی برای جور کردن پول ازدواج , سرقتی ناچیز (!)  انجام می دهد و به تبع آن تاوان سختی پس می دهد ...

جین هیگن در همان نقشی ظاهر می شود که همزمان با این فیلم یا کمی قبل تر در جنگل آسفالت اثر جان هیوستن بازی کرده بود . حتی گریمش هم همان است و نقش یک خواننده درجه دوی کافه های جنوب شهر را دارد که با خلافکاران در ارتباط است ; فقط نامش در این فیلم متفاوت است . سکانس تعقیب و گریز خودروها هرچند کوتاه است , محشر از آب درآمده و در نوع خود کم نظیر است . آنتونی مان بعد از این فیلم به وسترن روی آورد . انگار در زمینه فیلم های پلیسی , دیگر هر آنچه در چنته داشت , رو کرده بود  .

از راه به در شده              Railroaded  

کارگردان : آنتونی مان

فیلمنامه : جان هیگینز (براساس داستانی از گرترود واکر)

فیلمبردار : گای رو

موزیک : آلوین لوین

بازیگران : جان آیرلند – شیلا رایان – هیو بیمانت – جین راندولف – لاری استیرز – فیلیپ موریس

محصول ایگل لاین فیلمز - 1947 – سیاه و سفید - 72 دقیقه

به دنبال سرقتی مسلحانه , پسری به اشتباه دستگیر می شود . خواهر او برای اثبات بی گناهی برادرش وارد ماجرا می شود و نا آگاهانه با تبهکاران ارتباط برقرار می کند ...

این فیلم را نه به عنوان اثری ارزشمند , بلکه به دلیل  تصاویر چشم نواز و منحصر به فرد سینمایی از فضای شهری دهه 1940 می توان دید . در بین بازیگران , زن اغواگر فیلم از بقیه  باورپذیر تر است و تباهی خود را تمام و کمال منعکس می کند . در انتهای فیلم , بر جای ماندن پوشت (دستمال) گانگستر اصلی که منجر به لو رفتنش می شود , ایده چندان موفقی نیست ; چراکه در اوایل فیلم هم از تمهیدی مشابه استفاده شده بود.

ماموران خزانه داری آمریکا            T - Men

کارگردان : آنتونی مان

فیلمنامه : جان هیگینز (براساس داستانی از ویرجینیا کلوگ)

فیلمبردار : جان آلتون

موزیک : پل ساوتل

بازیگران : دنیس اوکیف – مری مید – والاس فورد – آلفرد رایدر – چارلز مک گرو – جین راندولف

محصول 1947 ایگل لاین فیلمز – سیاه و سفید – 92 دقیقه

دو کارآگاه اداره خزانه داری آمریکا  دنیس اوبراین (اوکیف) و تونی گنارو (رایدر) فراخوانده می شوند تا  پرونده جعل اسکناس های 10 دلاری در لس آنجلس را پیگیری کنند . آنها با حضور در پاتوق خلافکاران در محلات پست شهر , قمارخانه ها , حمام های عمومی , مسافرخانه های درجه دو و محله چینی ها , به مرور خود را به دار و دسته باند جاعلان اسکناس می دوانند و در تمام این مراحل از پشتیبانی اطلاعاتی پلیس بهره مند می شوند . یک بدشانسی باعث لو رفتن تونی می شود که به کشته شدنش توسط تبهکاران می انجامد . با مرگ او , تبادل اطلاعاتی دنیس با مدیریت عملیات سخت تر شده و رفتارهای مشکوک او , سرانجام هویتش را برملا می کند ...

گل سرسبد نوآرهای مان و فراتر از آن , از ارزنده ترین فیلم های پلیسی/نوآر تاریخ سینما .  فیلم از زاویه دانای کل روایت می شود و ساختاری شبه مستند دارد . در سه دقیقه ابتدای فیلم ماموران اداره خزانه داری امریکا خطاب به تماشاگران نکاتی را یادآور می شوند و در فواصل سکانس ها راوی , اطلاعاتی را به مخاطب ارائه می دهد ; شکل اولیه تکنیکی که 9 سال بعد استنلی کوبریک در فیلم قتل به کار برد . دوربین جان آلتون تصاویری بکر و بدیع از اماکن شهری خلق می کند . انعکاس تصاویر در شیشه ها , آینه ها  و ویترین مغازه ها در امتداد حس نگرانی و بدگمانی شخصیت های فیلم است . ایجاز و ریتم مناسب , از امتیازات کار به شمار می آید .

