اینبار میریم سراغ اروپای شرقی، عشق اول خریداران برنامه های خارجی دهه شصت.

یکی از فیلمهای تلویزیونی که در بعد از ظهر جمعه ای شاهد آن بودیم، فیلم پوستین جادوئی (با ترجمه تحت اللفظی نام به زبان مجاری) با نام اصلی Kincskereső kisködmön محصول دهه هفتاد میلادی بود. پسری که در ده سرسبزی زندگی میکرد و برای اینکه بهتر درس بخونه مادرش بهش قول داده بود که پوستینی براش بدوزه. ظاهرا پوستین در آن دهکده، نقش دوچرخه برای بچه هایی که قرار بود خوب درس بخونن و نمره های خوبشون رو به پدر و مادرشون نشون بدن داشت. این پسر زحمت زیادی برای درس خوندن کشید (امسال بخاطر پوستین) ولی شاگرد جدید الورودی که فلج بود و درسش خوب بود، این رویا رو روز به روز براش کمرنگتر میکرد. بطوریکه روزی پسرک مجبور شد دفتر مشق پسر فلج رو کش بره و اعداد ریاضی بدست آمده رو عوض کنه و …. تا اینکه پسربچه درسهای خوبی از این تجربه میگیره. خانواده پسربچه، بچه فلج رو به فرزندی قبول میکنن. الان این دو برادرند و باید به هم یاد بدن تا ادامه زندگی آسونتر بشه. انگار پوستین استعاره ای بود از پوسته در آمدن برای دیدن خوبیها و زیبائیهای زندگی.

http://www.filmkolonia.hu/film/Kincskereso_kiskodmon

حال سفری میکنیم به کشور اسلواکی، با فیلمی که در تعطیلات عید نوروز از کانال دو نمایش داده شد و سفر زمانی دو بچه از درون ساعت دیواری به گذشته و رویارویی با حوادث قرون وسطائی و فکر میکنم طاعون رو به تماشا بشینیم. این فیلم به اسم  کلیدی به گذشته شهر(ترجمه تحت الفظی) با نام اصلی  kluce od mesta محصول 1983 بود.

http://bratislava.sme.sk/c/6653169/brati...vnici.html

فیلم تجربه کودکانه محصول 1987 لهستان با نام اصلی Wielkie oczy

پدر و مادر سوسا و تامیک معمارند و برای تحویل پروژه به شهر دیگه ای سفر میکنن و سوسا رو در خانه تنها میذارن تا خانوم یانکا (پرستار بچه) از او و تامیک نگهداری کنه. سوسا که تحت تاثیر داستان شنل قرمزیه وقتی همسایه خانوم یانکا رو پشت در میبینه بخاطر حالت تحدب و تقعر شیشه چشمی در، فکر میکنه کسی که پشت دره خانوم یانکا رو خورده و تصمیم داره اونا رو هم بخوره و در رو به روش باز نمیکنه. حقیقت اینه که خانوم یانکا، آپاندیسش گرفته و به بیمارستان رفته و همسایه اشو بجای خودش برای پرستاری از بچه ها به خونه اونا فرستاده. بالاخره همسایه خانوم یانکا حوصله اش سر میره و برمیگرده.

آپاندیس اسم پسره و خانوم یانکا هیچوقت پسر نداشته. تو دروغ میگی. تو خانوم یانکا رو خوردی و اومدی ما رو بخوری. من گولتو نمیخورم.

تا اینکه تامیک که کمی بزرگتر از سوساست به خونه میاد. از داستانهایی که سوسا براش تعریف میکنه نتیجه میگیره که سوسا هذیان میگه ولی کم کم خودشم کودک درونش زنده میشه و با هم تصمیم میگیرن بدون پرستار بچه خودشون به تنهایی از عهده مسئولیت زندگی بربیان. روزای اول با لغو قوانین مادر و شب زنده داری و خوردن شکلات و بستنی و نوشابه خوشگذرونی میکنن ولی کم کم نتیجه میگیرن که زندگی سخت تر از این حرفاست و باید به فکر غذا پختن و رخت شستن و نظم و ترتیب و قانون و ... باشند ولی از عهده این مسئولیت هم برمیان و . . .  تا اینکه بالاخره پدر و مادرشون به خونه برمیگردن. به واقع احساس مسئولیت بلوغ و درسهایی که در هیچ کلاس درسی قابل آموزش نیست در طی چند روز تنهائی، تجربه جالبی برای دو کودک فیلم بود در عین حال دیدن فیلمی کمدی از سینمای لهستان تجربه خوبی برای ما هم بود. نوع نگاه دختر بچه وقتی همسایه خانوم یانکا ازشون دور میشد در خور توجه بود و نتیجه ای که برای خودش گرفت که این همسایه وقتی که از تراس بالا بهش نگاه میکنی چقدر کوچیک و مهربون بنظر میرسه در حالی که از پشت چشمی، دماغ و دندوناش بزرگ بود و چشمان ریزی داشت درست مثل یه گرگ بدجنس.

تامیک: پس در مدرسه به این دخترها آشپزی یاد نمیدن؟ ما به کجا داریم پیش میریم؟

سوسا: مدرسه. مدرسه. کتاب. پس میتونیم از کتاب آشپزی کمک بگیریم.

در این فیلم میتونستی صدای رزیتا یاراحمدی و فریبا شاهین مقدم رو بجای شخصیتهای سوسا و تامیک بشنوی. حتی شنیدن صدای بانو رافت هاشم پور رو که بجای همسایه خانوم یانکا حرف میزدند خاطره انگیز و لذت بخشه. بابت کیفیت بد عکسها عذرخواهی میکنم. (فعلا در اینترنت عکسی از این فیلم نیست.)

http://zalukaj.tv/zalukaj-film/16754/wie...1987_.html