خب منم بعد از چند صباحی که تو کافه بودم گفتم بیام لیست ده فیلم اول زندگیم رو قرار بدم که واقعا عاشقشونم:

1. پدر خوانده : اولین فیلم مشترک من و خیلی از عاشقان سینماست ، دلیلش اینه که ... نه ولش کن دوست داشتن این خانواده دلیل میخواد؟ عاشقتم جناب دون کورلئونه ، مایکل عزیز و سانی که تو رو از خودمون میدونم ، نمیدونم چرا!
2. هفت سامورایی  : با دیدن این فیلم که بنظر من بهترین فیلم تاریخ ژاپن و آسیاست فهمیدم یه سامورایی واقعی چرا اینقدر مقدسه و چرا اینقدر تنهاست .
3.  فهرست شیندلر : نمایش انسانیت یک قهرمان تنها ، خلاف جریان آب همیشه زیباست . بدون دیدگاه سیاسی این فیلم رو عاشقانه دوست دارم و برای اشک هایی که در انتهای فیلم ریختم ارزش فراوان قائلم.
4. فارست گامپ : تام هنکس و دیگر هیچ...
5.  12 مرد خشمگین : این یکی از بهترین کلاسیک هایی بود که دیدم و با توجه به فیلمنامه ی این فیلم می تونم بگم در هر زمان و تو هر کشوری هم که ساخته میشد بازم یه شاهکار بود.
6. کازابلانکا : صد بار هم که این فیلمو ببینم بازم عشق ریک و الزا برام تازگی و اصالت داره
7. روشنایی های شهر: خالص ترین عشقی که دیدم عشقی بود چارلی چاپلین با چاشنی طنز همیشگیش تو این فیلم نشون داد .
8. پرسونا : شاهکار برگمان که خط به خط و دیالوگ به دیالوگ این فیلم یک اثر هنری فاخر محسوب میشه.
9. بعضی ها داغشو دوست دارن :  فیلمی که منو عاشق بیلی وایلدر کرد نه بخاطر اینکه خنده دار ترین فیلم زندگیم بود بلکه بخاطر اون دیالوگ ها ی عمیق و تاثیر گذار فیلم و بازی های درخشان و لذتی که هر بار با دیدن فیلم میبرم.

10.   سینما پارادیزو : فیلم همه ی علاقمندان سینما سرشار از همه ی احساسات  خنده و شادی و غم و دل تنگی و حسرت . دیدن سینما پارادیزو یعنی دیدن تمام سینما

البته فیلم هایی مثل سانست بلوار و چه کسی از ویجنیا ولف می ترسد و خوب بد زشت و و چمد تای دیگه به صرف واژه ی اولویت تو این لیست قرار نگرفتن  ولی من همیشه دوستشون داشتم و خواهم داشت. ضمن قدردانی از شاهکار ارباب حلقه ها باید بگم این فیلم مثل بقیه ی فیلم های لیستم تاثیرگذاری بالایی برای من نداشت.