او تا شب قدم زد      He Walked By Night

کارگردان : آنتونی مان (بدون ذکر نام در عنوان بندی) - آلفرد ورکر

فیلمنامه : جان هیگینز – کرین ویلبر (براساس داستانی از کرین ویلبر)

فیلمبردار : جان آلتون

موزیک : لئونید راب

بازیگران : ریچارد بیسهارت – اسکات بریدی – روی رابرتس – جک وب – ویت بیسل

محصول 1948 ایگل لاین فیلمز  – سیاه و سفید - 79 دقیقه

سارق مسلح روی مارتین (بیسهارت)  در حین سرقت از یک مغازه  تعطیل , وقتی توسط یک مامور پلیس زیر نظر گرفته می شود  , او را به قتل می رساند . تلاش گسترده ماموران آغاز می شود ...

بر اساس داستانی واقعی و از روی پرونده ای جنایی , با همکاری پلیس لس آنجلس فیلمی شبه مستند/ پلیسی ساخته شد که از چند نظر دارای اهمیت است . تمام فرایند عملیات پلیس به طور دقیق مستند سازی شده  : دریافت گزارش های اولیه , مخابره خبر به واحد ها , اعزام نیرو , مصاحبه با شاهدان عینی و مردم محلی , عکس برداری , انگشت نگاری , چهره نگاری مرحله به مرحله به روش آزمون و خطا ( با استفاده از روی هم انداختن چندین اسلاید و تکمیل اجزای چهره با نظر شاهدان عینی) و ... همه این مراحل بسیار دقیق شبیه سازی شده است . از آن طرف , شگرد های فرد شرور هم بازسازی شده ;  از تغییر چهره گرفته تا انواع روش های سرقت و استفاده از راه های در رو مثل کانال های آب و دالان های زیر زمینی نظیر آنچه در فیلم مرد سوم دیده شد . (این دو فیلم تقریبا همزمان ساخته شده اند , اما احتمالا این تشابه در لوکیشن , تصادفی است ; چون اولا  اکیپ مرد سوم  در وین مستقر بودند و این بعد مسافت با در نظر گرفتن امکانات رسانه ای آن دوران به معنای عدم ارتباط موثر بوده است . ثانیا با توجه به رده B بودن فیلم او تا شب قدم زد , عوامل سازنده آن خط شکن تر و خلاق تر از این بوده اند که بخواهند در فیلمی که دست آنها برای هرگونه تجربه جدیدی باز بوده , راه رفته ای را دوباره بپیمایند) فیلمبرداری پر سایه روشن  جان آلتون  بی نظیر است . او استاد مسلم فیلمبرداری با کنتراست شدید و سایه های تیز بود و با اتکا به نورپردازی , فضا های متفاوتی خلق می کرد . ریچارد بیسهارت به دور از ژست های مرسوم هالیوودی , تنهایی و انزوای شخصیت اصلی را به بیننده انتقال می دهد . روی مارتین به سان جف کاستلو در سامورایی ( ملویل- 1967) خلوت پر راز و رمزی دارد و تنها همدمش یک حیوان است . (مارتین در این فیلم یک سگ دارد) و بازهم مانند جف کاستلو وقتی گلوله می خورد و زخمی می شود , افتان و خیزان خود را به خانه می کشاند و خودش خودش را پانسمان می کند . اما برخلاف جف کاستلو مرام او سامورایی وار نیست و تا آخرین لحظه برای زندگی تلاش می کند . با این اوصاف تاثیرپذیری ملویل از مان محتمل بلکه قطعی به نظر می رسد و بر اهمیت فیلم نوآر رده B ,  آنتونی مان و او تا شب قدم زد صحه گذاشته می شود .   

