به به.. يکي از بازيگران هميشه محبوب من همين کگني هست. آواتار بنده هم مدتي مربوط ميشد به يکي از فيلمهاي کگني. يک پست مربوط به حدود 3 سال پيش در پرشين تولز راجع به اين بازيگر داشتم که با کمي تغيير اينجا منتقل مي کنم. (البته دشمن مردم عزيز به نکات اصلي اشاره کردن)

" جيمز فرانسيس کاگني ( جونيور ) متولد 1899 نيويورک "
مادر او در مشروب فروشي کار ميکرد و پدرش يه مشت زن آماتور بود ، همچنين پدربزرگ مادريش کاپيتاني نروژي بود و همراه با مادر بزرگ مادريش ( که ايرلندي آمريکايي بود ) زماني که جيمي فقط 2 سال داشت به منهتن اومدن. کاگني در Stuyvesant به مدرسه رفت و در ادامه وارد دانشگاه کلومبيا شد . در 23 سالگي با رقاصه اي به نامه ويلارد ازدواج کرد که 2 فرزند هم حاصل اين ازدواج بود .در يکي از نمايش هاي صحنه اي, ال جالسون به طور اتفاقي کگني رو مي بينه ( نمايش Penny Arcade ) و اين ميشه شروع فعاليت سينماييش.
جالسون حقوق نمايش رو 20.000$ ميخره و در اختيار وارنر قرار میده تا کگني در کنار جون بلوندل (که هر 2 اين نمايش رو در برادوي به اجرا ميرفتن) به صورت فيلم در بيارن. به اين ترتيب اولين فيلم تاريخ زندگي جيمز کاگني شکل گرفت : ورژن سينمايي Penny Arcade با نام Sinners' Holiday
فقط يک سال بعد بود که کاگني نقش تام پاورز در دشمن ملت رو به دست گرفت (1931) و به اين ترتيب تبديل به ستاره اي محبوب شد. در 1938 کاگني نقش راکي ساليوان رو در فرشتگان آلوده صورت ايفا کرد که نامزدي اسکاري رو هم براش به همراه داشت و در ادامه ( 1939 ) سه فيلم موفق ( Oklahoma Kid & Roaring Twenties & Each Dawn I Die ) رو به نمايش در آورد.
و سر انجام اوج کاگني فرا رسيد : يانکي دودل دندي. کاگني براي اولين و اخرين بار اسکار بهترين بازيگر رو به دست اورد. پروژه عظيم ميشل کورتيز ( کارگردان کازابلانکا ) در مورد جورج ام. کوهن که نظر همه رو جلب کرد (در 1955 هم کگني همين نقش رو در فیلم The Seven Little Foys بازي کرد). آخرين پروژه سينمايي قابل توجه کگني, اقتباس سينمايي رگتايم بود (که پيشنهاد مي کنم دوستان کتابش رو حتما بخونن). کگني در مزرعه اش در داچس کانتي ( نيويورک ) و در سن 86 سالگي بر اثر حمله قلبي درگذشت.


جوايز & افتخارات


برنده جايزه اسکار براي Yankee Doodle Dandy
نامزد جايزه اسکار براي Angels With Dirty Faces
نامزد جايزه اسکار براي Love Me Or Leave Me
جايزه يک عمر دستاورد هنري از AFI
مرد سال ( 1982 ) از سوي Hasty Pudding
نامزد جايزه Laurel براي One , Two , Three
جايزه دستاورد يک عمر از سوي National Board Of Review
جايزه بهترين بازيگر براي Yankee Doodle Dandy از سوي NYFCC
جايزه بهترين بازيگر از براي Angels With Dirty Faces از سوي NYFCC
جايزه يک عمر دستاورد هنري از سوي Screen Actors Guild
حضور در شماره 6502 ( هاليوود بولوار )

--

درباره دوبله کارهاش اطلاعی ندارم (غیر از دوبله های رایج مثل فرشتگان آلوده صورت, هر سپیده دم می میرم و دشمن مردم) اما سه فیلمی که سم اسپید عزیز اشاره کردن رو شدیدا دوست دارم. اولی یکی از بهترین کمدی های دهه 60  هست. ریتمی فوق العاده سریع داره و ارجاعات سینمایی بی شماری هم درش پیدا میشه. عاشقان سینما حتما از این فیلم لذت می برند. در اینده حتما به طور کامل راجع به این فیلم حرف می زنیم. دومی بیوگرافی لان چینی (مرد هزار چهره) هست که راجع به این بازیگر افسانه ای دوران صامت قبلا اینجا (در پرشین تولز) چیزهایی نوشتم و سومی رو هم که اکثرا میشناسید. یکی از نکات قابل توجه حضور جینی کگنی (خواهر جیمز) در این فیلم هست. تصویری از فیلم مرد هزار چهره در کنار نسخه اصلی فیلم چینی :

نقش آفرینی چینی در این فیلم مثل همیشه قابل قبول هست. اما مشکل اصلی انتخابش به عنوان ایفاگر این نقش هست. به هر حال خصوصیات فیزیکیش رو هم باید در نظر گرفت.

اگر نظر من رو بخواین,بهترین نقش آفرینی کگنی مربوط میشه به White Heat (التهاب شدید) که در این فیلم بعد از حدود یک دهه, بار دیگه به ژانر اصلی خودش یعنی گنگستری بر می گرده. فیلم دهه پرشور 20 (با حضور بوگارت) هم یکی دیگه از فیلمهای مورد علاقه ام از کگنی هست. مخصوصا تک شات پایانیش با اون قاب بندی دلربا (خطر لو رفتن داستان)

پلیس : این کیه؟ چی کاره اس!؟

زن : سابق بر این برای خودش کسی بود..

مثل اکثر گنگستری های دهه 30, پایان این فیلم هم با از بین رفتن شخصیت اصلی کامل میشه. به هر حال اونور آبی ها اصطلاحی دارن که میگن :crime does not pay - یعنی برادر! آخرش پات گیره!

اگر خدا بخواد در آینده راجع به نوآر, موزیکال و جنگی هایی که بازی کرده بیشتر حرف می زنیم.