سلام دوستان فیلم باز و نوستالژیکم

خوشحالم از اینکه در جمع شما هستم

درمورد نام دو فیلم راهنمایی می خوام.

اولی رو هر کی بگه نابغه ی دنیای فیلم هستش و واقعا جای تحسین داره چون آن روزها در بعد از ظهر جمعه ها و شبکه یک پخش شد و گویا به خاطر مهمانی ظهر جمعه اواخر فیلم رسیدم و فقط یکی دو صحنه فیلم را دیدم

فیلم آمریکایی و مثل اکثر فیلمهای آن دوران قهرمان محور بود و یک جنتلمن کلاه تریلبی قهرمان فیلم بود و با اسلحه خوب کار می کرد و فیلم قشنگی هم بود.

تک صحنه فیلم که در خاطرم مانده مربوط به جایی هست که قهرمان و احتمالا یکی دیگه که شاید خانمش بود با گروهی جوان که گویا قبلا هم دردسر ایجاد کرده بودند روبه رو میشه و سر دسته اونها تهدیدش می کنه و تیری هم شلیک می کنه که به مرد نمی خوره و قهرمان هم که فرصت و مجال اسلحه کشیدن نداره با خونسردی کلاهش را بر می داره و همزمان می گه اروم تر پسرجون نزدیک بود کلاهم را سوراخ کنی و کلاه را پایین میاره که مثلا نگاهش کنه و تا داره از روی اسلحه خودش کلاه را رد می کنه فورا دست به کلت میشه و اون طرف رو با تیر میزنه. نکته اینکه فیلم وسترن نبود.

شاید شارینگهام عزیز یا مرادبیک و دیگر دوستان بتونند بگند چه فیلمی رو من دیدم

و اما فیلم دوم که سه شنبه شبها و ساعت نه شب شبکه دو بود و اون هم خیلی قدیمی و اسکاری بود و خوشبختانه صحنه های بیشتری ازش در خاطرم مانده

فیلم شباهت زیادی با فیلم دارالتادیب داشت و داستان معلمی مهربان و دلسوز بود که بر خلاف سایر معلمان و مدیران که تکلیف زیادی به بچه ها تحمیل می کردند به بچه ها خیلی سخت نمی گرفت و به همین خاطر دشمنانی هم داشت  و مثلا یک جا ناظم یا مدیر اون بچه ها یک هو وارد کلاس میشه و به پسر بچه ای که بد لباس بود الکی ایراد می گیره که چرا اینجوری مشق نوشتی و اون رو وادار می کنه بایسته کنار دیوار و با خودنویسهای ان دوران بر دفترش که باید می گذاشت روی دیوار بنویسه و نگاه معنا داری هم به ان معلم دلسوز می کنه و میره که یعنی اینجوری باید بر بچه ها نظارت کرد و ان پسرک هم  با  مکافاتی و اینکه جوهر خودنویس بالا نمی رفت سعی می کرد تا بتونه بنویسه و معلم دلسوز هم برای اینکه ان بچه را کمک کند و هم برای اینکه لوسش نکنه و بقیه بچه ها یاد نگیرند سرش داد زد این چه طرز نوشتنه و برو بشین سرجات و درست بنویس و بعد در فیلم معلم در ذهنش می گه که دیدم یک از دانش اموزها بعد از این حرکتم جوری نگاهم می کرد که انگار می گفت برو بابا ما که می دانیم تو می خواستی بهش کمک کنی پس ژست عصبانی نگیر. سپس خطاب  به دانش آموزی که نگاه معنا دار می کرد در واقعیت می گه چته چرا اینجوری نگاه می کنی و اون پسرک میگه هیچی

خلاصه ته فیلم با خانمی که نمی دانم یکی دیگه از معلمان بود یا مادر یکی از بچه ها یا ... ازدواج می کنه که همه دانش آموزان هم بودند در مراسم.

ممنون از اینکه برای خواندن این مطلب وقت گذاشتید