ضربه روحی         Shock

کارگردان : آلفرد ورکر

فیلمنامه : یوجین لینگ و مارتین برکلی (براساس داستانی از آلبرت دیموند)

فیلمبردار : جوزف مک دونالد

موزیک : دیوید بوتولوف

بازیگران : وینسنت پرایس – لین بری – فرانک لاتیمور – آنابل شاو – استفان دان – رید هادلی - رنی کارسون

محصول 1946 فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید – 70 دقیقه

جنت استیوارت (شاو) از پنجره هتل شاهد قتلی است که در یکی دیگر از اتاق های همان هتل اتفاق می افتد و به دنبال این اتفاق دچار شوک عصبی می شود . او را در یک آسایشگاه بستری می کنند . روان پزشک معالج وی دکتر ریچارد کراس (پرایس) همان فرد قاتل است . او و همدستش الین جوردن (بری) که پرستار است , می دانند که در صورت بهبود بیمار , رسوا خواهند شد ...

شخصیت پردازی سطحی یزرگ ترین ضعف فیلم است . همسر جنت که درجه دار نیروی زمینی است , در لا به لای سکانس ها حضوری بی مایه و بی فایده دارد . لین بری قرار است نقش زنی شیطان صفت را بازی کند . قتلی که کراس در ابتدای فیلم مرتکب می شود و بعدا می فهمیم که همسرش را کشته , به تحریک و اغوای او صورت می گیرد . او مصرانه خواهان کشتن جنت هم هست و به کراس پیشنهاد می کند با داروهای اشتباهی از شر او نیز خلاص شوند . اما نقش آفرینی لین بری چنین خباثتی را نشان نمی دهد . استفاده ریچارد کراس از دستگاه ضبط صوت و اعتراف به جنایت هایی که مرتکب شده و سر رسیدن مامور قانون در واپسین لحظات , درسته از غرامت مضاعف (وایلدر- 1944) کپی برداری شده است . حضور رید هادلی از گویندگان برجسته آنونس و گفتار متن بسیاری از فیلم های دهه 1940 و 50 قابل اشاره است .    

زهر مردی دیگر      Another Man's Poison

کارگردان : ایروینگ راپر

فیلمنامه : وال گست

فیلمبردار : رابرت کراسکر

موزیک : جان گرین وود – پل ساوتل

بازیگران : بت دیویس – گری مریل – املین ویلیامز – آنتونی استیل – باربارا مورای

محصول 1951 اروس فیلمز (Eros Films Ltd)  سیاه و سفید – 90 دقیقه

نویسنده داستان های کوتاه ,  جنت فروبیشر (دیویس) در خانه ای دور افتاده واقع در انگلستان , به دور از همسرش زندگی می کند . نزدیک ترین همسایه او دکتری است که جنت رابطه عاشقانه کوچکی با نامزد منشی او برقرار کرده است . هنگامی که همسر جنت سر می رسد , توسط داروهای دامی مسموم می شود و می میرد . در این میان سر و کله یکی از دوستان مقتول به نام جورج بیتس (مریل) پیدا می شود و به عنوان حق السکوت قبول می کند که در ازای برخورداری از محبت جنت , نقش همسر بازگشته ی او را در انظار عمومی بازی کند ...

فضای غریب و نیمه روستایی فیلم کمکی به جذابیت آن نکرده است . گری مریل بازیگر نقش مقابل دیویس در زمان ساخت فیلم همسر او بود . خنده های عصبی بت دیویس در واپسین لحظات فیلم با کلوآپ دوربین رابرت کراسکر در یاد می ماند.  

زن دلخواه او         His Kind of  Woman

کارگردان : جان فارو

فیلمنامه : فرانک فنتون – جک لئونارد (براساس داستانی از جرالد دریسون آدامز)

فیلمبردار : هری وایلد

موزیک : لی هارلاین

بازیگران : رابرت میچم – جین راسل – وینسنت پرایس – تیم هولت – چارلز مک گرو – مارجری رینولدز

محصول 1951 R.K.O سیاه و سفید - 120 دقیقه

یک گروه مافیایی برای انجام ماموریتی غیر قانونی , قماربازی حرفه ای به نام دن میلنر (میچم)  را به اجبار با 50 هزار دلار اجیر می کنند ...

