(۱۳۹۰/۳/۱۱ عصر ۰۲:۲۶)IranClassic نوشته شده:  

میثم عزیز یک تاپیک واقعا بی رحمانه و در عین حال بسیار جذاب را شروع کرده اند. بی رحمانه از این جهت که تعداد فیلم ها را محدود به ده عنوان کرده اند اما همه  می دانند که این انتخاب با وجود سختی هایش ، همواره برای سینما دوستان قلقلک آمیز بوده و خواهد بود. البته بهترین راه حل برای این انتخاب مشکل ، همان ایده جزیره تنهایی است یعنی همان جایی که کسی (‌از منتقدان و روشنفکرنماها ! ) نیست که به آدم خرده بگیرد

.....

پ.ن:  هنوز چند دقیقه ز ارسال این پست نگذشته بود که عذاب وجدان مرا فرا گرفت . اینکه چرا برخی فیلم ها را نیاورده ام و کلی اما و اگر دیگر ... !  واقعا که عجب بازی مشقت باری است این انتخاب بهترین ها. 

قطعا يكي از دلايلم براي ايجاد اين تاپيك اين بوده كه نظر شخص شما را بدانم ، ايران كلاسيك عزيز! از خواندن مطلب زيباي شما بسيار لذت بردم.

فكر مي كنم قرار دادن فهرست محبوب هايم در اولين پست اين بحث ، كمي كژتابي ايجاد كرده! اين بحث محدوديت خاصي ندارد و كاملا آزاد است. اينكه من فقط ده مورد را نوشته ام يك سليقه شخصي بوده. خوب است آن پست را ويرايش كنم!

با نظرت درباره جزيره تنهايي موافقم ، خودم هم اين فهرست را از جزيره تنهايي ام آورده ام! چيز غريبي است اين جزيره تنهايي! تا دو سال پيش سوگلي فيلمهاي اين جزيره براي من دختر خداحافظي (هربرت راس - 1977) بود! بي صدا و به دور از هياهوي روشنفكرنمايان! با آن خلوت مي كردم ، اما ديگر آن را مثل دو سال پيش دوست ندارم. يك جور حس بي خيالي - در آن موقع برايم - خوشايند در آن بود كه ديگر مرا خوش نمي آيد. حالا ديگر حس مي كنم به من دروغ مي گويد و زندگي و روابط به اين راحتي ها هم درست بشو نيست! حالا اين فيلم برايم جايش را به شاهكار هم سن و سال و البته تلخ انديش ترش داده است . آني هال (وودي آلن) ... ! و صد البته جادوي آزاردهنده و ناخوشايند - اما ملموس براي من - برتولوچي و براندو كه جاي خود دارد!

فهرستم را از پست اول با تغييراتي به اينجا منتقل مي كنم :

1- آخرین تانگو در پاریس (برناردو برتولوچی - 1972) / تصویری هنرمندانه از تنهایی در تنهایی آدم های مسخ شده دنیای امروز و فردا ... برتولوچی و براندو برایم "هنر" را معنی کردند! این فیلم را خیلی دیر دیدم ، اما چه بسا اگر زودتر می دیدم به این خوبی حسش نمی کردم. دلزدگی این روزهای من از دنیا و آدمهایش بی شباهت به احساس پل (مارلون براندو) نیست!

2- آنی هال (وودی آلن - 1977) / کدام فیلم به این زیبایی ، تو خالی بودن زندگی و عشق و روابط و ماندگاری هنر و نقش آن در تزکیه و آرامش بشر امروز را ، به تصویر کشیده است؟

3- جنگل آسفالت (جان هیوستون - 1950) / شاهکاری دست نیافتنی در دنیای فیلم نوار. تصویر صادقانه و تلخی از دنیا و آدم های تباه شده.

4- دکتر استرنج لاو (استنلی کوبریک - 1964) / تصویری هنرمندانه و بی رحمانه از نابودی جهانی با کبریت حماقت قدرتمداران.

5- راننده تاکسی (مارتین اسکورسیسی - 1976) / فساد و تباهي تمام نشدني زير پوست شهر و هزاران آيريس ديگر كه نجات پيدا نكردند.

6- هفت سامورایی (آکیرا کوروساوا - 1954) / حكايت ازلي و ابدي تنهايي قهرمانان.

7- جولیا (فرد زینه مان - 1977) / انقلابيون هم به اندازه ديكتاتورهايي كه با آنها مي جنگند بي رحم اند و فرصت طلب ، و در اين بين قربانيان و شكست خوردگان آرمانگراهايي هستند چون جوليا ...

8- هملت (گریگوری کوزینتسف - 1964) / شاهكاري فناناپذير در ترديد عشق و انتقام و وحشت مرگ!

9- ژنرال (باستر کیتون - 1927) / تصويرگر پوچي دنيايي كه فقط يك جوانك لاغر و نحيف و عاشق پيشه مي تواند قهرمان جنگ باشد!

10- محله چینی ها (رومن پولانسکی - 1974) / تصوير دنيايي پر از بي اعتمادي و بي رحمي و ترس و وحشتي كه ناشي از بديهي شدن و نهادينه شدن اين بي رحمي در اين دنياست.

و به اين جمع اضافه شود : جاده (فدريكو فليني - 1954) ، فارگو (جوئل كوئن - 1995) ، گنج هاي سيه را مادره (جان هيوستون - 1948) ، پرواز بر فراز آشيانه فاخته (ميلوش فورمن - 1975) و ....