اگر می خواهید فیلمی ببینید که هم عاشقانه باشد هم موزیکال هم اکشن هم جنگی هم  پلیسی و هم تا حدودی کمدی , این فیلم را تماشا کنید . در سکانسی از فیلم , یک بازیگر سینما ( پرایس) در سالن سینمایی خصوصی در یک کازینوی ساحلی به اتفاق تماشاگران به تماشای فیلمی شوالیه ای ( به سبک فیلم های ارول فلین ) با شرکت خودش می نشیند و مدام واکنش بقیه را زیر نظر می گیرد . پس از تماشای فیلم حضار به او برای این نقش آفرینی تبریک می گویند و یکی از آنها خطاب به پرایس می گوید : " فیلم باید همینطوری باشه ; مفرح و سرگرم کننده ; طوری که بتونی همزمان لم بدی و پاپ کرنت رو بخوری ! "  اظهار نظر او درمورد خود این فیلم (زن دلخواه او ) هم صدق می کند ! از لحظات به یاد ماندنی این فیلم می توان به اتو کشیدن اسکناس ها توسط میچم ,  و همچنین حضور فردی مشکوک از اعضای باند مافیا که در شب با عینک دودی با خودش شطرنج بازی می کند , اشاره نمود . تهیه کنندگی فیلم را هاوارد هیوز به عهده دارد .

در مسیر کج بران          Drive a Crooked Road

کارگردان : ریچارد کوآین

فیلمنامه : بلیک ادواردز و ریچارد کوآین (براساس داستانی از جیمز بنسون نابلو)

فیلمبردار : چارلز لاتن جونیور

موزیک : راس دیماجیو

بازیگران : میکی رونی – دایان فاستر – کوین مکارتی – ویلیام مک اینتایر – هری لندرز – جک کلی

محصول 1954 کلمبیا – سیاه و سفید – 83 دقیقه

تکنیسین یک تعمیرگاه بزرگ خودرو ادی شنون (رونی) که در ارتباط برقرار کردن مشکل دارد , مورد توجه یکی از مراجعان , زنی به نام باربارا (فاستر) قرار می گیرد . بودن در کنار باربارا چنان برای ادی عزیز است که حاضر است به هر خفتی تن دهد . او مجبور می شود در ازای 15000 دلار به عنوان راننده در سرقتی مسلحانه که دو تن از دوستان خلافکار باربارا ترتیب داده اند , همکاری کند ...

فیلمی روان شناسانه که ریتم تند و غافلگیر کننده و تصاویر خشن آن در اواخر کار , سیمای یک فیلم اکشن را به خود می گیرد و تماشاگر را غافلگیر می کند . میکی رونی در نقش یک مرد ناتوان که از عاطفه ای عمیق و خودآزارگونه برخوردار است , عالی است . شخصیت پردازی ضعیف باربارا و عدم تناسب فاستر با این نقش , مهمترین آسیب فیلم است .  

مجری قانون     Enforcer

کارگردان : رائول والش (بدون ذکر نام در عنوانبندی) - برتاین وینداست

فیلمنامه : مارتین راکین

فیلمبردار : رابرت برکس

موزیک : دیوید بوتولوف

بازیگران : هامفری بوگارت – تد دکورسیا – اورت اسلوان – زیرو موستل – روی رابرتس – مایکل تولن

محصول 1951 برادران وارنر – سیاه و سفید - 87 دقیقه

وکیل دادگستری , مارتین فرگوسن (بوگارت) با همکاری نیروهای پلیس , با گروهی از تبهکاران مقابله می کند ... 

تاکید ابتدای فیلم مبنی بر این که : "  این تصویری از ایالات متحده آمریکاست "  و نیز حال و هوای آن بیشتر مناسب آمریکای حال حاضر است . سایه نیروهای پلیس همه جا به چشم می خورد . روی در و دیوار , بر بام خانه ها و آسمان خراش ها … توقعی جز این هم نیست . گانگستر ها بسیار مخوف و حیوان صفت تصویر شده اند . آنها از ترس لو رفتن , حتی نقشه ترور سردسته خود را نیز که در زندان است , به اجرا می گذارند . در صحنه ای ناخوشایند , یکی از آنان فقط  برای اینکه به دیگری بقبولاند که آدم کشتن چندان کار دشواری نیست و تفاوت زیادی با دوش گرفتن یا لباس پوشیدن ندارد ,  یک فرد بی گناه را با قساوت تمام به قتل می رساند . ماجرای فیلم در شهری ناشناخته در آمریکا اتفاق می افتد و  با فلشبک های تو در تو پیش می رود . خلافکاران فیلم مانند بسیاری از فیلم های مشابه عمدتا از مهاجران ایتالیایی تبار و بلوک شرق هستند .  

با نورث ساید 777 تماس بگیر             Call Northside 777

کارگردان : هنری هاتاوی

فیلمنامه : جرومی کادی و جی درتلر (براساس طرحی از لئونارد هوفمن و کوئنتین رینولدز از ماجرایی واقعی)

فیلمبردار : جوزف مک دونالد

موزیک : آلفرد نیومن

بازیگران : جیمز استیوارت – ریچارد کنت – لی جی. کاب – هلن واکر – بتی گارد – هووارد اسمیت

محصول 1948 فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید – 111 دقیقه

سال 1932 در شیکاگو جنایتی اتفاق می افتد و در پی آن دو تن دستگیر و مجرم تشخیص داده می شوند و هر یک به 99 سال حبس محکوم می شوند . پس از گذشت 11 سال , خبرنگار روزنامه شیکاگو تایمز جیم مک نیل (استیوارت) پرونده مزبور را بررسی می کند و به ابهاماتی برمی خورد . او تحقیقاتش را پی می گیرد و سرانجام , کشف و ارائه یک عکس توسط او حقیقت را آشکار می سازد ...

فیلمی نیمه مستند که در آن از لوکیشن واقعی استفاده شده است . تاکید بر ساختار گزارش گونه و بدون روتوش و عدم استفاده از ابزارهای مرسوم  سینمای پلیسی , از جذابیت دراماتیک آن کاسته و هیجانی در بیننده برنمی انگیزد . از این نظر تماشاگری که خود را برای دیدن فیلمی حادثه ای آماده کرده , کنفت خواهد شد . اما این ویژگی را نباید یک ضعف برای فیلم تلقی کرد ; چراکه هاتاوی با این فیلم و نیز فیلم دیگرش خانه ای در خیابان نود و دوم (1945) پدید آورنده سبکی نوین در سینما بوده است . به تصویر کشیدن کاربرد فناوری های گوناگون نظیر دستگاه دروغ سنج , فکس و دوربینی کوچک (حتی کوچک تر از گوشی های همراه امروزی) که استیوارت از آن برای عکس برداری از آرشیو روزنامه ها در کتابخانه استفاده می کند , از نکات جالب این فیلم است .     

چهارده ساعت            Fourteen Hours

کارگردان : هنری هاتاوی

فیلمنامه : جان پاکستون (براساس داستانی از جوئل سیر)

فیلمبردار : جو مک دونالد

موزیک : آلفرد نیومن

بازیگران : ریچارد بیسهارت – پل داگلاس -  دبرا پاجت – جفری هانتر – اگنس مورهد – گریس کلی

محصول 1951 فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید – 92 دقیقه

مردی به نام رابرت کازیک (بیسهارت) تصمیم می گیرد برای پایان بخشیدن به روند کسالت بار زندگی , خود را از طبقات بالای هتل به پایین پرت کند . او روی لبه پنجره می ایستد تا تصمیمش را عملی سازد . درحالی که خیابان به علت ترافیک و انبوه جمعیت  تماشاگر بند آمده و نفس ها در سینه حبس است ,  پلیسی مهربان و وظیفه شناس (داگلاس) با تلاشی خستگی ناپذیر و گفت و گویی هوشمندانه , زمینه را برای نجات رابرت فراهم می کند . این بحران چهارده ساعت طول می کشد و سرانجام پایان می پذیرد . حال نزدیک صبح است و شهر در سکوتی عمیق فرو رفته. رفتگران در تاریک روشنای بامداد خیابان خلوت را تمیز و آب پاشی می کنند ...   

فیلم بدون لفت و لعاب , در دل قصه اصلی , خرده داستان هایی را همزمان پیش می برد. از جمله تلاش بی وقفه و شتابان شبکه های رادیو تلوزیونی , که برای پوشش خبری ماجرا سنگ تمام می گذارند ; در ازدحام جمعیت حاضر در پایین ساختمان هتل , عشقی میان دختر و پسری جوان شکل می گیرد ; مدیر هتل , نه نگران جان یک انسان , که در فکر وجاهت لکه دار شده هتل است  و ...  فیلمی کلاسیک با ساختاری مدرن!

خانه ای در خیابان نود و دوم         House on 92nd Street

کارگردان : هنری هاتاوی

فیلمنامه : بری لیندن – جک مافیت – جان مونک جونیور (براساس داستانی از چارلز جی. بوت)

فیلمبردار : نوربرت بروداین

موزیک : دیوید بوتولوف

بازیگران : ویلیام ایت – لوید نولن – ساین هاسو – جین لاک هارت – لئو جی. کارول – لیدیا کلیر

محصول 1945 فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید – 88 دقیقه

جاسوسان نازی فعالیت خود را در نیویورک گسترش داده اند . هدف آنها به دست آوردن اطلاعات درمورد برنامه هسته ای آمریکا است . پلیس فدرال آمریکا FBI در عملیاتی ضد جاسوسی وارد عمل می شود و با مدیریت اطلاعات, ابتکار عمل را به دست می گیرد ...

از مهمترین فیلم های جاسوسی تاریخ سینما که اهمیت آن به دلیل ساختار نامتعارفش (درآمیختن افراط گونه عناصر سینمای مستند و داستانی) و همچنین زمان ساخت آن در واپسین ماه های جنگ دوم جهانی است . بیشتر لحظات این فیلم با گفتار متن پیش می رود و گویندگی را رید هادلی به عهده دارد . خانه خیابان نود و دوم به محل تجمع و مخفی گاه جاسوسان نازی اشاره دارد . در قسمت هایی از فیلم , برخی پرسنل FBI در نقش خود ظاهر شده اند . جین لاک هارت که دو سال پیش از این فیلم در ساخته فریتس لانگ جلادان نیز می میرند , در نقش یک خبرچین و خائن (امیل چاکا) ظاهر شده بود , در خانه خیابان نود و دوم نیز به عنوان یک جاسوس ایفای نقش می کند . جاسازی میکرو فیلم در ساعت مچی توسط مامور FBI برای ارسال اطلاعات و نیز تغییر ماهیت زن خبرچین نازی که همانند یک شعبده باز , در کوتاه ترین زمان چهره خود را دگرگون می کند و با ظاهری مردانه قصد فرار دارد , از نکات به یادماندنی است .

گوشه تاریک    Dark Corner

کارگردان : هنری هاتاوی

فیلمنامه : جی دراتلر (برمبنای داستانی از لئو راسن و برنارد اسکانفیلد)

فیلمبردار : جوزف مک دونالد

موزیک : کریل ماکریج

بازیگران : مارک استیونس – لوسیل بال – ویلیام بندیکس – کلیفتن وب – کرت کروگر – کتی دانز

محصول 1946 فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید - 99 دقیقه

یک شرخر به نام استافر (بندیکس)  اجیر می شود تا کارآگاه خصوصی برادفورد گالت (استیونس) را به قتل برساند . گالت و منشی همه کاره اش کاتلین (بال) ضمن آنکه خطر را موقتا رفع می کنند , تصمیم می گیرند بفهمند در پس ماجرا کیست ...

میزانسن ها بخصوص در فضا های داخلی با دقتی مثال زدنی طراحی شده اند . حضور لوسیل بال برخوردار از نوعی طنز و شیطنت منحصر بفرد است که حاصل نقش آفرینی اش در چندین اثر فانتزی , کمدی و موزیکال است و در این فیلم یکی از منشی های جذاب تاریخ سینما را به تصویر می کشد . کلیفتن وب با آن لهجه غلیظ انگلیسی , خبیث محترم فیلم است و کاراکترش را در لارا (پره مینجر – 1944) بازتولید می کند .

نیاگارا        Niagara

کارگردان : هنری هاتاوی

فیلمنامه : چارلز براکت – والتر رایش – ریچارد برین

فیلمبردار : جوزف مک دونالد

موزیک : سول کاپلان

بازیگران : مریلین مونرو – جوزف کاتن – جین پیترز – کیسی آدامز – دنیس اودی – ریچارد آلن

محصول 1953 فاکس قرن بیستم – رنگی- 89 دقیقه

در مجموعه ای توریستی کنار آبشار نیاگارا , مردی همسرش را به دلیل خیانت به قتل می رساند . در این میان , زوج دیگری که برای گذران ماه عسل به این منطقه سفر کرده اند , ناخواسته درگیر ماجرا می شوند ...

تکنی کالری غبطه انگیز و نشانه اوج مهارت هالیوود در خلق (یا تولید؟) فیلم نوآری فاخر* که پس از گذشت حدود 6 دهه همچنان جاذبه خود را حفظ کرده است . زوج جوان (کیسی و اودی) بار طنز تلخ فیلم را به عهده دارند . شور و نشاط  وصف ناپذیر آنها در یکی از زیباترین مناطق تفریحی جهان , مقهور شرایط ملتهب می شود و رویای شیرین شان رنگ می بازد .

* با اینکه  واژه  "فاخر" در چندسال اخیر بدجوری مبتذل شده , اما در معنای درست آن به راستی برازنده این فیلم است . 

بوسه مرگ           Kiss of Death

کارگردان : هنری هاتاوی

فیلمنامه : بن هکت – چارلز لدر (براساس داستانی از الیزار لیبسکی)

فیلمبردار : نوربرت بروداین

موزیک : دیوید بوتولوف

بازیگران : ویکتور ماتیور- کالین گری – برایان دانلوی – ریچارد ویدمارک – کارل مالدن – میلارد میچل

محصول 1947 فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید – 98 دقیقه

تبهکاری به نام نیک بیانکو (ماتیور) و دو همدستش هنگام سرقت مسلحانه از یک جواهر فروشی در یک آسمانخراش در نیویورک دستگیر و زندانی می شوند . نیک می پذیرد که در ازای آزادی , به عنوان جاسوس با پلیس همکاری کند و محل اختفای رفقایش را لو دهد ...

از فیلم نوآرهای برگزیده دهه 1940 که ساختار و محتوای آن به یکی از الگوهای اصلی ژانر تبدیل شد . تعلیق در سکانس سرقت از جواهر فروشی در ابتدای فیلم عالی است . اما به یادماندنی ترین قسمت فیلم که می توان آن را از سکانس های شاخص دنیای فیلم نوآر دانست ,  از دقیقه چهلم آغاز می شود و در آن ریچارد ویدمارک در نقش یک سرباز سابق ارتش آمریکا که اثرات جنگ او را به قاتلی روان پریش تبدیل کرده , پیرزنی افلیج را با لذتی ترسناک , از فراز پلکانی باریک به پایین پرتاب می کند . خنده های سادیستی و جمله ای که او در آخرین لحظات به قربانی خود می گوید , از حافظه تماشاگر محو نمی شود : " فرض کن سوار قطار شدی ! "

شماره سیزده خیابان مادلن             13 Rue Madeleine

کارگردان : هنری هاتاوی

فیلمنامه : جان مانکز - سای بارلت

فیلمبردار : نوربرت بروداین

موزیک : آلفرد نیومن

بازیگران : جیمز کاگنی – آنا بلا – ریچارد کنت – فرانک لاتیمور – والتر ایبل – سم جافی

محصول 1947 فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید – 95 دقیقه

اندکی پیش از عملیات D-DAY (پیاده شدن نیروهای متفقین در نورماندی در ژوئن 1944) 4 تن از ماموران OSS (اداره خدمات راهبردی آمریکا) در عملیاتی برون مرزی رهسپار شمال فرانسه می شوند تا درمورد مختصات سایت های پرتاب موشک های V2 آلمان کاوش کنند و زمینه را برای حمله بمب افکن های آمریکایی و انهدام تاسیسات اشغال گران آماده نمایند . آنها به زودی درمی یابند که یکی از خودشان جاسوس دوجانبه است ...

فیلم در ادامه مسیری است که هاتاوی با خانه ای در خیابان نود و دوم آغاز کرد و می توان آن را تریلر جاسوسی نیمه مستند نامید . حضور کاگنی به عنوان یکی از ستارگان سینما در فیلمی که به دلیل ساختار و فرم از اساس ستاره گریز است , هم به کاگنی و هم به فیلم لطمه زده است .